Dotcom Radio

Mike ik wens je alle goeds in deze zoektocht naar jezelf.
In de tijd die jij omschrijft was het inderdaad de gewoonste zaak van de wereld om pils te drinken en te roken, het was stoer. Zeker in het zuiden meer dan in het noorden. Mijn zoon is in Den Bosch gaan wonen dus er komt altijd een pilsje op tafel.
Ik ga de verhalen van AA zeker lezen, nooit te oud om te leren.
 
kort lontje, arrogant, in mezelf gekeerd, andere keren juist zeer extrovert, groot ego, bij tijd en wijle veel woede, gevoel van onoverwinnelijkheid/alles onder controle, gedachten in je hoofd die soms chaotisch en niet te stoppen zijn, extreem rationeel, niet/onvoldoende in contact met mijn gevoel, onrustig/gestresst, dat soort dingen.


Relaties heb je niet alleen met je vriendin maar ook met andere mensen, zowel mannen als vrouwen. En die zullen het heus wel gemerkt hebben. Als je weer eens een uitspraak had over vrouwen dacht ik het al - ik zou zo,n man niet willen.
Maar je hebt ook goede dingen, je durft naar jezelf te kijken en dat kan/wil/durft niet iedereen.
De manier waarop jij doet wat je doet heeft ook te maken met je ouders. Wat voor een voorbeeld hebben ze je gegeven? Weten ze wat je nu doormaakt?
Je hebt er in ieder geval een klus bij naast dit forum.
Ik wens je oprecht alle goeds.
 
Ik ben onder ‘my people’ en ik hoef niets uit te leggen en niemand veroordeelt mij en ik veroordeel ook anderen niet. We verbinden ons met elkaar en helpen elkaar op basis van ervaringen en kenmerken die we gemeenschappelijk hebben en die tegelijkertijd uniek zijn voor ieder van ons. Ik zou het willen omschrijven als een spirituele ervaring!

Mooi, mooi.
 
toen ik op de lagere school zat kreeg ik eens een trekje van een sigaar en sigaret. Jaren heb ik gerookt. Blijkbaar zit het in sommige mensen dat je ze als kind weg moet houden van dit soort dingen. Ben nu blij dat mijn kinderen nooit een alcovrij biertje (graanlimo) krijgen. Klasgenoten krijgen dat wel.
Er is niets zo klote als een verslaving.
Ik heb nooit wat aan je gemerkt Mike, maar bij Marijan dronk je wel absurd veel. Maar het verklaart wel een paar dingen. Tegelijkertijd, niet te geloven. Je doet zo veel en nog zuipen ook. Jemig, je haalt meer dan 24 uur uit een dag.
 
Hoi Mike,

Ik vind het nu al onvoorstelbaar, alle kennis waarover je beschikt, en alle verschillende activiteiten waar je, je mee bezig houdt. Daarom ben ik ook benieuwd hoe het je af zal gaan als je straks over 100% van je capaciteit beschikt, en alleen nogaandacht besteed aan zaken die jij echt belangrijk vindt.
 
@Colloquial, een vriend van me heeft in het verleden drank en drugs door elkaar heen gebruikt. Hij is nu 15 jaar nuchter en hij heeft me goede raad gegeven. Hij vergelijkt mijn hele doen en laten met een taart, waarbij het drankmisbruik gezien moet worden als een taartpunt. Nu heb ik een punt uit die taart gehaald door nuchter te blijven. Maar zonder dat hier iets gezonds voor in de plaats komt zal ik een gemis gaan ervaren en loop ik het risico op terugval. Hij raadt me dan ook aan om na te denken over een nieuw stuk taart.

Dit zei hij me enkele weken geleden. Vorige week vroeg hij me of ik al had nagedacht over die taartpunt. Na Berlijn wist ik het: een nieuw soort activisme, gebaseerd op liefde en verbinding, niet tegen iets maar voor iets strijden. Ik zag en voelde daar hoe krachtig dit is.

