Kanker

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Romagi
  • Startdatum Startdatum
Het ene gif helpt het andere gif beter doordringen tot het slachtoffer!
Men zegt ook wel eens: geen vitamine c nemen tijdens een chemokuur, want het werkt de chemo tegen.
Ja dat doet vitamine c vast en zeker!
De chemo maakt niet alleen tumoren kapot, maar ook de slachtoffers die de chemo "ondergaan" en hun immuunsystemen niet te vergeten.
Vitamine c is daar een tegenwicht tegen.
Dus als je dood wil: inderdaad liever geen vitamine c tijdens de chemo gebruiken.
 
http://www.npo.nl/2doc-retour-hemel-ii/28-09-2015/POW_02942568
Retour hemel II: keihard terug op aarde
Vanaf de eerste dag filmde Mark zijn ziekteproces, waarvan het eerste en indrukwekkende deel te zien was in januari van 2015. Na de uitzending in januari begon Mark met het tweede deel van zijn documentaire, maar kreeg in februari 2015 te horen dat de uitzaaiingen dusdanig hard groeiden dat een alternatieve geneeswijze niet meer mogelijk bleek. Een zware periode van chemotherapieën volgde. Tijdens deze chemotherapieën veranderde hij, zoals hij dat zelf zei, in “een oude man”. Na een heftige periode van chemotherapieën stierf Mark op 49-jarige leeftijd. Mark heeft dit tweede deel zelf niet kunnen realiseren. Erica Reijmerink voltooide deze documentaire in zijn nagedachtenis.
 
Retour hemel II (zie hierboven) volgt retour hemel op: http://www.npo.nl/2doc/26-01-2015/POW_01014026


Retour Hemel
Op 46-jarige leeftijd krijgt Mark Bos de diagnose prostaatkanker met uitzaaiingen in de botten. Mark is zowel cameraman als lijdend voorwerp bij zijn niet aflatende zoektocht om toch nog helemaal te genezen. Artsen en alternatieve genezers doen hem soms beloftes die ze niet kunnen waarmaken. Mark krijgt een operatie die hijzelf achteraf bestempeld als zijn grootste vergissing. Ook maakt hij beelden van verschillende alternatieve therapieën die hij volgt. Verder neemt hij de camera mee bij reizen waarbij hij zich sportief en met extreme kou uitdaagt. Mark Bos geeft een weinig verhullende kijk in zijn privéleven, waarbij hij zichzelf niet spaart met het laten zien van de emoties die bij de strijd van een ongeneeslijk zieke horen.
Di 27 jan 2015 09:51
 
Deel 2 was inderdaad maandagavond te zien en door puur toeval heb ik het gezien. Ik neem aan dat je het via Uitzending Gemist terug kunt zien. Enkele observaties:

- Mark gaat pas echt hard achteruit nadat hij aan de chemo begint en zegt ook dat hij terug wil naar hoe het was voor deze 'behandeling'. Zijn mentale en fysieke aftakeling is bijzonder schrijnend om te zien.
- Mark krijgt twijfels over de 'behandeling' met chemo en vraagt zich hardop af of dit nu werkelijk alles is wat de medische wereld te bieden heeft na zoveel jaar 'onderzoek'. Bij Umberto Tan zegt hij dat de patient helemaal niet centraal staat.
- Aan het eind wordt vermeld dat Mark op 1 mei overleed aan de gevolgen van prostaatkanker. Nee, aan de BEHANDELING ervan! Pas dan zie je dat hij vocht begint vast te houden, waardoor hij nauwelijks meer kan lopen en uiteindelijk in een rolstoel belandt. Ook zie je hem opgeblazen en vadsig worden. Voor de chemo kon hij fietsen, marathons lopen, alles! De 'behandeling' trekt zelfs zo'n zware wissel op Mark dat hij besluit om ermee te stoppen en kiest om waardig te kunnen sterven.

