@Mike,
Dank voor je uitgebreide reactie, je weet er veel vanaf. Dit kan ik zeker waarderen!
Ook jij vraagt je niet af waar dat defecte gen vandaan zou komen. Rommelt de natuur maar wat aan en komen daar die defecte genen en mutaties vandaan? De heren wetenschappers kijken vanuit hun darwinistische gedachtenpatroon kennelijk niet veel verder dan hun neus lang is.
De epigenetia leert ons dat dat elk gen een aan- en uit-schakelaar heeft en dat het een positieve of negatieve celomgeving is (schoon of vervuild bloed) die de expressie van de genen bepaalt. Genen leiden niet, ze volgen. Opnieuw een citaat uit mijn artikel:
Het grote verschil met Darwin is dat Lamarck van mening was dat het de omgeving is die verantwoordelijk is voor veranderingen in de cellen en dat deze ook erfelijk kunnen zijn. Dit betekent dat je weliswaar erfelijk belast kan zijn maar tegelijkertijd controle kunt uitoefenen op je genen door je omgeving positief te beïnvloeden met gebruikmaking van de juiste voeding en gedachten. Lamarcks ideeën werden zonder meer aan de kant gezet en hij stierf straatarm.
Zou het mogelijk zijn dat een gen dat nu uit staat opnieuw aan te zetten is door je niet daarop te focusen maar op het verbeteren van het inwendige milieu waarin dit gen expressie krijgt? Idem met het ontbrekende DPP-IV enzym van Flamand. We kunnen ons daar wel op gaan richten en voeding (rauwmelkse zuivel) vermijden vanwege deze expressie, maar we kunnen ons ook gaan richten op het zelfherstellende vermogen van onze lichaam en geest. Dat betekent niet blindelings varen op basis van protocollen van darwinistische en deterministische ‘wetenschappers’, maar je eigen epigenetische koers varen.
Ik ben het er helemaal mee eens dat je met de juiste voeding en gedachten controle op de genen kunt uitoefenen. Richten op het zelfherstellende vermogen van onze lichaam en geest ben ik ook voor.
Maar weet je, ik ben maar een simpele ziel. Daarnaast ben ik van origin ook oplossingsgericht.
Met dat wetende kom ik tot het volgende;
OP DIT MOMENT zit ik (en vele andere trouwens) met een gen defect (of een gen die uit staat) die foliumzuur niet kan omzetten naar de actieve vorm, met heel veel gevolgen. Dit is een gegeven, het is zoals het is. Wat heb ik er NU aan om te 'wachten' totdat ik de inwendige milieu heb verbeterd waardoor het GEN misschien of wellicht weer aan staat in de toekomst? Want hoe je het ook wendt of keert, de defecte GEN is op dit moment een belasting op mijn gezondheid. Naar mijn inziens heb ik er niks aan om te wachten, dus ik vervang het foliumzuur met de actieve vorm, en tada daar is mijn energie grotendeels weer terug. Heerlijk!
Ik focus me nu dus op de defecte GEN met de daaraan verbonden oplossing, wat als resultaat een betere gezondheid geeft. Hoe simpel kan het zijn?
Uiteraard ben ik daarnaast bezig met het verbeteren van het inwendige milieu in zijn totaliteit dmv de juist voeding en gedachten.