Ik vind al die kruiden echt interessant. Kan geen medicijn tegenop.
wildeschool.nl
Mijn cursussen - De Wilde
wildeschool.nl
Fodmap
- Onderwerp starter Romagi
- Startdatum
Gisteren had ik sinas met ei/olie. ook 1x stoelgangthee, vanmiddag weer sinas/ei/olie en gelukkig zat er beweging in de darmen. Denk dat ik nu goed leeg ben. Maar darmspoeling werkte niet.
Ik verwacht van de mariadistel ook nog wat. Vrijdag pas in huis.
sinas/ei/olie werkt toch op de lever/gal?
Vandaag nog gebeld met mensen die een implantaat hebben in de bil.
Ze adviseerde een 2nd opinion bij de kliniek in Bilthoven aan te vragen.
Huisarts is verplicht daarvoor te zorgen. ze zijn 11 dagen met vakantie. Schiet dus niet op allemaal.
Ik verwacht van de mariadistel ook nog wat. Vrijdag pas in huis.
sinas/ei/olie werkt toch op de lever/gal?
Vandaag nog gebeld met mensen die een implantaat hebben in de bil.
Ze adviseerde een 2nd opinion bij de kliniek in Bilthoven aan te vragen.
Huisarts is verplicht daarvoor te zorgen. ze zijn 11 dagen met vakantie. Schiet dus niet op allemaal.
Gisteren en vandaag lang zitten zoeken. Ik zag een video voorbij komen dat "ze" eerst allerlei onderzoeken doen alvorens een implantaat te plaatsen.
Allerlei onderzoeken die ik niet wil. CT, MRI, endeldarm (met slangetje) enz.
Waarom niet? Omdat ik niet gek ben. De darm kan een beetje uitgerekt zijn bv. of plaatselijk smaller zijn. Kun je dan zien waar de ontlasting blijft hangen?
Vaak moet je eerst je darm nog leegmaken (met rotzooi)
Nogmaals een foto-camera slikken is nog wel een optie. en ik zocht naar de snelheid van de darmbewegingen.
Een oud artikel gevonden. Dan zou ik een recent artikel willen zien. (en de oplossingen).
Oplossingen is allemaal hetzelfde. voeding, fruit, vezels medicatie (met bijwerkingen) enz.
Dan zijn er lange wachttijden bij ziekenhuizen. huisarts, ook heel vervelend. en dan een gesprek van 10 min. En ze zijn gebonden aan de zorgverzekeringen, die maken de dienst uit. .
In Duitsland is er een PrivateScan waar ik direkt terecht kan als ik wil.
Het feit blijft dat ik alleen maar aan zenuwschade denk. Er is geen enkel gevoel van medewerking vanuit de darmen. Vroeger wel en dat is vreemd. Misschien dat foto,s daar antwoord op kunnen geven maar dan nog is het probleem niet opgelost.
Ik had 2 rustige dagen, precies zoals altijd. de 3e dag wil het eruit geduwd worden. Niks geen impuls. en de 4e of 5e dag krijg ik echt last.
Ik wil ook niet langer wachten met actie te ondernemen.
Overal lees je dat het niet gezond is dat ontl. te lang in de darmen blijft.
Dus al die moeite voor een proctos kliniek is klaar. Ik heb wel iemand gesproken die erg tevreden was met een implantaat. Maar ik weet er genoeg vanaf dat dat ook niet zaligmakend is.
Straks weer mijn eigen oplossingen toepassen. o.a. stoelgangthee en sinas en leuke dingen doen. .
Allerlei onderzoeken die ik niet wil. CT, MRI, endeldarm (met slangetje) enz.
Waarom niet? Omdat ik niet gek ben. De darm kan een beetje uitgerekt zijn bv. of plaatselijk smaller zijn. Kun je dan zien waar de ontlasting blijft hangen?
Vaak moet je eerst je darm nog leegmaken (met rotzooi)
Nogmaals een foto-camera slikken is nog wel een optie. en ik zocht naar de snelheid van de darmbewegingen.
Een oud artikel gevonden. Dan zou ik een recent artikel willen zien. (en de oplossingen).
Oplossingen is allemaal hetzelfde. voeding, fruit, vezels medicatie (met bijwerkingen) enz.
Dan zijn er lange wachttijden bij ziekenhuizen. huisarts, ook heel vervelend. en dan een gesprek van 10 min. En ze zijn gebonden aan de zorgverzekeringen, die maken de dienst uit. .
In Duitsland is er een PrivateScan waar ik direkt terecht kan als ik wil.
Het feit blijft dat ik alleen maar aan zenuwschade denk. Er is geen enkel gevoel van medewerking vanuit de darmen. Vroeger wel en dat is vreemd. Misschien dat foto,s daar antwoord op kunnen geven maar dan nog is het probleem niet opgelost.
Ik had 2 rustige dagen, precies zoals altijd. de 3e dag wil het eruit geduwd worden. Niks geen impuls. en de 4e of 5e dag krijg ik echt last.
Ik wil ook niet langer wachten met actie te ondernemen.
Overal lees je dat het niet gezond is dat ontl. te lang in de darmen blijft.
