Ik heb onderweg naar de visboer nog zitten nadenken over m'n BMI...
Zo'n tien jaar geleden volgde ik een crashdieet en kwam ik terecht op 64 kg. Foute actie, maar ik wist destijds niet beter. Ik zag er te mager uit, boezem en wangen en heupen waren teveel geslonken. Ik had duidelijk de verkeerde reserves aangesproken. In de jaren daarna kwamen er weer kilo's bij en heb ik langzaam mijn eetpatroon omgebogen.
Sinds ruim vier jaar eet ik volledig WAP en ben ik me steeds fitter gaan voelen. Wanneer ik hierbij de foute suikers uitban val ik langzaam af, zoals in de afgelopen maanden, ongeveer 0,5 kg per maand. Maar het verschil tussen nu en 10 jaar geleden is dat ik heupen, boezem, vol gezicht en energie behoud. Hormonen in balans, goed slapen, egale huid, mooie stoelgang etc. Mensen vinden me er gezond uitzien, en dat is ook hoe ik me voel. Neemt niet weg dat ik aan een ondergrens zit en niet nog meer wil afvallen (was ook niet het doel), maar ik wil wel beseffen dat hoe ik me voel en dat wat ik uitstraal ook belangrijk is en niet teveel focus op getallen wil leggen. Mijn toenemende eetbehoefte zegt me dat mijn lichaam meer eten nodig heeft, en dat ga ik het ook geven.
Granen, peulvruchten, nachtschades, noten... Ik ben er voorzichtig mee i.v.m. anti-nutriënten, schimmels en weet ik wat nog meer. Ik eet af en toe met een gerust hart ook aardappelen, noten, koekjes, maar met het besef dat dit plezier- of bijvoer is en geen primaire voedingsbron.
Ik ga de komende tijd kijken wat voor mij werkt, extra kh of vetten of volume van huidige voedingspatroon ophogen. Gevoelsmatig het laatste, maar als proef ook de kh opvoeren.