G
Guest
Guest
http://www.nu.nl/binnenland/4336979/twee-homoseksuele-mannen-zwaar-mishandeld-in-amsterdam.html
Als we de berichten mogen geloven is het afgelopen met de seksuele tolerantie en worden homo's weer terug in hun kast geslagen. De aloude volkssporten potenrammen en flikkertikken winnen kennelijk weer aan terrein. Populisten wijzen direct naar de moslims en roepen dat de oprukkende homofobie te danken is aan de islamisering. Nonsens natuurlijk. Potenrammers rammen poten omdat ze zelf homoseksuele gevoelens hebben en daar geen vrede mee kunnen hebben. Gevangen in hun eigen frustraties van onbegrepen gevoelens en verboden verlangens meppen ze datgene waarop ze eigenlijk stikjaloers zijn. Het is een monsterlijke paradox. Ik zal het aan de hand van wat praktijkvoorbeelden illustreren.
Kijk, natuurlijk zijn er altijd mensen die vanuit een religieuze motivatie menen anderen het leven zuur te moeten maken. Maar moslims slaan geen mensen in elkaar die, bijvoorbeeld, varkensvlees eten en Veluwse 'zwarte kousen' jagen geen 'burka's' de sloot in. Sikh's kunnen ongestoord in de stad hun tulband dragen en Hindoes met hun 'heidense goden' zitten gewoon rustig in de tram naast moslims, joden of voor mijn part atheïsten. Potenrammen is niet speciaal voorbehouden aan aanhangers van een bepaald geloof. 50 Jaar geleden werden er ook al homo's in elkaar geslagen en de gracht in geknikkerd.
Natuurlijk zal een potenrammer voor de rechter aanvoeren dat hij uit 'zedige overtuiging' handelde. Gekrenkt in zijn normen- en waardenpatroon wist de potenrammer niets beters te verzinnen dan rake klappen uit te delen. Trap er niet in. Als dat waar was en potenrammers de 'zedigheid' in een hoog vaandel hadden staan dan zouden ze ook de ramen van de hoeren dicht schilderen of, net als destijds dominee Doorenbos, sjaaltjes op het strand uitdelen aan topless dames.
Het feit dat homo haters zelf vaak homoseksuele gevoelens hebben blijkt uit twee voorbeelden: Ted Arthur Haggard en Larry Craig.
Ted Arthur Haggard:
Ted Haggard was tot 2006 de grote gevierde voorzitter van de National Association of Evangelicals, een invloedrijke organisatie die 30 miljoen christenen vertegenwoordigd. Hand in hand met het republikeinse deel van Amerika sprak Ted hel en verdoemenis uit over homoseksualiteit in het algemeen en het homohuwelijk in het bijzonder.
Tedje moest met de billen bloot toen de voormalige mannelijke hoer Mike Jones de wereld liet weten dat Haggard alles behalve vies was van de herenliefde. Tedje zou herhaaldelijk voor 200 dollar per keer zijn gram bij Mike gehaald hebben. Ted Haggard viel met een rotgang van zijn christelijke normen- en waardensokkel.
Larry Craig:
De Amerikaanse republikeinse senator Larry Craig was het boegbeeld van conservatief Amerika. De senator kon zich bogen op wapenfeiten zoals het tegen een wet stemmen die discriminatie van homo's bij sollicitaties strafbaar stelt en het zich meermalen uitspreken tegen het homohuwelijk.
Maar Larry Craig raakte in opspraak na een toiletbezoek op een vliegveld. In de toiletruimte deed de rechtschapen Craig, een voorvechter van traditionele 'family values', seksuele toenaderingen tot een andere man. Helaas voor Larry bleek de andere man een politieagent die zijn avances niet kon waarderen. Exit Larry Craig. Met deze voorbeelden in het achterhoofd zien we een patroon ontstaan.
De grootste homofoben blijken dus zelf maar al te vaak homoseksuele neigingen te hebben.
