Andraes Moritz geeft zelf ook wetenschappelijk bewijs voor het bestaan van leverstenen in zijn boek. Ze worden 'intrahepatische stenen' genoemd en worden wetenschappelijk erkend:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8185402
Volgens deze samenvatting zouden ze niet vaak voorkomen in de westerse wereld. Dat is iets wat Moritz altijd ten zeerste heeft bestreden en m.i. terecht.
Ik heb het hier al vaker geplaatst, maar ten overvloede nog even de vele tegenargumenten die Moritz geeft tegen 'verzeping':
V. Ik heb op het Internet gelezen dat de stenen die er bij de leverzuiveringen uitkomen bij mensen niets anders dan hard geworden klonten olijfolie zijn. Zit hier een kern van waarheid in?
A. Er worden verwoede pogingen gedaan door sommige bekende kruidendokters, doktoren en instellingen om de gunstige effecten van de leverzuivering in diskrediet te brengen door te beweren dat deze galstenen eigenlijk “zeepstenen” zijn, gemaakt van olijfolie, of dat ze door de lever geproduceerd worden in reactie op de plotselinge inname van grote hoeveelheden olijfolie. Deze personen hebben hun eigen redenen om dergelijke beweringen te doen en het is niet aan mij om hierop commentaar te leveren. Ze hebben overduidelijk zelf nooit een leverzuivering gedaan. Anders zouden ze beseffen waaruit deze stenen bestaan en wat er met hun lichaam gebeurt als ze worden uitgestoot. Hieronder staat een aantal reacties op zo’n bewering:
1. Olijfolie heeft niet de rottende geur die de meeste galstenen na uitscheiding afgeven. De geur komt niet overeen met die van ontlasting.
2. Olijfolie kan niet stollen tot zulke relatief harde of dichte structuren, zelfs als het chemisch veranderd zou worden en gemanipuleerd in een laboratorium. Dit wordt zelfs nog onmogelijker gezien het korte tijdsbestek dat de olijfolie door het maagdarmkanaal moet afreizen en het totale gebrek aan enige dikmakende stoffen die beschikbaar zijn.
3. Een analyse van uitgescheiden galstenen laat zien dat het merendeel alle basisingrediënten bevat die onderdeel uitmaken van galvloeistof. Organische stoffen kunnen ook aanwezig zijn. Veel van deze stenen bestaan uit laag na laag oude, donkergroene gal, iets dat niet van de ene op de andere dag gebeurt. De rest van de stenen zijn de typische verkalkte galstenen die in de galblaas te vinden zijn. De donkerrode of zwarte bilirubinestenen die er bij sommige mensen tijdens een zuivering uitkomen, kunnen zeker niet doorgaan voor “zeepstenen” op basis van olijfolie.
4. Het olijfoliemengsel gaat niet eens door de lever, zoals het geval zou zijn als dit werd gecombineerd met voedsel. Daarom doet de lever tijdens de leverzuivering niets anders dan galstenen en gal uitscheiden. Noch de lever, noch de dunne darm kunnen dienst doen als zeepsteenfabriek.
5. Als de lever en galblaas volkomen schoon zijn, worden er geen galstenen meer uitgescheiden na het innemen van het olie/citrussapmengsel. Als deze stenen inderdaad gemaakt waren van olijfolie, zouden ze ook voorkomen nadat de lever volledig gezuiverd is en alle galkanalen schoon en open zijn. Dit is echter niet het geval. De leverzuivering levert geen stenen meer op als de lever eenmaal schoon is, ongeacht hoeveel olijfolie men inneemt. Bovendien levert de olijfolie die tijdens
leverzuiveringen geconsumeerd wordt niet altijd dezelfde resultaten op. Tijdens een zuivering kunnen er slechts 50 stenen uitkomen, terwijl er tijdens de volgende tot wel 1.000 uit kunnen komen.
6. Vanwege een intolerantie voor olijfolie hebben sommige bijvoorbeeld neutraal gekleurde macademianootolie tijdens hun zuiveringen gebruikt en exact dezelfde groenkleurige stenen geproduceerd. Cholesterolstenen die exact lijken op deze groene stenen zijn te vinden in de galkanalen van ontlede levers.
7. Als stenen alleen maar olijfolieklodders zouden zijn, waarom genezen dan zoveel mensen van chronische ziektes als astma, allergieën, kanker, hart- en vaatziekte, diabetes en zelfs verlamming na het uitscheiden van talloze “zeepstenen” tijdens hun leverzuiveringen?
