Wat is dit kosmische proces dan waar wij ons misschien veel te druk om maken?
Minder gezond leven maar gezond zijn
- Onderwerp starter eeli
- Startdatum
Quote:
Ooit hadden we evolutie. Zo'n 8000 jaar geleden zijn we een pad van devolutie ingeslagen. Nu wordt het tijd voor revolutie!
Ik denk wel eens: misschien maken we ons met z'n allen gewoon veel te druk over wat niet meer dan een kosmisch proces is. Stel dat een pasgeboren kind in paniek uitbreekt omdat de zon ondergaat aan het einde van dag... Misschien ervaren wij als mensheid wel even een onwennige onrust omdat een schemering aankondigt dat er een nieuwe dag staat te beginnen.
Op de site onder deze link kun je 2 filmpjes van een kwartier bekijken over de kosmische klok die verwerkt zit in de architectuur van de piramide van Gizeh. Interessant om eens te bekijken en ... niet maar idee niet zweverig.
http://www.pateo.nl/gizehklok.htm
Ooit hadden we evolutie. Zo'n 8000 jaar geleden zijn we een pad van devolutie ingeslagen. Nu wordt het tijd voor revolutie!
Ik denk wel eens: misschien maken we ons met z'n allen gewoon veel te druk over wat niet meer dan een kosmisch proces is. Stel dat een pasgeboren kind in paniek uitbreekt omdat de zon ondergaat aan het einde van dag... Misschien ervaren wij als mensheid wel even een onwennige onrust omdat een schemering aankondigt dat er een nieuwe dag staat te beginnen.
Op de site onder deze link kun je 2 filmpjes van een kwartier bekijken over de kosmische klok die verwerkt zit in de architectuur van de piramide van Gizeh. Interessant om eens te bekijken en ... niet maar idee niet zweverig.
http://www.pateo.nl/gizehklok.htm
Quote:
Wat is dit kosmische proces dan waar wij ons misschien veel te druk om maken?
Het veranderen van klimatologische omstandigheden, het komen en gaan van beschavingen, het rijzen en dalen van het bewustzijn...
De baan die ons zonnestelsel maakt rondom de kern van de melkweg schijnt veel invloed te hebben op ons beschavingsniveau. Wanneer we van de kern af reizen daalt ons bewustzijn en degenereert het beschavingsniveau. Als we terug naar deze kern gaan rijst ons bewustzijn en regenereert het beschavingsniveau. We leven in een zone van het universum die onderhevig is aan deze dualiteit. Op het moment staan we aan het begin van de reis terug naar de kern van de melkweg.
Wat is dit kosmische proces dan waar wij ons misschien veel te druk om maken?
Het veranderen van klimatologische omstandigheden, het komen en gaan van beschavingen, het rijzen en dalen van het bewustzijn...
De baan die ons zonnestelsel maakt rondom de kern van de melkweg schijnt veel invloed te hebben op ons beschavingsniveau. Wanneer we van de kern af reizen daalt ons bewustzijn en degenereert het beschavingsniveau. Als we terug naar deze kern gaan rijst ons bewustzijn en regenereert het beschavingsniveau. We leven in een zone van het universum die onderhevig is aan deze dualiteit. Op het moment staan we aan het begin van de reis terug naar de kern van de melkweg.
Mike,
Heb je je wel eens verdiept in de huidige psychiatrie/psychologie? En weet je dat neurowetenschappen daarvan een belangrijk onderdeel is? Juist, het anatomische en fysiologische gedeelte van psychologische processen. Verdiep je eens in hoe ze het doen, verdiep je eens in de fouten van de vroegere wetenschappen en begrijp waarom men voorzichtig is met conclusies trekken en waar dan ook mijn hele betoog vandaan komt.
Neemt niet weg dat in de psychologie/psychiatrie precies hetzelfde voorkomt als wat ik in mijn betoog heb omschreven. Dus ook daar worden dezelfde bevestigings-, heuristische en beschikbaarheidsbiases gemaakt. Want ja, dat is iets waar je vrij makkelijk in meegaat, zonder dat je het zelf doorhebt.
Dan de DSM. Zoals je het omschrijft, is het gelukkig niet meer dan een karikatuur van hoe het echt is. Een stoornis is voor de gemiddelde psycholoog zonder geavanceerde apparatuur niet vast te stellen (voor zover dat allemaal al bekend is). Zou ook veel te duur zijn om het wel te kunnen. En dus willen ze zo veel mogelijk bewerkstelligen dat alle psychologen dezelfde diagnose kunnen stellen, desnoods ten koste van wat het syndroom of de stoornis inhoudt. Oftewel: er is bewust gekozen voor een stapel symptomen. Niet dat ik het er inhoudelijk mee eens ben, maar wat mij betreft heb ik er zeker geen probleem mee dat die vele (vaak nietszeggende) syndromen en stoornissen bestaan om mensen wél hulp te kunnen bieden. Niemand die de DSM samenstelt beweert dat het de oplossing is. Maar zonder diagnose geen (vergoede) hulp, geen onderzoek, niets. Dus vanuit de economische positie voelen de psychologen en psychiaters zich gedwongen om dan in ieder geval mensen die hulp willen, hulp te kunnen bieden. Je kunt het ermee eens zijn of niet (en ik zeg niet dat ik dat ben), maar het is wel iets anders dan giswerk. Het is zelfs verre van. Er wordt namelijk juist in de DSM totaal niet gesproken over wat erachter zou moeten zitten. Het enige dat in de DSM staat, is wat symptomen zijn. Heb je daar geen last (of lijden) van? Nou prima, dan heb je ook geen stoornis.
Verder vraag ik me vanaf of je je wel eens écht verdiept hebt in hoe de DSM wordt samengesteld. Hoe de wind waait? Is empirische theorie "hoe de wind waait"? Is het 10 jaar (of nog langer) debatteren over de inhoud "hoe de wind waait"? Is het doen van onderzoek om te bevestigen of ontkrachten "hoe de wind waait"? Dan ben ik benieuwd wat jouw definitie is van "hoe de wind waait".
En ja, ODD bestaat als set symptomen. Wederom is jouw cynisme ook niet meer dan een karikatuur. Je hebt mij niet horen zeggen dat het een bestaande stoornis is, maar er is een set symptomen die bij elkaar zogenaamd ODD vormen. En wat dat betreft is het goed dat er psychologen of psychiaters zijn die die diagnose stellen, want die weten (als het goed is) tenminste dat ODD niet zomaar gesteld wordt op basis van een klein beetje tegengas.
Nogmaals, ik zeg niet dat ik zelf voorstander ben van de DSM, maar ik begrijp wel waarom hiervoor gekozen is. En nee, ook ik geloof niet dat de psychiatrie/psychologie oplossingen geeft. Zover zijn ze nog niet. En nee, ik zeg ook niet dat ik het eens ben met de richtingen van het onderzoek. Oftewel: ik neem het ook echt niet volledig op voor wat er in de psychologie/psychiatrie gebeurt. En ja, ik weet hoe het werkt met sponsoren van onderzoek. En ja, ik weet ook wat onderzocht wordt en wat daarvan naar buiten komt. Dat is maar een heel klein gedeelte. Maar kan de wetenschap er veel aan doen dat niet alles door het grote publiek (via de media) wordt opgepakt? Als wetenschapper zou ik daar ook geen moeite voor gaan doen. Dan weet ik wat ik onderzocht heb en wat daarmee gebeurt, moeten de mensen zelf weten. Zolang ik maar niet gehinderd word.
En met alles wat ik hier zeg ben ik het óók niet helemaal eens. Ik kan echter wel begrip opbrengen voor de interactie.
Dan kun je ook nog eens alle wetenschap afdoen als beïnvloed, maar daarmee doe je het simpelweg tekort. Niet alle psychogische wetenschap wordt gesponsord door medicijnfabrikanten. Niet alle wetenschap is erop gericht om symptoomgericht te werk te gaan. Generaliseren heet dat. En het is nog niet terecht ook.
Op zich staat het hele DSM- en medische/psychiatrische verhaal ook nog eens los van wel of niet voeding als (enige? voorwaardelijke? nog iets anders?) oorzaak van mentale problematiek.
Wat ik dan ook aandraag, is dat je op basis van (voor mij ogenschijnlijk) eenzijdig onderzoek géén conclusie kunt trekken en al helemaal niets kunt uitsluiten. Nogmaals, als jij mij sterke, uitsluitende onderzoeken kunt aandragen, dan ben ik het met je eens dat er een basis is. In het andere geval ga ik zelf op zoek en duurt het iets langer. Niet omdat ik het niet eens ben dat er een voedingsbasis is. Want ja, ook ik vind de theorie van Price wél redelijk aannemelijk klinken, maar aannemelijk klinken is niet voldoende om iets aan te nemen.
En over die kat van mij: je hoort mij niet praten over een slechte jeugd. Ik schrijf het alleen niet direct volledig toe aan goede voeding, omdat er zó veel mogeljke oorzaken zijn van deze verandering. Ik noem er een paar (maar zeker niet alles!): Mevrouw leert van een straatleven weer wennen aan binnen zijn, mevrouw leert om van een hok vol asielkatten als enige kat bij mij te leven, mevrouw heeft sowieso een andere baas nu, mevrouw is nog geen jaar, dus die bredere kop kan ook een kwestie van groeien zijn, mevrouw komt van een staat van verhongering en dus zal elke vorm van voeding een verandering bewerkstelligen.
Snap je dat ik uit al deze mogelijkheden die veranderingen in haar verschijning en gedrag niet direct toeschrijf aan het eten van rauw vlees? Ik trek daarover simpelweg geen conclusie en neem er genoegen mee dat ik niet kan achterhalen wat de precieze oorzaak is geweest.
Heb je je wel eens verdiept in de huidige psychiatrie/psychologie? En weet je dat neurowetenschappen daarvan een belangrijk onderdeel is? Juist, het anatomische en fysiologische gedeelte van psychologische processen. Verdiep je eens in hoe ze het doen, verdiep je eens in de fouten van de vroegere wetenschappen en begrijp waarom men voorzichtig is met conclusies trekken en waar dan ook mijn hele betoog vandaan komt.
