Om die redenen zou ik juist zoveel meer willen doen wat niet gaat. En dat doet teveel pijn. Ik zie gewoon even niet meer hoe we dit moeten gaan winnen.
Houd moed!, we hoeven niet iedereen mee te hebben, een deel is toch niet te motiveren voor wat dan ook behalve hun dagelijkse beslommeringen. Maar gaandeweg wanneer de beerput verder opengaat, zullen er meer en meer twijfelaars onze kant kiezen. En dat zijn er meer dan je zou denken, veel mensen durven niet zo goed voor hun mening uit te komen, maar als je in gesprek komt hebben veel mensen hun vraagtekens bij het hele gebeuren. Net nog, was in de bouwmarkt om stofkapjes te kopen voor het slijpen, alles uitverkocht, zegt die man spontaan, kom je de mensen tegen met die kapjes op in de supermarkt, snappen ze dan niet dat die dingen daarvoor niet werken. Fijn gesprek gehad met die man, trekt het hele beleid ook in twijfel en is begonnen wat dingen te onderzoeken, maar is nog niet klaar voor een demo. en zo zijn er zoveel. Uiteraard allemaal tips gegeven van websites en hopen dat hij rap wakkerder wordt. Als je kijkt naar wat heel veel vrijheidsstrijders hebben moeten doorstaan, dan kunnen wij onze borst nog wel natmaken.
Heel wat dictatoriale regimes gingen ten onder met heftige stuiptrekkingen en lieten hun burgers tot op het laatst behoorlijk lijden. Probeer moed te putten uit een positief gesprek hier of daar en houd voor ogen naar welk doel wij streven. Trump en zijn Q team doen hele goede dingen, deels nog achter de schermen, maar ik verwacht dat bij zijn 2e termijn er steeds meer in het openbaar komt. Ik verwacht zeker ook steun van die kant. God helpt hen die zich zelf helpen, daarnaast kan ik het voor mezelf niet verantwoorden er niet alles aan gedaan te hebben wat binnen mijn vermogen ligt. Stel dat (ik ga er absoluut niet vanuit!) we strijd verliezen en we in onze oranje overall afgevoerd worden, dan wil ik mezelf niet schuldig voelen, door niet mijn uiterste best gedaan te hebben.