Ik heb deel 1 van de serie van Stephen Fry nu ook bekeken. Ik moet zeggen dat deel 2 interessanter was, omdat ik daar nog gaten kon vinden in de redenatie van Fry. In deel 1 ben ik het eerlijk gezegd grotendeels met hem eens. Ik vind bijv. ook dat er geen wet moet zijn zoals in Oeganda die homoseksualiteit strafbaar stelt en al helemaal niet met de doodsstraf.
Het is jammer dat Fry zich niet kan beheersen en met zijn gesprekspartners in discussie gaat, want bij beweert dat hij wil achterhalen WAAROM deze mensen er zo over denken. Dit houdt automatisch in dat je eerst moet luisteren en mensen moet laten uitspreken voordat je reageert. Wat dat betreft denk ik terug aan gesprekken die ik Adriaan van Dis zag voeren met racistische blanke Zuid-Afrikanen. Van Dis gaf geen krimp en liet niet merken het hier pertinent mee oneens te zijn, waardoor de kijker echt een goed beeld kreeg van de ideologie van deze mensen, zonder dat Van Dis voortdurend de moraalridder uithing.
De 'behandeling' van 'corrigerende verkrachting' die in sommige Afrikaanse landen plaatsvindt is mensonterend en 100% afkeurenswaardig. De opmerking van Stephen Fry dat de Amerikaanse 'arts' die homoseksuele jongens en mannen 'behandelt' er zelf uitziet als een metroman is een schot in de roos en ik moest daar smakelijk om lachen. Fry is zelfs bereid om toe te geven dat vaderissues tijdens de opvoeding mogelijkerwijs aan homoseksualiteit ten grondslag kunnen liggen. Hij beschrijft zijn eigen vader als kil en afstandelijk, maar dat geldt evengoed voor de houding van zijn vader naar zijn broer, die geen homo is. Waarom de een wel en de ander niet als ze dezelfde opvoeding van dezelfde vader hebben gekregen? Geen idee, ik heb hier ook geen antwoord op. Het zou interessant zijn om een evt. verschil in testosterongehalte in beide broers te meten om te zien of er een hormonale oorzaak is.
Al met al vond ik het een minder boeiende aflevering dan de tweede, waarover ik hierboven al heb geschreven. Stephen Fry is overduidelijk een intelligente man die, als hij rustig blijft, de zaken goed overdenkt. Helaas verdwijnt deze uitstekende kwaliteit als hij zich mee laat slepen door zijn emoties en dat is een gemiste kans om nu eens echt meer te weten te komen over tegengestelde standpunten.
Mike