Neemt niet weg dat in de psychologie/psychiatrie precies hetzelfde voorkomt als wat ik in mijn betoog heb omschreven. Dus ook daar worden dezelfde bevestigings-, heuristische en beschikbaarheidsbiases gemaakt. Want ja, dat is iets waar je vrij makkelijk in meegaat, zonder dat je het zelf doorhebt.
Dan de DSM. Zoals je het omschrijft, is het gelukkig niet meer dan een karikatuur van hoe het echt is. Een stoornis is voor de gemiddelde psycholoog zonder geavanceerde apparatuur niet vast te stellen (voor zover dat allemaal al bekend is). Zou ook veel te duur zijn om het wel te kunnen. En dus willen ze zo veel mogelijk bewerkstelligen dat alle psychologen dezelfde diagnose kunnen stellen, desnoods ten koste van wat het syndroom of de stoornis inhoudt. Oftewel: er is bewust gekozen voor een stapel symptomen. Niet dat ik het er inhoudelijk mee eens ben, maar wat mij betreft heb ik er zeker geen probleem mee dat die vele (vaak nietszeggende) syndromen en stoornissen bestaan om mensen wél hulp te kunnen bieden. Niemand die de DSM samenstelt beweert dat het de oplossing is. Maar zonder diagnose geen (vergoede) hulp, geen onderzoek, niets. Dus vanuit de economische positie voelen de psychologen en psychiaters zich gedwongen om dan in ieder geval mensen die hulp willen, hulp te kunnen bieden. Je kunt het ermee eens zijn of niet (en ik zeg niet dat ik dat ben), maar het is wel iets anders dan giswerk. Het is zelfs verre van. Er wordt namelijk juist in de DSM totaal niet gesproken over wat erachter zou moeten zitten. Het enige dat in de DSM staat, is wat symptomen zijn. Heb je daar geen last (of lijden) van? Nou prima, dan heb je ook geen stoornis.
Verder vraag ik me vanaf of je je wel eens écht verdiept hebt in hoe de DSM wordt samengesteld. Hoe de wind waait? Is empirische theorie "hoe de wind waait"? Is het 10 jaar (of nog langer) debatteren over de inhoud "hoe de wind waait"? Is het doen van onderzoek om te bevestigen of ontkrachten "hoe de wind waait"? Dan ben ik benieuwd wat jouw definitie is van "hoe de wind waait".
En ja, ODD bestaat als set symptomen. Wederom is jouw cynisme ook niet meer dan een karikatuur. Je hebt mij niet horen zeggen dat het een bestaande stoornis is, maar er is een set symptomen die bij elkaar zogenaamd ODD vormen. En wat dat betreft is het goed dat er psychologen of psychiaters zijn die die diagnose stellen, want die weten (als het goed is) tenminste dat ODD niet zomaar gesteld wordt op basis van een klein beetje tegengas.
Nogmaals, ik zeg niet dat ik zelf voorstander ben van de DSM, maar ik begrijp wel waarom hiervoor gekozen is. En nee, ook ik geloof niet dat de psychiatrie/psychologie oplossingen geeft. Zover zijn ze nog niet. En nee, ik zeg ook niet dat ik het eens ben met de richtingen van het onderzoek. Oftewel: ik neem het ook echt niet volledig op voor wat er in de psychologie/psychiatrie gebeurt. En ja, ik weet hoe het werkt met sponsoren van onderzoek. En ja, ik weet ook wat onderzocht wordt en wat daarvan naar buiten komt. Dat is maar een heel klein gedeelte. Maar kan de wetenschap er veel aan doen dat niet alles door het grote publiek (via de media) wordt opgepakt? Als wetenschapper zou ik daar ook geen moeite voor gaan doen. Dan weet ik wat ik onderzocht heb en wat daarmee gebeurt, moeten de mensen zelf weten. Zolang ik maar niet gehinderd word.
En met alles wat ik hier zeg ben ik het óók niet helemaal eens. Ik kan echter wel begrip opbrengen voor de interactie.
Dan kun je ook nog eens alle wetenschap afdoen als beïnvloed, maar daarmee doe je het simpelweg tekort. Niet alle psychogische wetenschap wordt gesponsord door medicijnfabrikanten. Niet alle wetenschap is erop gericht om symptoomgericht te werk te gaan. Generaliseren heet dat. En het is nog niet terecht ook.
Op zich staat het hele DSM- en medische/psychiatrische verhaal ook nog eens los van wel of niet voeding als (enige? voorwaardelijke? nog iets anders?) oorzaak van mentale problematiek.
Wat ik dan ook aandraag, is dat je op basis van (voor mij ogenschijnlijk) eenzijdig onderzoek géén conclusie kunt trekken en al helemaal niets kunt uitsluiten. Nogmaals, als jij mij sterke, uitsluitende onderzoeken kunt aandragen, dan ben ik het met je eens dat er een basis is. In het andere geval ga ik zelf op zoek en duurt het iets langer. Niet omdat ik het niet eens ben dat er een voedingsbasis is. Want ja, ook ik vind de theorie van Price wél redelijk aannemelijk klinken, maar aannemelijk klinken is niet voldoende om iets aan te nemen.
En over die kat van mij: je hoort mij niet praten over een slechte jeugd. Ik schrijf het alleen niet direct volledig toe aan goede voeding, omdat er zó veel mogeljke oorzaken zijn van deze verandering. Ik noem er een paar (maar zeker niet alles!): Mevrouw leert van een straatleven weer wennen aan binnen zijn, mevrouw leert om van een hok vol asielkatten als enige kat bij mij te leven, mevrouw heeft sowieso een andere baas nu, mevrouw is nog geen jaar, dus die bredere kop kan ook een kwestie van groeien zijn, mevrouw komt van een staat van verhongering en dus zal elke vorm van voeding een verandering bewerkstelligen.
Snap je dat ik uit al deze mogelijkheden die veranderingen in haar verschijning en gedrag niet direct toeschrijf aan het eten van rauw vlees? Ik trek daarover simpelweg geen conclusie en neem er genoegen mee dat ik niet kan achterhalen wat de precieze oorzaak is geweest.
Quote:
Ik heb heel erg weinig met de wetenschap en al hun artikels, overal geplubiceerd. Die hebben ons niet heel vaak veel goeds gebracht. Naar mijn idee.
Ik ben de eerste om toe te geven dat ik vooral vanuit mijn gevoel te werk ga, en als het mij lukt om niet mijn gevoelens te onderdrukken door redenatie vanuit mijn hoofd, dan blijken dit achteraf vaak de beste beslissingen.
Amen, Dirtsa! Waar jij het over hebt is innerlijk weten. Dit is oneindig intelligenter dan al dat geanalyseer. Hoe meer details je bestudeert, hoe meer je het geheel uit het oog verliest.
Quote:
Meteen toen ik las over weston price kreeg ik een goed gevoel, een gevoel van thuiskomen. Yes!!! dit past echt bij mij, en het voelt steeds beter.
'Wetenschappers' lachen om dergelijke niet-empirische waarheden. Het is gebaseerd op niets meer dan een gevoel. Iets voelt goed of niet goed. Waar jij het over hebt is jouw eigen persoonlijke waarheid en deze resoneert met jou. Ik lach hier niet om, vind het zelfs heel waardevol.
Mike
Ik heb heel erg weinig met de wetenschap en al hun artikels, overal geplubiceerd. Die hebben ons niet heel vaak veel goeds gebracht. Naar mijn idee.
Ik ben de eerste om toe te geven dat ik vooral vanuit mijn gevoel te werk ga, en als het mij lukt om niet mijn gevoelens te onderdrukken door redenatie vanuit mijn hoofd, dan blijken dit achteraf vaak de beste beslissingen.
Amen, Dirtsa! Waar jij het over hebt is innerlijk weten. Dit is oneindig intelligenter dan al dat geanalyseer. Hoe meer details je bestudeert, hoe meer je het geheel uit het oog verliest.
Quote:
Meteen toen ik las over weston price kreeg ik een goed gevoel, een gevoel van thuiskomen. Yes!!! dit past echt bij mij, en het voelt steeds beter.
'Wetenschappers' lachen om dergelijke niet-empirische waarheden. Het is gebaseerd op niets meer dan een gevoel. Iets voelt goed of niet goed. Waar jij het over hebt is jouw eigen persoonlijke waarheid en deze resoneert met jou. Ik lach hier niet om, vind het zelfs heel waardevol.
Mike
Pinklady,
Dat je meer tijd nodig hebt om een en ander zelf uit te zoeken vind ik OK, ik nodig iedereen uit om zich verder te verdiepen in de studies van Price, Pottenger, maar ook Robert McGarrison (naar de Hunza's) en Vihjalmur Stefansson (naar de eskimo's).
Je praat al als een echte wetenschapper, want je hebt dat politiek correcte. 'Ik zeg niet dat het zo is, ik zeg niet dat het niet zo is'. Wat zeg je dan wel? 'Ik zeg niet dat ik het er mee eens ben, ik zeg niet dat ik het ermee oneens ben'. Wat zeg je dan wel? Ik durf het wel te zeggen en neem geen blad voor de mond. Dat ik hierin cynisch ben en volgens jou 'algemeniseer' is omdat ik de psychiatrie zie als onderdeel van een moreel failliet systeem dat allang zijn beste tijd gehad heeft. Wat dat betreft is dit citaat van Bill Hicks erg goed:
Quote:
De reden waarom de wereld zo verneukt is, is omdat we een evolutie doormaken. En de reden waarom onze instituten, onze traditionele religies allemaal afbrokkelen is omdat ZE NIET LANGER RELEVANT ZIJN! Ze zijn niet langer relevant. Dus het is tijd voor ons om een nieuwe filosofie te creëren en misschien zelfs wel een nieuwe religie, snap je. En dat is goed, want dat is ons recht, want we zijn vrije kinderen van God met een geest die alles kan bedenken. En dat is zo’n beetje onze rol.