Misschien voelde ik me daarom ook vanaf het begin verbonden met Viruswaanzin/Viruswaarheid en ik sluit niet uit dat ik me bij hen ga voegen in de (nabije) toekomst. De kritiek die ik hier en daar heb op VW weegt niet op tegen de waardering die ik voor ze heb. Voor nu wil ik eerst echter blijven soul-searchen en aan mezelf werken.

@naief, sinds de coronacrisis is mijn alcoholmisbruik geleidelijk verergerd. Er was geen duidelijke scheiding meer tussen werk en prive met al dat thuis werken. Ik ben helaas niet de enige. Alcohol = zelfisolatie. We hadden die bijeenkomst bij Marijan omdat we allemaal lijden aan die isolatie, maar ik liet daar symptomen zien van een glijdende schaal naar beneden. Dat was 4 juli. Op 30 juli besloot ik van de ene dag op de andere dat het genoeg was geweest, 26 dagen later. Dit verhaal was anders niet goed afgelopen, vrees ik.

@Romagi, maak je geen illusies, ik blijf een kritische kijk houden op vrouwen. In dat opzicht vergelijk ik mezelf met Roosh V., die zichzelf opnieuw heeft uitgevonden van 'pick up artist' (vrouwenversierder) tot christen. Roosh is de oprichter vam de site Return of Kings. Deze ligt weliswaar stil, maar hoewel Roosh zijn narcisme heeft opgegeven en zich ook heeft overgegeven aan een Hogere Macht blijkt uit zijn nieuwsbrief die ik ontvang via email dat hij nog altijd even kritisch is op vrouwen.  Het is belangrijk om als onderdeel van je activisme nooit te vergeten dat satanisme een VROUWELIJKE energie is en dat feminisering van de samenleving niets meer dan maatschappelijke rot van binnenuit is!

Mike
 
Passie voor gezondheid, we zijn allemaal een schakeltje in de ketting.

Vandaag weer eens een oud artikel in de spotlight. Hoeveel invloed heb jij op iemand anders zijn of haar leven? In 2000 begon ik te bloggen, artikelen vertalen en schrijven op mijn eerste website. 100 pagina bezoeken was een topdag. Dit jaar ben ik de 1,6 miljoen al ruim gepasseerd. Wie had dat kunnen bedenken, maar als je kijkt hoe zoiets gaat, …

Wij zijn allemaal schakels in een groot geheel en altijd met elkaar verbonden hoe je het ook wendt of keert. Wat jij zegt kan invloed hebben op het leven van een ander. Een onbedachte nare opmerking kan iemand een onprettige dag bezorgen en een compliment kan het tegenovergestelde, een leuke dag betekenen. Een enkele opmerking of woord kan iemand inspireren tot het schrijven van een artikel, een gedicht of een liedje. Het uitdragen van een stukje kennis dat je ooit ergens gehoord of gelezen hebt kan voor een ander een nieuw startpunt zijn om gezonder te gaan leven. En, …. omdat we met elkaar verbonden zijn kan dit wel eens het startpunt zijn voor tientallen, honderden of duizenden mensen!

https://gedachtenvoer.nl/2020/09/11/passie-voor-gezondheid-2/
 
Respect voor je moed om je meest kwetsbare innerlijke roerselen met ons te delen.

Niks menselijk is mij vreemd. Verslaving als vlucht. Onbewust. Blinde vlekken.

Dan bewust, doorsijpelend door de spelonken. Ingegeven door mijn innerlijk wezen (ziel?).

De verbinding is verbroken. Met mijn grootsheid. Met alles wat IK ben in relatie tot alles.

Mijn verslaving in mijn tienertijd was eten. Later sporten.

Tot ik er letterlijk bij neer viel. Op.

Verbinden is ook voor mij het thema. Hechtingsproblematiek. Overleven als baby,peuter, kleuter.

Langzaam vertrouwen. Mijzelf leren kennen. Doorvoelen. Groeien. Ontwikkelen.  Verbinden. Waarderen.

