Feminisme

Vrouwen en boodschappen....
Ze komen terug met tassen met kleren, schoenen en clowns verf, triomfantelijk kijk ik heb veel gespaard alles met 50% korting....
Man... Heb je ook brood meegenomen....
Vrouw nee vergeten
 
''The battle of the sexes'' en een poging om er chocola van te maken door Richard Grannon:

Een aantal ''steekwoorden'':
- Mensen (de geslachten) doen er goed aan hun 'schaduw(-behoeften)' te kennen en er in elk geval naar zichzelf toe eerlijk over te zijn;
- Wreedheid is van alle tijden en culturen: we leven nu niet in een wredere tijd, maar deze tijden zijn wel uiterst verwarrend;
- Een relatie is vanaf het prille begin een overeenkomst of je je er nou van bewust bent of niet of zou het moeten zijn; ''don't be transactional but own the fact that a relationship is a transaction'';
- Romantische films en verhalen uit de westerse cultuur zijn niet gezond voor de psyche van de westerse mens;
- De uiterste consequentie van individualisme is misschien wel narcisme ("I do whatever I want to do");
- We kunnen niet meer terug; 'there is only a moving forward'; maar ja: hoe is de vraag: hoe vertrekken we vanuit het heden;
- ''We are in an existential crisis; many people are in pain and it's the simplest things that make them happy''; als hetgeen mensen blij maakt meer samenhang heeft en met meer regels omgeven zou zijn, dan zouden mensen het snel veel beter maken. Als je een relatie hebt, die voor 60-70 procent ok is dan ben je 100 procent meer happy dan dat je je echt klote voelt. Maar veel mensen zitten in relaties die hen maar voor 15 procent blij maken omdat zij in die relaties continue op hun hart getrapt worden. En het is nergens voor nodig: het is een ideologisch en geen economisch probleem. Mensen zijn vrij. Liefde is vrij. ''We can totally fix this'' met simpele dingen: ''Respect, not lying, basic loyalty'';
- ''We are weeping the karma of consumer capitalism'';
- "What drives human innovation is stress and need and trauma, so we are getting there'';
Het probleem is niet zozeer dat mensen niet weten dat we in de problemen zitten, maar er is veel onduidelijkheid over de oorzaken ervan'';
- We zitten in een ''ideologische infectie''; hetgeen Grannon hierover kwijt wil, zei hij 5 jaar geleden al, maar toen sloeg het niet zo aan als sinds 2 jaar: sinds twee jaar valt wat Grannon hierover zegt op meer vruchtbare grond;

- Suggesties van Grannon:
1. vraag vanuit je kwetsbaarheid onomwonden om want je wil van een ander: als iemand daar al niet tegen kan, ''move on'';

2. we hebben regels nodig om met elkaar om te kunnen gaan: niet het vluchtige type ''consumer capitalism'' regel waarbij mensen als ''produkten'' worden behandeld;

3. In dit verband heeft Grannon het over ''the second shift'' en ''the stalled revolution'' van deze socioloog: https://en.wikipedia.org/wiki/Arlie_Russell_Hochschild die ook over de relaties tussen man en vrouw heeft geschreven. De meeste vrouwen zijn buitenshuis gaan werken, maar de banen en de mannen zijn niet zo snel veranderd van binnen als zij. Het leeuwendeel van het werk dat verzet moet worden (economisch en emotioneel) in de maatschappij (op het werk en thuis), wordt door haar verzet. Zij gaat daardoor wrok koesteren. Mensen die te veel gaan doen en wrokkig worden: dat is een klassiek co-dependency-verhaal. Hochschild heeft het in dit verband over de economie van de dankbaarheid. Er moet een goede arbeidsverdeling zijn die voor beide partners vol te houden is. De wrokkigheid van vrouwen die te veel werken is een killer voor de relatie. Als er geen dankbaarheid getoond wordt in die relatie, dan neemt de wrokkigheid ook nog toe. Romantiek duurt meestal iets van 10 maanden in een relatie. Misschien maximaal 3 maanden. Heel snel wordt het praktisch, want je deelt vaak dezelfde ruimte. Tenzij je een L.A.T.-relatie hebt, maar die wil je vaak uiteindelijk ook inruilen voor het wonen onder 1 dak. Dus in de plaats van de vraag te beperken tot de vraag hoe je als twee mensen met romantiek omgaat is het beter je af te vragen hoe je als twee mensen omgaat met het gegeven dat je gedurende decennia in dezelfde ruimte woont. Dit gegeven het feit dat de meeste mensen een langdurige relatie willen. Voor de meeste mensen is dit een probleem. Veel mensen weten niet genoeg van schaduwintegratie en filosofie om een goede langdurige relatie met een naaste te kunnen onderhouden;