We leven in een bijzondere tijd, Pinklady. Een tijd van waarheid waarin alles wat op leugens en bedrog gestoeld is in elkaar stort. We zien het nu gebeuren met het geldsysteem dat niets meer is dan gebakken lucht. Het huidige systeem van 'wetenschap' zal ook ontmaskerd worden voor wat het werkelijk is: het weten op de schap.
Dat er in dit systeem ook integere mensen werkzaam zijn staat buiten twijfel, maar dit neemt nog steeds niet weg dat het systeem zelf niet deugt en achterhaald is. Ik ken ook heel veel aardige jongens die geen vlieg kwaad doen die in het Nederlandse leger terecht zijn gekomen en die hebben gevochten en gedood in Afganistan of in voormalig Joegoslavie. Op individueel niveau zie ik heel veel goede mensen, maar ze maken onderdeel uit van een moordmachine. De twee meest winstgevende industrieen ter wereld zijn de wapenindustrie en de farmaceutische industrie en zij maken beide meer slachtoffers dan wie of wat dan ook.
Jij studeert om onderdeel te worden van die industrie. Ongetwijfeld ben je integer, maar je posts verraden nu al dat je 'gehinderd wordt door kennis'. Jij vermoedt dat mijn denkbeelden of die van Price eenzijdig zijn, maar jij kiest ervoor om onderdeel uit te maken van het meest eenzijdige denkpatroon dat er is: kennis zonder wijsheid. Dit syteem draait op onwetendheid door je details van details te laten bestuderen zodat je uiteindelijk helemaal niets weet over helemaal niets. Aangezien het allemaal is gebaseerd op een oorlogsmodel is het antwoord heel simpel: zonder soldaten geen oorlog.
Wanneer leren we eens op onze eigen wijsheid vertrouwen in plaats van het oeverloze gezwets van ‘deskundigen’? Experts bouwden de Titanic, amateurs bouwden de Ark. De noordamerikaanse indianen vonden van ons blanken dat we teveel uitgingen van wat ze ‘geleende kennis’ noemden. Hiermee bedoelden ze dat we teveel leunden op autoriteitsfiguren en te weinig bouwden op wijsheid opgedaan uit eigen ervaring. De indianen zagen dit als een vorm van krankzinnigheid. Ze vertrouwden op eigen wijsheid. ‘Eigenwijs’ en ‘eigenzinnig’ zijn dus helemaal geen negatieve begrippen. Het gaat om geleefde kennis, geen geleende kennis.
Deze kennis opgedaan door ervaring en gezond verstand in plaats van uitsluitend opgenomen via ‘geleerden’ (een elitair woord dat suggereert dat jij nooit zoveel te weten kan komen, nooit zo ‘geleerd’ kan worden) wordt door de wetenschap afgedaan als ‘anecdotisch bewijs’. ‘Onafhankelijk’ onderzoek en zogenaamde ‘evidence-based’ (op bewijzen gebaseerde) wetenschap wordt afgezet tegenover dit ‘anecdotisch’ bewijs. Dit zijn woordspelletjes, de aloude term ‘gezond verstand’ bestaat niet voor niets. De Amerikaanse schrijver William Dufty schreef in 1974 een boek genaamd Sugar Blues waarin hij feilloos uitlegt hoe het werkelijk zit:
Als ik hoofdpijn heb, of koorts, dan is dat geen feit behalve voor mijzelf. Als ik er een dokter over vertel, dan noemen doktoren dat anecdotisch bewijs. Als de dokter mijn temperatuur opneemt en noteert, dan wordt de hoofdpijn medisch bewijs. Als een andere dokter dit overneemt, wordt het een wetenschappelijk feit. Mocht ik bewijs willen dat mijn koorts afgelopen dinsdag 38 graden bedroeg en mijn dokter om mijn medische gegevens vragen, dan zullen deze niet aan mij verstrekt worden. Dit huis-tuin-en-keuken-feit is nu immers een wetenschappelijk feit geworden. Het is alleen nog maar beschikbaar voor een andere arts. Als ik me erover beklaag, dan zal de dokter me niet de wetenschappelijke gegevens omtrent mijn vroegere conditie geven, want dat is weer anecdotisch bewijs. En dat is waar ik oorspronkelijk binnenkwam in het hele verhaal.
Het bovenstaande maakt duidelijk dat wat met gezond verstand te beredeneren is en duidelijk te zien of bemerken is in het huidige systeem niet serieus genomen wordt totdat het wetenschappelijk is vastgesteld. Hoe vaak lezen we niet in de krant dat onderzoeken datgene bewijzen wat de meesten van ons met gezond boerenverstand allang wisten? Maar totdat het ‘bewezen’ wordt, bestaat het niet. Anecdotisch bewijs wordt dus per definitie van de hand gewezen, ook al blijkt het wetenschappelijk wel degelijk aantoonbaar te zijn. Dufty laat met dit voorbeeld ook zien hoe op geraffineerde wijze eeuwenoude evolutionaire wijsheden die een essentieel onderdeel uitmaken van menselijke culturen ons wereldwijd door de wetenschap afhandig worden gemaakt omdat ze ‘anecdotisch’ zijn. Is het niet de taak van de wetenschap om datgene wat er al is te verklaren? Nu doet de wetenschap net alsof het er niet is totdat het verklaard kan worden en zet gezond boerenverstand daarmee buitenspel.
Een grapje dat dit duidelijk maakt:
Drie doktoren waren onderweg naar een conferentie toen hun auto een lekke band kreeg. Ze stapten alledrie uit om de band te bekijken.
De eerste dokter zei: “Ik denk dat de band lek is.”
De tweede dokter keek er uitgebreider naar en zei: “Hij ziet er absoluut lek uit.”
De derde dokter kneep in de band en zei: “Hij voelt zeker lek aan.”
Alle drie de doktoren knikten instemmend en zeiden: “We kunnen maar beter wat testjes laten doen!”
Zo praat jij ook, Pinklady, je bent er nu al mee besmet! Je moet ook beseffen op welke 'denkers' de wetenschap is gestoeld, dan krijg je ook een iets minder positief beeld dan jij voorschotelt. Descartes bedacht dat kennis en wijsheid niet samenkonden en trok ze uit elkaar. Hij gaf het denken aan de wetenschap en spiritualiteit aan de religie. Waar we voorheen spirituele wetenschap hadden gehad (kennis verbonden aan wijsheid) werden deze twee nu gescheiden. Hiermee is de wetenschap het domein geworden van het mannelijk denken, terwijl de vrouwelijke intuitie hier niet meer aan gekoppeld was. Kennis zonder wijsheid is levensgevaarlijk! We hebben dan de kennis om atomen te splitsen maar niet de wijsheid om er geen bommen van te maken.
Jij zult dan aanvoeren: de wetenschap is neutraal, dus het valt de wetenschap of wetenschappers niet aan te rekenen dat er atoombommen zijn gemaakt. O nee? Achter ALLE destructieve technologie zit wetenschap. Juist omdat wetenschap amoreel is wordt ze immoreel. Door rechtlijnig denken (een teken van krankzinnigheid) valt alles ook achteraf goed te praten. Met logica kun je alles rechtpraten wat krom is. Zo staat in onze geschiedenisboekjes vermeld dat de atoombommen op Hiroshima 'noodzakelijk waren omdat ze onnodig verder bloedvergieten voorkomen hebben en vele mensenlevens hebben gespaard'. Iedereen met een HART kan dit soort redenaties onmogelijk volhouden!
Kennis zonder wijsheid is levensgevaarlijk. Dankzij Descartes is de wetenschap van zijn ziel ontdaan. 'Ik denk dus ik besta' was zijn beroemde uitspraak, dus denken is belangrijker dan voelen. Er bestaat hierdoor nauwelijks ethiek in de wetenschap. Bedenk dat René Descartes de grondlegger was van de ‘wetenschappelijke’ filosofie, die door Stephen Harrod Buhner in zijn boek The lost Language of Plants als volgt wordt omschreven:
Descartes stond erop dat het universum een wiskundig systeem van bewegende materie was, die mechanisch van aard was. De veronderstelling dat alles onderdeel is van een grote machine, een neutrale waarde heeft en geen ziel of innerlijke diepte bezit, heeft echter implicaties. Als alle dingen onderdeel uitmaken van een grote machine en hier slechts functionele onderdelen van vormen, dan worden mensen ook onderdelen zonder enige betekenis. Het accepteren van deze manier van denken, je dit eigen maken, geeft aanleiding tot een gevoel van existentiële wanhoop, een gevoel dat je persoonlijke leven geen betekenis heeft.
Hoe ziekmakend dit is, illustreert Buhner met de eigen woorden van Descartes:
Omdat de natuur en haar onderdelen niet meer dan een machine en onderdelen van een machine zijn, kun je deze alles aandoen op zoek naar de drijfveren ervan. Enkele aanhangers van Descartes ontkenden expliciet dat dieren pijn konden voelen. Het gejank van een hond vormde niet meer bewijs van zijn lijden dan het geluid van een orgel bewees dat het instrument pijn voelde wanneer het werd bespeeld. Descartes onderwierp levende dieren aan uitgebreid onderzoek. Hijzelf constateerde dat:
Als je het puntvormige deel van het hart van een levende hond afsnijdt en een vinger in een van de holtes stopt, zul je steevast voelen dat telkens als het hart samentrekt het op de vinger drukt en telkens als het hart uitzet het niet meer op de vinger drukt.
Waarom hangen we dergelijke primitieve en onmenselijke ‘filosofieën’ aan? Als je je hart niet laat spreken, is er altijd wel een rechtvaardiging te bedenken voor wat je een andere levensvorm aandoet. Waarom is deze man destijds niet met pek en veren op een biels de stad uit gejaagd met zijn onzinnige ideeën? Tot op de dag wordt deze zieke geest geëerd als een held!