In breedte. In diepte. Laagje voor laagje.

Het is nooit klaar en het wordt steeds leuker!

 
Goh, dit draadje wordt een draadje van openheid.

Doe ik ook maar een duit in het zakje.

Ik heb al sinds dat ik denken kan last van onzekerheid. Wat deed ik daartegen? Proberen uit te blinken. Ik was heel goed op school. Dit werd mij niet in dank afgenomen. Ik werd dan ook gepest. Dit gebeurde op de lagere school en de middelbare school. Dat maakte van mij iemand die graag alleen is, omdat ik me nooit echt zeker voel bij anderen. Ik ben zeer introvert, maar kan me extravert opstellen.

Die onzekerheid/minderwaardigheidscomplex leidde ook ertoe dat ik me ging fixeren op mijn uiterlijk. Dat moest eveneens perfect zijn. Nooit ging ik zonder make-up naar buiten. Zelfs de vuilnis buiten zetten kon ik niet gewoon. Ik kan ook niemand spontaan binnen laten in huis. Dat moet allemaal afgesproken zijn.

Met der tijd ben ik aan mezelf gaan werken. Het perfectionisme is nog steeds daar. Het thema uiterlijk heb ik wel iets losser gaan zien. Ik heb mijn uiterlijk veranderd van een hippe modefreak naar een natuurlijker uiterlijk.

Kostte me heel veel moeite.

Ik ben nu helaas werkeloos. Ook daar schaam ik me voor alhoewel ik er niets aan kan doen. Ik ga nu 's morgens wandelen. Wat een opgave, om vroeg te gaan wandelen moet ik heel vroeg opstaan om me helemaal te wassen etc. Vanmorgen dacht ik opeens: Daar heb ik geen zin meer in. Ik heb de katten eten gegeven, gezicht gewassen, tanden gepoetst, schoon ondergoed aangedaan, me NIET gewassen, wel lenzen ingedaan en mascara opgedaan. Zonder kan ik echt niet de deur uit. Maar het is al heel wat.

Een vrijheidsgevoel. Zo was ik laatst met Spal ik Berlijn, met de bus. Ik vroeg Spal of ze ook tandenborstel etc. meenam. Ben je gek zei ze. Ik heb het dus ook niet gedaan. De eerste nacht erheen heb ik de lenzen niet uitgedaan, wilde niet met bril gezien worden. Op de terugweg heb ik het wel gedaan en heb de bril opgezet. Was een overwinning, zo ziet mij nooit iemand met bril.

Ik ben nu 51 jaar en het is toch nog wel iets om aan te werken. Ik wil een echt gevoel van vrijheid voelen en dat trekt me ook zeer. Vandaar dat ik zo gefascineerd ben van  de leefwijze van een man in een hut in het bos in canada (volg ik via youtube).

Dus ja, ik denk dat we allemaal aan ons kunnen werken. Dat is toch ook de zin van het leven, bewustzijnsontwikkeling, en dat behoort daar ook bij.

Dus, ik ben ook nog wel even bezig.

Dorothé
 
Goh wat een verhalen, Ik was altijd in de veronderstelling dat een verslaving voortkomt uit een ontbrekende factor van liefde dus afscheiding in de 1e 7 levensjaren. Maar wat heb ik daar voor verstand van.Er is niets zo boeiend dan de beweegredenen van een mens.
Ondanks dat je het op persoonlijke vlak misschien wat moeilijk vindt om te verbinden heb je wel ontzettend veel mensen met elkaar laten verbinden Mike. Je hebt mensen bij elkaar gebracht met dezelfde intenties, da`s knap.
Ik zie dan ook al weer uit naar de volgende bijeenkomst. En zet hem op met de taartpunt!
 
Mooi hoor Mike.
Ik ben van het roken af gekomen simpelweg door er radicaal mee te stoppen en alles wat met roken te maken heeft, tabak, asbak, aanstekers enz. weg te gooien, hup: zo in de afvalbak geflikkerd, vlak voor die geleegd werd door de restalvalophaalsienst. Het was niet de eerste keer dat ik stopte met roken, of probeerde te minderen (Minderen werkt 0,0). Jaren later een keer een halve sigaret gerookt vanwege de wiet, om eens te proberen, maar niet opnieuw aan het roken gegaan, ik was er duidelijk van af. Nu, 64 jaar, heb ik een conditie als iemand van 35, heel wat ANWB-echtparen knal ik met 30 km/u op mijn atb voorbij, terwijl zij op een elektrische fiets rijden (omdat de elektrische stoel niet beviel, denk ik).
Wilskracht is wel nodig, maar dat heb jij zeker ook wel aan boord.
 
Het zit hem bij mij in de factor angst, specifiek angst om te verbinden. Hiervoor zal ik de eerste stap moeten zetten door me kwetsbaar op te stellen.
Dan heb je al een reuzenstap gemaakt door hier op het forum er zo open over te schrijven, echt petje af!
Wens je een bijzonder inspirerende en leerzame ontdekkingsreis toe en fijn dat je al een vervanger voor die ene taartpunt hebt gevonden,
door ergens voor te strijden in plaats van ergens tegen. Dat is een veel positievere energie en daardoor veel beter vol te houden.
Met jouw passie en toewijding heb je een mooi uitgangspunt om deze klus te klaren, succes!
We hadden die bijeenkomst bij Marijan omdat we allemaal lijden aan die isolatie,
klopt, bij heel veel mensen heeft die crisis toch op een of andere manier wat teweeg gebracht en zijn bepaalde thema's meer op de voorgrond getreden.
En laten we dat hele gedoe dan maar gebruiken voor constructieve veranderingen, sluit eigenlijk heel mooi aan op the great awakening, niet alleen op collectief
maar ook op individueel niveau. Want zijn wij mensen niet eigenlijk allemaal een 'werk in uitvoering'? Ik denk dat we allemaal wel zo onze issues hebben.
Ik functioneerde met alcohol. Of functioneerde ik door alcohol? Functioneerde ik ondanks alcohol of juist dankzij alcohol?Deze vraag probeer ik nu voor mezelf te beantwoorden door nuchter te zijn en te kijken wat ik tegenkom.
Interessante vragen! Ben benieuwd welke antwoorden je daar gaat vinden.
 
De verhalen komen los, helemaal goed! Zie je, Joke, dat je hier helemaal niet bang voor hoeft te zijn? The Great Awakening is idd zowel individuele als collectieve evolutie en het is mooi om te lezen dat ik anderen kan inspireren om hun eigen persoonlijke groei in gang te zetten. Misschien had je dit zetje wel nodig, wie weet. Dank voor jullie input en laat maar komen, die verhalen!

Mike
 
Ondanks dat je het op persoonlijke vlak misschien wat moeilijk vindt om te verbinden heb je wel ontzettend veel mensen met elkaar laten verbinden Mike. Je hebt mensen bij elkaar gebracht met dezelfde intenties, da`s knap.
Dank voor het compliment, ik neem het graag in ontvangst. Als docent, als forumbeheerder en als voormalig spreker in het GVA-circuit heb ik altijd voor anderen klaar gestaan en dat is een mooie menselijke eigenschap. Maar ik ben er onvoldoende voor mezelf geweest, het lijkt wel of ik onbewust juist voor anderen klaar stond om mezelf maar niet te hoeven helpen. De 'zelfmedicatie' die ik toepaste was verdoving met alcohol. Dat is nu afgelopen, het is geen optie meer voor mij om zo verder te gaan, want het wordt anders mijn ondergang. Over 3 weken vertel ik verder over wat ik allemaal ben tegengekomen en heb ontdekt zonder drank!