4. Acceptatie van verschillen tussen de geslachten, maar geen ideologisch streven meer naar 1 gender (''unigender'') (via media en reclame e.d.);

5. Nederigheid en respect voor de ander. Begint met zelfrespect. Medeleven en acceptatie/waardering;

6. ''Bevrijding'' en ''empowerment'' niet langer verwarren met losbandigheid. Er is niets ''empowering'' aan met veel partners het bed delen. Mensen die dit is wijsgemaakt zijn ideologisch geinfecteerd zoals Grannon het uitdrukt.

Animus- Animabezetenheid: In dit verband heeft Grannon het ook over het begrip van Carl Gustav Jung: ''animusbezetenheid'' bij vrouwen en ''animabezetenheid'' bij mannen. Als je een diepe hekel hebt aan het geslacht waar je op valt, kun je daar eerst beter aan werken dan dat je date of een relatie hebt met iemand van het andere geslacht. Respect of liefde verwachten van iemand van het geslacht dat je niet liefhebt of geen respect voor kunt opbrengen: wordt lastig. Je zult mensen pijn doen of traumatiseren als je je eigen wonden niet eerst likt.

Een man die zijn anima niet uit zijn schaduw in zijn bewuste persoonlijkheid weet te integreren (bijv. door deze te ontkennen), wordt een ruggengraatloze nerd. Hij weet dan niet goed wanneer en hoe hij in de wereld stappen moet ondernemen. Hij is onderhevig aan stemmingswisselingen, mokkend en heeft peuterachtige woedeaanvallen. Als hij een numineuze/religieuze of transcendente ervaring heeft, zal zijn anima hem aanvallen door hem wijs te maken dat het nergens op sloeg. De functie van de anima is het zaaien van twijfel en het terugbrengen van het aantal keuzes dat hem ter beschikking staat. Hij raakt verzeild in eindeloze overpeinzingen zonder actie te ondernemen. In zijn dromen verschijnt ze als een monster dat hem aanvalt en afwijst.

Vrouwen op hun beurt lopen een risico op animusbezetenheid. Ze hebben bij animusbezetenheid een negatief oordeel over hun eigen vrouwelijkheid. Een vrouw is dan een pesterige bitch. De animus is tiranniek en chauvistisch. De animusbezeten vrouw is gewoonlijk erg kritisch ten opzichte van andere vrouwen. Zelf is ze ijdel, onecht en jaloers. Maar dat heeft ze van zichzelf niet door en bestempelt juist andere vrouwen als zodanig. Ze is van haar instincten afgesneden, uit balans en destructief. Ze kan alleen seksueel met mannen omgaan. En in een relatie met mannen stelt ze de verkeerde vragen. In plaats van zich af te vragen of ze van de man houdt of dat ze om hem geeft, vraagt ze zich af of ze hem moet verlaten en hoe ze hem het beste kan manipuleren.

Is er sprake van animus- en animabezetenheid in deze cultuur?, vraagt Grannon aan het publiek. Mannen zitten de hele dag te gamen en depressief te zijn en vrouwen voelen zich verloren en verlaten en nemen de ruimte van mannen in die zij hebben verlaten, zij het niet met veel plezier, juist eigenlijk met wrok en woede.

Mannen voelen zich aangevallen en ontmannelijkt door vrouwen omdat hun mannelijkheid wordt gecriminaliseerd, geinfantiliseerd en beschaamd.

Mannen en vrouwen zijn elkaar onderweg kwijtgeraakt terwijl het leven het alleen semi-waard is als mannen en vrouwen met elkaar een goede verhouding kunnen hebben.

Hoe kun je consumentisme en het utilitaristische beeld van de mens als gebruiksvoorwerp omvormen? Door dankbaar te worden voor de schepping. De zee en de bergen. Als je je realiseert dat je deze wereld niet gemaakt hebt en nooit gemaakt zou kunnen hebben. Waardering, nederigheid en dankbaarheid openen de deur naar het oprechte soort respect voor wie de ander echt is. Dat je beseft dat je naaste een unieke verschijning is en dat je beseft dat je die ander geen geweld aan mag en wil doen. Dat je dat recht nooit hebt. Mensen die zich crimineel gedragen die hebben dit diepe respect en de oprechte waardering niet voor wie de ander echt is. Dat is een anticreatie, satanisch of demonisch zo je wilt. Dan kijk je neer op het leven en op andere mensen. Empathie hebben is in andermans schoenen gaan staan. Hoe je ook in het leven staat, als je met iemand een relatie hebt, is het van belang dat je je bezig houdt met hoe die ander in het leven staat. Volgens Grannon is de echte betekenis van empathie dat je het perspectief van die ander kent: niet in de zin van liefde of vriendschap. In een goede relatie dien je je in het perspectief van die ander te kunnen verdiepen, omdat die ander het mogelijk niet (altijd goed) kan aangeven.

Dan is er zoiets als solipsisme: dat je gevangen zit in je eigen kijk op dingen. Door een bepaald manbeeld of vrouwbeeld zie je alleen maar dat type mannen of vrouwen of trek je ze als vanzelf ook aan. Een goed tegengif daartegen is rigoreus eerlijk zijn tegen jezelf: wat je wil, wat je te geven hebt en wat echt niet. We moeten leren vragen om wat we echt willen: als we dat niet leren, dan gaan we manipuleren e.d.

Voor we iets goeds met het andere geslacht kunnen aanvangen moeten we met trauma's in het reine komen. Mensen zijn ook vervelend. Dus het is ook niet raar dat mensen getraumatiseerd geraakt zijn. Mensen hebben een schaduw, blinde vlekken e.d. Als je met mensen samenleeft dan blijft het belangrijk respect op te brengen voor de ander en grenzen te trekken en van de ander te honoreren. Elke keer weer opnieuw.

Een ander ding is dat het te veel gevraagd is om te verwachten dat je vervulling kunt krijgen van de romantische liefde van 1 persoon. Er zijn veel meer gebieden/gemeenschappen om als individu op terug te vallen: kerkgemeenschappen, verenigingsleven e.d. Mensen gaan je teleur stellen per definitie.

 
Laatst bewerkt:
Lievergezond zei:
''The battle of the sexes'' en een poging om er chocola van te maken door Richard Grannon:

Een aantal ''steekwoorden'':
- Mensen (de geslachten) doen er goed aan hun 'schaduw(-behoeften)' te kennen en er in elk geval naar zichzelf toe eerlijk over te zijn;
- Wreedheid is van alle tijden en culturen: we leven nu niet in een wredere tijd, maar deze tijden zijn wel uiterst verwarrend;
- Een relatie is vanaf het prille begin een overeenkomst of je je er nou van bewust bent of niet of zou het moeten zijn; ''don't be transactional but own the fact that a relationship is a transaction'';
- Romantische films en verhalen uit de westerse cultuur zijn niet gezond voor de psyche van de westerse mens;
- De uiterste consequentie van individualisme is misschien wel narcisme ("I do whatever I want to do");
- We kunnen niet meer terug; 'there is only a moving forward'; maar ja: hoe is de vraag: hoe vertrekken we vanuit het heden;
- ''We are in an existential crisis; many people are in pain and it's the simplest things that make them happy''; als hetgeen mensen blij maakt meer samenhang heeft en met meer regels omgeven zou zijn, dan zouden mensen het snel veel beter maken. Als je een relatie hebt, die voor 60-70 procent ok is dan ben je 100 procent meer happy dan dat je je echt klote voelt. Maar veel mensen zitten in relaties die hen maar voor 15 procent blij maken omdat zij in die relaties continue op hun hart getrapt worden. En het is nergens voor nodig: het is een ideologisch en geen economisch probleem. Mensen zijn vrij. Liefde is vrij. ''We can totally fix this'' met simpele dingen: ''Respect, not lying, basic loyalty'';
- ''We are weeping the karma of consumer capitalism'';
- "What drives human innovation is stress and need and trauma, so we are getting there'';
Het probleem is niet zozeer dat mensen niet weten dat we in de problemen zitten, maar er is veel onduidelijkheid over de oorzaken ervan'';
- We zitten in een ''ideologische infectie''; hetgeen Grannon hierover kwijt wil, zei hij 5 jaar geleden al, maar toen sloeg het niet zo aan als sinds 2 jaar: sinds twee jaar valt wat Grannon hierover zegt op meer vruchtbare grond;

