In memoriam Barbara Pronk: zij pleegde recentelijk zelfmoord omdat ze zich niet uit de gevolgen van de ziekte van lyme gevochten kreeg: vlak voor haar dood, heeft ze een noodkreet aan de wereld laten horen:
Quote:
Als mijn laatste wens alvorens ik mijn leven zal beëindigen wegens een mensonterend geworden leven alleen nog maar gevuld met onvoorstelbaar lijden veroorzaakt door de chronische Ziekte van Lyme (en ME/CVS), wil ik hierbij dringend om uw aandacht vragen voor deze nog zeer onderkende en zwaar onderschatte ziekte, waarbij zelfdoding veelal doodsoorzaak nr. 1 is.
http://gedachtenvoer.nl/page/noodkreet-lyme-patient.html
Artikel in de telegraaf van vandaag:
'Vaak zelfdoding lymepatiënten' http://www.telegraaf.nl/binnenland/22474097/___Vaak_zelfdoding_lymepatienten___.html
Quote:
Een van de nu overleden lymepatiënten, de 39-jarige Barbara Pronk uit Rijswijk, schreef kort voor haar dood, op 19 maart jongstleden, een uitgebreide brief aan leden van de Tweede Kamer. Daarin vraagt ze, als ’laatste wens’, aandacht voor deze ziekte, waarvan volgens haar de ernst zwaar wordt onderschat.
„Lyme is geen ’normale ziekte’”, schrijft Barbara, „maar is een tegenstander van ongekend formaat: een strijd tegen bacteriën en hun giftige afvalstoffen die je lichaam teisteren in elk orgaan, elk stukje weefsel en iedere cel, en die je lichamelijk en geestelijk overnemen en je geheel kapotmaken van binnen.”
Mevrouw Pronk was al negen jaar ernstig ziek en totaal geïnvalideerd. Door Lyme leed ze ook aan de virale hersenziekte ME en het chronisch vermoeidheidssyndroom CVS, dat haar uitputte. Jarenlang had Barbara Pronk veel gezondheidsklachten, waarvan artsen en specialisten de echte oorzaak maar niet wisten te achterhalen. Jaren te laat werd bij haar de ziekte van Lyme vastgesteld, haar behandeling was derhalve ontoereikend.
„Alleen al vijf van onze leden hebben onlangs de dood verkozen, dat hebben we nog niet eerder in zo’n korte tijd meegemaakt”, stelt Miranka Mud van de Nederlandse Vereniging voor Lymepatiënten. „Bovendien weten wij van nog meer patiënten die uit het leven zijn gestapt, of dat hebben geprobeerd, omdat de ziekte hun leven ondraaglijk maakte.”
