De manifestatie in Autun vandaag, …
Ik was iets later weggereden maar toch weer als eerste op locatie. Daar was net een bruiloft gaande op de trappen van het stadhuis “Le Marie” waar ik zat met mijn bord. Ik vroeg het bruidspaar nog of ze op de foto wilden met mijn protestbord voor deze historische dag maar nee. Nadat de groep al was gegroeid tot een aantal van zo’n twintig deelnemers werden we verzocht te verzamelen aan de andere kant van het plein bij de kiosk waar we de eerdere weken eindigden.
De presentator vertelde dat er een breuk in de organisatie was ontstaan vanwege de zwarte en rode vlaggen deelnemers het teken van Anarchisme die als ongewenst werden beschouwd in dit regio stadje. De aanvraag voor de demonstratie was vanwege de bruiloft niet gehonoreerd en alle getelde 280 deelnemers bleven dan ook onder de bomen staan, hangen en zitten, terwijl op het terras de gevaccineerden getuigen waren van onze samenkomst en de anderhalf uur durende uiteenlopende speeches van de deelnemers. Praten kunnen de Fransen wel. Met mijn Amerikaanse vriend William heb ik ook nog een woordje gedaan met als speerpunt Ivermectine. Met het succesvolle nieuws uit o.a. India waar enkele toeschouwers instemmend knikten, aangevend dat ze ook al op de hoogte waren.
Een stukje geschiedenis over de Acte de liberté d'information, dat een levend virus niet bestaat en nooit heeft bestaan en dat de mensen die nog steeds met een mondkapje rondlopen dat ding nu eigenlijk wel gelijk kunnen afdoen, … dat werd niet opgevolgd. William legde het nogmaals uit zodat ik op mijn gemak kon rondkijken maar de kapjes bleven op.
Geen mars door de stad en agentjes die ons in de gaten hielden of we dat stiekem toch niet deden. Later we het er op houden dat we toch nuttig bezig zijn geweest door de verlofdagen van oom agent nog wat te laten oplopen.