- Suggesties van Grannon:
1. vraag vanuit je kwetsbaarheid onomwonden om want je wil van een ander: als iemand daar al niet tegen kan, ''move on'';

2. we hebben regels nodig om met elkaar om te kunnen gaan: niet het vluchtige type ''consumer capitalism'' regel waarbij mensen als ''produkten'' worden behandeld;

3. In dit verband heeft Grannon het over ''the second shift'' en ''the stalled revolution'' van deze socioloog: https://en.wikipedia.org/wiki/Arlie_Russell_Hochschild die ook over de relaties tussen man en vrouw heeft geschreven. De meeste vrouwen zijn buitenshuis gaan werken, maar de banen en de mannen zijn niet zo snel veranderd van binnen als zij. Het leeuwendeel van het werk dat verzet moet worden (economisch en emotioneel) in de maatschappij (op het werk en thuis), wordt door haar verzet. Zij gaat daardoor wrok koesteren. Mensen die te veel gaan doen en wrokkig worden: dat is een klassiek co-dependency-verhaal. Hochschild heeft het in dit verband over de economie van de dankbaarheid. Er moet een goede arbeidsverdeling zijn die voor beide partners vol te houden is. De wrokkigheid van vrouwen die te veel werken is een killer voor de relatie. Als er geen dankbaarheid getoond wordt in die relatie, dan neemt de wrokkigheid ook nog toe. Romantiek duurt meestal iets van 10 maanden in een relatie. Misschien maximaal 3 maanden. Heel snel wordt het praktisch, want je deelt vaak dezelfde ruimte. Tenzij je een L.A.T.-relatie hebt, maar die wil je vaak uiteindelijk ook inruilen voor het wonen onder 1 dak. Dus in de plaats van de vraag te beperken tot de vraag hoe je als twee mensen met romantiek omgaat is het beter je af te vragen hoe je als twee mensen omgaat met het gegeven dat je gedurende decennia in dezelfde ruimte woont. Dit gegeven het feit dat de meeste mensen een langdurige relatie willen. Voor de meeste mensen is dit een probleem. Veel mensen weten niet genoeg van schaduwintegratie en filosofie om een goede langdurige relatie met een naaste te kunnen onderhouden;

4. Acceptatie van verschillen tussen de geslachten, maar geen ideologisch streven meer naar 1 gender (''unigender'') (via media en reclame e.d.);

5. Nederigheid en respect voor de ander. Begint met zelfrespect. Medeleven en acceptatie/waardering;

6. ''Bevrijding'' en ''empowerment'' niet langer verwarren met losbandigheid. Er is niets ''empowering'' aan met veel partners het bed delen. Mensen die dit is wijsgemaakt zijn ideologisch geinfecteerd zoals Grannon het uitdrukt.

Animus- Animabezetenheid: In dit verband heeft Grannon het ook over het begrip van Carl Gustav Jung: ''animusbezetenheid'' bij vrouwen en ''animabezetenheid'' bij mannen. Als je een diepe hekel hebt aan het geslacht waar je op valt, kun je daar eerst beter aan werken dan dat je date of een relatie hebt met iemand van het andere geslacht. Respect of liefde verwachten van iemand van het geslacht dat je niet liefhebt of geen respect voor kunt opbrengen: wordt lastig. Je zult mensen pijn doen of traumatiseren als je je eigen wonden niet eerst likt.

Een man die zijn anima niet uit zijn schaduw in zijn bewuste persoonlijkheid weet te integreren (bijv. door deze te ontkennen), wordt een ruggengraatloze nerd. Hij weet dan niet goed wanneer en hoe hij in de wereld stappen moet ondernemen. Hij is onderhevig aan stemmingswisselingen, mokkend en heeft peuterachtige woedeaanvallen. Als hij een numineuze/religieuze of transcendente ervaring heeft, zal zijn anima hem aanvallen door hem wijs te maken dat het nergens op sloeg. De functie van de anima is het zaaien van twijfel en het terugbrengen van het aantal keuzes dat hem ter beschikking staat. Hij raakt verzeild in eindeloze overpeinzingen zonder actie te ondernemen. In zijn dromen verschijnt ze als een monster dat hem aanvalt en afwijst.

