De relatie tussen mensen en varkens

Indiaanse stammen in de Amerikaanse staat Maine verklaren zichzelf onafhankelijk en weken zich los van de staat maine:

http://theantimedia.org/native-american-tribes-declare-sovereignty-from-maine/

Mike
 
Feminisme is schadelijk voor de geestelijke gezondheid van vrouwen:



Modern feminism is defined by what can only be called an outright mental illness. It’s no longer a surprise when you read reports of women inventing mystical “rape” stories and seemingly convincing themselves it’s true. The screeching activist with garish hair, a Tumblr account filled with obscenity and a sense of perpetual outrage isn’t so much a stereotype as a subculture in its own right. When reading tales of hysterical shrews who claim PTSD from people disagreeing with them on social networking, one can only wonder how these people who constantly boast about their own strength manage to even feed themselves. (And unfortunately, in many cases, manage to feed themselves a little too well.)

Modern men are facing their own crisis. But the collapse of masculinity, especially among Whites (and the Japanese), is of a different character than what’s happening to Western women. While masculinity is fading (or being deliberately driven out), certain inherent characteristics of femininity are being skewed and exaggerated to the point they are becoming dominant and destructive. Weak men are essentially becoming women in psychological temperament and outlook, and women themselves are becoming caricatures of irrationality and hysteria, especially when it comes to morality and “pathological altruism.”

http://www.radixjournal.com/journal/2015/6/2/cat-lady-culture

Krankzinnig is het woord inderdaad:



Mike
 
Persoonlijk heb ik de ervaring dat geweld tegen vrouwen overal voorkomt, vooral waar je dat het minst verwacht. Daar hoef je geen feminist voor te zijn. Vooral als je op een of andere manier fragiel bent, ziek, slachtoffer bent en/of afhankelijk (ook van een uitkering) is de kans nog groter dat je het mikpunt wordt van perverse mannetjes, waaronder (juist) vertrouwenspersonen zoals artsen en advocaten, maar ook heren die zich hard maken voor het feminisme en heren die banden hebben met justitie. Hoe geloofwaardig ben je als vrouw met een geschiedenis als je zo iemand, die vaak een uitstekende reputatie heeft naar buiten toe, probeert te ontmaskeren? Ik ben er van overtuigd dat daders hun slachtoffers hierop bewust uitkiezen, net zoals in de dierenwereld de zwakste altijd de prooi is. Het is niet gek dat vooral vrouwen en kinderen slachtoffers zijn. Als het gaat om grote groepen mannen (internaten, het leger, etc) is het logisch dat dan mannen het slachtoffer worden. Het is bovendien niet voor niets dat daders meestal bekenden zijn.

Narcisme komt voor onder mannen én vrouwen en maakt vele slachtoffers. Het gaat dan niet zozeer (of niet uitsluitend) om lichamelijk geweld, maar de impact ervan wordt zwaar onderschat. Daarnaast zie ik dat grenzen van het toelaatbare vervagen, maar dat geldt net zo goed voor vrouwen.

Anderzijds zie ik bij mijn zoon op de middelbare school dat hij continu het mikpunt is van "boy bashing". In zijn klas zit er eentje die niet deugt en alle jongens worden op zijn misdragingen aangesproken en er wordt gedreigd met inzet van politie. Aan de jongen die iedere keer vernielingen aanbrengt doet de school geen reet. Hij krijgt hooguit een waarschuwing (de zoveelste?). Het gaat er blijkbaar niet om daders te straffen en te verwijderen zodat er weer een veilige omgeving ontstaat (precies zoals ik als vrouw ervaar dat daders van bv verkrachting of huiselijk geweld gewoon rond blijven lopen en nieuwe slachtoffers maken). Toen ik na het zoveelste incident waarbij mijn zoon werd gecriminaliseerd voor iets dat hij niet had gedaan een klacht indiende bij leerplicht zei de leerplichtambtenaar "daar doen we niets aan, dit komt op alle scholen voor". Ondertussen wordt mijn zoon steeds opnieuw aangesproken op de misdragingen van die ene andere jongen, die niet eens zijn vriend is. Het is gewoon niet meer leefbaar, met veel verzuim omdat hij het gewoon niet meer kan opbrengen om naar die school te gaan. Volgend jaar maar naar een andere school. Hoe moet zo'n jongen nu opgroeien met een gezond zelfbeeld en gevoel van eigenwaarde als je volgens de schoolleiding zelfs al fout bent als je toevallig in dezelfde klas zit als een rotte appel.
 
Vat wat ik ga zeggen aub niet op als een aanval, want het is goedbedoeld advies van mijn kant.

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik het heel erg vind wat jou en je zoon is overkomen, of nog overkomt. In deze verziekte wereld worden dagelijks onschuldige slachtoffers gemaakt, inderdaad opvallend vaak door mensen in een maatschappelijke machtspositie.

Wat echter doorklinkt uit jouw post is de energie van slachtofferschap. Het is m.i. dan ook geen toeval dat je deze energie hebt doorgegeven naar je zoon. Dat er daders bestaan die mensen onterecht slachtofferen is 1 ding, maar besef dat je altijd in het hier en nu leeft en elke dag weer de keus hebt of je als een slachtoffer wilt doorleven of daadwerkelijk in je eigen kracht gaat staan.

Nogmaals, dit is goedbedoeld advies en dus niet om je rot of schuldig te laten voelen. Je stelt terecht dat 'zwakkeren' worden uitgekozen voor allerlei pesterijen en intimidatie. Het lijkt alsof je denkt dat deze 'zwakken' per definitie vrouwen en kinderen zijn, maar het overkomt net zo goed mannen en onder de daders bevinden zich ook vrouwen - meer dan jij waarschijnlijk denkt!

Wat is het tegenovergestelde van zwakheid? Kracht! Dat is wat jij moet uitstralen en overbrengen naar je kind! En juist die energie mis ik in jouw bericht. Ik hoop dat ik hiermee een vechter in je aanwakker, want anders zal het jou en je kind blijven overkomen.

Mike
 
Dit ervaar ik tenminste wel in mij leven Mike, hoe meer ik in mijn eigen kracht sta, hoe minder ik last van shit
 
De enige uitleg die ik er vroeger bij heb gekregen. Was laat het allemaal over je heen lopen en negeer het, laat ze hun gang maar gaan wetende dat ik op dat moment niet weg kon gaan. Maar zo wordt je op die manier juist in de slachtoffer rol geduwd.
 
Ik kan het tegenwoordig nu ik niet meer naar dat soort "tips" luister, wel echt van mij af laten lopen. De echte rotopmerkingen ben ik wel niet meer tegen gekomen. En als ik nu ergens de schuld van zou krijgen, terwijl ik het niet gedaan heb en iedereen dat weet, zou ik er nu wel tegen in gaan. Al weet ik wel dat ik behoorlijk wat problemen met diegene had gekregen, en het zou mij niet verbazen als de rest nog steeds toe zou kijken.
 
Er is een verschil tussen slachtoffer zijn en in de slachtofferrol zitten. Ik heb in ieder geval mijn spirituele overtuigingen aanzienlijk moeten bijstellen de afgelopen jaren. Er wordt zoveel onzin uitgekraamd. Voorbeeld, een van de meest schrijnende, is de gedachte dat mensen hun ellende zelf creëren. Anderen mogen blijkbaar nogal denigrerende meningen hebben en uiten over slachtoffer zijn, maar als je zelf je mening geeft speel je ineens het slachtoffer. Bwaaah. Zulke overtuigingen zijn typische "the secret"-spiritualiteit en slaan kant nog wal. Dit wordt nogal eens gebruikt door mensen die zich op een of andere manier superieur willen voelen. Dat doen ze niet bewust hoor. Er zijn maar wát mensen die graag mensen willen helpen en onbewust mensen zoals mij nodig hebben om hun behoefte aan eigenwaarde op te krikken of hun gelijk te halen. Vertel mij wat over het feminisme en de gevolgen er van. Story of my life. Ik heb waarschijnlijk net zoveel onderzoek verricht op dit gebied dan jij op het gebied van gezondheid. Om maar een dwarsstraat te noemen: alleen al het feit dat je geen feminist bent maakt dat je in deze maatschappij ermee te maken krijgt dat mensen over je vallen. Trek ik mensen aan die daarover op een negatieve manier willen discusiëren, omdat ik negatief ben? Zo lust ik er nog wel een. Wat ik bij jou tussen de regels door lees is dat je van mij de erkenning wilt dat mannen ook slachtoffer zijn (of net zoveel, of misschien wel meer), maar wat doe je: je valt mij persoonlijk aan en vertelt me dat ik nog wat moet leren!