Dus al die moeite voor een proctos kliniek is klaar. Ik heb wel iemand gesproken die erg tevreden was met een implantaat. Maar ik weet er genoeg vanaf dat dat ook niet zaligmakend is.
Straks weer mijn eigen oplossingen toepassen. o.a. stoelgangthee en sinas en leuke dingen doen. .
Ik had dit met moeite gevonden. Is alleen voor de geinteresseerden.
Misschien vind ik zelf nog aanwijzingen waar ik wat aan heb.
Goed om te zien dat je geïnteresseerd bent in onze content. Onafhankelijke informatie is alleen niet gratis. Je mag onze artikelen uitsluitend kopiëren voor persoonlijk gebruik. Zo zal je geen inbreuk maken op onze Algemene Voorwaarden. Vragen? Stuur een e-mail naar: marketing@ntvg.nl.
21 januari 1988
Bewaren
J.D. Huizinga
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:105-9
Download PDF
Voor veel klachten over het functioneren van de darmen kan met het huidige diagnostische arsenaal geen verklaring worden gevonden. De aandoening van deze patiënten wordt vaak geclassificeerd als prikkelbare-darmsyndroom,1 ‘irritable bowel syndrome’23 of ‘irritable colon’, hoewel de symptomen soms niet tot het colon zijn beperkt. Tegenwoordig wordt aangenomen dat een motiliteitsstoornis in het colon de oorzaak is van de symptomen diarree, obstipatie en (of) pijn. Een van de redenen waarom deze patiënten onvoldoende kunnen worden geholpen, is het gebrek aan kennis en juiste diagnostische methoden met betrekking tot het normaal of abnormaal functioneren van, vooral, het colon.
In dit artikel zullen enige recente ontwikkelingen in het onderzoek naar de motiliteit van het colon worden toegelicht, met speciale aandacht voor de eigenschappen van de spiercellen van het colon, die bestudeerd kunnen worden door hun elektrische activiteit te meten.
Om een goed beeld te krijgen van de spieractiviteit onder fysiologische omstandigheden wordt elektrische activiteit van de spierlagen ook in vivo gemeten. Gezocht wordt naar een verband tussen patronen in de elektrische activiteit van het colon en transport van faeces. De elektrische activiteit van de spieren wordt gezien als een momentopname van de spieractiviteit die tot stand is gekomen onder invloed van intrinsieke eigenschappen van de spiercellen, mogelijke hormonale stimulatie en mogelijke stimulatie van het centrale en het perifere zenuwstelsel.
Elektrische activiteit wordt ook gemeten om bij patiënten een effect van een maaltijd of een geneesmiddel op de colonmotiliteit te registreren. Een op deze wijze gevonden elektrisch patroon zou karakteristiek kunnen zijn voor een ziektebeeld zonder dat het noodzakelijkerwijs inzicht verschaft omtrent de pathogenese van de ziekte.
Elektrische activiteit kan worden gemeten met ringelektroden van roestvrij staal of nikkel-chroomdraad, gemonteerd om een flexibele sonde die vanuit het lumen de spieractiviteit registreren. Elektrische activiteit wordt ook gemeten met naaldelektroden die in de mucosa worden bevestigd, maar dit type elektroden registreert slechts een gering gedeelte van de spieractiviteit.
Wanneer de elektroden in het lumen worden geplaatst, zullen zij de activiteit registreren van zowel de circulaire als de longitudinale spierlaag. De elektrische activiteit in beide spierlagen kan echter verschillen, wat de interpretatie van de registraties moeilijk maakt. Een ander probleem is dat tevens elektrische activiteit van andere oorsprong kan worden geregistreerd; bovendien kunnen gemakkelijk bewegingsartefacten ontstaan. Ook kan niet met zekerheid worden vastgesteld hoeveel van de elektrische activiteit die door de spiercellen wordt gegenereerd daadwerkelijk wordt gemeten, en of dit constant is gedurende de registratieperiode.
Hoewel de elektrische activiteit varieert in amplitude en frequentie, is er een samenhang tussen elektrische en motorische activiteit (zie figuur 1). Een complex van een slow wave met spikes hangt altijd samen met een contractie, en contracties zonder elektrische activiteit worden niet waargenomen. Als de slow wave-frequentie 12 per minuut of lager is, bestaat er een 1:1-verhouding tussen slow waves (met spikes) en contracties. Als de frequentie van de slow waves hoger wordt dan 12 per minuut, wordt fusie van de afzonderlijke contracties waargenomen. De duur van de contractie wordt dan bepaald door de duur van de elektrische activiteit. Er is dan dus geen 1:1-verhouding tussen individuele elektrische slow waves en contracties.