Mike
 
Goed gezien die "zelfmedicatie". Het werkt, tijdelijk, er zijn ook door de artsenij voorgeschreven middlen,; benozodiazepinegroep bijvoorbeeld, die helpen ook, tijdelijk. Wat al die middelen niet doen is je laten doordringen tot waar de pijn nu echt zit en zelf anderen helpen en jezelf daarbij voorbij lopen, kan die functie hebben. Onze maatschappij is er ook bepaald niet op gericht om eens stil te staan bij de dingen, een keer naar binnen kijken, een arm om iemand heen en een keer doorvragen: "je zegt wel dat het goed gaat, maar hoe gaat net nu echt" zei een aardige buurman een keer tegen mij. Kijk, dat verdiept en schept een band.
 
Wanneer het systeemdialoogvenster daarom vraagt, klikt u op Vergaderingen openen in zoomen.
Als u Zoom-client hebt geïnstalleerd, start u de vergadering. Download en voer Zoom anders uit.

Ik kan die AA niet openen, ik krijg bovengenoemde melding.
Kan ik dat probleemloos installeren?


 
Als het Engels voor jou niet of moeilijk te doen is, er zijn ook Nederlandstalige zoom-meetings:

https://aa-nederland.nl/online-nederlandstalige-aa-meetings/

Mike
 
Wat ik prettig vind aan lezen via dit forum .
Ik hoef als ik dat niet wil niet in gesprek te gaan, ik kan de meningen lezen en het ermee eens zijn ja of nee. That it.
Vergelijk het met een boek = leerzaam en ik word er niet moe van.
Gesprekken word ik wel moe van. Komt waarschijnlijk omdat ik al zo lang alleen ben.

In het kort (ik heb het hier wel eens over gehad).
Waarom wilde ik scheiden? Mijn man had de gewoonte mij overal de schuld van te geven, ook kleine dingen die helemaal niet belangrijk waren/zijn. Eigenlijk kon ik niets goed doen maar had dat in het begin van ons huwelijk niet echt in de gaten. Maar hij vond het wel nodig om uren lang niets te zeggen en dat werden weken en maanden.
Echt goede gesprekken kan ik me niet herinneren, waarschijnlijk nooit een goed gesprek gehad (en onze ouders deden dat ook niet).
Tegen de tijd dat we bijna 25 jaar getrouwd waren en mensen dan meestal een feestje geven wilde ik dat feest niet vieren, het leven was voor mij allang geen feest meer. Zo wilde ik niet oud worden.
Ik heb hulp gezocht om er nog wat van te maken maar ja, ik was immers de schuldige, dus hij hoefde niets te doen.
Ik ben in die tijd boeken gaan lezen over relaties, kan ik iedereen aanraden. Want we leren hierover niets op school.
Ik geloof echt dat ik een 6e zintuig heb ontwikkeld naar mensen die ja of nee een goede relatie hebben met elkaar. Ik kom ze weinig tegen.
Ooit op vakantie in Bulgarije een ouder echtpaar ontmoet, hij was blind en zij zorgde zo goed voor hem, dat was oprecht. Ik voelde dat dat oprecht was en uiteraard vergeet ik dat nooit.
Ik denk wel eens: als er een kind geboren wordt, dan gaat alle liefde en aandacht naar zo,n kind en niets is te veel voor vader en moeder. In mijn ogen is dat echte liefde. Onvoorwaardelijke liefde voor je kinderen. Niet iets goeds of liefs voor ze doen en dan te verwachten dat je dat in de toekomst terug gaat krijgen. Ik vind ook dat ik weinig terugkrijg en ben best wel eens verdrietig, maar anderzijds kan ik me zeer goed vermaken met van alles en nog wat en heb tijd te kort.

Wat voor voorbeeld hebben ouders gegeven waardoor je bindingsangst hebt? Wat betekent bindingsangst? Misschien teleurgesteld worden door mensen? Emotionele pijn ervaren? Dan is muziek een mooie uitlaatklep.

Momenteel heb ik angst voor de Wereld en wat mensen elkaar aandoen.
Voor geld en macht? Ik snap het niet.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.543
Berichten
547.225
Leden
8.665
Nieuwste lid
Solana
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan