Albert, als ik zo vrij mag zijn om me te moeien:
het contact met eigen geest/lichaam: valt mij ook zwaar jammer genoeg.
ik weet dat het zo is en toch lukt het me maar moeilijk.
ik behoor dus ook tot de groep mensen die nog een hele weg te gaan heeft.
dit zeg ik om niet uit de hoogte te willen lijken naar jou toe als ik het volgende zeg:
je zegt: "ik ga positief en opgewekt door het leven".
ik word achterdochtig als ik willekeurig wie dit zie/hoor zeggen
dat is mijn ding natuurlijk, maar ik hoop maar dat je er iets aan hebt als ik het volgende zeg
bij mij heeft die zogenaamde in mijn geval realiteitontkennende positiviteit die ik van mezelf en mijn omgeving van mij vroeg me vooral veel ellende bezorgd.
ik wil je niet uitnodigen om dingen zwarter te maken dan ze zijn, maar mocht het zo zijn bij jou dat positiviteit bij jou leidt tot onderdrukking van je eigen (meestal onaangename) gevoelens (wat veel voorkomt), dan werkt die tegen je.
dat is dan wat mij betreft ook geen positiviteit, maar iets anders.
ik kom het vaak tegen, dat new-age-achtige realiteit ontkennende positieve gedoe.
uiteraard is het daarnaast altijd belangrijk met respect voor jezelf en voor anderen met dingen om te gaan
daarbij horen dan juist ook de zwarte gevoelens als je het mij vraagt en de bespreekbaarheid van de angsten om die niet het daglicht te laten zien
vaak als zwarte gevoelens en de angsten die ze onderdrukken het licht krijgen of door jou begrepen worden, kunnen die toch juist vaak heel "positief" zijn
maar dat is nou juist het punt, dat die zwarte gevoelens vaak zo als onaangenaam ervaren worden, dat ze worden weggestopt, coute que coute: in onze maatschappij wordt het ook nog aangemoedigd: allemaal gebaseerd op de verdringing, die mensen tot halve mensen maakt omdat ze een groot deel van zichzelf niet als van zichzelf mogen (h)erkennen en beleven.
stel je toch eens voor dat iemand bij zijn kracht komt zeg!
als je die negatieve gevoelens in het juiste licht hebt leren herbeleven, dan heb je energie te veel ipv te kort.
ik las ergens een schatting dat 80% van de negatieve onaangeroerde gevoelens in feite goud zijn, de rest is ook echt wel shit, maar die mag dan nog het licht zien om dingen acceptabel te maken.
dit is een ode aan albert, maar vooral ook aan mezelf haha.