precies Tanja, zo veel vrouwen hebben het gevoel dat hun leven en dat van hun kind in het ziekenhuis gered werd met veel poeha en ingrepen. Terwijl ze die ingrepen ws nooit nodig gehad hadden als ze met rust gelaten waren en de tijd, rust en vertrouwen hadden gekregen die een bevalling hoort te krijgen. Ik heb er bij de eerste van zaterdagavond tot maandagochtend over gedaan (grote sterrenkijker) maar hij is uiteindelijk wel geboren! Was ik in het ziekenhuis begonnen had ik die tijd nooit gekregen. Ik heb wel afgezien (2 nachten niet geslapen en al die tijd weeen om de 3 min), maar gevaarlijk is het nooit geweest. De tweede was een normale thuisbevalling van 6 uur.
Simmentaler
New member
Ik zie nu pas je berichtje Tanja, lief van je. Ik denk dat bij mij die keizersnede wel echt nodig was, want hartslag van mijn dochter was al 3 keer gezakt, en mijn ontsluiting schoot niet op. Dus heb uberhaupt nooit geperst of iets. Goed dat jij zo hebt doorgezet, want een keizersnede is echt niet fijn voor baby en mama (ben overigens wel blij dat het bestaat). Bij mij werkte de verdoving ook nog niet goed. Wat een drama. Kan er boeken over volschrijven, maar het is gebeurd. Vandaar dat mijn vertrouwen in alles rond de bevalling below zero is (en van tevoren was ik enorm positief). Maar het helpt niet om dan geen vertrouwen in mijn lichaam te hebben. Wie weet gaat het de volgende keer wel natuurlijk. Al moet ik sowieso naar het z.huis.
San, waarom is de hartslag van je dochter gezakt? hebben ze bijv vliezen gebroken? Monitor op het hoofdje geplaatst? Lag je op je rug? (je moet in het ziekenhuis al snel op je rug blijven liggen, daarmee drukt het gewicht van de baby op de belangrijkste ader die de baby van bloed (=zuurstof) voorziet, dan kan de hartslag snel achteruit gaan.) STress is ook niet goed. Als ze steeds komen voelen naar ontsluiting, met de mededeling dat het niet opschiet is dat niet echt bevorderend voor een ontspannen sfeer waarin een vrouw kan ontsluiten. Het is een hormonaal proces, ik kon bijv helemaal geen licht verdragen tijdens mijn laatste bevalling, ben in het bijnadonker bevallen met de vroedvrouw op de gang. Dat zij dingen die in het ziekenhuis niet mogelijk zijn. Goede begeleiding die je vertrouwen geeft is zo belangrijk, gewoon bevallen na een keizersnede is vaak echt wel mogelijk! Als je begeleiding het bij voorbaat afraadt of er veel moeilijkheden in ziet, gewoon verder zoeken.
Quote:
ben in het bijnadonker bevallen met de vroedvrouw op de gang.
Nou, ik had ook zo'n behoefte om alleen te zijn op een zeker moment en heb iedereen de kamer uit gestuurd.
Quote:
gewoon bevallen na een keizersnede is vaak echt wel mogelijk!
Er zijn inderdaad best verloskundigen te zoeken die je hierbij willen begeleiden.
Ken je Ina May Gaskin's sphyncter law? Zie:
ben in het bijnadonker bevallen met de vroedvrouw op de gang.
Nou, ik had ook zo'n behoefte om alleen te zijn op een zeker moment en heb iedereen de kamer uit gestuurd.
Quote:
gewoon bevallen na een keizersnede is vaak echt wel mogelijk!
Er zijn inderdaad best verloskundigen te zoeken die je hierbij willen begeleiden.
Ken je Ina May Gaskin's sphyncter law? Zie:
G
Guest
Guest
Is de doptone slecht dan?
Ben bij mij eerste in het ziekenhuis bevallen en moest daar bij aankomst in bed liggen met zon band om mn buik,wist niet meer waar ik het zoeken moest.Ik wilde gewoon rondlopen en leunen tegen het bed,nee dat mocht niet ik moest op mn rug in bed.En herinner nog dat ik me benauwd voelde.En ook zakte de hartslag van mn zoontje tijdens het persen waardoor ze me lekker hebben ingeknipt om hem snel geboren te laten worden.
Mn 2 e en 3e zijn ook nog in het z.huis geboren omdat ze hier nog geen thuisbevallingen deden,maar mn 4 e is heerlijk thuisgeboren.Gelukkig.
Ben bij mij eerste in het ziekenhuis bevallen en moest daar bij aankomst in bed liggen met zon band om mn buik,wist niet meer waar ik het zoeken moest.Ik wilde gewoon rondlopen en leunen tegen het bed,nee dat mocht niet ik moest op mn rug in bed.En herinner nog dat ik me benauwd voelde.En ook zakte de hartslag van mn zoontje tijdens het persen waardoor ze me lekker hebben ingeknipt om hem snel geboren te laten worden.
Mn 2 e en 3e zijn ook nog in het z.huis geboren omdat ze hier nog geen thuisbevallingen deden,maar mn 4 e is heerlijk thuisgeboren.Gelukkig.
Doptone pluggen ze gewoon in het hoofdje zodat je aan de monitor kan en zij paniek kunnen zaaien. Verder had ik gezien dat het flink geïnfecteerd kon raken bij een dochter van mijn vriendin, het kind had maanden later nog een kale plek daar, vandaar mijn, nee! dat werd me niet in dank afgenomen, maar ja ik lag daar niet om vrienden te maken 
Simmentaler
New member
@iklustvet: mijn weeen begonnen zondagmiddag, en werden steeds krachtiger. Vriend hielp me met opvangen, ging echt perfect. Later stagneerden ze.. uiteindelijk bleven ze vrij zwak, maar ik was ondertussen al kapot. Ik liep ook al flink overtijd, en zou eigenlijk dinsdag ingeleid worden. Toen is er besloten me in het z.huis te laten overnachten met petadine. Volgende ochtend (maandag) zou ik ingeleid worden. Zo geschiedde. Met ruggeprik, en ik lag inderdaad vast plat op bed. Ik had zoveel pijn ondanks die prik, en kreeg een paniekaanval, puur omdat ik geen kant op kon. Ik kon er niks tegen doen. Na 5 u nog maar 4 cm. ontsluiting. Inmiddels was de hartslag van mijn dochter 3 keer gezakt. Tja, toen werd er ingegrepen. Bleef toen wel aardig kalm, tot dochter uit mijn buik werd gehaald en bleek dat de verdoving niet goed werkte.. Ik had koorts, dus ze werd ook direct weggehaald bij me om de coufeuse in te gaan, zag haar 2,5 u later. Dat vind ik nog het allerergste, daarbij valt de pijn in het niet. Ook heeft mijn dochter verborgen reflux gehad, dus het was maanden alleen maar huilen, huilen. Ik vind het niet gek dat mijn bijnieren zijn uitgeput. Dus los van mijn lichamelijke staat voor een nieuwe zwangerschap, zal ik ook heel veel moed moeten verzamelen voor de volgende keer. Ik denk dat ik dan een doula inschakel: zij kan mij dan kalmeren en ondersteunen.
Quote:
Dus los van mijn lichamelijke staat voor een nieuwe zwangerschap, zal ik ook heel veel moed moeten verzamelen voor de volgende keer. Ik denk dat ik dan een doula inschakel: zij kan mij dan kalmeren en ondersteunen.
Misschien is het een goed idee om dit eerst te gaan verwerken, anders neem je dat onbedoeld toch mee in de zwangerschap en bevalling. Een doula is wel fijn, maar ook geen wonderwoman ofzo...
