Melkmeisje
Well-known member
Wel akelig Lievergezond om mee te maken en pijnlijk, je ziet nu waar wij eigenlijk al jaren voor waarschuwen heel dichtbij komen. Het verdriet van alle achterblijvende levende zielen, collega's familie, alles. Eerst waren het vaak maar woorden, nu is heel dichtbij
Stel je voor dat ik zou zeggen over dat ''En dan zo uit het niets'': ''Nou ja, dat is misschien maar de vraag''. Er zou een bom ontploffen. Waarom staat het er uberhaupt dat: ''En dan zo uit het niets''. Het lijkt onbewuste afweer van gedachten die nu al wel door haar heenschieten. Ik kan nu trouwens ook echt niets uitbrengen. Ook niet iets luchtigs van: 'Wat was hij een fijne collega''. Of zo. Dus in zekere zin zeg ik het toch: dat ik twijfel aan de conclusies van mijn gevaxte collega's. Ze weten het ergens wel. Die kloof gaat groeien. Er was altijd al een soort kloof, maar dat was prima te doen.