Het klopt dat van sporten je circulatie verbetert. Tegelijkertijd is het, als je niet uitkijkt, een vorm van stimulatie die je op de langere termijn schade toebrengt. Ik heb dit al vaker gezegd, maar een mooi voorbeeld is de 'runner's high', het euforische gevoel dat een jogger ervaart als hij/zij zichzelf over de rand van uitputting heen trimt. Het signaal dat je aan je lichaam afgeeft is dat je maar moet blijven weglopen van acuut gevaar (er zit een tijger achter je aan!). Er is dan geen tijd voor vermoeidheid of spierpijn en het lichaam 'beloont' je door je een zeer krachtig pleziergevoel te geven via endorfinen.
Het mechanisme hierachter is dus hormonaal en het begint bij de bijnieren. Mensen raken al snel verslaafd aan hun eigen plezierhormonen, die krachtiger zijn dan heroine, en putten zichzelf langzamerhand uit. Als de bijnieren opgebrand zijn, heb je bijnieruitputting. Er is hier 1 forumlid actief geweest (Albert) die precies dit als geschiedenis had en hier zeer ernstige, misschien wel onomkeerbare, klachten aan over heeft gehouden, dus dit dien je bijzonder serieus te nemen!
Verstandiger is het om jezelf af te vragen hoe je aan die slechte circulatie komt. Wat dacht je van een glucospiegel die te hoog is en bloed dik en stroperig maakt en ervoor zorgt dat eiwitten in het bloed aan elkaar gaan klonteren (glycatie, versuikering)? Dit komt niet alleen door de inname van glucoserijke voeding en dranken, maar ook door hoge stressniveaus, veroorzaakt door bijv...overmatig sporten! Iets wat op de korte termijn verlichting geeft kan dus op de lange termijn juist funest uitwerken.
Mike