Dus los van mijn lichamelijke staat voor een nieuwe zwangerschap, zal ik ook heel veel moed moeten verzamelen voor de volgende keer. Ik denk dat ik dan een doula inschakel: zij kan mij dan kalmeren en ondersteunen.
Misschien is het een goed idee om dit eerst te gaan verwerken, anders neem je dat onbedoeld toch mee in de zwangerschap en bevalling. Een doula is wel fijn, maar ook geen wonderwoman ofzo...
Simmentaler
New member
Heb je gelijk in kajsa. Voorlopig wil ik ook helemaal niet zwanger worden, en gek genoeg ben ik in mijn hoofd wel heel erg met een 2de kindje bezig. Misschien omdat ik het onbewust over wil doen misschien? Inderdaad, dit moet eerst verwerkt worden, helemaal met je eens.
Simmentaler
New member
Dat is helemaal naar kajsa. Had ze al iets vanaf de geboorte? Is het uiteindelijk helemaal goed gekomen? Wat zul jij een angst hebben gehad, onvoorstelbaar.. Het krijgen van een kind is, los van de bevalling, zo heftig en emotioneel. En er wordt zo luchtig over gedaan in het algemeen. In de blaadjes is het allemaal happy happy met leuke kleertjes, strak geverfde kamertjes, en mooie zwangere vrouwen in fleurige jurkjes. Zo gaat het vaak helemaal niet. Laat staan als er dan iets is met de gezondheid van je kindje.
Ze bleek een aangeboren afwijking te hebben waardoor ze niet goed kon ademen. Daar is ze aan geopereerd en het gaat nu gelukkig heel goed. Maar ik ging door een hel.
Trouwens, zonder die hel is het ouderschap ook nog niks om luchtig over te doen, dat zag ik wel bij vriendinnen.
Trouwens, zonder die hel is het ouderschap ook nog niks om luchtig over te doen, dat zag ik wel bij vriendinnen.
Simmentaler
New member
Gelukkig dat het nu heel goed gaat. Al weet ik natuurlijk niet precies hoe je je hebt gevoeld, vanuit mijn moederhart kan ik het me enigszins voorstellen.
Het is wat om moeder te worden. Ik las ooit in een boek van Daphne Deckers: moederschap is alsof je hart uit je lichaam wordt gerukt en pootjes krijgt (zoiets was het). Zo ervaar ik het wel.
Het is wat om moeder te worden. Ik las ooit in een boek van Daphne Deckers: moederschap is alsof je hart uit je lichaam wordt gerukt en pootjes krijgt (zoiets was het). Zo ervaar ik het wel.
Dat boek van Daphne Deckers moet je vandaag nog in de fik steken! Zij wil het liefst een modepoppetje zijn en heeft helemaal geen zin in het moederschap. Zij vertegenwoordigt het moderne, feministische standpunt dat alles maar moet kunnen: een kind 'nemen' en tegelijkertijd een carriere najagen. En dan te bedenken dat ze uit Persingen komt, een piepklein dorpje in de ooijpolder, net naast Nijmegen!
Mike
Mike
Quote:
Dat boek van Daphne Deckers moet je vandaag nog in de fik steken!
Nou nou Mike, mag iedereen hier alsjeblieft zelf bepalen wat hij/zij lezen wil?
Quote:
en heeft helemaal geen zin in het moederschap.
Die indruk heb ik niet na ooit een interview met haar gezien te hebben. Maar wat heeft haar geboorteplaats daarmee te maken?
Dat boek van Daphne Deckers moet je vandaag nog in de fik steken!
Nou nou Mike, mag iedereen hier alsjeblieft zelf bepalen wat hij/zij lezen wil?
Quote:
en heeft helemaal geen zin in het moederschap.
Die indruk heb ik niet na ooit een interview met haar gezien te hebben. Maar wat heeft haar geboorteplaats daarmee te maken?
G
Guest
Guest
zonder het hele draadje gelezen te hebben, enkel gescand even een paar opmerkingen van een ervaren borstvoeder en krijger van kinderen;-)
Ik heb alle drie mijn kinderen altijd op verzoek gevoed en ik ben een langvoedster, dwz na 13,5 jaar voed ik nog steeds, al zit er nu toch echt praktisch niets meer in, tot groot verdriet van de jongste. Ze drinkt te weinig om de voeding te stimuleren. De oudste heeft 6,5 jaar gedronken, de middelste 7 jaar en de jongste is nu 6,5
Ik ben mijn leven lang te dun bevonden, maar had wel flinke borsten, zo groot zelfs, dat ik op mijn 18e een verkleinende operatie kreeg, het is dus echt niet enkel vet wat daar zit!
Smalle heupen hebben heeft geen donder te maken met of je een kind kunt baren of niet. Ik heb de heupen van een jongen zeg maar, maar nooit problemen gehad met bevallingen, integendeel. De eerste kwam met 4,5 uur (helaas ziekenhuis, als ik toen wist, wat ik nu weet, was ik nooit gegaan, ik had voortijdig gebroken vliezen, geen weeën wel geteld 2 dagen voor ik 37 weken was...), de tweede met 2,5 (in bad), bij de derde bijna zelfde verhaal als eerste, alleen ben ik nooit bij een verloskundige geweest en ben ik lekker zonder iemand vreemd erbij thuis in bad van haar bevallen. Het bad was iets té ontspannend, waardoor het wat langer duurde waarschijnlijk, iets van 4 uur.
Er gaat heel wat flauwekul de ronde over het bekken dat te smal zou zijn, hoofdjes te groot etc., maar als je gaat googlen op unassisted childbirth, kom je er achter dat heel veel medische ingrepen compleet overbodig zijn. Een vrouw weet wat ze moet doen en een vrouw is gebouwd op het baren van kinderen, als je maar weer leert luisteren naar je gevoel en intuïtie!
Hier een artikel van een Nederlandse vrouw die zich hard maakt voor unassisted childbirth en waar ik veel aan gehad heb in de tijd dat ik zwanger was van de jongste en rond haar geboorte:
http://www.thepostonline.nl/2010/03/14/zalig-bevallen-met-eugenie-van-ruitenbeek/
Dus behalve raar eten en thuisonderwijs, doe ik nog veel meer rare dingen als lang voeden en bevallen zonder verloskundige;-)
Ik heb alle drie mijn kinderen altijd op verzoek gevoed en ik ben een langvoedster, dwz na 13,5 jaar voed ik nog steeds, al zit er nu toch echt praktisch niets meer in, tot groot verdriet van de jongste. Ze drinkt te weinig om de voeding te stimuleren. De oudste heeft 6,5 jaar gedronken, de middelste 7 jaar en de jongste is nu 6,5
Ik ben mijn leven lang te dun bevonden, maar had wel flinke borsten, zo groot zelfs, dat ik op mijn 18e een verkleinende operatie kreeg, het is dus echt niet enkel vet wat daar zit!
Smalle heupen hebben heeft geen donder te maken met of je een kind kunt baren of niet. Ik heb de heupen van een jongen zeg maar, maar nooit problemen gehad met bevallingen, integendeel. De eerste kwam met 4,5 uur (helaas ziekenhuis, als ik toen wist, wat ik nu weet, was ik nooit gegaan, ik had voortijdig gebroken vliezen, geen weeën wel geteld 2 dagen voor ik 37 weken was...), de tweede met 2,5 (in bad), bij de derde bijna zelfde verhaal als eerste, alleen ben ik nooit bij een verloskundige geweest en ben ik lekker zonder iemand vreemd erbij thuis in bad van haar bevallen. Het bad was iets té ontspannend, waardoor het wat langer duurde waarschijnlijk, iets van 4 uur.