Mike
 
Mike, ik ben blij dat jij dit schrijft. Jij verwoordt 100% wat ik dacht, alleen had ik er de puf nog niet voor om erover te schrijven en, gek, ik blijf bang dat ik spoken zie als ik dit tegen anderen vertel die nog zo zeker niet zijn van de negatieve effecten van bijv. chemo. Dan hoor ik wat anderen uit die film halen en dan denk ik: zie je nou nog niet wat ik eruit haal terwijl je, in dit specifieke geval bijvoorbeeld dan dat ik voor ogen heb, je partner op dezelfde manier bent kwijtgeraakt? Maar bijv. in dit specifieke geval had die partner voor de chemo heel veel pijn van de zwellingen in het lijf en erna was die pijn kwijt. Chemo haalt tumoren weg, maar mensen verwarren bijv. tumoren met kanker en van dat misverstand alleen al wordt dankbaar misbruik gemaakt. Als de tumoren weg zijn, is de kanker dat meestal nog lang niet. En mensen blijven maar verbaasd dat de kanker nadat de mensen ¨schoon¨ verklaard zijn, terug komt. Hoe stom kun je zijn: ik bedoel als dat proces zich telkens herhaalt bij elke patient weer. Ik ben het helemaal met Mark Bos eens dat het wel heel apart is dat men zo weinig leervermogen aan de dag gelegd heeft over kanker de afgelopen 40 jaar. Maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik zelf ook wel een beetje verbaasd was over het uiteindelijke gemak waarmee Mark Bos zichzelf in de armen van de haaien stort.
 
Deel 2 ga ik zo kijken. Ik vond deel 1 zeer indrukwekkend.

Daar vielen mij een aantal dingen op, die eigenlijk verder onderbelicht bleven.

Mark had het idee dat zijn kanker was ontstaan na een zeer stressvolle periode. Zijn dochter, die hij door een scheiding niet meer mocht zien. En wat al jaren daarvoor was. Toch had hij het idee dat deze periode aan de basis van zijn ziekte lag, zonder dit hard te kunnen maken!

Ook liep hij inderdaad nog veel en lang hard, maar had hij tijdens het lopen ineens het gevoel dat hij moest gaan wandelen om zijn lichaam tot rust te laten komen. Helaas heeft hij daarna toch het langdurig hardlopen weer opgepakt, wat volgens mij toch door je lichaam als stress wordt ervaren!

Daarnaast was het stuitend om te zien, hoe de artsen met hem omgingen en dat hij na tegenvallende resultaten van chemo bij niemand terecht kon. Eigenlijk zag je heel duidelijk dat zijn gevoel heel sterk was om niet mee te doen aan de reguliere behandelingen, maar omdat de druk vanuit de medici en de onzekerheid en kansen die hij te horen kreeg als hij het niet te doen te groot waren hij het toch maar probeerde.

Deze aflevering zou ik zeker kijken, als je hem nog niet hebt gezien.

En gemak om hiervoor te kiezen, zag ik daarin zeker niet. Wel angst. Helaas denk ik dat het lastig is vooraf te zeggen hoe je in zijn situatie zou handelen. Zeker als je vooraf weinig kennis hebt en het medische stelsel in alle hevigheid in gang wordt gezet.

 
En gemak om hiervoor te kiezen, zag ik daarin zeker niet. Wel angst.

Hoi Tizz, ja goed dat je dat zo zegt, want zo is het precies. Ik bedoelde het anders. Misschien meer in de richting van: dat hij toch nog gebogen is voor de chemo ondanks dat zijn anti-gevoelens en anti-inzichten toch al redelijk sterk waren.

Zijn dochter, die hij door een scheiding niet meer mocht zien. En wat al jaren daarvoor was. Toch had hij het idee dat deze periode aan de basis van zijn ziekte lag, zonder dit hard te kunnen maken!

Ja dat is ook heel belangrijk: dat is wat Ryke Geert Hamer zag: en dan ook nog dat hij het in zijn prostaat kreeg, die tumoren op die plek: dat spreekt in dezen boekdelen.

Eigenlijk is deze documentaire goud, omdat het mensen de kans heeft conclusies te trekken i.v.m. eventueel leervermogen. Daar mogen we Mark heel dankbaar voor zijn.
 
Even doorgaand op mijn vorige bericht: ik verbaas me een beetje over het toch wel vrij intieme gehalte van deze documentaire van Mark Bos over zijn ziekteproces (kanker) en zijn contacten met medici. Het schrijnde aan mijn hart/ogen om te zien hoe met Mark omgegaan is (dit beschrijft Tizz ook). Daarom alleen al is het belangrijk dat deze documentaire is uitgezonden op onze nationale televisiezender.
 