8. Veel mensen hebben stenen met verschillende kleuren uitgescheiden: zwarte, rode, groene, witte, gele en beige. Olijfolie bezit niet de kleurstoffen om stenen van verschillende kleuren te produceren.
9. Mensen die hun stenen chemisch hebben laten analyseren, hebben te horen gekregen dat bijna alle stenen gemaakt waren van cholesterol en zouten. Deze bestanddelen zijn identiek aan die te vinden zijn in de cholesterolstenen in verwijderde galblazen. Een klein aantal “stenen” bestond uit organische stoffen van onbekende oorsprong. Deze hadden met gemak samen met de galstenen in de galkanalen kunnen gaan vastzitten.
10. Een behoorlijk aantal personen, waaronder ikzelf, hebben soms groene cholesterolstenen op de avond van de zuivering uitgescheiden, zelfs voordat ze het olijfmengsel hadden ingenomen. Weer anderen, die er al verschillende leverzuiveringen op hadden zitten, vermeldden dat er stenen uitkwamen tijdens de appelsapfase, allemaal zonder de hulp van olijfolie. De stenen die er zelfstandig uitkomen hebben geen afwijkende vorm, kleur en geur ten opzichte van de stenen die er tijdens de daadwerkelijke zuiveringen uitkomen.
11. Het is de reguliere medische wetenschap, en niet de auteur, die de aanwezigheid van cholesterolstenen in de galkanalen van de lever heeft aangetoond. De medische term voor deze stenen is “intrahepatische stenen” of “billiaire stenen”. Deze groene stenen, gemaakt van cholesterol en wat galbestanddelen, zijn olieachtig en ontbinden wanneer ze aan warmere temperaturen en zuurstof worden blootgesteld. Cholesterol bestaat zelf uit ongeveer 96 procent water. Deze cholesterolstenen worden snel afgebroken door afbraakbacteriën wanneer ze in contact komen met de buitenlucht. Dit gebeurt echter niet op het moment dat ze vastzitten in de galkanalen van de lever.
12. Er zijn vele foto’s gemaakt van ontlede levers die zich bevinden in de medische archieven van universiteitsklinieken die de aanwezigheid laten zien van deze stenen in de galkanalen van de lever.
13. Het is een medisch bewezen feit dat miljoenen mensen regelmatig groene blubber uitscheiden bestaande uit soms wel tientallen groene cholesterolstenen na het eten van een maaltijd met veel vet. Deze stenen bestaan niet uit de oliën en vetten die werden geconsumeerd. Ze worden er door de lever en galblaas uitgeduwd samen met de uitgescheiden gal. Helaas komen er, in tegenstelling tot tijdens de leverzuivering, enkele stenen vast te zitten in het hoofdgalkanaal of zelfs in het alvleesklierkanaal. Er is geen verschil tussen de stenen die onvrijwillig vrijkomen en die vrijwillig vrijkomen tijdens een leverzuivering.
De leverzuivering is niet het gevolg van een placebo-effect. De verkalkte stenen die door de galblaas worden afgevoerd, meestal na vijf tot acht leverzuiveringen, zijn identiek aan stenen die te vinden zijn in ontlede galblazen. Ze verkruimelen niet en blijven bikkelhard. Alleen half verkalkte stenen krimpen na verloop van tijd, maar de verkalkte buitenkant blijft intact.
Ik heb persoonlijk meer dan veertig galkolieken gehad gedurende een periode van meer dan tien jaar en mijn galblaas zat boordevol stenen, die een pijnlijke, korte scoliose van de ruggenwervel veroorzaakten. Sinds mijn eerste leverzuivering heb ik nooit meer een aanval gehad. De scoliose, naast andere gezondheidsproblemen, verdween na mijn twaalfde zuivering. Daarna heeft geen enkele van mijn jaarlijkse zuiveringen ook maar één steen opgeleverd, hoewel ik exact dezelfde procedure aan heb gehouden. Mijn galblaas is nu volkomen schoon en efficiënt.
Duizenden mensen over de hele wereld hebben met leverzuiveringen hun galblaas weten te redden. Anderen hebben hun gezondheid volledig teruggekregen en zelfs hun leven gered door deze zuivering te doen. Zij die opzettelijk de vreemde en niet onderbouwde boodschap propageren en verspreiden dat leverzuiveringen olijfzeepstenen produceren, beroven hun medemens en zichzelf van de gelegenheid om zorg te dragen voor hun eigen gezondheid. Dit is iets waar zij mee moeten leven.
Mike