De elektrische activiteit kan vóórkomen met een heel regelmatige periodiciteit. Slow wave- en spike-activiteit wordt dan geregistreerd gedurende perioden van 15 s, die worden afgewisseld met perioden met geringe elektrische activiteit (zie figuur 1a, figuur 2). Deze perioden met elektrische activiteit verschijnen 1 tot 3 keer per minuut, wat tot een overeenkomstige contractiefrequentie leidt. De slow waves in de perioden van activiteit hebben een frequentie van omstreeks 20 per minuut (zie figuur 2). De duur van de perioden van elektrische activiteit is echter meestal erg variabel, waardoor een onregelmatig contractiepatroon wordt waargenomen tijdens in vitro- en in vivo-situaties. Het onregelmatige karakter van de elektrische activiteit komt ook naar voren-bij het simultaan meten met 2 of meer elektroden: de elektroden registreren meestal verschillende patronen van activiteit, zelfs als ze slechts 5 mm van elkaar zijn geplaatst (zie figuur 2). Als het spierweefsel echter wordt gestimuleerd met bijvoorbeeld acetylcholine (de neurotransmitter van het parasympathische zenuwstelsel), wordt de slow wave-frequentie constant en krijgt de elektrische activiteit een zeer regelmatige periodiciteit en registreren meerdere elektroden (over een afstand van verschillende centimeters) synchrone activiteit.12 Dit komt goed overeen met de in vivo-waarneming dat een stimulus periodieke activiteit kan opwekken die zich voortplant over een zekere lengte van het colon.1314
Sommige onderzoekers hebben ook met ringelektroden vanuit het lumen bovengenoemde elektrische activiteiten gemeten.17 Ook worden naaldelektroden gebruikt (ze worden vastgezogen of op andere wijze aan de mucosa bevestigd). Aan deze laatste techniek is een aantal bezwaren verbonden.1819 Er wordt geen hoogfrequente ECA gemeten. Er worden 1-15 spikes per minuut waargenomen, wat vergeleken met opnamen met ringelektroden (zie figuur 3) erg weinig is. Er is vaak een slechte samenhang tussen contractie-activiteit en elektrische activiteit.20 Dit suggereert dat slechts een te gering gedeelte van de spieractiviteit wordt geregistreerd.
Als computeranalyse wordt toegepast op de elektrische activiteit, moet aan twee voorwaarden worden voldaan: (1) het signaal moet van zodanige kwaliteit zijn dat spikes en slow waves over het gehele frequentiespectrum worden geregistreerd, en (2) er moet ‘running spectrum analysis’ worden toegepast, wat informatie verschaft over veranderingen in frequenties en amplitudes in het verloop van de tijd. Deze techniek wordt in Nederland onder andere toegepast in de elektrogastrografie.21
Een aantal onderzoekers heeft zich toegelegd op het registreren van spikes met intraluminale ringelektroden. Langzamer oscillaties zoals slow waves worden weggefilterd. Met name Bueno et al. en Schang en Devroede hebben daarmee interessante spikepatronen waargenomen (zie figuur 3).1322
Bij patiënten met obstipatie komen short spike bursts het meeste voor.22 Dit type activiteit plant zich zelden voort. In vitro-gegevens in aanmerking nemend,5 kan worden gesuggereerd dat deze activiteit ontstaat in de circulaire spierlaag, en lokale contracties veroorzaakt die waarschijnlijk voornamelijk waterabsorptie bevorderen en geen belangrijke rol spelen in faecestransport.
Om de elektrische activiteit van het colon betrouwbaar te kunnen meten, moet langdurig geregistreerd worden. Omdat de activiteit erg variabel is, van dag tot dag en van uur tot uur, is kennis omtrent basispatronen alleen te verkrijgen van 24-uursopnamen of opnamen op meerdere dagen. Indien een protocol wordt opgezet om de reactie op een maaltijd te meten of om het effect van een geneesmiddel te onderzoeken, moet rekening gehouden worden met spontane fluctuaties in de elektrische activiteit zoals die gemeten zijn bij onderzoek gedurende 24 uur.1424
Een van de veronderstellingen is dat het irritable bowel syndrome wordt veroorzaakt door een afwijking in darmactiviteit. Er is veel onderzoek verricht naar het herkennen van een of meer specifieke patronen in motorische of elektrische activiteit van het colon om beter inzicht te krijgen in het niet goed functioneren van het colon en om een diagnosticum te verkrijgen.15 De opvallendste resultaten van deze onderzoekingen waren de variabiliteit in ECA-frequentie en spike-activiteit, en de variabiliteit in de respons op verschillende stimuli. Er is echter geen specifiek motiliteitspatroon ontdekt.2526 Verschillende onderzoekers hebben gesuggereerd dat een ECA-frequentie van 3min vaker voorkomt dan een van 6 min.2526 Het is echter zeer de vraag of deze informatie relevant is, want (a) er is (nog) geen reden om aan te nemen dat er enig functioneel verschil bestaat tussen een ECA-frequentie van 3 en 6min, (b) er werd geen verschil in motorische functies waargenomen en (c) de metingen waarop deze resultaten zijn gebaseerd, werden uitgevoerd met naaldelektroden bevestigd aan de mucosa,20 een methode die beperkte informatie geeft over de totale spieractiviteit.1819
Bij patiënten met het irritable bowel syndrome is met 24-uursopnamen met intraluminale ringelektroden wel een aantal patronen waargenomen, maar deze bleken in verband te kunnen worden gebracht met de symptomen diarree of obstipatie; er werden echter geen voor dit syndroom specifieke karakteristieken ontdekt.27
Ik ben dr.W.E.Waterfall, Hamilton, Canada, en dr.J.Fioramonti, Toulouse, Frankrijk, zeer erkentelijk voor de opnamen in figuur 3. Ik dank dr.H.Geldof te Rotterdam en prof.dr.A.den Hertog te Groningen voor het kritisch lezen van het manuscript.
