De wereldbevolking voeden op basis van biologische, kleinschalige voedselproductie

Rusland stimuleert kleinschalige landbouw en veehouderij wel:

http://russia-insider.com/en/business/grants-worth-23000-give-russian-farmers-boost/ri9166

Mijn bewondering voor de Russen neemt met de dag toe. Zij snappen werkelijk hoe het zit!

Mike
 
In the seven decades since the Second World War, the claimed increases in efficiency of food production have been achieved almost entirely at the expense of diminished natural and social capital.
For a start, let’s insist on the introduction of a fair trade milk label for family dairy farmers and include the requirement that the herd size be no larger than their capacity to walk to grass twice a day during the grazing season. This would reverse the trend towards ever-larger herds
via http://www.leefbewust.com/2015/global/140815.html http://www.theguardian.com/commentisfree/2015/aug/09/lose-small-farms-britains-heritage-gone
 
Soil as Our Salvation
September 3, 2015
Santa Barbara Independent
by Hannah Apricot Eckberg

Why is soil so important? Both humans and animals depend on it almost exclusively for food. The fiber that clothes and shelters us is grown in it, as well as the fuels that power our cars and heat our homes. Not only that, but a study published in the journal Health Psychology reveals that gardening may actually make you happier, due to serotonin increase from a common bacterium (M. vaccae) often found in soil. And soil plays a vital role in the carbon cycle. http://tinyurl.com/nvfacd9 via http://tinyurl.com/nw8bosj
 
Funes grows more than 60 varieties of vegetables, fruits and herbs in carefully terraced planting beds designed to conserve water. He’s planted woody shrubs to divide his cattle pastures with “living fences” that also provide habitat for birds. His beehives yielded 1.5 tonnes of honey last year. The farm and its irrigation systems run almost entirely on solar power, and Funes operates a “biodigester” that captures methane from manure and pipes it right to the kitchen stove where it burns clean and blue. http://tinyurl.com/p9jq33s via http://tinyurl.com/nw8bosj

 
Ik was vandaag op de Landmarkt in Mesch. Een heel mooi initiatief. Aanbieders van ambachtelijke producten, vlooienmarkt, lekkere ambachtelijke hapjes (zoals ragout van Lamsvlees gemaakt door de schaapsherder zelf), tonen van oude ambachten zoals het hoeven slaan van paarden, een man met een oude melkfiets, ganzendrijven, kinderboerderij, en nog veel meer. Fijn dat dit soort initiatieven bestaat. Ik hoop dat dat nog lang blijft. We hebben er lekker spek met ei gegeten en ook nog de lamsragout!!!
http://www.landmarktmesch.nl/
 
's Werelds grootste kruidenproducent McCormick schakelt over op biologische productie:

http://eatlocalgrown.com/article/15063-largest-spice-company-to-go-organic-and-non-gmo.html?utm_medium=social&utm_campaign=postplanner&utm_source=facebook.com

Mike
 
In slechts 3 jaar tijd is de omzet van Amerikaanse biologische boeren 77 keer zo hoog geworden:

http://thefreethoughtproject.com/organic-farmers-suffer-6-million-lost-revenue-gmo-contamination-77-fold-increase-previous-years/

Mike
 
De teksten die ik hierboven geplaatst heb over het eten van de adel, zijn zeer interessant.

Zo was het voor het gewone volk niet meer mogelijk om wild te schieten en konden ze dus geen wildvlees meer eten.

De gewone bevolking at sowieso minder vlees.

De kerk verbood op heel veel dagen in het jaar de consumptie van vlees. Zo waren er 150 vastendagen waaronder alle vrijdagen en zatedagen en de 40 dagen tussen Aswoensdag en Pasen.

Het calvinisme is ook een oorzaak geweest van de versobering.
Eten werd steeds meer aan regels en rituelen gebonden.
Verder werd het economisch verschil tussen arm en rijk steeds groter en de genadeklap gaven de huishoudscholen. Die gaven richtlijnen om met goedkope ingrediënten voedzame maaltijden te koken, en wie ging er koken... meisjes uit de middenklasse. de arme meisjes moesten in de fabrieken werken.
Zo zijn we dus veel aardappels gaan eten.
Kortom, de rijken aten wel veel, maar gezond en voor de gewone bevolking werd alles beperkt en voedsel voorgeschreven waar niet die goede voedingsstoffen inzaten.
Ik hoop niet dat we met de komst van agenda 2030 en de verheerlijking van het klimaatprobleem, voorgelegd door de Paus (kerk), weer in zulke situaties zullen komen. Door de vermenging van de mensen zullen we allemaal een stapje in de geldbuidel terug moeten gaan doen, mede door de hoge belastingen met de tijd. Hopelijk treedt niet weer zo een verpaupering op.
Het ergste zou zijn, als we voorschriften zouden krijgen omtrent ons eten, wat we wel en niet mogen. Ik hoop dat we daar van verschoond zullen blijven.

 
Welkom bij de Pamiri’s

Een geit voor een zak moerbeien

Door zijn werk als bioloog kwam Frederik van Oudenhoven terecht bij de Pamiri’s in Azië. Hij nam ontslag om een boek over hun bedreigde cultuur te schrijven. ‘De schaarste maakt hen dankbaar.’


door Aukje van Roessel

Toen hij voor de eerste keer een graanveldje zag bij de Pamiri’s in het noordoosten van Afghanistan dacht hij: wat een zooitje. Als westerse bioloog had Frederik van Oudenhoven (1981) het idee dat een graanveld moest bestaan uit rechte voren, begroeid met maar één soort graan. Maar hier stonden vele soorten graan kriskras door elkaar tussen ook nog eens allerlei soorten peulvruchten.

Van Oudenhoven was naar de streek gereisd in opdracht van een in Rome gevestigde internationale organisatie die zich bezighoudt met biodiversiteit. Daar, bij de Pamiri’s in het noorden van Afghanistan en het zuidoosten van Tadzjikistan, gaan biologen graag op zoek naar bijzondere gewassen, bijvoorbeeld granen die extreme droogte of andere plagen kunnen doorstaan. De Pamir-regio is een walhalla van landbouwdiversiteit. Bijzonder, want de Pamiri’s leven in een dor berglandschap. Toch zijn er daar van de witte moerbei ruim zestig soorten. Ook appels, abrikozen, tarwe en gerst zijn er in allerlei variaties te vinden.

Piraterij, noemt Van Oudenhoven het inmiddels. Westerlingen roven in zijn ogen de gewassen van inheemse gemeenschappen en bedreigen daarmee de biodiversiteit in deze regio’s. En er dreigt nog veel meer verloren te gaan. ‘Ook ik was een groot voorstander van wat wij verstaan onder de bescherming van biodiversiteit. Daarmee is ook niks mis. Maar als buitenstaander en wetenschapper kijk je puur naar de genetische waarde. Op een gegeven moment besefte ik dat biodiversiteit ook staat voor andere waarden, zoals religieuze waarden en de waarde van smaak.’ https://www.groene.nl/artikel/een-geit-voor-een-zak-moerbeien

http://www.npo.nl/kunststof-frederik-van-oudenhoven-etnobioloog/19-08-2015/RBX_NTR_700908
Kunststof - Frederik van Oudenhoven - etnobioloog

Frederik van Oudenhoven deed onderzoek naar voedselcultuur bij de Pamiri’s, een volk in een afgelegen onherbergzaam gebied in Afghanistan. Hij werd gegrepen door hun cultuur en besloot aan de hand van recepten hun veranderende leefstijl vast te leggen. Dat resulteerde in het boek With Our Own Hands, waarvan het maken zo’n zes jaar in beslag nam. Presentatie: Frénk van der Linden

http://www.ntr.nl/Kunststof-Radio/8...ik-van-Oudenhoven--etnobioloog/RBX_NTR_700908
 
Voedseleconomie gebukt onder democratisch tekort: http://tinyurl.com/zs6sln9 via http://tinyurl.com/hkes5e3



The industrialization of farming has left a slew of injustices in its wake, from agricultural pollution from pesticides and nitrates, to lower incomes and less autonomy for farmers and rural communities. We have also seen reduced access to fresh, healthy and nourishing food for families across the country.

But more and more, people see how our food is grown, distributed and prepared as a reflection of our values. In communities across the country, we are re-democratizing our food system.

Field to fork injustice

For the past six decades, industrial agriculture has treated the farm as a factory, with “inputs” (pesticides, fertilizers) and “outputs” (crops). The primary objective is increasing yields while controlling costs, usually by exploiting economies of scale — in the case of agriculture, this means large-scale, industrial monocropping.

This corporate approach to farming undermines a healthy food and farm economy, distances farmers from their craft and leaves consumers disconnected from their food supply. Most importantly, it fosters injustice up and down the food chain — and can’t be sustained.

Farmers lose income & control

Today, farmers and ranchers receive about 20 cents of every dollar spent on food — down from 44 cents back in 1950.

 
Daar, bij de Pamiri’s in het noorden van Afghanistan en het zuidoosten van Tadzjikistan, gaan biologen graag op zoek naar bijzondere gewassen, bijvoorbeeld granen die extreme droogte of andere plagen kunnen doorstaan. De Pamir-regio is een walhalla van landbouwdiversiteit. Bijzonder, want de Pamiri’s leven in een dor berglandschap. Toch zijn er daar van de witte moerbei ruim zestig soorten. Ook appels, abrikozen, tarwe en gerst zijn er in allerlei variaties te vinden.

Om het vervolgens door Monsanto te laten patenteren en het daarna at gunpoint terug te verkopen aan de Pamiri's.
Biologen werken o.a. voor universiteiten en door wie werden die ook al weer gesponsord?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.549
Berichten
554.786
Leden
8.669
Nieuwste lid
BiancKus
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan