G
Guest
Guest
Ik ben een denker, altijd al geweest. Ik herken die behoefte naar controle, naar voorbereiding, overzicht en op alles een antwoord willen hebben van te voren. Perfectionistisch ben ik ook. Ik neem geen genoegen met wat ik wel kan, maar ben gefrustreerd over dat wat ik niet kan (afmaken).
Wij hebben sinds 2008 twee tuinen. 1 Voor en 1 achter het huis. Daarvoor had ik geen behoefte om mijn vingers groen te laten worden. Maar ik wilde wel wat aan de tuin doen. Ik wilde resultaat, het moest niet zo blijven als het was en ik vond het zonde van de planten die er al stonden.
Op een gegeven moment was ik in de tuin bezig en ik realiseerde me dat ik het niet erg vond om vieze vingers te krijgen of om kruipende beestjes om me heen te hebben. Ik merkte zelfs dat ik leger werd in mijn hoofd en meer contact met mijn gevoel kreeg. Ik zat letterlijk midden in het leven en dat geeft energie en rust tegelijk.
Nu zijn we een aantal jaar verder. We hebben een compostbak, ik heb de nodige middelen om de tuin te onderhouden en zoek ook vaak de tuin op om mijn hoofd te legen.
Vorig jaar werd ik bewust van mijn drang om meer te doen met voeding en de natuur. Voeding was ik al een tijd lang mee bezig en dan is de natuur een logische bron (de enige bron eigenlijk). Ik kwam ook die blokkades tegen van wat, hoe, wanneer, wie enz. Controle. Maar ik heb ook meermalen meegemaakt wat 'flow' is en dat waren dan vooral momenten van loslaten geweest. "Universum, kom maar op, verras me maar". Want al kun je nog zo goed in je hoofd dingen voorbereiden, dan nog zijn er legio factoren waar je geen invloed op hebt.
Dus waarom energie vasthouden (piekeren, malen) als je ook gebruik kunt maken van flow? David Wolfe legt hier iets uit over 'The Holy Flow':
Wees dus dankbaar met wat het universum met je wil doen, welke kant het je op stuurt en waar je van betekenis kunt zijn. Want jij bent niet het centrum van het universum, maar je bent van betekenis in het centrum van anderen hun levens. Wees dankbaar dat je daar deel van uit mag maken.
Als je dat toelaat in je leven, dan kun je dingen meemaken (het avontuur) die nooit in je gedachten waren gekomen en die beter zijn dan wat je zelf had verzonnen voor jezelf.
De momenten dat je op jezelf wordt terug geworpen kunnen als negatief over komen, maar dat zijn momenten van bezinning, van leren, van aan elkaar knopen en weer terug in de flow springen met de lessen die je hebt opgedaan. Geef nooit, nooit, nooit op, want het moment na je diepste dal kan het moment zijn dat je op weg bent naar een nieuwe top. Het zou zonde zijn dat je net een ander niet tot dienst kan zijn omdat je beslist geen actie meer te ondernemen uit angst, uit twijfel, uit voorzorg. Jij bent beter dan dat, jij kunt het verschil maken in iemands leven, maar het is jouw verantwoordelijkheid om je daarvoor op te stellen.
Dus ga de natuur in, maak contact ermee (luister desnoods alleen naar vogeltjes) en stel je op om actie te ondernemen. Maak gewoon een babbeltje met een vreemde. Vraag aan een bekende of je ergens mee kunt helpen. Ga minder sturen, maar creeer kansen.
Wij hebben sinds 2008 twee tuinen. 1 Voor en 1 achter het huis. Daarvoor had ik geen behoefte om mijn vingers groen te laten worden. Maar ik wilde wel wat aan de tuin doen. Ik wilde resultaat, het moest niet zo blijven als het was en ik vond het zonde van de planten die er al stonden.
Op een gegeven moment was ik in de tuin bezig en ik realiseerde me dat ik het niet erg vond om vieze vingers te krijgen of om kruipende beestjes om me heen te hebben. Ik merkte zelfs dat ik leger werd in mijn hoofd en meer contact met mijn gevoel kreeg. Ik zat letterlijk midden in het leven en dat geeft energie en rust tegelijk.
Nu zijn we een aantal jaar verder. We hebben een compostbak, ik heb de nodige middelen om de tuin te onderhouden en zoek ook vaak de tuin op om mijn hoofd te legen.
Vorig jaar werd ik bewust van mijn drang om meer te doen met voeding en de natuur. Voeding was ik al een tijd lang mee bezig en dan is de natuur een logische bron (de enige bron eigenlijk). Ik kwam ook die blokkades tegen van wat, hoe, wanneer, wie enz. Controle. Maar ik heb ook meermalen meegemaakt wat 'flow' is en dat waren dan vooral momenten van loslaten geweest. "Universum, kom maar op, verras me maar". Want al kun je nog zo goed in je hoofd dingen voorbereiden, dan nog zijn er legio factoren waar je geen invloed op hebt.
Dus waarom energie vasthouden (piekeren, malen) als je ook gebruik kunt maken van flow? David Wolfe legt hier iets uit over 'The Holy Flow':
Wees dus dankbaar met wat het universum met je wil doen, welke kant het je op stuurt en waar je van betekenis kunt zijn. Want jij bent niet het centrum van het universum, maar je bent van betekenis in het centrum van anderen hun levens. Wees dankbaar dat je daar deel van uit mag maken.
Als je dat toelaat in je leven, dan kun je dingen meemaken (het avontuur) die nooit in je gedachten waren gekomen en die beter zijn dan wat je zelf had verzonnen voor jezelf.