Financiële steun voor dit onderzoek werd verleend door de ‘Medical Research Council’ van Canada en de ‘Canadian Foundation for Ileitis and Colitis’.
Literatuur
Misschien vind ik zelf nog aanwijzingen waar ik wat aan heb.
Goed om te zien dat je geïnteresseerd bent in onze content. Onafhankelijke informatie is alleen niet gratis. Je mag onze artikelen uitsluitend kopiëren voor persoonlijk gebruik. Zo zal je geen inbreuk maken op onze Algemene Voorwaarden. Vragen? Stuur een e-mail naar: marketing@ntvg.nl.
De motiliteit van het colon
21 januari 1988
Bewaren
J.D. Huizinga
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:105-9
Op deze pagina
Download PDF
artikel
Voor veel klachten over het functioneren van de darmen kan met het huidige diagnostische arsenaal geen verklaring worden gevonden. De aandoening van deze patiënten wordt vaak geclassificeerd als prikkelbare-darmsyndroom,1 ‘irritable bowel syndrome’23 of ‘irritable colon’, hoewel de symptomen soms niet tot het colon zijn beperkt. Tegenwoordig wordt aangenomen dat een motiliteitsstoornis in het colon de oorzaak is van de symptomen diarree, obstipatie en (of) pijn. Een van de redenen waarom deze patiënten onvoldoende kunnen worden geholpen, is het gebrek aan kennis en juiste diagnostische methoden met betrekking tot het normaal of abnormaal functioneren van, vooral, het colon.
In dit artikel zullen enige recente ontwikkelingen in het onderzoek naar de motiliteit van het colon worden toegelicht, met speciale aandacht voor de eigenschappen van de spiercellen van het colon, die bestudeerd kunnen worden door hun elektrische activiteit te meten.
Methoden om de elektrische activiteit van darmspiercellen te meten
Elektrische activiteit die gegenereerd wordt door de spierlagen van de darmen wordt om verschillende redenen geregistreerd. Voor het vergaren van kennis omtrent de intrinsieke controlemechanismen van de spiercellen is het nodig dat de elektrische activiteit nauwkeurig wordt gemeten, alsmede de exacte relatie tussen elektrische activiteit en contractiliteit. Door middel van in vitro-onderzoek, met name intracellulaire metingen45 en de ‘sucrose gap’-techniek,5-7 kunnen de elektrische activiteit, de rustpotentiaal en veranderingen in de membraanweerstand worden gemeten. Kwalitatieve informatie over de elektrische activiteit kan ook worden verkregen door middel van extracellulaire metingen met zuigelektrodes.5Om een goed beeld te krijgen van de spieractiviteit onder fysiologische omstandigheden wordt elektrische activiteit van de spierlagen ook in vivo gemeten. Gezocht wordt naar een verband tussen patronen in de elektrische activiteit van het colon en transport van faeces. De elektrische activiteit van de spieren wordt gezien als een momentopname van de spieractiviteit die tot stand is gekomen onder invloed van intrinsieke eigenschappen van de spiercellen, mogelijke hormonale stimulatie en mogelijke stimulatie van het centrale en het perifere zenuwstelsel.
Elektrische activiteit wordt ook gemeten om bij patiënten een effect van een maaltijd of een geneesmiddel op de colonmotiliteit te registreren. Een op deze wijze gevonden elektrisch patroon zou karakteristiek kunnen zijn voor een ziektebeeld zonder dat het noodzakelijkerwijs inzicht verschaft omtrent de pathogenese van de ziekte.
Elektrische activiteit kan worden gemeten met ringelektroden van roestvrij staal of nikkel-chroomdraad, gemonteerd om een flexibele sonde die vanuit het lumen de spieractiviteit registreren. Elektrische activiteit wordt ook gemeten met naaldelektroden die in de mucosa worden bevestigd, maar dit type elektroden registreert slechts een gering gedeelte van de spieractiviteit.
Wanneer de elektroden in het lumen worden geplaatst, zullen zij de activiteit registreren van zowel de circulaire als de longitudinale spierlaag. De elektrische activiteit in beide spierlagen kan echter verschillen, wat de interpretatie van de registraties moeilijk maakt. Een ander probleem is dat tevens elektrische activiteit van andere oorsprong kan worden geregistreerd; bovendien kunnen gemakkelijk bewegingsartefacten ontstaan. Ook kan niet met zekerheid worden vastgesteld hoeveel van de elektrische activiteit die door de spiercellen wordt gegenereerd daadwerkelijk wordt gemeten, en of dit constant is gedurende de registratieperiode.
In vitro-meting
Als een elektrode een spiercel van het menselijk colon binnendringt, wordt een potentiaalverschil gemeten tussen de binnen- en buitenkant van de cel. Deze potentiaal is echter zelden in rust. Voortdurend vindt depolarisatie plaats, gevolgd door repolarisatie, zogenaamde oscillaties in de membraanpotentiaal. Twee typen oscillaties kunnen worden herkend: een snelle oscillatie, die 50-100 ms duurt en waarvan vaak meerdere elkaar snel opvolgen: de ‘spikes’ (figuur 1), en een langzamer oscillatie, die 0,5-2 s duurt en meestal ‘slow wave,’ genoemd wordt.58-10 Spikes komen alleen voor op het meest gedepolariseerde gedeelte van de slow waves, die daarom ook wel de ‘elektrische controle-activiteit’ of ECA worden genoemd. De ECA is de intrinsieke controleactiviteit. Gedurende een spike komen calciumionen de cel binnen, wat contractie veroorzaakt. De slow waves zorgen ervoor dat dit ook in gestimuleerde toestand slechts periodiek kan gebeuren, waardoor contractiepatronen ontstaan en de spiercellen niet zonder meer in een tonische contractie geraken. De frequentie van de slow waves in het menselijke colon is niet constant (zoals dat het geval is voor spiercellen in de dunne darm), maar kan in de circulaire spierlaag variëren van 1 tot 30 per minuut en incidenteel zelfs tot meer.5 De longitudinale spierlaag heeft een ECA-frequentiespectrum van 20-40 per minuut. Behalve de verschillen in frequentie is er ook variatie in amplitude. De amplitudes kunnen laag zijn en kunnen zelfs het niveau van ruis aannemen, bijvoorbeeld na stimulatie van adrenerge receptoren.8 Spierstrippen moeten een weinig worden gerekt voordat elektrische activiteit meetbaar is. Elektrische activiteit is dus afhankelijk van een stimulus, die behalve rek, bijvoorbeeld, cholinergische stimulatie kan zijn. De in vitro gemeten rek-afhankelijkheid komt overeen met de waarneming in vivo dat de darmwand een zekere mate moet worden opgerekt voordat voortplantende (zgn. propulsieve) contracties ontstaan.11 Op deze manier kan het opvoeren van de hoeveelheid voedingsvezels in een dieet het functioneren van de darmen een dienst bewijzen.
Hoewel de elektrische activiteit varieert in amplitude en frequentie, is er een samenhang tussen elektrische en motorische activiteit (zie figuur 1). Een complex van een slow wave met spikes hangt altijd samen met een contractie, en contracties zonder elektrische activiteit worden niet waargenomen. Als de slow wave-frequentie 12 per minuut of lager is, bestaat er een 1:1-verhouding tussen slow waves (met spikes) en contracties. Als de frequentie van de slow waves hoger wordt dan 12 per minuut, wordt fusie van de afzonderlijke contracties waargenomen. De duur van de contractie wordt dan bepaald door de duur van de elektrische activiteit. Er is dan dus geen 1:1-verhouding tussen individuele elektrische slow waves en contracties.
De elektrische activiteit kan vóórkomen met een heel regelmatige periodiciteit. Slow wave- en spike-activiteit wordt dan geregistreerd gedurende perioden van 15 s, die worden afgewisseld met perioden met geringe elektrische activiteit (zie figuur 1a, figuur 2). Deze perioden met elektrische activiteit verschijnen 1 tot 3 keer per minuut, wat tot een overeenkomstige contractiefrequentie leidt. De slow waves in de perioden van activiteit hebben een frequentie van omstreeks 20 per minuut (zie figuur 2). De duur van de perioden van elektrische activiteit is echter meestal erg variabel, waardoor een onregelmatig contractiepatroon wordt waargenomen tijdens in vitro- en in vivo-situaties. Het onregelmatige karakter van de elektrische activiteit komt ook naar voren-bij het simultaan meten met 2 of meer elektroden: de elektroden registreren meestal verschillende patronen van activiteit, zelfs als ze slechts 5 mm van elkaar zijn geplaatst (zie figuur 2). Als het spierweefsel echter wordt gestimuleerd met bijvoorbeeld acetylcholine (de neurotransmitter van het parasympathische zenuwstelsel), wordt de slow wave-frequentie constant en krijgt de elektrische activiteit een zeer regelmatige periodiciteit en registreren meerdere elektroden (over een afstand van verschillende centimeters) synchrone activiteit.12 Dit komt goed overeen met de in vivo-waarneming dat een stimulus periodieke activiteit kan opwekken die zich voortplant over een zekere lengte van het colon.1314
In vivo-meting
De beste methode om in vivo de elektrische activiteit van het colon te meten, is door elektroden direct in de spierlagen te bevestigen. Dit zal slechts in uitzonderlijke gevallen worden verricht.121516 Met deze methode worden zowel spikes als slow waves waargenomen. Slow waves komen voor in een breed frequentiespectrum, van 3 tot 40 per minuut (figuur 3). Een frequentie van 8-12 per minuut wordt veel waargenomen gedurende perioden van 10 tot 30 minuten of langer. Hogere frequenties komen vaak voor gedurende perioden van 10 tot 50 s en hebben dan een relatief grote amplitude. Beide typen ECA komen voor zonder of met spike-activiteit. Spikes hangen niet altijd direct samen met afzonderlijke slow waves, maar men kan niet anders verwachten van extra-cellulaire signalen.
Sommige onderzoekers hebben ook met ringelektroden vanuit het lumen bovengenoemde elektrische activiteiten gemeten.17 Ook worden naaldelektroden gebruikt (ze worden vastgezogen of op andere wijze aan de mucosa bevestigd). Aan deze laatste techniek is een aantal bezwaren verbonden.1819 Er wordt geen hoogfrequente ECA gemeten. Er worden 1-15 spikes per minuut waargenomen, wat vergeleken met opnamen met ringelektroden (zie figuur 3) erg weinig is. Er is vaak een slechte samenhang tussen contractie-activiteit en elektrische activiteit.20 Dit suggereert dat slechts een te gering gedeelte van de spieractiviteit wordt geregistreerd.
Als computeranalyse wordt toegepast op de elektrische activiteit, moet aan twee voorwaarden worden voldaan: (1) het signaal moet van zodanige kwaliteit zijn dat spikes en slow waves over het gehele frequentiespectrum worden geregistreerd, en (2) er moet ‘running spectrum analysis’ worden toegepast, wat informatie verschaft over veranderingen in frequenties en amplitudes in het verloop van de tijd. Deze techniek wordt in Nederland onder andere toegepast in de elektrogastrografie.21
Een aantal onderzoekers heeft zich toegelegd op het registreren van spikes met intraluminale ringelektroden. Langzamer oscillaties zoals slow waves worden weggefilterd. Met name Bueno et al. en Schang en Devroede hebben daarmee interessante spikepatronen waargenomen (zie figuur 3).1322
Patronen in spike-activiteit
Spike-activiteit, geregistreerd met intraluminale ringelektroden, wordt onderverdeeld in ‘short spike bursts’ (2-5 s) en ‘long spike bursts’ (> 5 s). De short spike bursts hebben een frequentie van rond de 10 per minuut, overeenkomend met een veel voorkomende slow wave-(ECA)-frequentie in opnamen met operatief ingebrachte elektroden. In vitro-onderzoek suggereert dat deze elektrische activiteit haar oorsprong heeft in de circulaire spierlaag.5 De long spike bursts hebben een duur van 10 tot 30 s en alleen deze activiteit plant zich vaak voort over meerdere elektroden. In vitro-onderzoek heeft aangetoond dat de long spike bursts in beide spierlagen voorkomen, en dat deze spikes worden gecontroleerd door ECA met een frequentie van 20-30 per minuut.58Verband tussen elektrische activiteit en colonfunctie
Bij patiënten met diarree wordt in het algemeen een lage intensiteit van spike-activiteit waargenomen, waarbij de long spike bursts de overhand hebben.22 De long spike bursts komen voornamelijk voor in de uren na een maaltijd en worden zelden waargenomen gedurende de slaap.1314 Deze activiteit plant zich regelmatig voort over een bepaald segment van het colon. Schang en medewerkers hebben het verband bestudeerd tussen spike-patronen en vloeistoftransport in het colon sigmoideum.23 Elektrische activiteit werd intraluminaal gemeten met 3 paren ringelektroden, elk paar 15 cm van elkaar, simultaan met metingen van intraluminale druk en uitscheiding van vloeistof. De aanwezigheid van short spike bursts had geen invloed op de snelheid van vloeistoftransport. De aanwezigheid van long spike bursts versnelde de vloeistofuitscheiding: zich voortplantende long spike bursts, die samengingen met zich voortplantende contracties, deden de uitscheidingssnelheid oplopen van 3 naar 20 mlmin.Bij patiënten met obstipatie komen short spike bursts het meeste voor.22 Dit type activiteit plant zich zelden voort. In vitro-gegevens in aanmerking nemend,5 kan worden gesuggereerd dat deze activiteit ontstaat in de circulaire spierlaag, en lokale contracties veroorzaakt die waarschijnlijk voornamelijk waterabsorptie bevorderen en geen belangrijke rol spelen in faecestransport.
