Afwijzing van het Totalitarisme
Michael Shellenberger
Het wokeïsme of hoe je het ook wilt noemen - progressivisme, identiteitspolitiek, radicaal links - raast al ongeveer tien jaar door de samenleving en degenen onder ons die erdoor zijn gestigmatiseerd en verbannen, hebben het gevoel dat ze eindelijk weer kunnen ademen.
“Veel Democraten zeggen dat ze willen begrijpen wat er is gebeurd. Maar weinigen doen dat echt. Dat komt omdat ze op een bepaald niveau weten dat ze schuldig zijn aan deelname aan een heksenjacht waarbij ze hun mede-Amerikanen, en zelfs hun vrienden en familie, valselijk beschuldigden van fascisme en racisme.
In de hele Verenigde Staten reageren mensen die op Kamala Harris hebben gestemd geschokt, verdrietig en boos op de verkiezingsuitslag. Ze vragen zich af waarom zoveel Latino's, Gen X’ers, mannen en vrouwen niet alleen hebben gestemd zoals ze hebben gedaan, maar ook waarom zo velen van ons een enorme opluchting voelen bij de historische overwinning van Trump. Maar begrijpen ze het echt niet? Of willen ze het niet begrijpen?
In de afgelopen tien jaar hebben velen van ons die zich van links hebben afgekeerd immers uitgebreid onze zorgen uitgelegd: We vonden het niet leuk om te horen dat we dwepers waren omdat we de politie niet wilden ‘defunden’, de grenzen niet wilden openstellen of geen rassenquota wilden opleggen; We vonden het niet leuk om fobisch genoemd te worden omdat we niet wilden dat artsen experimenten uitvoeren op kinderen met pseudowetenschappelijke “transgendermedicijnen”. En we werden niet graag bestempeld als samenzweringstheoretici omdat we vragen stelden over het COVID beleid of vroegen waarom de FBI, de CIA en het Ministerie van Binnenlandse Veiligheid betrokken waren bij massacensuur.
We suggereren niet dat dit de belangrijkste redenen waren waarom de meeste kiezers of swing voters op Trump hebben gestemd. De peilingen geven aan dat de topthema's de economie en migratie waren. Maar verkiezingen worden gewonnen in de marge, en wat het verschil maakte tussen 2020 en 2024 was het ‘overlopen’ van zoveel traditioneel Democratische kiezers naar Trump en de Republikeinen. En veel van degenen die ‘overliepen’ waren, net als wij, vervreemd door de transformatie van wat ooit de Democratische Partij was naar een menigte van Woke schelders en vervolgers.
Trump won ongekend terrein in het electoraat en verstoorde de greep van de Democraten op gekleurde-, Latino en moslimkiezers in belangrijke gebieden. Zelfs jonge mensen, en vooral jonge mannen, zwaaiden naar rechts. Trump won bij grote delen van de arbeidersklasse, terwijl Harris het beter deed dan Joe Biden bij kiezers met een hoog inkomen, hoogopgeleide blanke vrouwen en blanken in het algemeen. Deze resultaten zijn niets minder dan een enorme politieke herschikking die voor eens en altijd een einde zou moeten maken aan de bijtende mythe dat de coalitie van Trump wordt gedreven door “witte suprematie” of “fascisme”. Via het democratische proces hebben de kiezers de favoriete verhalen van de elites over ras, klasse en immigratie krachtig verworpen.
En dus als iemand écht wil begrijpen waarom zo velen van ons, zelfs als we kritiek hebben op Trump, opluchting en rechtvaardiging voelen bij zijn overwinning, moeten ze bedenken dat het meer te maken heeft met de afwijzing van totalitarisme dan met Trump als persoon of zelfs zijn beleid. Het wokeïsme of hoe je het ook wilt noemen - progressivisme, identiteitspolitiek, radicaal links - raast al ongeveer tien jaar door de samenleving en degenen onder ons die erdoor zijn gestigmatiseerd en verbannen, hebben het gevoel dat ze eindelijk weer kunnen ademen.
Wat we ervaren staat bekend als catharsis, wat komt van het Griekse woord voor reinigen of zuiveren. In Griekse tragedies ervaart het publiek catharsis wanneer het negatieve emoties loslaat en een gevoel van vernieuwing ervaart. Velen van ons die zich vervolgd hebben gevoeld vanwege onze standpunten, zelfs op zogenaamd kleine manieren, zoals het feit dat we ons niet op ons gemak voelden om onze ware gevoelens te uiten met vrienden en familie, voelen zich nu vrijer om voor onze mening uit te komen.
De meerderheid staat immers achter ons. Onze standpunten zijn normaal, mainstream en gezond verstand. Toen de Democraten de regering en het rechtssysteem inzetten als wapen in een poging om Trump van het stembiljet te houden en hem in de gevangenis te stoppen, identificeerden we ons niet met Trump-de-Republikein of zakenman of voormalig president, maar eerder met Trump-de-ten-onrechte-beschuldigde. Ten diepste werd hij vervolgd door dezelfde totalitaire krachten die al een decennium door de samenleving trekken. Ergens tussen Occupy Wall Street in 2011 en het eerste Black Lives Matter protest in 2013 begonnen schijnbaar normale liberalen en Democraten hun verstand te verliezen. Alles werd racistisch. Alles werd verdacht. En niets was verdachter dan het niet 100% eens zijn met de officiële Woke Democratische agenda.
De verkiezing van Trump bracht het Wokeisme in de hoogste versnelling. Plotseling werd een woord dat in het verleden alleen extreem-links had gebruikt om een Republikeinse president te beschrijven - “fascist” - nu gebruikt door zeer serieuze mensen zoals columnisten van de New York Times, gevestigde Democraten en het voorheen nuchtere establishment op het gebied van buitenlands beleid. Het was tussen 2016 en 2020 dat het Wokeisme zijn greep op elke belangrijke instelling in de samenleving niet alleen voltooide, maar zelfs intensiveerde, van nieuws- en entertainmentmedia tot scholen en universiteiten. Deze instellingen stimuleerden en namen deel aan de massale veroordeling en uitbanning van ketters, wat bekend werd als de Grote Ontwaking en een nieuwe heksenjacht was. Gewone en anderszins fatsoenlijke mensen gedroegen zich wreed. Ze beschuldigden mensen die ze al jaren of decennia kenden van onverdraagzaamheid of racisme of van het willen genocideren van transseksuelen of van het willen sterven van miljoenen mensen aan Covid.
Afwijken van progressieve orthodoxie op welke manier dan ook werd genoeg voor mensen om niet alleen vriendschappen te beëindigen, maar er ook op aan te dringen dat de overtreders werden verbannen en geëxcommuniceerd. Degenen die een geweldige show hadden gemaakt van ‘moedig ruimdenkend en tolerant’, werden zelf intolerant, apathisch, onverschillig en laf. Ons werd gevraagd om te doen alsof de mensen die de hooivorken en fakkels droegen om op heksenjacht te gaan, goede bedoelingen hadden en gewoon veel meer om de wereld gaven dan de rest van ons. Dat deden ze niet. Achter het totalitarisme zaten individuen die waren gezwicht voor basale motieven als hedonisme, afgunst, dogmatisme, zelfingenomenheid, vooroordelen, snobisme, psychopathie en zelfs sadisme.
Er zijn veel onderliggende oorzaken van de totalitaire Grote Ontwaken te noemen: de groeiende afstand tussen hoogopgeleide elites en werkende mensen; de opkomst van narcisme, psychopathie en andere Cluster B persoonlijkheidstrekken zoals geprivilegieerdheid en zelfoverschatting; de manier waarop social-media mensen ontmenselijken en gedrag normaliseren dat in het echte leven psychopathisch zou lijken; de angst veroorzaakt door het ‘bubble effect’ van sociale media, waar onze natuurlijke angsten voor sociale afkeuring worden uitvergroot tot een mate waarvoor we niet geëvolueerd zijn; de contra-populistische reactie van de gevestigde orde van het buitenlands beleid op een populistische Amerikaanse president en populistische opstanden over de hele wereld; de lijst gaat maar door. Het volledig blootleggen van de oorzaken van de ontsporing van het afgelopen decennium vereist een boekwerk, waar we plichtsgetrouw aan werken. Het positieve is dat we ons al op de neerwaartse helling bevinden, weg van Peak Woke.
Als je het moment moest vinden waarop de leugens het sterkst waren, dan was dat misschien wel in de zomer van 2020, toen de volksgezondheidsdeskundigen die hadden geëist dat we de scholen zouden sluiten, zeiden dat het immoreel zou zijn om Black Lives Matter demonstranten niet te ondersteunen bij fysieke evenementen die niet verschilden van de “superspreader-events” waarvan ze slechts een paar weken eerder hadden geëist dat mensen zouden worden gearresteerd als ze die bijwoonden.
Het hoogtepunt van de censuur kwam nog geen twee jaar later, toen voormalig president Barack Obama een toespraak gaf aan de Stanford University en aandrong op “regulering” door de overheid van social-media platforms.
Het slechte nieuws is dat een groot deel van het Censorship Industrial Complex nog steeds bestaat, dat maar weinig van het machtsmisbruik van de afgelopen acht jaar (volledig) is onderzocht en dat het Wokeïsme nog steeds verankerd is in elke belangrijke maatschappelijke instelling.
Het goede nieuws is dat we begrijpen wat ons te doen staat. We moeten de gedachtepolitie onschadelijk maken; het machtsmisbruik van de FBI, CIA en DHS onderzoeken; de leiding van de Geheime Diensten [Amerika heeft er maar liefst 16 (red.)] vervangen en deze agencies hervormen; openbare instellingen ont-Wokeifyen en hervormen; en verantwoording afleggen voor alle vreselijke gevolgen van keuzes die de afgelopen tien jaar zijn gemaakt…”
Waren miljarden mensen wereldwijd opgelucht door de verkiezingsuitslag in de VS stiekem allemaal vrouwenhaters, racisten en misinformatie verspreidende fascisten? Of is er ook een ander perspectief?
watals.substack.com