QAnon, informatie-osmose en realiteitszuivering
Schoon water is heerlijk. Ik moet toegeven dat ik nogal een liefhebber ben van koolzuurhoudende bubbels in het mijne: ik prefereer een fles vonkend mineraalwater over wijn als traktatie voor een maaltijd. Dat gezegd hebbende, wat ik nu voor me heb terwijl ik dit typ is “Thames Spring” – of, met andere woorden, kraanwater in Londen.
Schone informatie is ook “heerlijk”. Het equivalent van de “openbare watervoorziening” is de massa mainstream media. Het probleem waar we voor staan is dat het niet “drinkbaar” is. Inderdaad, de stroom van valse verhalen is positief schadelijk, vergiftigd met bedorven propaganda en giftige hoaxes.
In de 19e eeuw waren de Victorianen trots op het Londense water op te ruimen en vandaag is de rivier relatief schoon. Moderne filtratie en behandeling zorgen ervoor dat mijn kraanwater veilig te drinken is. Een van de technologieën die dit kan bereiken, is (omgekeerde) osmose.
Het principe van osmose is dat een oplosmiddelvloeistof door een membraan gaat om de concentratie van een daarin opgeloste stof gelijk te maken – zonder dat er druk op wordt uitgeoefend. Omgekeerde osmose oefent druk uit op één zijde om een ongelijke concentratie te bereiken. Een klassiek gebruik van omgekeerde osmose is de ontzilting van zeewater.
Dus, hoe kan men de vervuilende propaganda verwijderen die is opgelost in het oplosmiddel van massamedia? Welnu, we lijken een osmotisch-achtig systeem te hebben met QAnon, dat wordt gebruikt om “realiteitszuivering” uit te voeren voor een samenleving die heimelijk sociaal is geconstrueerd om te worden verdeeld.
https://gedachtenvoer.nl/2020/01/23/qanon-informatie-osmose-en-realiteitszuivering/