Ik ben momenteel Spontaneous Evolution aan het lezen van Bruce Lipton. In dit werkelijk briljante boek maakt hij gehakt van de darwinistische dwaas Richard Dawkins met zijn 'Selfish Gene'. Overigens heeft Lipton ook wel aardige woorden over Darwin, die ik jullie niet wil onthouden en daarom in het Nederlands heb vertaald:
Quote:
Aan het eind van zijn leven nam Darwin afstand van academisch darwinisme. In plaats van de nadruk te leggen op overleving en strijd, richtte Darwin zijn aandacht opnieuw op de evolutie van liefde, altruïsme en de genetische wortels van menselijke vriendelijkheid. Daarnaast ging Darwin geloof hechten aan de ideeën van Lamarck over de omgeving als de drijvende kracht achter de evolutie. Helaas beschouwden Darwins volgelingen zijn nieuwe ideeën als ondermijnend voor alles waar Darwin voor was komen te staan. De darwinisten bleven dan ook simpelweg vasthouden aan hun versie van de theorie en deden zijn latere ideeën af als het gevolg van zijn sluipende seniliteit.
Dit is ook Pasteur overkomen. Ook hij kwam aan het eind van zijn leven terug op de bacterietheorie die hij zelf had helpen ontwikkelen en gaf alsnog zijn tegenhanger Bechamp, die een omgevingstheorie had, gelijk. Maar ook toen was het leed al geleden en de aanhangers van Pasteur deden niets met zijn nieuwe inzichten en zullen deze ongetwijfeld ook hebben afgedaan als zinloze hersenspinsels van een oude man.
Mike
