1. Willem vertelt…
Lieve mensen,
Wat een maand! Wat een jaar!
Wat een laatste 5 jaar! Wat een leven! Regelmatig hoor ik van mensen: hoe houd je het vol?
Of, ik trek het niet meer. Of, wanneer houdt dit op? Of, dit mag toch niet, dit kan toch niet?
Heel begrijpelijk dat ongeloof, die verontwaardiging, die machteloosheid, die moedeloosheid. Toch hoop ik dat we niet opgeven, ons niet klein laat maken, niet in de valkuil trappen van polarisatie, niet toegeven aan de moeheid, of genoegen nemen met een leven in de schaduw.
Het blijven staan, het genieten van het leven, het onafhankelijk keuzes maken, je eigen lot in handen nemen, dat is de overwinning. Zolang je dat doet kan je niet onderworpen worden. Het vergt een verandering van inzicht. Het is niet het overwinnen van de ander, in dit geval de kwaadaardige elite, maar het overwinnen van jezelf door van jouw leven het beste leven te maken dat je je voor kan stellen.
Omstandigheden zijn altijd deels obstakels; denk eens in hoe mensen in de oertijd moesten overleven, of meer recentelijk in de middeleeuwen, of tijdens het begin van de industriële revolutie. Dat zal zeker niet altijd makkelijk zijn geweest en regelmatig een stuk moeilijker dan wat wij nu hebben.
De grootste vrees, de grootste moeite, zit toch vooral in het niet-fysieke aspect van het leven. Natuurlijk hebben we tijdens C19 iets unieks meegemaakt: de overheid die zo tiranniek werd dat zij een mondkapje verplichtte, een testplicht oplegde en bijna een vaccinatieplicht, je verbood anderen aan te raken of je verplichtte jezelf op te sluiten. Deze excessen hebben ons even laten proeven van wat het is om een slaaf te zijn.
Terecht hebben velen van ons dat nog vers in het geheugen staan. Het was niet de fysieke bedreiging (hoewel tijdens sommige demonstraties je daadwerkelijk moest rennen voor je leven), maar de dreiging van consequenties als je niet meewerkte aan wat de overheid wilde. Je zelfbeschikking werd op de proef gesteld, je integriteit werd ter discussie gesteld, je goede naam werd door het slijk gehaald, je privé werd op straat gegooid, je lichaam werd opgeëist. Dit is dus hoe een slaaf zich voelt.
Ik voel mij dankbaar dat ik dit mee mocht maken, want zelden heb ik zo’n duidelijke richting gevoeld in mijn leven als tijdens deze periode. Mijn vrijheid gaat de overheid nooit afpakken, sterker nog, niet alleen mijn eigen vrijheid is heilig maar die van iedereen. Het voelt als een zegening dat ik mij mag inzetten voor zo iets fundamenteels; de obstakels, tegenwerking en ongemakken neem ik op de koop toe.
Vorige week waren er drie mensen in een zwarte jurk die mij nogmaals wilde straffen. Ik had mij uitgesproken tegen de coronamaatregelen en tegen het openbaar gezag, daarom moest ik ook nu nog, jaren later, omwille van vergelding een onvoorwaardelijke taakstraf krijgen. Natuurlijk ben ik in cassatie gegaan, dus die straf is een straf op papier.
Door er een tweet bij te betrekken over groepsimmuniteit kreeg ik ook een cadeau. Nu moet de Hoge Raad zich uitspreken over hoe het zorgen voor zoveel mogelijk infecties (niet besmettingen, dat is wat anders), het aanzetten is tot het overtreden van maatregelen die niks tegen een infectie doen, zoals mondkapjes, anderhalve meter afstand houden, test- of quarantaineplicht. Wat deze maatregelen wel deden is vrijheid beperken en controle opleggen...
Daarnaast gaat de ontmaskering van het OM-apparaat gewoon door. Het is niet te ontkennen dat er bewijs is vervalst, er middelen zijn gebruikt die niet zijn toegestaan, er politieke inmenging is geweest en er door middel van de methode van volgnummerfraude delen van het dossier zijn verduisterd. Dus ook in dit opzicht is een extra ronde een cadeau.
Het is maar hoe je met dit soort zaken omgaat. Ik hoop dat mijn strijd jou blijft inspireren om ook te blijven omdenken en gebruik te maken van jouw obstakels, zodat je bijdraagt aan je eigen vrijheid en en passant de overheid ontmaskert, en uiteindelijk verbetert en onder controle krijgt.
Blijf in liefde, laat je vooral niet uitlokken door trollen of andersoortige ambtenaren. Lach de lakeien vooral uit, geniet van de clownsshow, met een koel hoofd en een warm hart.
We zijn heel dankbaar dat, als je ons werk waardeert, je ons ondersteunt in onze strijd voor liefde en waarheid. De websites met al onze dossiers en uitzendingen in de lucht houden is niet gratis, evenmin als de rechtszaken die nog lopen. Noodgedwongen betalen we op dit moment een aantal van deze zaken van onze persoonlijke rekeningen, daarom zijn we erg dankbaar voor jullie donaties.
Blijf in liefde en geniet van het komende spektakel.