B
Binc
Guest
Koppig. Dat is de benaming die je geeft aan mijn gedrag. Meermalen heb ik aangegeven je hulp te waarderen. Aan de andere kant, na meegesleept te zijn in al dat duister had ik langer geleden mijn gevoel al afgesloten. Dat was het moment dat ik alleen nog maar linken plaatste en geen behoefte meer had aan nog meer ellende waarbij ik zelfs twijfelde aan de werkelijkheid van dit bestaan. Op meerdere vlakken. Vervolgens probeert men mij allerlei richtingen op te duwen vanuit een eigen perspectief en dwang! Ik laat even in het midden op basis van bespiegelingen die ik gezien heb of ze echt of transparant waren. Dan volgt informatie die bezijden de waarheid is dag wanneer ik daarnaar vraag niet zo is. Of vergeten is. Geen idee waarom.
Empathie kan je niet afdwingen!!! Dat is wel de indruk die ik telkens hier krijg. Ik heb wel degelijk empathie voor jou en andere forumleden. Ik heb echter geen empathie voor mensen die menen mij te kennen en denken mij te vormen naar hun maatstaven.
Hoe meer het afgedwongen word onder dwang hoe minder men ervan krijgt. Er was namelijk voor die tijd niks mis met mijn empathie. Regelmatig heb ik gevraagd naar mensen hoe het met ze gaat en interesse getoond omdat het me interesseerde. Blijkbaar is dat allemaal vergeten. Alleen de negatieve kanten worden benoemd Pas op het moment van kwetsbaarheid en het beeld van de maatschappelijke dingen zit de boel bij mij dicht. Op slot. Voor mij gaat alles veel te snel. Wat is dan überhaupt het nut om hier te blijven. Discussies, gesprekken over alle ellende, leren onder dwang, ondanks dat ik merk dat het allemaal goed bedoeld is, het gaat met zware tegenzin. Mede vanwege een hele hoop onduidelijkheden. Zolang dingen niet duidelijk zijn weet ik niet welke weg ik hier aan het inslaan ben. Naar mijn idee niet de gezondste weg omdat ik volledig in mezelf gekeerd ben en de dingen doe die ik moet doen. Ik ben er veel en veel teveel mee bezig.
Empathie kan je niet afdwingen!!! Dat is wel de indruk die ik telkens hier krijg. Ik heb wel degelijk empathie voor jou en andere forumleden. Ik heb echter geen empathie voor mensen die menen mij te kennen en denken mij te vormen naar hun maatstaven.
Hoe meer het afgedwongen word onder dwang hoe minder men ervan krijgt. Er was namelijk voor die tijd niks mis met mijn empathie. Regelmatig heb ik gevraagd naar mensen hoe het met ze gaat en interesse getoond omdat het me interesseerde. Blijkbaar is dat allemaal vergeten. Alleen de negatieve kanten worden benoemd Pas op het moment van kwetsbaarheid en het beeld van de maatschappelijke dingen zit de boel bij mij dicht. Op slot. Voor mij gaat alles veel te snel. Wat is dan überhaupt het nut om hier te blijven. Discussies, gesprekken over alle ellende, leren onder dwang, ondanks dat ik merk dat het allemaal goed bedoeld is, het gaat met zware tegenzin. Mede vanwege een hele hoop onduidelijkheden. Zolang dingen niet duidelijk zijn weet ik niet welke weg ik hier aan het inslaan ben. Naar mijn idee niet de gezondste weg omdat ik volledig in mezelf gekeerd ben en de dingen doe die ik moet doen. Ik ben er veel en veel teveel mee bezig.