En hij is niet de enige. Wat te denken van een andere belangrijke grondlegger van ziek denken? Charles Darwin! Hij reist de hele wereld rond om de natuur te bestuderen en wat is zijn eindconclusie? Alles draait om competitie, concurrentie, strijd, conflict, 'recht van de sterkste', elk organisme is zelfzuchtig en roofzuchtig, niets heeft zin, alles is toeval, we zijn allemaal toevallige toeristen hier op deze aardbol zonder enig doel of zingeving, het is eten of gegeten worden. Een beter voorbeeld van kennis zonder wijsheid kan ik niet bedenken, dit is op hol geslagen mannelijk denken! Hoe ziek dit werkelijk is blijkt wel uit deze woorden van Darwin zelf die een heel ander licht op deze 'wetenschappelijke held' doen schijnen:
Op een bepaald moment in de toekomst, dat niet zo ver meer van ons verwijderd is wanneer we dit in eeuwen afmeten, zullen de beschaafde menselijke rassen vrijwel zeker de onbeschaafde rassen over de hele wereld vernietigen en vervangen.
The Descent of Man [De menselijke afkomst]
Heb je nu nog zoveel respect voor de man die ons de evolutietheorie gaf? Het darwiniaanse denken gaf ons weer Pasteur, die ons ook wijsmaakte dat ziekte botte pech is en puur toeval. Sinds die tijd vertellen doktoren ons met zoveel woorden: "Het spijt me, meneer/mevrouw, maar u lijdt aan een ernstig geval van botte pech en toeval, verorzaakt door een gebrek aan medicatie". Wie is hier nu ziek, de dokter of de patient?
Hetzelfde met de psychiatrie. Hoe kan een wetenschap zonder ziel een wetenschap van de ziel hebben? Dit is de zielkunde, ofwel de psychiatrie. Als er één wetenschap zielloos is dan is het wel de psychiatrie. Psychiaters worden in de volksmond terecht ‘zieleknijpers’ genoemd. Het Engelse woord ‘shrink’ (krimpen) is wat dat betreft ook veelzeggend, want de psychiatrie draagt niet bij aan het groeien en ontwikkelen van de ziel, eerder het inkrimpen en afknijpen ervan. Een cynische benaming voor psychiater is dan ook ‘psyche-hater’.
Dat dit geen overdreven term is, blijkt uit het feit dat de psychiatrie van het begin af aan regelrechte marteling tot therapie heeft verheven. Denk hierbij aan isoleercellen, electrotherapie, het opwekken van insulineshocks en, als dat allemaal niet meer ‘helpt’, frontale lobotomie (het verwijderen van de neocortex, de voorste herschenschors, waardoor een mens niets meer dan een kasplantje wordt). Dergelijke ‘therapieën’ zijn op geen enkele wetenschappelijke grond gestoeld, want het bestaan van de ziel is immers wetenschappelijk niet aan te tonen. Er wordt dus volop geëxperimenteerd op mensen. Wie is hier nou gek?
Dit is wat je krijgt als je een volledig zielloze wetenschap loslaat op het terrein van de ziel. Je moet bezield bezig zijn om met de ziel bezig te zijn. Zo worden er diagnoses van niet-bestaande en niet-bewezen ‘ziektes’ verzonnen als ADHD, die het gevolg zouden zijn van een ‘chemische disbalans’ die vervolgens met chemie wordt bestreden. Volgens deze omgekeerde logica wordt ziekte gezien als een tekort aan synthetische chemicaliën in plaats van natuurlijke voedingsstoffen.
We hebben het over een amfetamine als Ritalin, een vorm van speed, die toegediend wordt aan kinderen soms zo jong als vier jaar. Ritalin remt de lichamelijke groei, vooral die van de hersenen, en vergroot het risico op plotseling hartfalen met maar liefst 500 (!) procent. Er zijn tot nu toe 374 van die niet-bestaande ‘ziektes’ die niet gebaseerd zijn op wetenschap maar marketing, waarvoor er 174 ‘medicijnen’ bestaan. Wereldwijd zitten honderd miljoen mensen aan psychiatrische medicatie, waardoor de psychiatrische industrie een ongelooflijke winst maakt van 330 miljard dollar per jaar.
Er lopen op deze wereld genoeg onvervulde zielen rond zonder tussenkomst van de psychiatrie. De psychiatrie creëert chemische tijdbommen waarmee de samenleving niet is gebaat. Steeds vaker horen we in het nieuws over familiedrama's waarbij mannen en vrouwen in binnen- en buitenland doordraaien en hun gezin en daarna zichzelf te vermoorden, over schiet- en steekpartijen op scholen, in winkelcentra en andere plekken, mensen die zichzelf of anderen voor de trein gooien, etcetera. Wat is er toch aan de hand?
Wat de media je niet vertellen, is dat in alle gevallen vrijwel zonder uitzondering de daders een geschiedenis hebben van psychiatrische behandeling, waaronder ‘medicatie’ als antidepressiva en in sommige gevallen ook Ritalin. Telkens als zo’n bericht in het nieuws komt, wacht ik op dat ene zinnetje of regeltje waaruit een psychiatrische behandelingsgeschiedenis blijkt. Meestal een dag erna, als er meer details over de dader bekend worden, blijkt de dader een psychiatrisch verleden te hebben. Vaak is het niet meer dan een voetnoot in de berichtgeving, dus je moet goed opletten om het mee te krijgen.
Eind mei 2009 slachtte de 46-jarige Cees K. in Zwijndrecht zijn twee kinderen, ex-vrouw en vriendin af met een mes, omdat hij, in zijn eigen woorden, “probeerde tevergeefs aan een pistool te komen”. Na deze viervoudige moord sloeg hij de hand aan zichzelf. In tegenstelling tot anderen die soortgelijke gruweldaden pleegden, liet Cees K. echter een veelzeggende aanwijzing achter in een afscheidsemail. “Zit zwaar onder de medicijnen en heb totaal geen emotie,” schrijft hij en verwijst naar de scheikundige naam van Prozac. “Fluoxetine doet rare dingen met mensen.” Waarom is dit niet het werkelijke nieuws? Hoeveel doden moeten er nog vallen als gevolg van deze chemische rommel?
De medische en psychische gevestigde orde doen het altijd goed onder tyrannieke regimes. Denk bijvoorbeeld aan het opsluiten in psychiatrische instellingen en onderwerpen aan mensonterende ‘behandelingen’ van politieke dissidenten onder Stalin en in de voormalige Soviët-Unie. Als je nu nog niet beseft dat de grondslag van onze huidige medische ‘wetenschap’ allesbehalve gezond is, heb je een gat in je ziel. Hoe kan iets wat in essentie ziek is genezen?
Mike
Dat je meer tijd nodig hebt om een en ander zelf uit te zoeken vind ik OK, ik nodig iedereen uit om zich verder te verdiepen in de studies van Price, Pottenger, maar ook Robert McGarrison (naar de Hunza's) en Vihjalmur Stefansson (naar de eskimo's).
Je praat al als een echte wetenschapper, want je hebt dat politiek correcte. 'Ik zeg niet dat het zo is, ik zeg niet dat het niet zo is'. Wat zeg je dan wel? 'Ik zeg niet dat ik het er mee eens ben, ik zeg niet dat ik het ermee oneens ben'. Wat zeg je dan wel? Ik durf het wel te zeggen en neem geen blad voor de mond. Dat ik hierin cynisch ben en volgens jou 'algemeniseer' is omdat ik de psychiatrie zie als onderdeel van een moreel failliet systeem dat allang zijn beste tijd gehad heeft. Wat dat betreft is dit citaat van Bill Hicks erg goed:
Quote:
De reden waarom de wereld zo verneukt is, is omdat we een evolutie doormaken. En de reden waarom onze instituten, onze traditionele religies allemaal afbrokkelen is omdat ZE NIET LANGER RELEVANT ZIJN! Ze zijn niet langer relevant. Dus het is tijd voor ons om een nieuwe filosofie te creëren en misschien zelfs wel een nieuwe religie, snap je. En dat is goed, want dat is ons recht, want we zijn vrije kinderen van God met een geest die alles kan bedenken. En dat is zo’n beetje onze rol.
We leven in een bijzondere tijd, Pinklady. Een tijd van waarheid waarin alles wat op leugens en bedrog gestoeld is in elkaar stort. We zien het nu gebeuren met het geldsysteem dat niets meer is dan gebakken lucht. Het huidige systeem van 'wetenschap' zal ook ontmaskerd worden voor wat het werkelijk is: het weten op de schap.
Dat er in dit systeem ook integere mensen werkzaam zijn staat buiten twijfel, maar dit neemt nog steeds niet weg dat het systeem zelf niet deugt en achterhaald is. Ik ken ook heel veel aardige jongens die geen vlieg kwaad doen die in het Nederlandse leger terecht zijn gekomen en die hebben gevochten en gedood in Afganistan of in voormalig Joegoslavie. Op individueel niveau zie ik heel veel goede mensen, maar ze maken onderdeel uit van een moordmachine. De twee meest winstgevende industrieen ter wereld zijn de wapenindustrie en de farmaceutische industrie en zij maken beide meer slachtoffers dan wie of wat dan ook.
Jij studeert om onderdeel te worden van die industrie. Ongetwijfeld ben je integer, maar je posts verraden nu al dat je 'gehinderd wordt door kennis'. Jij vermoedt dat mijn denkbeelden of die van Price eenzijdig zijn, maar jij kiest ervoor om onderdeel uit te maken van het meest eenzijdige denkpatroon dat er is: kennis zonder wijsheid. Dit syteem draait op onwetendheid door je details van details te laten bestuderen zodat je uiteindelijk helemaal niets weet over helemaal niets. Aangezien het allemaal is gebaseerd op een oorlogsmodel is het antwoord heel simpel: zonder soldaten geen oorlog.
Wanneer leren we eens op onze eigen wijsheid vertrouwen in plaats van het oeverloze gezwets van ‘deskundigen’? Experts bouwden de Titanic, amateurs bouwden de Ark. De noordamerikaanse indianen vonden van ons blanken dat we teveel uitgingen van wat ze ‘geleende kennis’ noemden. Hiermee bedoelden ze dat we teveel leunden op autoriteitsfiguren en te weinig bouwden op wijsheid opgedaan uit eigen ervaring. De indianen zagen dit als een vorm van krankzinnigheid. Ze vertrouwden op eigen wijsheid. ‘Eigenwijs’ en ‘eigenzinnig’ zijn dus helemaal geen negatieve begrippen. Het gaat om geleefde kennis, geen geleende kennis.