Deel 2 van Retour henel is een docu geworden over de langzame doodmarteling van Mark Bos. Als we 1 ding terug zien in beide delen, dan is het wel dat Mark beschikte over een sterke wilskracht. Of hij deze sterke wil altijd even slim heeft ingezet is nog maar de vraag. Ik zet vraagtekens bij de fysieke uitputting van het beklimmen en befietsen van een berg of het lopen van een marathon, maar hij was er in ieder geval mentaal en fysiek toe in staat. Helaas geloofde hij ook sterk in zijn ziekte en de reguliere behandeling ervan, naast enkele niet-reguliere alternatieven. De hormooninjecties waren al twijfelachtig, maar de chemo is een fatale inschattingsfout gebleken. Triest om te zien, maar leerzaam voor wie het wil zien.

Mike
 
naast enkele niet-reguliere alternatieven

Tja Mike. Hij ging bijv. het gesprek opnemen van hem met een Duitse behandelaar die zei, dat, wilde hij kans op overleving maken, dat hij veel en vaak diens behandelingen moest ondergaan tegen een bedrag van ongeveer 10.000 euro. Dat is ten eerste wel heel veel geld. Maar daarnaast: Mark Bos gingen dingen zeggen als: ik kan moeilijk die behandelingen doen naast de reguliere behandelingen want dan weet ik niet wat precies helpt. Die gedachte kan ik volgen. Dus dat is een informatie-achterstand. Als ik dan die alternatieve behandelaar was en ik had het gevoel dat ik recht van vrije meningsuiting had wat je als alternatieve behandelaar tegenwoordig niet hebt, dan zou ik zeggen: heb je wel genoeg tijd om uit te vinden hoe giftig de reguliere behandelingen bij kanker kunnen zijn als je levenslust hebt?
 
Die alternatieve behandelaar wilde hem ook flink veel geld uit de zak kloppen, dus ik snap wel dat hij daar skeptisch over was. Had hij dezelfde houding ook maar aan de dag gelegd tegen de reguliere behandelaars.

Mike
 
Die alternatieve behandelaar wilde hem ook flink veel geld uit de zak kloppen, dus ik snap wel dat hij daar skeptisch over was.

Mike, dat snap ik ook. Misschien was het nog wel waar ook dat als hij dat programma had gevolgd van die alternatieve behandelaar, dat hij dan opgeknapt was. Dat denk ik zeker wel. Alleen zonder dat programma vast ook wel, zolang hij zich maar niet met die chemo had ingelaten.
http://www.rethinkingcancer.org/resources/magazine-articles/8_11-12/the-untreated-live-longer.php
 
Nog even dit: ik weet nog dat ik in oktober 2011 veel internet-radio-uitzendingen heb beluisterd (de zogeheten "healing cancer world summit") http://www.renegadehealth.com/cancer/blog/ met alternatieve kankerartsen uit de VS. Eentje daarvan was Nicolas Gonzalez https://en.wikipedia.org/wiki/Nicholas_Gonzalez_(physician) , die nu dood/vermoord is. Uit die vele interviews kwam het volgende naar voren: het is voor alternatieve artsen ondankbaar werk om mensen met kanker op te peppen als zij al vergiftigd zijn door chemo. Vaak wordt dan gezegd: die alternatieve geneeskunde helpt niet, als men probeert alternatief nog te redden wat er te redden valt na reeds zoveel aangerichte schade, maar echt een eerlijke kans krijgt de mens zelf niet meer om nog op te knappen na zoveel tegenwerking.
 
Goed, we weten en lezen nu alsmaar dat als we kanker hebben niet naar de dokters moeten luisteren en zeker geen Chemo moeten toestaan, maar WAT moeten we nu WEL doen?
Tuurlijk hoor en lees ik wat over B17, amandelpitten, kurkuma, Vitamine C 3000mg, Cayennepeper, Gember, Wietolie, geen suikers etc, maar is dit het dan?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.549
Berichten
554.621
Leden
8.669
Nieuwste lid
BiancKus
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan