New Age en spiritualiteit zijn beiden valkuilen. Vraag een spirituele zoeker maar eens waar hij/zij naar op zoek is en wat hem/haar zo zeker maakt dat te vinden? Dan komt er een hoop vaag geklets uit, zeker als je een beetje doorvraagt. Ik weet dat omdat ik het jarenlang zelf gedaan heb. Ik wilde graag geloven in alle mooie beloftes die gedaan werden. Ik trapte finaal in het concept dat ik beter af zou zijn als ik me persoonlijk en spiritueel (whatever that means) zou ontwikkelen. Maar ondertussen had ik werkelijk geen idee waar ik naartoe ging. Als een kip zonder kop zeg maar. Sinds de boeken van Jed besef ik me ndat ik nooit één serieuze stap heb gezet. Ik was enkel gevangen in het web van Maya, de godin van de begoocheling. Dat komt doordat ik nooit werkelijk keek naar wat waar was, maar me door angst liet verleiden tot geloof. Ik wilde iets fixen en greep alles aan wat me kon helpen, maar ik had geen idee wat ik wilde fixen. Uiteindelijk wilde ik natuurlijk de angst fixen, wegtoveren, maar die is natuurlijk niet te fixen vanuit zichzelf. Jed McKenna zegt dat alle angst terug te voeren is op angst om niet te bestaan. Dat proberen we met zijn allen te ontvluchten. We adopteren van jongs af aan het ene geloof na het andere. Als baby hebben we geen bewust zelf, maar somewhere along the road hadden we ineens een bewust zelf. Jed zegt dat als je dat zelf gaat ontleden je erachter komt dat het allemaal geloof is. Als je dat geloof vernietigd hebt, dan blijft er niets over en ben je weer net zo zelfloos als een baby. Is niet voor te stellen als je niet in zo'n toestand leeft.
Wat betreft de perfecte wereld waar Mike niet in gelooft. Dat is geloof. Je ziet het leven en je interpreteert het. Niets kan in zichzelf goed of slecht zijn. Dat is wat wij mensen ervan maken tussen onze oren. Wij zien afgescheidenheid die er in werkelijkheid niet is. De afgescheiden mens hangt van overtuigingen/geloof aan elkaar en ziet lijden omdat het zichzelf plaatst in een vijandige wereld waarin het moet overleven. De geïntegreerde mens koestert geen geloof en weet dat afgescheidenheid een illusie is en alles is zoals het moet zijn en valt op de juiste plek. Hoe zou het ook anders kunnen? Het is een kwestie van perspectief. Ga maar na bij jezelf. Waar zijn je denkbeelden werkelijk op gebaseerd. Ontleed het tot op het bot. En neem geen genoegen met de bekende weg. Ga door tot je het absoluut zeker weet. Voor mij ook een mooie uitdaging als ik het laatste boek van Jed uit heb.
Wat betreft de perfecte wereld waar Mike niet in gelooft. Dat is geloof. Je ziet het leven en je interpreteert het. Niets kan in zichzelf goed of slecht zijn. Dat is wat wij mensen ervan maken tussen onze oren. Wij zien afgescheidenheid die er in werkelijkheid niet is. De afgescheiden mens hangt van overtuigingen/geloof aan elkaar en ziet lijden omdat het zichzelf plaatst in een vijandige wereld waarin het moet overleven. De geïntegreerde mens koestert geen geloof en weet dat afgescheidenheid een illusie is en alles is zoals het moet zijn en valt op de juiste plek. Hoe zou het ook anders kunnen? Het is een kwestie van perspectief. Ga maar na bij jezelf. Waar zijn je denkbeelden werkelijk op gebaseerd. Ontleed het tot op het bot. En neem geen genoegen met de bekende weg. Ga door tot je het absoluut zeker weet. Voor mij ook een mooie uitdaging als ik het laatste boek van Jed uit heb.