Deze kennis opgedaan door ervaring en gezond verstand in plaats van uitsluitend opgenomen via ‘geleerden’ (een elitair woord dat suggereert dat jij nooit zoveel te weten kan komen, nooit zo ‘geleerd’ kan worden) wordt door de wetenschap afgedaan als ‘anecdotisch bewijs’. ‘Onafhankelijk’ onderzoek en zogenaamde ‘evidence-based’ (op bewijzen gebaseerde) wetenschap wordt afgezet tegenover dit ‘anecdotisch’ bewijs. Dit zijn woordspelletjes, de aloude term ‘gezond verstand’ bestaat niet voor niets. De Amerikaanse schrijver William Dufty schreef in 1974 een boek genaamd Sugar Blues waarin hij feilloos uitlegt hoe het werkelijk zit:
Als ik hoofdpijn heb, of koorts, dan is dat geen feit behalve voor mijzelf. Als ik er een dokter over vertel, dan noemen doktoren dat anecdotisch bewijs. Als de dokter mijn temperatuur opneemt en noteert, dan wordt de hoofdpijn medisch bewijs. Als een andere dokter dit overneemt, wordt het een wetenschappelijk feit. Mocht ik bewijs willen dat mijn koorts afgelopen dinsdag 38 graden bedroeg en mijn dokter om mijn medische gegevens vragen, dan zullen deze niet aan mij verstrekt worden. Dit huis-tuin-en-keuken-feit is nu immers een wetenschappelijk feit geworden. Het is alleen nog maar beschikbaar voor een andere arts. Als ik me erover beklaag, dan zal de dokter me niet de wetenschappelijke gegevens omtrent mijn vroegere conditie geven, want dat is weer anecdotisch bewijs. En dat is waar ik oorspronkelijk binnenkwam in het hele verhaal.
Het bovenstaande maakt duidelijk dat wat met gezond verstand te beredeneren is en duidelijk te zien of bemerken is in het huidige systeem niet serieus genomen wordt totdat het wetenschappelijk is vastgesteld. Hoe vaak lezen we niet in de krant dat onderzoeken datgene bewijzen wat de meesten van ons met gezond boerenverstand allang wisten? Maar totdat het ‘bewezen’ wordt, bestaat het niet. Anecdotisch bewijs wordt dus per definitie van de hand gewezen, ook al blijkt het wetenschappelijk wel degelijk aantoonbaar te zijn. Dufty laat met dit voorbeeld ook zien hoe op geraffineerde wijze eeuwenoude evolutionaire wijsheden die een essentieel onderdeel uitmaken van menselijke culturen ons wereldwijd door de wetenschap afhandig worden gemaakt omdat ze ‘anecdotisch’ zijn. Is het niet de taak van de wetenschap om datgene wat er al is te verklaren? Nu doet de wetenschap net alsof het er niet is totdat het verklaard kan worden en zet gezond boerenverstand daarmee buitenspel.
Een grapje dat dit duidelijk maakt:
Drie doktoren waren onderweg naar een conferentie toen hun auto een lekke band kreeg. Ze stapten alledrie uit om de band te bekijken.
De eerste dokter zei: “Ik denk dat de band lek is.”
De tweede dokter keek er uitgebreider naar en zei: “Hij ziet er absoluut lek uit.”
De derde dokter kneep in de band en zei: “Hij voelt zeker lek aan.”
Alle drie de doktoren knikten instemmend en zeiden: “We kunnen maar beter wat testjes laten doen!”
Zo praat jij ook, Pinklady, je bent er nu al mee besmet! Je moet ook beseffen op welke 'denkers' de wetenschap is gestoeld, dan krijg je ook een iets minder positief beeld dan jij voorschotelt. Descartes bedacht dat kennis en wijsheid niet samenkonden en trok ze uit elkaar. Hij gaf het denken aan de wetenschap en spiritualiteit aan de religie. Waar we voorheen spirituele wetenschap hadden gehad (kennis verbonden aan wijsheid) werden deze twee nu gescheiden. Hiermee is de wetenschap het domein geworden van het mannelijk denken, terwijl de vrouwelijke intuitie hier niet meer aan gekoppeld was. Kennis zonder wijsheid is levensgevaarlijk! We hebben dan de kennis om atomen te splitsen maar niet de wijsheid om er geen bommen van te maken.
Jij zult dan aanvoeren: de wetenschap is neutraal, dus het valt de wetenschap of wetenschappers niet aan te rekenen dat er atoombommen zijn gemaakt. O nee? Achter ALLE destructieve technologie zit wetenschap. Juist omdat wetenschap amoreel is wordt ze immoreel. Door rechtlijnig denken (een teken van krankzinnigheid) valt alles ook achteraf goed te praten. Met logica kun je alles rechtpraten wat krom is. Zo staat in onze geschiedenisboekjes vermeld dat de atoombommen op Hiroshima 'noodzakelijk waren omdat ze onnodig verder bloedvergieten voorkomen hebben en vele mensenlevens hebben gespaard'. Iedereen met een HART kan dit soort redenaties onmogelijk volhouden!
Kennis zonder wijsheid is levensgevaarlijk. Dankzij Descartes is de wetenschap van zijn ziel ontdaan. 'Ik denk dus ik besta' was zijn beroemde uitspraak, dus denken is belangrijker dan voelen. Er bestaat hierdoor nauwelijks ethiek in de wetenschap. Bedenk dat René Descartes de grondlegger was van de ‘wetenschappelijke’ filosofie, die door Stephen Harrod Buhner in zijn boek The lost Language of Plants als volgt wordt omschreven:
Descartes stond erop dat het universum een wiskundig systeem van bewegende materie was, die mechanisch van aard was. De veronderstelling dat alles onderdeel is van een grote machine, een neutrale waarde heeft en geen ziel of innerlijke diepte bezit, heeft echter implicaties. Als alle dingen onderdeel uitmaken van een grote machine en hier slechts functionele onderdelen van vormen, dan worden mensen ook onderdelen zonder enige betekenis. Het accepteren van deze manier van denken, je dit eigen maken, geeft aanleiding tot een gevoel van existentiële wanhoop, een gevoel dat je persoonlijke leven geen betekenis heeft.
Hoe ziekmakend dit is, illustreert Buhner met de eigen woorden van Descartes:
Omdat de natuur en haar onderdelen niet meer dan een machine en onderdelen van een machine zijn, kun je deze alles aandoen op zoek naar de drijfveren ervan. Enkele aanhangers van Descartes ontkenden expliciet dat dieren pijn konden voelen. Het gejank van een hond vormde niet meer bewijs van zijn lijden dan het geluid van een orgel bewees dat het instrument pijn voelde wanneer het werd bespeeld. Descartes onderwierp levende dieren aan uitgebreid onderzoek. Hijzelf constateerde dat:
Als je het puntvormige deel van het hart van een levende hond afsnijdt en een vinger in een van de holtes stopt, zul je steevast voelen dat telkens als het hart samentrekt het op de vinger drukt en telkens als het hart uitzet het niet meer op de vinger drukt.
Waarom hangen we dergelijke primitieve en onmenselijke ‘filosofieën’ aan? Als je je hart niet laat spreken, is er altijd wel een rechtvaardiging te bedenken voor wat je een andere levensvorm aandoet. Waarom is deze man destijds niet met pek en veren op een biels de stad uit gejaagd met zijn onzinnige ideeën? Tot op de dag wordt deze zieke geest geëerd als een held!
En hij is niet de enige. Wat te denken van een andere belangrijke grondlegger van ziek denken? Charles Darwin! Hij reist de hele wereld rond om de natuur te bestuderen en wat is zijn eindconclusie? Alles draait om competitie, concurrentie, strijd, conflict, 'recht van de sterkste', elk organisme is zelfzuchtig en roofzuchtig, niets heeft zin, alles is toeval, we zijn allemaal toevallige toeristen hier op deze aardbol zonder enig doel of zingeving, het is eten of gegeten worden. Een beter voorbeeld van kennis zonder wijsheid kan ik niet bedenken, dit is op hol geslagen mannelijk denken! Hoe ziek dit werkelijk is blijkt wel uit deze woorden van Darwin zelf die een heel ander licht op deze 'wetenschappelijke held' doen schijnen:
Op een bepaald moment in de toekomst, dat niet zo ver meer van ons verwijderd is wanneer we dit in eeuwen afmeten, zullen de beschaafde menselijke rassen vrijwel zeker de onbeschaafde rassen over de hele wereld vernietigen en vervangen.
The Descent of Man [De menselijke afkomst]
Heb je nu nog zoveel respect voor de man die ons de evolutietheorie gaf? Het darwiniaanse denken gaf ons weer Pasteur, die ons ook wijsmaakte dat ziekte botte pech is en puur toeval. Sinds die tijd vertellen doktoren ons met zoveel woorden: "Het spijt me, meneer/mevrouw, maar u lijdt aan een ernstig geval van botte pech en toeval, verorzaakt door een gebrek aan medicatie". Wie is hier nu ziek, de dokter of de patient?
Hetzelfde met de psychiatrie. Hoe kan een wetenschap zonder ziel een wetenschap van de ziel hebben? Dit is de zielkunde, ofwel de psychiatrie. Als er één wetenschap zielloos is dan is het wel de psychiatrie. Psychiaters worden in de volksmond terecht ‘zieleknijpers’ genoemd. Het Engelse woord ‘shrink’ (krimpen) is wat dat betreft ook veelzeggend, want de psychiatrie draagt niet bij aan het groeien en ontwikkelen van de ziel, eerder het inkrimpen en afknijpen ervan. Een cynische benaming voor psychiater is dan ook ‘psyche-hater’.
Dat dit geen overdreven term is, blijkt uit het feit dat de psychiatrie van het begin af aan regelrechte marteling tot therapie heeft verheven. Denk hierbij aan isoleercellen, electrotherapie, het opwekken van insulineshocks en, als dat allemaal niet meer ‘helpt’, frontale lobotomie (het verwijderen van de neocortex, de voorste herschenschors, waardoor een mens niets meer dan een kasplantje wordt). Dergelijke ‘therapieën’ zijn op geen enkele wetenschappelijke grond gestoeld, want het bestaan van de ziel is immers wetenschappelijk niet aan te tonen. Er wordt dus volop geëxperimenteerd op mensen. Wie is hier nou gek?
Dit is wat je krijgt als je een volledig zielloze wetenschap loslaat op het terrein van de ziel. Je moet bezield bezig zijn om met de ziel bezig te zijn. Zo worden er diagnoses van niet-bestaande en niet-bewezen ‘ziektes’ verzonnen als ADHD, die het gevolg zouden zijn van een ‘chemische disbalans’ die vervolgens met chemie wordt bestreden. Volgens deze omgekeerde logica wordt ziekte gezien als een tekort aan synthetische chemicaliën in plaats van natuurlijke voedingsstoffen.
We hebben het over een amfetamine als Ritalin, een vorm van speed, die toegediend wordt aan kinderen soms zo jong als vier jaar. Ritalin remt de lichamelijke groei, vooral die van de hersenen, en vergroot het risico op plotseling hartfalen met maar liefst 500 (!) procent. Er zijn tot nu toe 374 van die niet-bestaande ‘ziektes’ die niet gebaseerd zijn op wetenschap maar marketing, waarvoor er 174 ‘medicijnen’ bestaan. Wereldwijd zitten honderd miljoen mensen aan psychiatrische medicatie, waardoor de psychiatrische industrie een ongelooflijke winst maakt van 330 miljard dollar per jaar.
Er lopen op deze wereld genoeg onvervulde zielen rond zonder tussenkomst van de psychiatrie. De psychiatrie creëert chemische tijdbommen waarmee de samenleving niet is gebaat. Steeds vaker horen we in het nieuws over familiedrama's waarbij mannen en vrouwen in binnen- en buitenland doordraaien en hun gezin en daarna zichzelf te vermoorden, over schiet- en steekpartijen op scholen, in winkelcentra en andere plekken, mensen die zichzelf of anderen voor de trein gooien, etcetera. Wat is er toch aan de hand?
Wat de media je niet vertellen, is dat in alle gevallen vrijwel zonder uitzondering de daders een geschiedenis hebben van psychiatrische behandeling, waaronder ‘medicatie’ als antidepressiva en in sommige gevallen ook Ritalin. Telkens als zo’n bericht in het nieuws komt, wacht ik op dat ene zinnetje of regeltje waaruit een psychiatrische behandelingsgeschiedenis blijkt. Meestal een dag erna, als er meer details over de dader bekend worden, blijkt de dader een psychiatrisch verleden te hebben. Vaak is het niet meer dan een voetnoot in de berichtgeving, dus je moet goed opletten om het mee te krijgen.
Eind mei 2009 slachtte de 46-jarige Cees K. in Zwijndrecht zijn twee kinderen, ex-vrouw en vriendin af met een mes, omdat hij, in zijn eigen woorden, “probeerde tevergeefs aan een pistool te komen”. Na deze viervoudige moord sloeg hij de hand aan zichzelf. In tegenstelling tot anderen die soortgelijke gruweldaden pleegden, liet Cees K. echter een veelzeggende aanwijzing achter in een afscheidsemail. “Zit zwaar onder de medicijnen en heb totaal geen emotie,” schrijft hij en verwijst naar de scheikundige naam van Prozac. “Fluoxetine doet rare dingen met mensen.” Waarom is dit niet het werkelijke nieuws? Hoeveel doden moeten er nog vallen als gevolg van deze chemische rommel?
De medische en psychische gevestigde orde doen het altijd goed onder tyrannieke regimes. Denk bijvoorbeeld aan het opsluiten in psychiatrische instellingen en onderwerpen aan mensonterende ‘behandelingen’ van politieke dissidenten onder Stalin en in de voormalige Soviët-Unie. Als je nu nog niet beseft dat de grondslag van onze huidige medische ‘wetenschap’ allesbehalve gezond is, heb je een gat in je ziel. Hoe kan iets wat in essentie ziek is genezen?
Mike
Quote:
Toch zie ik keer op keer dat achter de uiterlijke schijn van spiritualiteit een groot en gewond ego schuilt. Je bent niet de eerste in de inderdaad zweverige wereld bij wie ik een dergelijke reactie opwek en je zult ook niet de laatste zijn.
Of komt dit doordat er in spirituele kringen vaak vegetarisch gegeten wordt? :wink:
Waarom benoem je dit als 'uiterlijke schijn'? Je kunt toch net zo goed én emotioneel gewond zijn én proberen om op een spirituele manier te leven. Is dit dan hypocriet? Naar mijn idee hangt dit af van de mate waarin iemand naar zichzelf wil kijken en er voor uitkomt dat die met beiden zaken te maken heeft. Maar het is naar mijn idee ook geen zeldzaam fenomeen, een emotioneel gewond mens die een spiritueel pad wil gaan bewandelen. Is ook niet zo vreemd dat dit gebeurt. Een verwonding trekt je uit je comfortzone en maakt iets in je wakker. En vervolgens ga je op zoek naar heling en bewustwording. Vandaar dat iemand die spiritueel geneest ook veelal een 'wounded healer' is.
Toch zie ik keer op keer dat achter de uiterlijke schijn van spiritualiteit een groot en gewond ego schuilt. Je bent niet de eerste in de inderdaad zweverige wereld bij wie ik een dergelijke reactie opwek en je zult ook niet de laatste zijn.
Of komt dit doordat er in spirituele kringen vaak vegetarisch gegeten wordt? :wink:
Waarom benoem je dit als 'uiterlijke schijn'? Je kunt toch net zo goed én emotioneel gewond zijn én proberen om op een spirituele manier te leven. Is dit dan hypocriet? Naar mijn idee hangt dit af van de mate waarin iemand naar zichzelf wil kijken en er voor uitkomt dat die met beiden zaken te maken heeft. Maar het is naar mijn idee ook geen zeldzaam fenomeen, een emotioneel gewond mens die een spiritueel pad wil gaan bewandelen. Is ook niet zo vreemd dat dit gebeurt. Een verwonding trekt je uit je comfortzone en maakt iets in je wakker. En vervolgens ga je op zoek naar heling en bewustwording. Vandaar dat iemand die spiritueel geneest ook veelal een 'wounded healer' is.
The healer needs to be healed first. Voor de duidelijkheid: in deze zieke wereld (zie vorige post) zijn we collectief verwond en beschadigd. Het heeft echter geen zin om te vluchten naar het licht. Je motivatie is dan nog steeds angst en angst is ego. Daarom komt de rottigheid er altijd uit als ik schijnbaar spirituele mensen zo rechtstreeks aanspreek: ik kijk dwars door de mist en de rook en de spiegels en kralen heen en dat is bedreigend, omdat ze nooit hun eigen duisternis hebben onderzocht. Het ego begint dan uit te halen als een gewond dier en katten in het nauw maken rare sprongen.
Mike
Mike
Jullie missen het punt dat ik wil maken. Vluchten naar het licht is iets anders dan groeien naar het licht. Dat laatste doe je van onderuit, door goed geworteld te zijn in de aarde. Maar ik ben mezelf aan het herhalen. Lees anders deze hele thread nog eens van begin tot eind. Ik wil je nogmaals de woorden van wijlen Jan Kraak meegeven: "Wie alleen maar naar boven kijkt, ziet niet dat de grond onder zijn voeten weggemaaid wordt".
Mike
Mike
@ Mike: Sorry ik volg de discussie niet helemaal.
Maar ik kan zeker wel invoelen dat veel mensen de weg kwijt zijn en gewond zijn.
Dat kan hen verkeerde keuzes laten maken waardoor ze te veelgebakken lucht in hun leven introduceren die hun niet helpt zolang er onvoldoende bewustzijn is.
Maar ik kan zeker wel invoelen dat veel mensen de weg kwijt zijn en gewond zijn.
Dat kan hen verkeerde keuzes laten maken waardoor ze te veelgebakken lucht in hun leven introduceren die hun niet helpt zolang er onvoldoende bewustzijn is.
Quote:
Wie nergens voor staat valt overal voor. Geen angst, geen controledrang, maar simpelweg geen tijd voor vage onzin.
Misschien is dat wel de kern van een stukje angst dat ik lijk te proeven: het bang zijn om overal voor te vallen. Misschien ben je in verleden wel eens voor dingen gevallen wat dit mechanisme heeft bekrachtigd, toch denk ik niet dat jij ooit een ik-waai-met-alle-winden-mee-persoon zult worden. Dat denk ik ook niet eens van mezelf. Ik wil kort een beeld aanreiken en jou om te reflecteren of je er iets in herkent.
Ik zie dit wel vaker bij mensen die nuchter en aards zijn of zich zo noemen. Ze klampen zich vast aan een bepaalde waarheid die hen zekerheid biedt, terwijl dit in mijn ogen slechts schijnzekerheden zijn. Jezelf de ruimte gunnen om te beseffen dat je slechts een mens bent in een oneindig evoluerend kosmisch geheel dat nooit of te nimmer door je geest te bevatten zal zijn... dat kan angst inboezemen.
De ene mens reageert daarop door preventief op zoek te gaan ultieme zekerheden. Ze creëren een beeld en spijkeren dit beeld vervolgens helemaal dicht. Ze verankeren dit beeld diep in hun systeem, uit angst om te gaan zweven en in de leegte op te gaan.
De andere mens reageert daarop door dit gevoel aan te grijpen of zelfs als excuus te gebruiken om in de vrijheid van het luchtledige te blijven. Ze blijven open voor alles en willen daarom geen stelling innemen uit angst ergens op vastgepind te worden. Ik zet het nu even zwart/wit neer. Wellicht komen beiden neigingen en reacties in dezelfde persoon voor, in meer of mindere mate.
Dit zoeken naar zekerheid of vrijheid is overigens ook astrologisch terug te zien. Mensen met een sterke aarde-bezetting (veel persoonlijke planeten in aarde-tekens) neigen naar de bovenste reactie. Mensen met een sterke vuur-bezetting neigen naar de onderste reactie. Water heeft meer met het zweverige/intuïtieve/onbewuste, lucht met het logische/rationele/bewuste.
Wie nergens voor staat valt overal voor. Geen angst, geen controledrang, maar simpelweg geen tijd voor vage onzin.
Misschien is dat wel de kern van een stukje angst dat ik lijk te proeven: het bang zijn om overal voor te vallen. Misschien ben je in verleden wel eens voor dingen gevallen wat dit mechanisme heeft bekrachtigd, toch denk ik niet dat jij ooit een ik-waai-met-alle-winden-mee-persoon zult worden. Dat denk ik ook niet eens van mezelf. Ik wil kort een beeld aanreiken en jou om te reflecteren of je er iets in herkent.
Ik zie dit wel vaker bij mensen die nuchter en aards zijn of zich zo noemen. Ze klampen zich vast aan een bepaalde waarheid die hen zekerheid biedt, terwijl dit in mijn ogen slechts schijnzekerheden zijn. Jezelf de ruimte gunnen om te beseffen dat je slechts een mens bent in een oneindig evoluerend kosmisch geheel dat nooit of te nimmer door je geest te bevatten zal zijn... dat kan angst inboezemen.
De ene mens reageert daarop door preventief op zoek te gaan ultieme zekerheden. Ze creëren een beeld en spijkeren dit beeld vervolgens helemaal dicht. Ze verankeren dit beeld diep in hun systeem, uit angst om te gaan zweven en in de leegte op te gaan.
De andere mens reageert daarop door dit gevoel aan te grijpen of zelfs als excuus te gebruiken om in de vrijheid van het luchtledige te blijven. Ze blijven open voor alles en willen daarom geen stelling innemen uit angst ergens op vastgepind te worden. Ik zet het nu even zwart/wit neer. Wellicht komen beiden neigingen en reacties in dezelfde persoon voor, in meer of mindere mate.
Dit zoeken naar zekerheid of vrijheid is overigens ook astrologisch terug te zien. Mensen met een sterke aarde-bezetting (veel persoonlijke planeten in aarde-tekens) neigen naar de bovenste reactie. Mensen met een sterke vuur-bezetting neigen naar de onderste reactie. Water heeft meer met het zweverige/intuïtieve/onbewuste, lucht met het logische/rationele/bewuste.
Quote:
Ik zie dit wel vaker bij mensen die nuchter en aards zijn of zich zo noemen. Ze klampen zich vast aan een bepaalde waarheid die hen zekerheid biedt, terwijl dit in mijn ogen slechts schijnzekerheden zijn. Jezelf de ruimte gunnen om te beseffen dat je slechts een mens bent in een oneindig evoluerend kosmisch geheel dat nooit of te nimmer door je geest te bevatten zal zijn... dat kan angst inboezemen.
Dat constateer ik nu bij wat ik 'spirillusionisten' noem. Mijn ideeen zijn geworteld in historie, traditie en anatomie. Kun jij dat ook over jouw ideeen zeggen?
Mike
Ik zie dit wel vaker bij mensen die nuchter en aards zijn of zich zo noemen. Ze klampen zich vast aan een bepaalde waarheid die hen zekerheid biedt, terwijl dit in mijn ogen slechts schijnzekerheden zijn. Jezelf de ruimte gunnen om te beseffen dat je slechts een mens bent in een oneindig evoluerend kosmisch geheel dat nooit of te nimmer door je geest te bevatten zal zijn... dat kan angst inboezemen.
Dat constateer ik nu bij wat ik 'spirillusionisten' noem. Mijn ideeen zijn geworteld in historie, traditie en anatomie. Kun jij dat ook over jouw ideeen zeggen?
Mike
Quote:
The healer needs to be healed first.
Maar wanneer zul je ooit kunnen constateren dat je volledig geheeld bent? Door te healen krijg je juist personen op je pad die iets bij je aanraken en triggeren, waardoor je verder kan komen in je helingsproces. Je hebt als heler altijd bepaalde raakvlakken met je cliënt. De heler dient wel de grootste pijnplekken in zichzelf op zijn plek te hebben gezet alvorens echt de verantwoordelijkheid op te zich te kunnen nemen om professioneel helingwerk te kunnen doen en dat is misschien ook wat je bedoeld. Tot die tijd zit je in een fase van voorzichtig oefenen.
Quote:
Vluchten naar het licht is iets anders dan groeien naar het licht.
JUIST! Dit is een essentieel, fundamenteel, absoluut en onmiskenbaar gegeven.
We dienen de verbinding te leggen tussen de aarde en de hemel. Dat is waar het om draait.
The healer needs to be healed first.
Maar wanneer zul je ooit kunnen constateren dat je volledig geheeld bent? Door te healen krijg je juist personen op je pad die iets bij je aanraken en triggeren, waardoor je verder kan komen in je helingsproces. Je hebt als heler altijd bepaalde raakvlakken met je cliënt. De heler dient wel de grootste pijnplekken in zichzelf op zijn plek te hebben gezet alvorens echt de verantwoordelijkheid op te zich te kunnen nemen om professioneel helingwerk te kunnen doen en dat is misschien ook wat je bedoeld. Tot die tijd zit je in een fase van voorzichtig oefenen.
Quote:
Vluchten naar het licht is iets anders dan groeien naar het licht.
JUIST! Dit is een essentieel, fundamenteel, absoluut en onmiskenbaar gegeven.
We dienen de verbinding te leggen tussen de aarde en de hemel. Dat is waar het om draait.
Quote:
Dat constateer ik nu bij wat ik 'spirillusionisten' noem. Mijn ideeen zijn geworteld in historie, traditie en anatomie. Kun jij dat ook over jouw ideeen zeggen?
Hahaha, nu komen we uit bij een grappige paradox. Dit is nou precies het levensgebied waarin ik kan zeggen dat ik niet zo per se naar feiten, studies en wetenschap hoeft te zoeken. Het is wat jij misschien wel het 'onderbuikgevoel' noemt. Er zijn wel degelijk esoterische bronnen die ik kan aanhalen en misschien als ik er hard mijn best voor ga doen is dit nog wel wetenschappelijk te bewijzen ook. Maar dit staat totaal in de schaduw van wat mijn intuïtief gevoel hierover zegt.
Een hele goede vriend van mij is (ook) een ultiem nuchter en aards persoon. Ik vond hem zelfs best rechtlijnig in zijn denken. We hebben in de loop der jaren al heel wat gediscussieerd. Op een gegeven moment kwam "What the bleep do we know?" uit. Hij was er lyrisch over. Het was zowat de eye-opener van zijn leven. Toen ik hem ging kijken deed het me bijna niks. Voor mij was dit gevoelsmatig gesneden koek. Ik dacht bij mezelf: waarom moeten ze nou zo ingewikkeld doen om zoiets eenvoudigs?
De Keylontic Science biedt zoals gezegd wel heel wat kennis over over onze achtergrond en onze anatomie, maar als je enkel een beroep zou willen doen op de 5 reguliere zintuigen en de 3D-mind, tja dan is het een vaag abstract verhaal...
Overigens wil ik zeggen dat ik ook vind dat jij veel van jouw ideeën heel helder verwoord en heel degelijk onderbouwd. Het is meer dat dichttimmeren, wat mij een benauwd gevoel geeft. De evolutie bijvoorbeeld hoeft niet perse in een lineaire tijdslijn te blijven verlopen, ook al zou dit volgens onze historie wel altijd zo geweest zijn. Ik hou dit liever open, dan dat ik het helemaal inkader. Dit schept de mogelijkheid om in een korte tijd misschien wel een mutatie door te maken die voorheen niet mogelijk was, alleen al omdat het kosmische klimaat nu anders is dan 100 jaar geleden en daarvoor. In dit licht gezien is het misschien ook wel mogelijk dat er mensen zijn die zichzelf genetisch zo kunnen ontwikkelen dat ze gezond kunnen gaan leven op vegetarische voeding. Ik denk dat de potentie van de coderingen en de trilling van onze energetische lichamen niet veronachtzaamd mogen worden, om maar iets te noemen. Daarom onderstreep ik: the mind is the limit. Dit ontkracht jouw visie en het werk van WP niet, het vult het aan. Maar zo lang ik dit niet feitelijk genoeg voor me heb gezien zal ik ook weer niet gaan beweren dat dit de waarheid is en dat is misschien ook waar bepaalde 'spirillusionisten' eerder toe geneigd zijn. Ook al is er meer mogelijk dan we ons voor kunnen stellen, dat wil niet zeggen dat in het hier en nu opeens alles mogelijk is.
Dat constateer ik nu bij wat ik 'spirillusionisten' noem. Mijn ideeen zijn geworteld in historie, traditie en anatomie. Kun jij dat ook over jouw ideeen zeggen?
Hahaha, nu komen we uit bij een grappige paradox. Dit is nou precies het levensgebied waarin ik kan zeggen dat ik niet zo per se naar feiten, studies en wetenschap hoeft te zoeken. Het is wat jij misschien wel het 'onderbuikgevoel' noemt. Er zijn wel degelijk esoterische bronnen die ik kan aanhalen en misschien als ik er hard mijn best voor ga doen is dit nog wel wetenschappelijk te bewijzen ook. Maar dit staat totaal in de schaduw van wat mijn intuïtief gevoel hierover zegt.
Een hele goede vriend van mij is (ook) een ultiem nuchter en aards persoon. Ik vond hem zelfs best rechtlijnig in zijn denken. We hebben in de loop der jaren al heel wat gediscussieerd. Op een gegeven moment kwam "What the bleep do we know?" uit. Hij was er lyrisch over. Het was zowat de eye-opener van zijn leven. Toen ik hem ging kijken deed het me bijna niks. Voor mij was dit gevoelsmatig gesneden koek. Ik dacht bij mezelf: waarom moeten ze nou zo ingewikkeld doen om zoiets eenvoudigs?
De Keylontic Science biedt zoals gezegd wel heel wat kennis over over onze achtergrond en onze anatomie, maar als je enkel een beroep zou willen doen op de 5 reguliere zintuigen en de 3D-mind, tja dan is het een vaag abstract verhaal...
Overigens wil ik zeggen dat ik ook vind dat jij veel van jouw ideeën heel helder verwoord en heel degelijk onderbouwd. Het is meer dat dichttimmeren, wat mij een benauwd gevoel geeft. De evolutie bijvoorbeeld hoeft niet perse in een lineaire tijdslijn te blijven verlopen, ook al zou dit volgens onze historie wel altijd zo geweest zijn. Ik hou dit liever open, dan dat ik het helemaal inkader. Dit schept de mogelijkheid om in een korte tijd misschien wel een mutatie door te maken die voorheen niet mogelijk was, alleen al omdat het kosmische klimaat nu anders is dan 100 jaar geleden en daarvoor. In dit licht gezien is het misschien ook wel mogelijk dat er mensen zijn die zichzelf genetisch zo kunnen ontwikkelen dat ze gezond kunnen gaan leven op vegetarische voeding. Ik denk dat de potentie van de coderingen en de trilling van onze energetische lichamen niet veronachtzaamd mogen worden, om maar iets te noemen. Daarom onderstreep ik: the mind is the limit. Dit ontkracht jouw visie en het werk van WP niet, het vult het aan. Maar zo lang ik dit niet feitelijk genoeg voor me heb gezien zal ik ook weer niet gaan beweren dat dit de waarheid is en dat is misschien ook waar bepaalde 'spirillusionisten' eerder toe geneigd zijn. Ook al is er meer mogelijk dan we ons voor kunnen stellen, dat wil niet zeggen dat in het hier en nu opeens alles mogelijk is.
Ik baseer me liever op gezond verstand en kan me heel goed vinden in wat Tom Naughton schrijft op zijn blog:
http://www.fathead-movie.com/index.php/2011/09/26/ancient-sort-of-dietary-wisdom-modern-replies/
Mike
http://www.fathead-movie.com/index.php/2011/09/26/ancient-sort-of-dietary-wisdom-modern-replies/
Mike
Mike,
Prima als je denkt dat ik besmet ben met "het wetenschappelijk politiek-correcte". En wat je aandraagt over "ik zeg niet dit en ik zeg niet dat", klopt ook. Hoewel ik ook geen heilige ben en zelf vaak genoeg niet voldoe aan "practice what you preach", is één van mijn uitgangspunten om niks inhoudelijks (op vakgebied) te stellen tot ik het zeker weet en niet op basis van halve gegevens. Het hele plaatje is van belang en dat volledige plaatje is er niet. Dát is wat ik zeg. Voorzichtigheid in formuleren bevalt mij ook wel. Stelligheid is niet iets dat ik ambieer, juist omdat enig bewustzijn dat we vanalles denken te weten, maar in feite heel weinig echt weten, een mens siert. Uiteraard komt dat voort uit een zoektocht naar houvast, maar diezelfde zoektocht werkt bijzonder blikvernauwend en maakt dat velen het eerste het beste aangrijpen dat ze kunnen vinden. Daarmee creëren ze een schijnzekerheid, waarmee ze kunnen leven. Wat heb je aan een schijnzekerheid als het niet meer is dan dat en deze niet verder strekt dan je eigen ego? Dan liever geen zekerheid.
Vooralsnog weten we als mensen niet alles en door het onverklaarbare open te laten, hou je ook je mogelijkheden open om op nieuwe ideeën te komen. Het dichttimmeren van oorzaak-gevolgrelaties maakt het bijzonder lastig om je nog open te stellen voor nieuwe gedachtensprongen en juist voor het "out-of-the-box-denken".
Prima als je denkt dat ik besmet ben met "het wetenschappelijk politiek-correcte". En wat je aandraagt over "ik zeg niet dit en ik zeg niet dat", klopt ook. Hoewel ik ook geen heilige ben en zelf vaak genoeg niet voldoe aan "practice what you preach", is één van mijn uitgangspunten om niks inhoudelijks (op vakgebied) te stellen tot ik het zeker weet en niet op basis van halve gegevens. Het hele plaatje is van belang en dat volledige plaatje is er niet. Dát is wat ik zeg. Voorzichtigheid in formuleren bevalt mij ook wel. Stelligheid is niet iets dat ik ambieer, juist omdat enig bewustzijn dat we vanalles denken te weten, maar in feite heel weinig echt weten, een mens siert. Uiteraard komt dat voort uit een zoektocht naar houvast, maar diezelfde zoektocht werkt bijzonder blikvernauwend en maakt dat velen het eerste het beste aangrijpen dat ze kunnen vinden. Daarmee creëren ze een schijnzekerheid, waarmee ze kunnen leven. Wat heb je aan een schijnzekerheid als het niet meer is dan dat en deze niet verder strekt dan je eigen ego? Dan liever geen zekerheid.
Vooralsnog weten we als mensen niet alles en door het onverklaarbare open te laten, hou je ook je mogelijkheden open om op nieuwe ideeën te komen. Het dichttimmeren van oorzaak-gevolgrelaties maakt het bijzonder lastig om je nog open te stellen voor nieuwe gedachtensprongen en juist voor het "out-of-the-box-denken".
Pinklady,
Ik grijp niet naar de eerste de beste strohalm om maar enig houvast te vinden, waaraan ik me vervolgens uit angst krampachtig vastklamp om maar mijn ego te bevredigen. Ik bestudeer de geschiedenis en de geschiedenis van de 'wetenschap' is allesbehalve fraai. Stephen Harrod Buhner noemt nog enkele voorbeelden die ik je niet wil onthouden:
Quote:
Dr. J. Marion Sims, die beschouwd wordt als de grondlegger van de moderne gynaecologie, ontwikkelde een chirurgische remedie voor vesico-vaginale fistels (een opening tussen de blaas en de vagina) door operaties uit te voeren op de vaginale wanden van zwarte slavinnen – zonder verdoving – en op sommige hen voerde hij meer dan dertig operaties uit. Bij sommige van zijn proefpersonen werden de fistels gecreëerd door zijn eigen handelen.
Quote:
Raoul Hilber, een professor die zich specialiseert in onderzoek naar de Holocaust van de joden, brengt een belangrijk punt naar voren over hoe conflicten tussen mensen uiteindelijk ontaarden in genocide [volkerenmoord]. Na jaren van onderzoek komt hij tot de conclusie dat het niet gewone mensen zijn die dergelijke conflicten veroorzaken, deze beginnen juist bij de meest geschoolde mensen. Academici en geleerde auteurs formuleren een theoretische opstelling die uitgaat van de inferioriteit van een groep of de superioriteit van een andere groep (meestal een groep waartoe zij behoren). Uiteindelijk raken hun geschriften geaccepteerd en worden langzamerhand opgenomen in landelijke wetten. De staat, middels haar politiemacht, voert vervolgens de nieuwe wetten uit.
Quote:
Wetenschappers maken zich schuldig aan een bepaalde vorm van imperialisme. Zij hebben ons het historische besef van het hart als waarnemingsorgaan afgenomen en hier een mechanisch hart voor in de plaats gezet en het geloof dat het brein het enige orgaan zijn dat in staat is om te denken. Deze kolonisatie van de ziel heeft ernstige gevolgen met zich meegebracht.
Wie niet leert van de geschiedenis is gedoemd hem te herhalen. De wetenschap is niet onderdeel van de oplossing, maar van het probleem.
Mike
Ik grijp niet naar de eerste de beste strohalm om maar enig houvast te vinden, waaraan ik me vervolgens uit angst krampachtig vastklamp om maar mijn ego te bevredigen. Ik bestudeer de geschiedenis en de geschiedenis van de 'wetenschap' is allesbehalve fraai. Stephen Harrod Buhner noemt nog enkele voorbeelden die ik je niet wil onthouden:
Quote:
Dr. J. Marion Sims, die beschouwd wordt als de grondlegger van de moderne gynaecologie, ontwikkelde een chirurgische remedie voor vesico-vaginale fistels (een opening tussen de blaas en de vagina) door operaties uit te voeren op de vaginale wanden van zwarte slavinnen – zonder verdoving – en op sommige hen voerde hij meer dan dertig operaties uit. Bij sommige van zijn proefpersonen werden de fistels gecreëerd door zijn eigen handelen.
Quote:
Raoul Hilber, een professor die zich specialiseert in onderzoek naar de Holocaust van de joden, brengt een belangrijk punt naar voren over hoe conflicten tussen mensen uiteindelijk ontaarden in genocide [volkerenmoord]. Na jaren van onderzoek komt hij tot de conclusie dat het niet gewone mensen zijn die dergelijke conflicten veroorzaken, deze beginnen juist bij de meest geschoolde mensen. Academici en geleerde auteurs formuleren een theoretische opstelling die uitgaat van de inferioriteit van een groep of de superioriteit van een andere groep (meestal een groep waartoe zij behoren). Uiteindelijk raken hun geschriften geaccepteerd en worden langzamerhand opgenomen in landelijke wetten. De staat, middels haar politiemacht, voert vervolgens de nieuwe wetten uit.
Quote:
Wetenschappers maken zich schuldig aan een bepaalde vorm van imperialisme. Zij hebben ons het historische besef van het hart als waarnemingsorgaan afgenomen en hier een mechanisch hart voor in de plaats gezet en het geloof dat het brein het enige orgaan zijn dat in staat is om te denken. Deze kolonisatie van de ziel heeft ernstige gevolgen met zich meegebracht.
Wie niet leert van de geschiedenis is gedoemd hem te herhalen. De wetenschap is niet onderdeel van de oplossing, maar van het probleem.
Mike
Forum statistieken
