Ik ga nog even door op bovenstaande tekst, want deze is m.i. zeer belangrijk. Mij wordt nog wel eens verweten dat ik mijn 'emoties niet onder controle heb', omdat ik bijzonder boos kan worden op de sadisten die het nu al veel te lang voor het zeggen hebben. Zoals deze tekst terecht stelt is het juist andersom:
If you feel angry you need to exert enormous physical effort to adequately express it. This might require considerable time for any one session and you might need to do a great many sessions (particularly if your anger is tapping into suppressed anger from your past). If you can set up a safe space for expressing anger, then do so. Whatever you do, however, don't waste your time saying or writing 'I feel angry…'. And don't waste a moment of your life in an 'anger management' course. Anger, like all emotions, needs to be expressed, not 'managed' (that is, suppressed).
Dus niks 'anger mangement', het is juist het CONTROLEREN van emoties als woede dat funest uitpakt! Dit is wat we onze kinderen leren:
If we do not allow children to be angry when it naturally occurs (by terrorising them, one way or another, into not feeling and expressing their anger so that they can functionally alter their behaviour in response to it), then we systematically destroy their personal power and make them perpetual victims of the teachers and bullies at school, and their employers and others later in life.
In essence then, if you want a powerless, obedient child who submits to you, teachers and (later) employers while playing no part in resisting violence and exploitation (whether of themself or others), then just ensure that you frighten your child out of being angry so that they lack the courage to be the unique and powerful organism that evolution intended.
But if you want a powerful child who is deeply committed to social justice, then they must be unafraid of feeling and acting on their anger.
Strange as it may seem given the widespread and popular misconceptions about anger and violence,
it is anger that drives our struggle for a just and peaceful world.
Ik heb hier vaker over geschreven. Actieve agressie is een mannelijke eigenschap (yang), die past bij een strijder/krijger/verdediger. Passieve agressie is een vrouwelijke eigenschap (yin), die ontstaat door onderdrukking van emoties. De woede uit zich dan op een lelijke en verrotte manier, o.a. in wraakzucht en achterbaks gedrag. Als de 'wilde' energie van jongens voortdurend wordt ingedamd door juffen op creches en basisscholen, dan zal deze BASISEMOTIE op een ongezonde manier zijn weg vinden. Dit is wat we in toenemende mate zien in de samenleving.
https://www.fatsforum.nl/topic/we-zijn-te-yin]We zijn te zin[/url] en gedragen ons als slachtoffers van omstandigheden die we degelijk naar onze hand kunnen zetten.
Mike