Vrouwen op hun beurt lopen een risico op animusbezetenheid. Ze hebben bij animusbezetenheid een negatief oordeel over hun eigen vrouwelijkheid. Een vrouw is dan een pesterige bitch. De animus is tiranniek en chauvistisch. De animusbezeten vrouw is gewoonlijk erg kritisch ten opzichte van andere vrouwen. Zelf is ze ijdel, onecht en jaloers. Maar dat heeft ze van zichzelf niet door en bestempelt juist andere vrouwen als zodanig. Ze is van haar instincten afgesneden, uit balans en destructief. Ze kan alleen seksueel met mannen omgaan. En in een relatie met mannen stelt ze de verkeerde vragen. In plaats van zich af te vragen of ze van de man houdt of dat ze om hem geeft, vraagt ze zich af of ze hem moet verlaten en hoe ze hem het beste kan manipuleren.

Is er sprake van animus- en animabezetenheid in deze cultuur?, vraagt Grannon aan het publiek. Mannen zitten de hele dag te gamen en depressief te zijn en vrouwen voelen zich verloren en verlaten en nemen de ruimte van mannen in die zij hebben verlaten, zij het niet met veel plezier, juist eigenlijk met wrok en woede.

Mannen voelen zich aangevallen en ontmannelijkt door vrouwen omdat hun mannelijkheid wordt gecriminaliseerd, geinfantiliseerd en beschaamd.

Mannen en vrouwen zijn elkaar onderweg kwijtgeraakt terwijl het leven het alleen semi-waard is als mannen en vrouwen met elkaar een goede verhouding kunnen hebben.

Hoe kun je consumentisme en het utilitaristische beeld van de mens als gebruiksvoorwerp omvormen? Door dankbaar te worden voor de schepping. De zee en de bergen. Als je je realiseert dat je deze wereld niet gemaakt hebt en nooit gemaakt zou kunnen hebben. Waardering, nederigheid en dankbaarheid openen de deur naar het oprechte soort respect voor wie de ander echt is. Dat je beseft dat je naaste een unieke verschijning is en dat je beseft dat je die ander geen geweld aan mag en wil doen. Dat je dat recht nooit hebt. Mensen die zich crimineel gedragen die hebben dit diepe respect en de oprechte waardering niet voor wie de ander echt is. Dat is een anticreatie, satanisch of demonisch zo je wilt. Dan kijk je neer op het leven en op andere mensen. Empathie hebben is in andermans schoenen gaan staan. Hoe je ook in het leven staat, als je met iemand een relatie hebt, is het van belang dat je je bezig houdt met hoe die ander in het leven staat. Volgens Grannon is de echte betekenis van empathie dat je het perspectief van die ander kent: niet in de zin van liefde of vriendschap. In een goede relatie dien je je in het perspectief van die ander te kunnen verdiepen, omdat die ander het mogelijk niet (altijd goed) kan aangeven.

Dan is er zoiets als solipsisme: dat je gevangen zit in je eigen kijk op dingen. Door een bepaald manbeeld of vrouwbeeld zie je alleen maar dat type mannen of vrouwen of trek je ze als vanzelf ook aan. Een goed tegengif daartegen is rigoreus eerlijk zijn tegen jezelf: wat je wil, wat je te geven hebt en wat echt niet. We moeten leren vragen om wat we echt willen: als we dat niet leren, dan gaan we manipuleren e.d.

Voor we iets goeds met het andere geslacht kunnen aanvangen moeten we met trauma's in het reine komen. Mensen zijn ook vervelend. Dus het is ook niet raar dat mensen getraumatiseerd geraakt zijn. Mensen hebben een schaduw, blinde vlekken e.d. Als je met mensen samenleeft dan blijft het belangrijk respect op te brengen voor de ander en grenzen te trekken en van de ander te honoreren. Elke keer weer opnieuw.

Een ander ding is dat het te veel gevraagd is om te verwachten dat je vervulling kunt krijgen van de romantische liefde van 1 persoon. Er zijn veel meer gebieden/gemeenschappen om als individu op terug te vallen: kerkgemeenschappen, verenigingsleven e.d. Mensen gaan je teleur stellen per definitie.

Klik om te vergroten...

Waardevolle mooie post. Dank voor de uitleg. Hier kan ik weer even op kauwen 🙂.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.541
Berichten
544.965
Leden
8.664
Nieuwste lid
pioenroos
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan