Godsgeschenk
Well-known member
Ik heb het nog even nagezocht. In de ontslagbrief staat saturatie bij opname huisarts 40-60%. Maar mij werd medegedeeld 42%. Misschien vergis ik me.Precies dat. Hoe was het geweest voordat dit hele hysterische circus was opgetuigd? Een saturatie van 46%? Dan leef je dus niet meer, dit hele zaakje stinkt van begint tot eind! Ik weet niet welke dubieuze rol je huisarts speelt in dit verhaal, maar ik gooi het nog steeds op een heftige griep die thuis gewoon zijn beloop had moeten worden gelaten. Het is niet mijn taak om tussen jou en je vriend te gaan zitten, maar m.i. heeft hij een zeer kwalijke rol gespeeld in dit geheel en maak je hem onterecht tot een soort held. We zien nu in korte tijd een bericht van iemand anders die ook de diagnose 'longembolie' kreeg, ook ;uit het niets'. En dan hebben we nog die man in dat filmpje die bewusteloos in het ziekenhuis belandde en wakker werd aan de beademing met een infuus met allerlei troep erin. Die ziekenhuizen zijn DOODSMACHINES en het is een godswonder dat je er intact uit bent gekomen! De huidige klachten die je nu ervaart zijn m.i. het gevolg van de BEHANDELING die je daar hebt ondergaan en niet de klacht waarvoor je aanvankelijk in het ziekenhuis bent beland. Kortom, het stinkt en de andere kant opkijken en weer doorgaan met je leven is een keus die ikzelf niet zou maken.
Mike
A propos de behandeling. Natuurlijk werd een longontsteking vroeger anders behandeld. Zeker geen IC met in coma brenging.
Ik herinner me nog mijn tante toen ze een paar jaar geleden met 92 jaar 2 x achter elkaar een longontsteking kreeg. Wij dachten dat ze zou sterven. Ze werd broodmager. De huisarts wilde dat ze naar het ziekenhuis ging. Ze weigerde. Zelfs geen medicijn wilde ze. De huisarts zei dat ze dan zou sterven als ze niet meewerkte. Dan sterf ik maar, was haar antwoord. Ze overleefde en is zelfs 95 jaar mogen worden. Helaas heb ik deze sterke vrouw nu niet meer. Maar ze was een voorbeeld.
Dus ja, de behandeling hoefde volgens mij niet. Ja, ik onderneem nu niets. Ik probeer helemaal gezond te worden en deze gekte goed door te komen. Ik zwijg steeds vaker en denk het mijne. Zo gaat het het beste. De waarheid zal sowieso winnen.
Dorothé