Zo is ook het vehaal bekend van een jongeman die zich presenteerde als een echt heteroseksueel alpha-mannetje. Als men niet iedere vrijdag in de disco een grietje wist te scoren dan was men in zijn ogen een homo of een mietje. Na zijn huwelijk werd hij opeens op staande voet ontslagen. Onze über-man bleek voor duizenden guldens (ja voor het euro-tijdperk) op kosten van de baas aan sexlijnen gebeld te hebben. De aanvankelijke bewondering over zoveel stoere viriliteit sloeg om in verbazing toen bleek dat hij alleen maar homo lijnen had gekozen.
Je bent kennelijk datgene waar je het hardst tegen schopt. Neem bijvoorbeeld het woord 'homo'. Vaak zijn het juist de stoere macho's die het woord homo als scheldwoord gebruiken. Waarom? Als het was om te kwetsen dan zijn er toch wel betere scheldwoorden?
Ze zouden bijvoorbeeld ook het maatschappelijk verontrustende gerontofiel, pedofiel of necrofiel als kwetswoord kunnen gebruiken. Of zouden de stoere knapen en ferme jongen juist homo als scheldwoord gebruiken als omgekeerde boodschap om maar vooral duidelijke te maken dat zij absoluut hetero zijn?
Als deze stelling enig grond van waarheid bevat dan zou dat betekenen dat er nog nooit zoveel homo's waren. Het is alleen diep triest dat zij zich op deze paradoxale wijze presenteren. Misschien moeten we het fenomeen potenrammen op dezelfde paradoxale manier te lijf gaan. Laat het breed en maatschappelijk bekend worden dat potenrammers zelf homo zijn.
Overigens moet het feit dat de agressieve klojo's uit het bovenstaande stuk zelf dus waarschijnlijk homo zijn, niets afdoen aan de strafmaat. Als ze gepakt worden, en met hun alle overige agressievelingen, moeten ze ongenadig hard gestraft worden. Zonder pardon. En dan bedoel ik natuurlijk niet één of andere halfzachte taakstraf.
Dit is ook meteen de reden dat er nog steeds keihard gevochten moet blijven worden voor homorechten en dat roze zaterdagen en gay prides georganiseerd moeten en zullen blijven worden. De agressievelingen en homofoben (de ware zielepoten dus) kunnen beter zelf uit de kast geholpen worden dan dat ze gefrustreerd over hun eigen homoseksuele gevoelens, anderen in elkaar slaan.
Als we de berichten mogen geloven is het afgelopen met de seksuele tolerantie en worden homo's weer terug in hun kast geslagen. De aloude volkssporten potenrammen en flikkertikken winnen kennelijk weer aan terrein. Populisten wijzen direct naar de moslims en roepen dat de oprukkende homofobie te danken is aan de islamisering. Nonsens natuurlijk. Potenrammers rammen poten omdat ze zelf homoseksuele gevoelens hebben en daar geen vrede mee kunnen hebben. Gevangen in hun eigen frustraties van onbegrepen gevoelens en verboden verlangens meppen ze datgene waarop ze eigenlijk stikjaloers zijn. Het is een monsterlijke paradox. Ik zal het aan de hand van wat praktijkvoorbeelden illustreren.
Kijk, natuurlijk zijn er altijd mensen die vanuit een religieuze motivatie menen anderen het leven zuur te moeten maken. Maar moslims slaan geen mensen in elkaar die, bijvoorbeeld, varkensvlees eten en Veluwse 'zwarte kousen' jagen geen 'burka's' de sloot in. Sikh's kunnen ongestoord in de stad hun tulband dragen en Hindoes met hun 'heidense goden' zitten gewoon rustig in de tram naast moslims, joden of voor mijn part atheïsten. Potenrammen is niet speciaal voorbehouden aan aanhangers van een bepaald geloof. 50 Jaar geleden werden er ook al homo's in elkaar geslagen en de gracht in geknikkerd.
Natuurlijk zal een potenrammer voor de rechter aanvoeren dat hij uit 'zedige overtuiging' handelde. Gekrenkt in zijn normen- en waardenpatroon wist de potenrammer niets beters te verzinnen dan rake klappen uit te delen. Trap er niet in. Als dat waar was en potenrammers de 'zedigheid' in een hoog vaandel hadden staan dan zouden ze ook de ramen van de hoeren dicht schilderen of, net als destijds dominee Doorenbos, sjaaltjes op het strand uitdelen aan topless dames.
Het feit dat homo haters zelf vaak homoseksuele gevoelens hebben blijkt uit twee voorbeelden: Ted Arthur Haggard en Larry Craig.
Ted Arthur Haggard:
Ted Haggard was tot 2006 de grote gevierde voorzitter van de National Association of Evangelicals, een invloedrijke organisatie die 30 miljoen christenen vertegenwoordigd. Hand in hand met het republikeinse deel van Amerika sprak Ted hel en verdoemenis uit over homoseksualiteit in het algemeen en het homohuwelijk in het bijzonder.
Tedje moest met de billen bloot toen de voormalige mannelijke hoer Mike Jones de wereld liet weten dat Haggard alles behalve vies was van de herenliefde. Tedje zou herhaaldelijk voor 200 dollar per keer zijn gram bij Mike gehaald hebben. Ted Haggard viel met een rotgang van zijn christelijke normen- en waardensokkel.
Larry Craig:
De Amerikaanse republikeinse senator Larry Craig was het boegbeeld van conservatief Amerika. De senator kon zich bogen op wapenfeiten zoals het tegen een wet stemmen die discriminatie van homo's bij sollicitaties strafbaar stelt en het zich meermalen uitspreken tegen het homohuwelijk.
Maar Larry Craig raakte in opspraak na een toiletbezoek op een vliegveld. In de toiletruimte deed de rechtschapen Craig, een voorvechter van traditionele 'family values', seksuele toenaderingen tot een andere man. Helaas voor Larry bleek de andere man een politieagent die zijn avances niet kon waarderen. Exit Larry Craig. Met deze voorbeelden in het achterhoofd zien we een patroon ontstaan.
De grootste homofoben blijken dus zelf maar al te vaak homoseksuele neigingen te hebben.
Zo is ook het vehaal bekend van een jongeman die zich presenteerde als een echt heteroseksueel alpha-mannetje. Als men niet iedere vrijdag in de disco een grietje wist te scoren dan was men in zijn ogen een homo of een mietje. Na zijn huwelijk werd hij opeens op staande voet ontslagen. Onze über-man bleek voor duizenden guldens (ja voor het euro-tijdperk) op kosten van de baas aan sexlijnen gebeld te hebben. De aanvankelijke bewondering over zoveel stoere viriliteit sloeg om in verbazing toen bleek dat hij alleen maar homo lijnen had gekozen.
Je bent kennelijk datgene waar je het hardst tegen schopt. Neem bijvoorbeeld het woord 'homo'. Vaak zijn het juist de stoere macho's die het woord homo als scheldwoord gebruiken. Waarom? Als het was om te kwetsen dan zijn er toch wel betere scheldwoorden?
Ze zouden bijvoorbeeld ook het maatschappelijk verontrustende gerontofiel, pedofiel of necrofiel als kwetswoord kunnen gebruiken. Of zouden de stoere knapen en ferme jongen juist homo als scheldwoord gebruiken als omgekeerde boodschap om maar vooral duidelijke te maken dat zij absoluut hetero zijn?
Als deze stelling enig grond van waarheid bevat dan zou dat betekenen dat er nog nooit zoveel homo's waren. Het is alleen diep triest dat zij zich op deze paradoxale wijze presenteren. Misschien moeten we het fenomeen potenrammen op dezelfde paradoxale manier te lijf gaan. Laat het breed en maatschappelijk bekend worden dat potenrammers zelf homo zijn.
Overigens moet het feit dat de agressieve klojo's uit het bovenstaande stuk zelf dus waarschijnlijk homo zijn, niets afdoen aan de strafmaat. Als ze gepakt worden, en met hun alle overige agressievelingen, moeten ze ongenadig hard gestraft worden. Zonder pardon. En dan bedoel ik natuurlijk niet één of andere halfzachte taakstraf.
Dit is ook meteen de reden dat er nog steeds keihard gevochten moet blijven worden voor homorechten en dat roze zaterdagen en gay prides georganiseerd moeten en zullen blijven worden. De agressievelingen en homofoben (de ware zielepoten dus) kunnen beter zelf uit de kast geholpen worden dan dat ze gefrustreerd over hun eigen homoseksuele gevoelens, anderen in elkaar slaan.
