Bekijk dit interview van Mr Reagan met een jonge Amerikaanse feminist, woonachtig in Zweden, die (gedeeltelijk) geredpilled is door Jordan Peterson:
Tot op de dag van vandaag begrijp ik niet wat de aantrekkingskracht is van Peterson op zowel jonge mannen als jonge vrouwen. Er zijn zoveel betere en krachtigere sprekers en schrijvers. Uiteindelijk doet dit er ook niet toe, het gaat erom dat de boodschap overkomt en om de een of andere reden doet Jordan Peterson dit op onovertroffen wijze. Misschien omdat hij een officiele professor is, of zo. Hij heeft een hoog 'vaderfiguur'gehalte, zoveel is zeker.
Zo is ook deze 'feminist' overtuigd geraakt van de boodschap van Peterson. Ik moest meteen denken aan Anne-Fleur Dekker, die eveneens opgeschoven is naar conservatief-rechts maar (nog) niet bereid is het etiket van 'feminist' van zich af te werpen. Het laat zien in welke overgangsfase jonge vrouwen met nog een redelijk gezond verstand zich bevinden. Collectivistish als ze zijn willen ze nog niet helemaal buiten de boot vallen, het links-progressieve gedachtegoed is immers nog te prevalent in de samenleving. Tegelijkertijd voelen ze aan hun water dat er een kentering gaande is, een nieuwe rechts-conservatieve stroming die van vrouwen een andere, beduidend minder militante, rol verlangt.
Wat zeker ook meespeelt is dat de seksuele marktwaarde van jonge, aantrekkelijke vrouwen stijgt als ze meer opschuiven naar rechts en daalt als ze in die linkse echokamer blijven hangen. Dit komt omdat mensen als Jordan Peterson en vele anderen MANNEN aan het redpillen zijn over het toxische feminisme. De MGTOW-beweging laat als meest extreme uitingsvorm hiervan zien dat het zelfs kan leiden tot een totale afkeer van ALLE vrouwen onder een groeiende groep vooral jonge mannen. Uiteindelijk zit in het vrouwelijke brein gehardwired dat ze in de gunst willen vallen bij mannen en als er al zoiets bestaat als MGTOW, dan kunnen ze maar beter aansluiting proberen te vinden bij wat milder gestemde conservatieve mannen. Mannen als Mr Reagan, die in het interview aangeeft niets op te hebben met MGTOW en deze 'feminist' met zachte handschoenen aanpakt. Hetzelfde zie ik gebeuren als YogiOabs vrouwen interviewt, hij slaat dan een beduidend minder harde en confronterende toon aan dan wanneer hij alleen voor de camera spreekt. Het is alsof deze mannen, die eigenlijk veel compromislozer zijn in hun standpunten, ineens betoverd raken door deze vrouwen en als het ware een beetje smelten.
Maar misschien hoort het ook zo te zijn. Als deze vrouwen bereid zijn om uitsluitend nog in naam of titel 'feminist' te zijn, zodat ze voor hun linkse vrouwelijke social media-volgers niet compleet afgaan, maar in werkelijkheid elke dag meer opschuiven richting conservativisme, als mannen als Mr Reagan en YogiOabs een veel zachtere toon hanteren in het nabijzijn van dergelijke vrouwen en in gesprek met hen bereid zijn om ook meer op te schuiven naar een 'happy medium' en hiermee deze vrouwen het gevoel geven dat ze serieus genomen worden, dan is er een begin gemaakt met heling van de kunstmatige breuk die er tussen mannen en vrouwen is ontstaan door het feminisme en die nu al veel te lang zeer ernstige maatschappelijke gevolgen heeft teweeg gebracht.
Als ik kritisch kijk naar bovenstaand interview zie ik dat deze jonge vrouw intellectueel niet mee kan met Mr Reagan, dat ze krampachtig probeert haar voormalige 'feministische' identiteit nog vast te houden door te zeggen dat ze het met bepaalde delen van de film The Red Pill van Cassie Jaye oneens is (uiteraard zonder in detail te treden) en dat ze in de slachtofferrol kruipt als ze voor rotte vis wordt uitgemaakt door fanatieke MGTOW'ers. Maar wat kan ik zeggen? Women will be women. Tijd om te helen. Tijd om de scherven weer aan elkaar te lijmen. Vrouwen zijn nu eenmaal intellectueel en fysiek inferieur aan mannen. Het zijn nu eenmaal collectivistische volgers. Ze zullen niet snel 100% verantwoordelijkheid nemen voor hun woorden en daden. Big deal. Ze zijn ook betoverend door hun schoonheid en ze kunnen ons mannen leren om dichter bij ons gevoel te staan.
Mocht je denken dat ik nu helemaal bezweken ben tot een totale softie, bedenk dat de man de vrouw hoort te leiden en dus de baas is. Vrouwen hebben een uniek standpunt dat, mits ze zich constructief opstellen, absoluut serieus dient te worden genomen, maar de uiteindelijke knoop moet door de man worden doorgehakt - dit is geen democratie en de inspraak reikt tot aan de uiteindelijke besluitvorming!
Mike