De momenten dat je op jezelf wordt terug geworpen kunnen als negatief over komen, maar dat zijn momenten van bezinning, van leren, van aan elkaar knopen en weer terug in de flow springen met de lessen die je hebt opgedaan. Geef nooit, nooit, nooit op, want het moment na je diepste dal kan het moment zijn dat je op weg bent naar een nieuwe top. Het zou zonde zijn dat je net een ander niet tot dienst kan zijn omdat je beslist geen actie meer te ondernemen uit angst, uit twijfel, uit voorzorg. Jij bent beter dan dat, jij kunt het verschil maken in iemands leven, maar het is jouw verantwoordelijkheid om je daarvoor op te stellen.
Dus ga de natuur in, maak contact ermee (luister desnoods alleen naar vogeltjes) en stel je op om actie te ondernemen. Maak gewoon een babbeltje met een vreemde. Vraag aan een bekende of je ergens mee kunt helpen. Ga minder sturen, maar creeer kansen.
Mike, het is heel eigenaardig maar ik krijg het niet meer gevonden! Het moet in een van de pdf boekjes van Johan Oldenkamp staan. De meeste kans dat het in deze staat, want die heb ik het uitvoerigst bestudeerd: http://www.pateo.nl/PDF/OntsnappenUitPlatosGrot.pdf
Maar het zijn 107 pagina's.... Als ik het alsnog tegen kom dan hoor je het!
Maar het zijn 107 pagina's.... Als ik het alsnog tegen kom dan hoor je het!
G
Guest
Guest
Volgens mij staat het op bladzijde 152 en 153 van die PDF die je noemt.
G
Guest
Guest
@Rapunzel, tja, handig zo'n PDF met 2 bladzijden van het boek op 1 pagina in de PDF. 
G
Guest
Guest
Ik kom op 22 = 2 + 4 x 5 en dat is het Lucht-teken. Maar je naam is je gegeven. Hoe kan de naam dan van invloed zijn? Stel, als ouders geef je je kind perse een naam die de waarde heeft van Aarde, dan kan dat kind toch niet perse Aarde worden? Dat impliceert de kracht van het geven van een naam en de invloed daarmee. Vertel?
Jij zit met hetzelfde waar ik mee zat. Dat 'en nu?' Van de totaalwaarde alle veelvouden van 5 aftrekken. Ik begrijp dat niet zo. Mijn getal is 15. 5 Gaat daar 3x in. Maakt dat mij dan een vuurtype vanwege die 3? Anybody?? 
En in 20 gaat 5 4x dus een watertype? Zo kun je ook denken.....
En in 20 gaat 5 4x dus een watertype? Zo kun je ook denken.....
@Rapunzel,
Ik heb hem door (denk ik). 15 = 5 + 10, dus: 5 + 2 x 5. 2 x 5 = 10. 10 + 5 = 15. Je moet dus kijken hoeveel veelvouden van 5 je in dit getal kwijt kunt en daar een getal van 1 t/m 5 bij optellen. Bij 2 x 5 kun je 5 optellen. Daardoor kom je terecht in het Aarde-teken. Ik kwam uit op 20 en dat is 3 x 5 = 15 + 5 = 20. Overigens is dit gebaseerd op mijn werkelijke naam, Michel, niet Mike. Vanwege die 5 die je bij 3 x 5 kunt optellen zit ik ook in het Aarde-teken. Ik leef er echter naar en jij nog lang niet! Als alles aan jou Aarde is, waarom zit je dan met je kop in de wolken?
@vrysuyver,
Niets is toeval, alles is voorbestemd. Je naam is dus niet toevallig door je ouders gekozen, ze zijn hierin begeleid van hogerhand. Dit hoef je niet te geloven, maar ik zie teveel cijfermatige wetmatigheden in de natuur en het universum en dus bestaat hier bij mij geen enkele twijfel over. Jij bent dus een denker, ik ben een voeler. Klopt dit, denk je?
Mike
Ik heb hem door (denk ik). 15 = 5 + 10, dus: 5 + 2 x 5. 2 x 5 = 10. 10 + 5 = 15. Je moet dus kijken hoeveel veelvouden van 5 je in dit getal kwijt kunt en daar een getal van 1 t/m 5 bij optellen. Bij 2 x 5 kun je 5 optellen. Daardoor kom je terecht in het Aarde-teken. Ik kwam uit op 20 en dat is 3 x 5 = 15 + 5 = 20. Overigens is dit gebaseerd op mijn werkelijke naam, Michel, niet Mike. Vanwege die 5 die je bij 3 x 5 kunt optellen zit ik ook in het Aarde-teken. Ik leef er echter naar en jij nog lang niet! Als alles aan jou Aarde is, waarom zit je dan met je kop in de wolken?
@vrysuyver,
Niets is toeval, alles is voorbestemd. Je naam is dus niet toevallig door je ouders gekozen, ze zijn hierin begeleid van hogerhand. Dit hoef je niet te geloven, maar ik zie teveel cijfermatige wetmatigheden in de natuur en het universum en dus bestaat hier bij mij geen enkele twijfel over. Jij bent dus een denker, ik ben een voeler. Klopt dit, denk je?
Mike
Dat ik een voeler ben dat klopt in elk geval als een bus! Ik heb zelfs een hekel om te denken zoals in schaken, bridgen, rekenen, puzzelen. De tafels zeg ik het liefst op vanuit mijn gevoel (maar dat kan helaas niet. Vandaar dat ik al reken bijles had op de lagere school. Ik ben wel 32 jaar vd financiële administratie geweest).
Forum statistieken