Om de elektrische activiteit van het colon betrouwbaar te kunnen meten, moet langdurig geregistreerd worden. Omdat de activiteit erg variabel is, van dag tot dag en van uur tot uur, is kennis omtrent basispatronen alleen te verkrijgen van 24-uursopnamen of opnamen op meerdere dagen. Indien een protocol wordt opgezet om de reactie op een maaltijd te meten of om het effect van een geneesmiddel te onderzoeken, moet rekening gehouden worden met spontane fluctuaties in de elektrische activiteit zoals die gemeten zijn bij onderzoek gedurende 24 uur.1424
‘irritable bowel syndrome’
Bij patiënten die klachten hebben over hun defecatiepatroon (obstipatie en (of) diarree) en (of) last van buikpijn hebben waarvoor geen organische afwijking als verklaring kan worden gevonden, wordt de diagnose gesteld op irritable bowel syndrome. Ook worden de termen ‘prikkelbare-darmsyndroom’, ‘irritable colon’ en ‘spastisch colon’ gebruikt.1-3 Omdat de aard der klachten onduidelijk is, is ook wel de voorkeur gegeven aan de aanduiding onverklaarde buikklachten.3Een van de veronderstellingen is dat het irritable bowel syndrome wordt veroorzaakt door een afwijking in darmactiviteit. Er is veel onderzoek verricht naar het herkennen van een of meer specifieke patronen in motorische of elektrische activiteit van het colon om beter inzicht te krijgen in het niet goed functioneren van het colon en om een diagnosticum te verkrijgen.15 De opvallendste resultaten van deze onderzoekingen waren de variabiliteit in ECA-frequentie en spike-activiteit, en de variabiliteit in de respons op verschillende stimuli. Er is echter geen specifiek motiliteitspatroon ontdekt.2526 Verschillende onderzoekers hebben gesuggereerd dat een ECA-frequentie van 3min vaker voorkomt dan een van 6 min.2526 Het is echter zeer de vraag of deze informatie relevant is, want (a) er is (nog) geen reden om aan te nemen dat er enig functioneel verschil bestaat tussen een ECA-frequentie van 3 en 6min, (b) er werd geen verschil in motorische functies waargenomen en (c) de metingen waarop deze resultaten zijn gebaseerd, werden uitgevoerd met naaldelektroden bevestigd aan de mucosa,20 een methode die beperkte informatie geeft over de totale spieractiviteit.1819
Bij patiënten met het irritable bowel syndrome is met 24-uursopnamen met intraluminale ringelektroden wel een aantal patronen waargenomen, maar deze bleken in verband te kunnen worden gebracht met de symptomen diarree of obstipatie; er werden echter geen voor dit syndroom specifieke karakteristieken ontdekt.27
Conclusie
Recent in vivo- en in vitro-onderzoek heeft onze kennis omtrent de elektrische activiteit en de motoriek van het colon aanzienlijk verrijkt. Een begin is gemaakt met het bestuderen van het verband tussen myogene elektrische controle-activiteit en patronen in spike-activiteit. Karakteristieke patronen in spike-activiteit in vivo kunnen in verband worden gebracht met diarree en obstipatie. Metingen gedurende 24 uur hebben inzicht verschaft in de dagelijkse variatie in elektrische activiteit van het colon. Bij patiënten met het irritable bowel syndrome worden geen karakteristieke patronen in elektrische en motorische activiteit waargenomen, waardoor de diagnose blijft: onverklaarbare buikklachten.Ik ben dr.W.E.Waterfall, Hamilton, Canada, en dr.J.Fioramonti, Toulouse, Frankrijk, zeer erkentelijk voor de opnamen in figuur 3. Ik dank dr.H.Geldof te Rotterdam en prof.dr.A.den Hertog te Groningen voor het kritisch lezen van het manuscript.
Financiële steun voor dit onderzoek werd verleend door de ‘Medical Research Council’ van Canada en de ‘Canadian Foundation for Ileitis and Colitis’.
Literatuur
- Drapers JAG, Tytgat GNJ. Het syndroom van de prikkelbaredarm. Ned Tijdschr Geneeskd 1986;130: 1171-3.
- Meyer JS. De diagnose irritable bowel syndrome in dehuisartspraktijk. Huisarts en Wetenschap 1982; 25: 274-8.
- Bleijenberg G, Fennis FJM. Het irritable bowel syndrome:een onhanteerbare diagnose? NedTijdschr Geneeskd 1986; 130: 1177-80.
Een mooie lijst van kruiden
top-supplementen.nl
Kruiden voor de darmen - welke kruiden zijn het beste voor darmreiniging, diverticulose en andere darmkwalen? - top-supplementen.nl
Een ongezond dieet, een onregelmatige levensstijl en ernstige stress zijn factoren die vaak een negatief effect hebben op de conditie van onze darmen, wat
top-supplementen.nl
Lage bloeddruk: symptomen, oorzaken, behandeling | Gezondheidsplein
Bij lage bloeddruk kunnen er klachten ontstaan. Lees alles over de oorzaken en symptomen van lage bloeddruk, en hoe je een lage bloeddruk kunt verhogen.
Men heeft het altijd over een te hoge bloeddruk.
Maar te zien naar deze klachten heb ik misschien wel een te lage bloeddruk.
Ik heb een bloeddrukmeter maar die goedkope zijn niet betrouwbaar. Nu 87/55
Vanmorgen kwam ik weer idioot duizelig thuis van een boodschap vlak om de hoek.
Alsof mijn benen ook duizelig zijn. Misschien geen bloedtoevoer?
De kracht in mijn benen gaat natuurlijk achteruit. Ik loop dus extra in huis.
Zaterdag had ik hele goede lege darmen. inmiddels zou er dus vanzelf enige beweging moeten komen.
Medusa
Well-known member
Heb je niemand in de buurt met een goede bloeddrukmeter? Om je bloeddruk te verhogen kun je aan zoethout (thee) denken. Zou best een goede verklaring kunnen zijn voor je duizeligheid.Lage bloeddruk: symptomen, oorzaken, behandeling | Gezondheidsplein
Bij lage bloeddruk kunnen er klachten ontstaan. Lees alles over de oorzaken en symptomen van lage bloeddruk, en hoe je een lage bloeddruk kunt verhogen.www.gezondheidsplein.nl
Men heeft het altijd over een te hoge bloeddruk.
Maar te zien naar deze klachten heb ik misschien wel een te lage bloeddruk.
Ik heb een bloeddrukmeter maar die goedkope zijn niet betrouwbaar. Nu 87/55
Vanmorgen kwam ik weer idioot duizelig thuis van een boodschap vlak om de hoek.
Alsof mijn benen ook duizelig zijn. Misschien geen bloedtoevoer?