Al dat gedoe rond "positief zijn" is verder ronduit gevaarlijk. Iemand die slachtoffer is (geweest) heeft recht op verontwaardiging, boosheid en inzichten en ook om dat te delen en gehoord te worden zonder daarbij bekritiseerd, gecorrigeerd of beoordeeld te worden. Dat zal een slachtoffer dus ook blijven doen tot hij/zij wel gehoord wordt. Misschien is een slachtoffer dusdanig getraumatiseerd dat hij/zij voor de rest van zijn leven het hele verhaal iedere dag opnieuw moet vertellen. Daar is intern pas een probleem mee als je dat van jezelf niet mag en extern als een ander het niet wil horen, omdat het bij hem zelf gevoelens oproept die hij/zij nog niet kan aanvaarden bijvoorbeeld. Net zoals je lichaam schreeuwt tot het gehoord wordt (jouw eigen wijsheid). Of nee. Een slachtoffer houdt gemiddeld eerst 7 jaar zijn mond, omdat het sociaal onaanvaardbaar is om over je miserie te vertellen en dat je zoals hier het geval is vaak een trap achterna krijgt in plaats van dat je erkend wordt. Net zoiets als mensen die jaren lang met klachten rondlopen en niet naar hun lichaam luisteren, omdat ze er niet naar willen of kunnen luisteren. Daar begint het mee. En dan moeten ze naar hun gevoelens en emoties gaan luisteren. Als ze nog een stapje verder evolueren gaan ze rekening houden met een ander zijn fysieke gesteldheid (oude omaatjes helpen oversteken en zo). Als daarna ook de ander zijn gevoelens en emoties kunnen worden aanvaard (en gehoord, en gerespecteerd) dan zijn mensen al een heel eind. Als ze dan ook nog tot de conclusie komen dat ze ook jou zouden of hadden kunnen zijn, of zelfs een dader, dan beginnen er serieus kwartjes te vallen: .

Meestal stopt het verhaal van een slachtoffer vanzelf als deze 1) zijn eigen geschiedenis aanvaard heeft en 2) als oké aanvaard is door zijn omgeving. Veel slachtoffers blijven juist daarom hun hele leven eenzaam, omdat aan stap 2 niet wordt voldaan. Een mens bestaat in relatie. Als in relatie iemand niet mag Zijn is er helemaal geen relatie en zal die er ook nooit zijn. Er is dan sprake van een ik-het relatie in plaats van een ik-jij relatie. Een slachtoffer is met een dader in een ik-het relatie. De behoefte aan heelheid maakt dat slachtoffers daardoor soms nog heel lang aan daders blijven plakken. We kunnen dat niet begrijpen, omdat we niet beseffen wat heelheid is en dat heelheid iets is dat bestaat in relatie. We maken de vergissing dat slachtoffers aan zichzelf moeten "werken". Dat is maar ten dele waar. De omgeving van het slachtoffer moet moet ook aan zichzelf "werken". Voor aanvaarden hoef je niet eens te werken. Het is een knop omzetten in je hoofd. Het is een besef van je eigen heelheid. Het is een besef van de heelheid van de ander. Misschien moet je die knop wel 100.000 keer omzetten voordat die op zijn plaats blijft staan. En wat te denken van de fysieke impact. Het lichaam komt er altijd achteraan en doet er veel langer over om heel te worden en is soms zo beschadigd dat het in dit leven niet meer heel kan worden. Het is eigenlijk heel simpel. Als we een natuurlijke houding zouden hebben zou het gewoon vanzelf gaan.

Zo lang iemand er nog niet toe in staat is met empathie en zonder (ver)oordelen iemands ellende aan te horen, is deze nog niet in staat de heelheid van het slachtoffer te erkennen. Er is dan sprake van objectificeren van het slachtoffer. Dat ligt bij de toehoorder. Niet bij het slachtoffer. Om daar wat aan te doen moet eerst erkend worden dat iemand slachtoffer is en dat de slachtoffer"rol" een verzinsel is, een illusie. Niet alleen de denkbeelden van slachtoffers zijn relevant in deze. De denkbeelden van degenen die het slachtoffer observeert zijn evenzozeer van belang. Het is maar net of deze in staat is de ander te bekijken met een open hart zonder er een kwalificatie aan toe te voegen. En dat ondanks die toestand deze mens goed is zoals hij/zij is, ondanks zijn/haar traumas. Dáár zit de genezing in. Niet in het in iemand's hoofd rammen dat deze te "negatief" is of "nog teveel" in de slachtoffer"rol" zit en vervolgens de bizarre conclusie trekken dat die daarom de ellende "aantrekt" en nog wat moeten leren. Het feit dat iemand slachtoffer is maakt niet dat die persoon iets moet leren. Dat idee vind je terug in de cognitieve gedragstherapie. Hersenspoeling. Prima dat mensen daar hun voordeel mee doen, maar dit soort methodes wordt nogal eens toegepast om mensen te helpen zichzelf voor de gek te houden. Deel van het grotere plan om de mensheid gevangen te houden, om in jouw eigen termen te spreken. Laat mensen maar vooral voelen hoe knullig ze zijn en laat ze zich maar schuldig voelen over hun "negativiteit". Je dient daarmee enkel de agenda die je beweert te ontmaskeren. Tegen slachtoffers en mensen met andere ervaringen en meningen schoppen; dan straal je pas een goede energie uit!

De meeste slachtoffers die ik ken en andere mensen die op een of andere manier in de ellende zitten zijn vaak juist hele sterke, moedige, bekwame en menselijke mensen die ondanks hun miserie toch maar blijven doorgaan en steeds de draad weer oppakken. Inclusief ondergetekende. En ja, daar kunnen anderen veel van leren. Van mij kunnen mensen leren, wat de waarheid is over het slachtofferschap. Vreemde gedachte he, dat iemand die geen slachtoffer is iets zou kunnen leren van een slachtoffer over het slachtofferschap? Het lijntje dat bepaalt of je wel of geen slachtoffer wordt, wordt niet zozeer bepaald door je eigen energie, maar door vele factoren die je echt niet allemaal zelf in de hand hebt. Jouw eigen energie is maar een klein schakeltje in het gehele patroon en zelden de unieke oorzaak. Als je eenmaal je huis kwijt bent en op straat zit en mensen lopen je voorbij dan is het de conditionering van die mensen die bepaalt of jij geholpen wordt of bespot, niet het feit dat jij daar zit. Als jij daar zit dan straal je de energie van kwetsbaarheid uit, zelfs al heb je jouw situatie volledig aanvaard, alleen al vanwege je fysieke toestand. Het is aan de ander wat die ermee doet en jij kunt dat slechts beïnvloeden zo ver jouw invloedssfeer strekt. Er mankeert nog erg veel op het gebied van empathie en broederschap in onze maatschappij en zal pas veranderen als we onder andere op een andere manier naar slachtoffers en daders gaan kijken en op een andere manier met ze omgaan.

En wat te denken van de omgeving die je als slachtoffer vaak eerder nog verder de grond in stampt omdat je zogenaamd in de slachtoffer"rol" zit. De hele hulpverlening draait hier zowat om. Zolang mensen denken dat ze psychisch kwetsbaar zijn blijft dit doorgaan. Slachtoffers zijn big business. Als mensen zouden beginnen geloven dat ze ok zijn zoals ze zijn en niet hun ervaringen zouden veel mensen ineens geen werk meer hebben. Het is dus van groot belang dat slachtoffers wordt wijs gemaakt dat ze op een of andere manier deficiënt zijn en dat zij dat bij voorkeur horen van degenen aan wie zij waarde hechten in hun directe omgeving. De new age indoctrinatie en Happiness-spiritualiteit speelt daarbij een grote rol. In Nederland lopen we daarmee voorop. Wat een poppenkast! Echt en authentiek is nagenoeg verdwenen.

Om te weten hoe veilig en aangenaam mensen zich wanneer voelen op dit forum (prachtig initiatief overigens) moet je kijken naar hun reacties. Liefde gaat om insluiting, anders kan er nooit verbinding zijn. Liefde gaat om geven. Het liefst iets meer dan mensen verwachten.
 
Alethea, je zult misschien staan kijken van mijn reactie, maar ik ben het helemaal met je eens! Een prachtig mooie aanvulling op wat ik zeg, getuigend van een diepgaand inzicht. Hiermee breng je belangrijke nuances aan die in je oorspronkelijke post niet stonden en ik.ben dan ook blij dat ik met mijn post deze reactie aan je heb mogen ontlokken. Laat iedereen die dit leest zijn/haar voordeel hiermee doen!

Mike
 
Vigilant Citizen over de nieuwste trend in TV-land - poverty porn:

http://vigilantcitizen.com/moviesandtv/the-briefcase-when-watching-poor-people-struggle-is-called-entertainment/
http://rt.com/uk/264629-poverty-porn-fascist-tv/

Mike
 
Een van de redenen waarom zoveel mensen zich niet begrepen voelen en er zoveel conflicten bestaan in de wereld is omdat mensen (elkaar laten manipuleren om) elkaar (te) beoordelen op basis van fragmentale indrukken.
 
Inderdaad Kaaskanlekkerzijn. Als je onheus bejegend wordt heb je het recht om voor jezelf op te komen, anders is het evenwicht zoek en blijf je het slachtoffer. Een wijze vrouw zei eens tegen mij: het maakt niet uit HOE je het doet, ALS je het maar doet.
 
oPY0Ox0.jpg


Mike
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.541
Berichten
544.541
Leden
8.663
Nieuwste lid
Gerard.38
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan