http://www.parool.nl/parool/nl/3276...t-het-bittere-einde-want-vechten-zul-je.dhtml
Ziekenhuismachines die beginnen te draaien nadat een kankerdiagnose is gesteld:
Recent heeft artsenfederatie KNMG het rapport 'Niet alles wat kan, hoeft' uitgebracht, over passende zorg in de laatste levensfase. Daarin wordt ook geconstateerd dat 'niet opgeven' de basishouding is in onze samenleving. 'Acceptatie van en overgave aan ziekte en het naderende einde is niet gewoon, doorvechten wel. Familie, kennissen en collega's moedigen patiënten aan om strijdbaar te zijn en laatste strohalmen te grijpen. Dit zien we terug in de neiging van dokters en patiënten om vooral iets te blijven 'doen'.'
Artsen en patiënten raken aldus onderling verstrikt in een 'coalitie van hoop', met weinig of geen oog meer voor de levenswaardigheid van de laatste weken of maanden.
Daarbij speelt een vrij verbijsterende lijst factoren een rol. Een paar punten uit het rapport:
* 'Opgeven is geen optie' is de dominante cultuur. Wie niet 'vecht' moet het zelf maar weten.
* De meeste mensen verdringen gedachten en mijden gesprekken over hun levenseinde en zijn dus onvoorbereid wanneer zich iets aandient.
* Ziekenhuizen krijgen betaald per verrichting; het staken van de behandeling kost geld.
* Als behandelingen te weinig worden uitgevoerd, kan een ziekenhuis de vergunning verliezen om ze uit te voeren.
* Ziekenhuizen worden afgerekend op sterftecijfers, aldaar overlijden dient te worden voorkomen.
* Supergespecialiseerde artsen kijken naar één aspect van de patiënt, er is weinig aandacht voor het bredere welzijn.
* Er is in protocollen en richtlijnen geen oog voor kwaliteit van leven en sterven; het 'doen' staat voorop.
* Artsen willen wetenschappelijk onderzoek doen, deelname van de patiënt daaraan levert vaak geld op.
* Nieuwe medische technieken 'moeten' gebruikt worden.
* Langer doorgaan met behandelen is voor medici een manier om lastige gesprekken en beslissingen te ontwijken.
* De autonomie van de (half-geïnformeerde) patiënt is beperkt. En bij ouderen speelt: 'De dokter moet het maar zeggen, die heeft er voor gestudeerd.'