Het is gelukt om het afgelopen jaar van 10 mg paroxetine naar 5 mg te gaan. Het liefst was ik nooit aan deze rotzooi begonnen, maar ik moet nu accepteren dat het afbouwen heel erg langzaam moet gaan. Ga ik te snel dan krijg ik suïcidale en andere destructieve gedachten. Ook lichamelijk ging het heel erg slecht op 3,5 mg, ik krijg dan allerlei symptomen van een trage schildklier en 's nachts denderen de gedachten maar door. 3,5 mg gaat nu dus echt niet. Toen ik van 3,5 naar 5 mg ging verdwenen de nare gedachten en de heftigheid van de lichamelijke klachten. Tegelijkertijd hoogde ik de zink op van 15 mg naar 30 mg. Als ik dan even hardop ga denken dan vraag ik me af of ik dus daadwerkelijk een ondersteuning krijg van de ad op het gebied van de serotonine huishouding? Of worden al die zaken afkick verschijnselen? Of allebei? Of was het door de zink?
Dat er hoe dan ook een schildklier/bijnier issue is door chronische stress en ondervoeding is een feit en toen ik in april dit jaar begon met dierlijk schildklier hormoon en adrenal cortex verdwenen de destijds hevige depressieve gevoelens als sneeuw voor de zon, wat een schot in de roos!
Denken jullie dat het zinvol is om neurotransmitters te laten onderzoeken?
Welke supplementen raden jullie aan?
Alvast bedankt voor het meedenken!
