Dank je wel allemaal voor al deze informatie. Ik laat het op me inwerken en ga er dan mee aan de slag.
Eerlijk gebied me te zeggen dat ik kokosolie (en rode palmolie) niet los wil laten. Ik ga wel én kokosolie én dierlijk vet doen. De Ghee boter gebruik ik met mate, omdat ik niet van de geur en niet van de smaak houd.
Heb nu een soep op staan met veel (vet) vlees. Alleen nog zonder schenkel of mergpijp, want dat wil ik enkel biologisch nemen en dat was er niet. Ik heb er kip met bot in gedaan, karbonade met bot en een speklap.
Wat mijn moeder betreft, kom ik van ver. Zo ook met mijn eigen moederschap. Ik weet niet wat het meest pijnlijk was. De pijn en verwerking van mijn eigen 'kinderverdriet' of de verwerking van de pijn die ik als moeder naar mijn eigen kinderen had. Het proces van mezelf vergeven door mijn fouten te zien als leerervaringen vond ik heel heel erg moeilijk. Ik had de neiging (en soms nog) om me vast te houden aan mijn schuldgevoelens. Nare, maar bekende, vertrouwde gevoelens waaraan ik me jarenlang hebt vastgehouden als een soort van schijnveiligheid. Ik realiseer me dat ik daarmee zowel mezelf als mijn kinderen te kort doe. En me daarmee in een slachtoffer positie plaats. Nu weet ik inderdaad beter en neem ik mijn verantwoordelijkheden. Met vallen en opstaan hoor. Mijn moeder heb ik vergeven. Zij heeft vanuit haar opvoeding gehandeld. Ook bij haar zit veel pijn en een mens met pijn heeft overlevingsstrategieën om die pijn niet te hoeven voelen. Totdat er bewustwording komt en dan kun je er wat mee. Mijn moeder is zich niet bewust hiervan. Ze snapt het niet. Het is goed zo voor mij. Ik kan nu van haar houden zoals ze is. Alhoewel ik me echt nog aan haar kan irriteren hoor. Gelukkig kan ik deze gevoelens relativeren en dat maakt het een stuk aangenamer allemaal.
Mezelf vergeven was en is soms nog het moeilijkst van al. Mijn jongens hebben beide darmklachten. De jongste (22) op dit moment zeer hevig met bloed bij de ontlasting. Is vandaag bij de dokter geweest. Bloed is geprikt.
Hij zit zo in zijn weerstand, zeker wat betreft anders gaan eten.
Deze slechte darmwerking heb ik hen doorgegeven. Ik zat tijdens beide zwangerschappen vol in de eetstoornis en was me totaal onbewust van de schade ik daarmee aan mijn kinderen toebracht.
En dan komt het stukje schuld versus verantwoording weer even om de hoek kijken. Ik kies voor het laatste
Ik ga keltisch zeezout en H2O2 kopen.
Het Gaps forum is niet meer toegankelijk, dus ik wil even uitzoeken hoe de eerste stap gaat en welke kruiden ik wel of niet mag gebruiken. Ik wil toch met de eerste fase beginnen, maar dan voor 2 weken of zo.
Ik zag dat de milde leverreiniging met eieren is. Die mag en durf ik daardoor niet te nemen, vanwege intolerantie. Ik weet niet goed wat ik nu moet doen. Klysma's wil ik eigenlijk echt niet meer. Dat vind ik zo'n gedoe en onprettig.
Waarom ik nou met het SC dieet ben gestopt, weet ik niet precies. Ik voelde me niet echt beter worden. Achteraf kan het door de hoeveelheid melkeiwitten en kippen eiwit komen die ik heb genomen en waar ik volgens de bloeduitslagen dus high op scoor.
Ik bakte toen veel amandelbrood en heb daar inmiddels ook een lichte intolerantie voor. Amandelen mag ik roterend.
Goh wat zou ik dat graag los laten zeg. Maar wie weet, als mijn darmen wat hersteld zijn dat dit binnen de mogelijkheden hoort.
Rapunzel: ik weet niet of ik 25 november kan. Ik zie in mijn agenda dat ik die week veel moet werken, ook dat weekend. Soest is best een eind rijden. Omdat ik niet zo lekker in mijn energie zit, ben ik snel moe. De afgelopen week had ik vakantie. Morgen weer werken met een dienst van 12.30 tot 22 uur. Ook de rest van de week werk ik veel. Daarbuiten om heb ik dan weinig energie over om een hele avond weg te gaan. Ik heb een behoorlijk pittige baan.
Daarnaast wil ik ook nog wat sporten of wandelen en ga vrijwel dagelijks even bij mijn moeder langs. Mijn vader is zeer recentelijk overleden, dus ondersteun ik haar wat.
Oja, ik hou veel van moeder aarde.
Sylvia