Er gaat heel wat flauwekul de ronde over het bekken dat te smal zou zijn, hoofdjes te groot etc., maar als je gaat googlen op unassisted childbirth, kom je er achter dat heel veel medische ingrepen compleet overbodig zijn. Een vrouw weet wat ze moet doen en een vrouw is gebouwd op het baren van kinderen, als je maar weer leert luisteren naar je gevoel en intuïtie!
Hier een artikel van een Nederlandse vrouw die zich hard maakt voor unassisted childbirth en waar ik veel aan gehad heb in de tijd dat ik zwanger was van de jongste en rond haar geboorte:
http://www.thepostonline.nl/2010/03/14/zalig-bevallen-met-eugenie-van-ruitenbeek/
Dus behalve raar eten en thuisonderwijs, doe ik nog veel meer rare dingen als lang voeden en bevallen zonder verloskundige;-)
G
Guest
Guest
O en nog ff wat:
Hoe je weet of je kindje toe is aan bijvoeding, dat geeft het zelf aan, dat kun je aan je kindje zien! Zoek maar eens op Rapley methode, dat is voor mij de meest natuurlijke manier om je kindje aan vast voedsel te laten wennen
Hoe je weet of je kindje toe is aan bijvoeding, dat geeft het zelf aan, dat kun je aan je kindje zien! Zoek maar eens op Rapley methode, dat is voor mij de meest natuurlijke manier om je kindje aan vast voedsel te laten wennen
G
Guest
Guest
Jee Iris!wat geweldig
Ik dacht eigenlijk dat ik wel als enige in NL langvoedster ben.Geef al 10,5 jaar nonstop bv.
Mijn oudste heeft 3 jaar gedronken.De een na oudste ook 3 jaar.de 3 e is 5 jaar en drinkt nog geregeld.En de jongste is 1.5 jaar en drinkt ook nog.
Dat vind ik wel apart hoor,dat je bij je jongste geen verloskundige hebt bezocht,vind ik nogal riskant,net als bevallen zonder verloskundige..
Petje af,maar zou het niet durven.
Hoe heb je het voor elkaar gekregen dat je thuis les geeft,en wat zijn de reacties hierop van anderen?
Groetjes Danielle
Ik dacht eigenlijk dat ik wel als enige in NL langvoedster ben.Geef al 10,5 jaar nonstop bv.
Mijn oudste heeft 3 jaar gedronken.De een na oudste ook 3 jaar.de 3 e is 5 jaar en drinkt nog geregeld.En de jongste is 1.5 jaar en drinkt ook nog.
Dat vind ik wel apart hoor,dat je bij je jongste geen verloskundige hebt bezocht,vind ik nogal riskant,net als bevallen zonder verloskundige..
Petje af,maar zou het niet durven.
Hoe heb je het voor elkaar gekregen dat je thuis les geeft,en wat zijn de reacties hierop van anderen?
Groetjes Danielle
G
Guest
Guest
Mike
Heb thuis een boekje van Daphne Deckers,en ze komt hier wel in over als een erg liefdevolle moeder.Staat vol met fotos met haar kinderen bij har in een draagdoek,haar jongste had veel last van darmkrampjes waardoor ze hem dag en nacht in een doek bij haar droeg,ze werkte toen de tijd niet maar vanwege het werk van haar man moest ze veel vliegen,en nam ze die kleintjes altijd met haar mee.
Heb thuis een boekje van Daphne Deckers,en ze komt hier wel in over als een erg liefdevolle moeder.Staat vol met fotos met haar kinderen bij har in een draagdoek,haar jongste had veel last van darmkrampjes waardoor ze hem dag en nacht in een doek bij haar droeg,ze werkte toen de tijd niet maar vanwege het werk van haar man moest ze veel vliegen,en nam ze die kleintjes altijd met haar mee.
Forum statistieken