De kracht in mijn benen gaat natuurlijk achteruit. Ik loop dus extra in huis.
Zaterdag had ik hele goede lege darmen. inmiddels zou er dus vanzelf enige beweging moeten komen.
bloeddruk is inmiddels wat hoger. 109/76 en 125/87.
Ik denk aan een groot ijzer tekort. moet nog verder zoeken. Morgen naar Asyra.
Ik heb weinig trek. eten smaakt me niet. Ik zie B1 staan in huis maar weet niet of dat verstandig is.
Bietensap lust ik niet maar wel bietjes. zal die morgen halen.
Buik voelt de laatste tijd niet prettig. Misschien door de verklevingen. geen idee.
Ik weet wel dat ik al die jaren een rustige buik had. geen (vieze) winderigheid, geen krampen.
Die verschillende theeen die ik heb voelen ook niet prettig. De wilgenbast voelt oke (aspirine?) maar de paardenbloem niet. ik voel dat het werkt, helaas niet voldoende om naar de WC te gaan.
Misschien volgende week nogmaals proberen.
Ik denk aan een groot ijzer tekort. moet nog verder zoeken. Morgen naar Asyra.
Ik heb weinig trek. eten smaakt me niet. Ik zie B1 staan in huis maar weet niet of dat verstandig is.
Bietensap lust ik niet maar wel bietjes. zal die morgen halen.
Buik voelt de laatste tijd niet prettig. Misschien door de verklevingen. geen idee.
Ik weet wel dat ik al die jaren een rustige buik had. geen (vieze) winderigheid, geen krampen.
Die verschillende theeen die ik heb voelen ook niet prettig. De wilgenbast voelt oke (aspirine?) maar de paardenbloem niet. ik voel dat het werkt, helaas niet voldoende om naar de WC te gaan.
Misschien volgende week nogmaals proberen.
Laatst bewerkt:
edwin
Well-known member
Ja nu je het zegt. Heb wel eens een rauwe lever gekocht ergens. maar niet rauw gegeten. nee geen rood vlees. als alternatief kocht ik wel eens lever voor op brood (Jumbo). lust ik wel.
Ik heb ook nog zeewier in huis. Mijn lekkere eten wordt er altijd door verpest maar......
Soms zijn pilletjes gemakkelijker.
Ik heb ook nog zeewier in huis. Mijn lekkere eten wordt er altijd door verpest maar......
Soms zijn pilletjes gemakkelijker.
Laatst bewerkt:
Met kip kan ik wel overweg. Gisteren en vandaag eet ik kippedij.
Misschien ook nog op een kracker (vleeswaren)
Alhoewel, ik had het laatst gekocht bij de poelier en moest het na 2 dagen weggooien.
zag er mooi uit maar het rook niet goed.
www.nice-info.be
Misschien ook nog op een kracker (vleeswaren)
Alhoewel, ik had het laatst gekocht bij de poelier en moest het na 2 dagen weggooien.
zag er mooi uit maar het rook niet goed.
Kip
Kip is een populair stukje wit vlees. Het biedt bovendien variatie in zowel koude als warme gerechten.
Zaterdag voor het laatst naar de WC gweest.
Gisteren gespoeld. Nada. Er zit Geen ontlasting in de dikke darm.
Neem nu sinas, eigeel, olie, beetje vit C + beetje bitterzout.
Per ongeluk ging er ook alle eiwit in mijn mengseltje. Zal wel geen ramp zijn.
Vandaag Asyrao onderzoek gehad. Ze dacht ook aan ijzer tekort Moet dan de komende weken aangevuld worden en verder maar afwachten.Niets nieuws onder de zon.
Gisteren gespoeld. Nada. Er zit Geen ontlasting in de dikke darm.
Neem nu sinas, eigeel, olie, beetje vit C + beetje bitterzout.
Per ongeluk ging er ook alle eiwit in mijn mengseltje. Zal wel geen ramp zijn.
Vandaag Asyrao onderzoek gehad. Ze dacht ook aan ijzer tekort Moet dan de komende weken aangevuld worden en verder maar afwachten.Niets nieuws onder de zon.
Mijn vit K2 is al een tijdje op. Ik had ooit K2 plus vit D van Life extension. Er is ook een hele discussie over de K vitamine ergens op forum. (K2-K1 enz.)
Ik wil nu de goede kopen/nemen. Waar?
Geadviseerd gisteren Vit.K2 200 mcg van Vitortho. maar denk dat die niet goed genoeg is.
Ik wil nu de goede kopen/nemen. Waar?
Geadviseerd gisteren Vit.K2 200 mcg van Vitortho. maar denk dat die niet goed genoeg is.
Heem-ijzer (ijzer uit bloed) is het best opneembaar. Dus toch vlees, rood vlees om precies te zijn.
Mike
Mike
hilde
Well-known member
Als alternatief zijn de runderbloed-capsules van Real Roots misschien een optie voor je:
realroots.nl
100% grasgevoerde Nederlandse runderbloedcapsules
Real Roots gevriesdroogde runderbloed capsules zijn 100% natuurlijk van 100% grasgevoerde Nederlandse runderen. Koop nu!
realroots.nl
Forum statistieken
