We zijn inderdaad aardig off-topic. Phoenix, ik ga het nog 1 keer proberen uit te leggen en dan stop ik ermee. Ja, er zijn meerdere oorzaken van stress. Zoals ik al schreef, voor de bijnieren is ELKE vorm van stress even echt. AL deze vormen van stress verzwakken de bijnieren. En dus ligt bijnieruitputting ALTIJD ten grondslag aan hartkwalen. Of, zoals Malcolm Kendrick, het officieel noemt, een verstoorde HPA-as (hypothalamus-hypofyse-bijnieren), omdat de hypothalamus de hypofyse aanstuurt, die vervolgens de bijnieren aanstuurt. Dus inderdaad wat je zelf schrijft:
Quote:
Als ik jouw redenering volg dan gaat het zo:
stressfactoren> bijnieruitputting> chronic inflammation>verstoorde HPA-as> hartkwaal
In je links wordt ook gesproken over chronische stress, te weinig ontspanning, te weinig slaap, etc. Als al deze schrijvers (terecht) wijzen op onstekingsprocessen, waarom is het dan zo moeilijk om de lijn door te trekken en te bedenken dat deze ontstekingen veroorzaakt worden door systematische lichamelijke of geestelijke overbelasting (stress), waardoor de bijnieren systematisch worden uitgeput? Jouw info over ontsteking en de mijne over bijnieruitputting vullen elkaar aan! Maar om de een of andere reden 'ontsteek' jij zelf! Daarom vroeg ik je of je misschien een slechte dag had of zo.
Dus, nog 1 keer voor alle duidelijkheid:
Quote:
ik zeg alleen nogmaals dat er meerdere oorzaken zijn van stress (dus niet altijd en alleen bijnieruitputting)
Bijnieruitputting is niet de oorzaak van stress, stress is de oorzaak van bijnieruitputting. Voortdurende stress maakt dat de bijnieren overuren draaien om de stress af te weren. Ontstekingsprocessen zijn ook een vorm van stress. Chemicalien ook. Wortelkanaalbehandelingen en amalgaamvullingen eveneens. Het hoeft niet per se onrust in je hoofd te zijn over je baan, je relatie of over de hypotheek. Wat de bron van stress ook is, als deze lang genoeg aanhoudt zal deze uiteindelijk de bijnieren systematisch verzwakken.
De bijnieren onderhouden een nauwkeurige relatie met de schildklier en waar de een overactief wordt, wordt de ander onderactief en andersom. Dit betekent dat de een het hart zal opjagen en de ander het hart juist trager wil laten lopen ter compensatie. Dit vormt een enorme belasting voor het hart, omdat het eigenlijk nooit in een rustig tempo klopt. Hormoonarts Broda Barnes diende zijn patienten natuurlijk schildklierextract toe en soms ook zeer lage doses Prednison. Onder zijn patientenbestand bestonden, interessant genoeg, niet alleen geen hartpatienten, maar ook geen diabetes- of kankerpatienten!
Waarom stel jij niet de vraag waar al deze verborgen, chronische ontstekingsprocessen vandaan komen? Die komen niet uit de lucht vallen, die zijn hormonaal! En waar komt de hormonale onbalans vervolgens weer vandaan? STRESS. We hebben het er hier op dit forum voortdurend over, ook in verband met darmdysbiose (ook genoemd in een van je links) en andere ziekteprocessen. Volgens mij ben jij het die de bocht afsnijdt, want je mist een belangrijk onderdeel van de puzzel. Zoals gezegd, jouw info en de mijne vullen elkaar aan!
Mike
.
