Porno

Van Porno naar God... ik heb niet alles gelezen maar deze laatste pagina interesseer me.

De Bijbel is een prachtig boek en ik was er als kind al dol op maar het is nu pas dat ik de gedachte erachter ga begrijpen.

Er zijn zeven bewustzijnsniveaus en er zijn zeven manieren om de Bijbel te lezen, alles hangt af van je eigen bewustzijn hoe je tegenover de Bijbel staat.

Neem je alles letterlijk... ja dan komt je veel onwaarheden tegen, want het klopt niet maar lees je op een hoger bewustzijnsniveau dan kom je de prachtigste leringen tegen.

Zoals de kruisiging van Jezus, ooit heb ik een lezing van Hans Stolp bijgewoond en hij legde dit verhaaltje zo prachtig uit, ik heb het opgeschreven van aantekeningen die ik toen maakte en het blijft nog steeds prachtig om te lezen.

Bijbelverhalen zijn net als sprookjes, deze verhalen blijft de mens bij en daarom is de Bijbel in verhaaltjes geschreven om zo in het geheugen van de mens tot leven te komen... tenminste dat denk ik, jullie hoeven er niet mee eens te zijn, maar het maakt mijn leven een stuk gemakkelijker.

 
Peti.

Quote:
Neem je alles letterlijk... ja dan komt je veel onwaarheden tegen, want het klopt niet maar lees je op een hoger bewustzijnsniveau dan kom je de prachtigste leringen tegen.


Wat klopt er niet? Dat is het juist, volgens bijbel geleerde klopt het als een bus!

Quote:
Zoals de kruisiging van Jezus, ooit heb ik een lezing van Hans Stolp bijgewoond en hij legde dit verhaaltje zo prachtig uit, ik heb het opgeschreven van aantekeningen die ik toen maakte en het blijft nog steeds prachtig om te lezen.

Bijbelverhalen zijn net als sprookjes, deze verhalen blijft de mens bij en daarom is de Bijbel in verhaaltjes geschreven om zo in het geheugen van de mens tot leven te komen... tenminste dat denk ik, jullie hoeven er niet mee eens te zijn, maar het maakt mijn leven een stuk gemakkelijker.


Dan zijn je notities ook een sprookje dus, als het op een sprookje gebaseerd is...

En hoe is je leven makkelijker als je niet weet hoe dit heeft kunnen ontstaan, de natuur hoe die zo verfijnt werkt in alles, en er wel zoveel ellende en onrecht kan zijn.

Of heb je hier wel degelijk je ideeën over.

 
Maarten, je hoeft het niet eens met mij te zijn, de Bijbel geef mij 'antwoorden' in het leven.

dat is wat ik wilde zeggen...

 
Uit pure nieuwsgierigheid maarten:

hoe vaak heb je naar 'antwoorden' of gewoonweg andere zienswijzen gezocht buiten de bijbel (en haar aanhangers) om?

 
Peti, ja duidelijk, mij geeft het ook antwoorden.

Paradogma.

Ik ging van huis uit altijd mee naar de kerk, m,n ouders waren van huis uit katholiek maar zijn "gereformeerd vrijgemaakt" geworden.

Van mijn 17 ergens was ik er beetje klaar mee, het ging slecht met me en het boeide me.niet zo, nooit echt gezocht maar wel soms discussies gehad met mensen wat zij dan denken.

Maar wat ik allemaal hoorde voelde ik niet tot niks voor, en laatste twee jaar ofzo is mijn "geloof" wel weer veel sterker geworden.

Was ook weer af en toe in de kerk te vinden, maar nu nog hernia die me belemmerd, binnenkort word ik opgenomen in revalidatiecentrum.

 
Pike wrote:
Vind jij jezelf in die zin 'verlicht'?



Nee, ik moet de eerste en enige stap naar verlichting nog maken om het daadwerkelijk te integreren. Geloof geeft zich niet zomaar gewonnen, maar is zeer hardnekkig. Tot op heden zie ik nog op tegen het proces vanwege de grote gevolgen. Het is namelijk een stervensproces, je bent alleen maar bezig met afbreken totdat je op de de diamant in het midden stuit. Dan ben je klaar, maar is alles veranderd. Je kan van jezelf niet vinden dat je verlicht bent. Als je klaar bent, dan ben je echt klaar en zijn er geen vragen meer, letterlijk geen vragen. Alles is helder. Ik wil die helderheid wel, maar heb (nog) niet de bereidheid daar alles voor opzij te zetten.

 
Maarten ik ben heel gelovig en geloof in Jezus, maar meer in de Jezus in me. Of hij nu wel of niet bestaan heeft, is voor mij niet ten orde. De Bijbel is niet geschreven door een stelletje fantasten, maar door zeer spirituele mensen maar om alles begrijpelijker te maken is het in 'verhaaltjes' geschreven met een diepe ondergrond die je alleen kan lezen als je er aan toe bent.

 
Amancay wrote:
Om in de eenheid terug te keren zul je toch zelf je best moeten doen om te bewijzen dat je daar geschikt voor bent, hoelang dat ook duurt. Er is geen afscheiding, alles komt van het Al, maar we zijn als delen van het Al die nu een zelfstandige indentiteit gekregen hebben, wel begrenst en afgescheiden van onze echte mogelijkheden omdat we eerst onze levensschool moeten volbrengen. Voor wat hoort wat.



Nogmaals, wat eenheid blijft eenheid. De afscheiding is illusoir. Jij wil net als Mike telkens terug naar de afgescheidenheid en dat als basis gebruiken. Maar de ware basis is geen afgescheidenheid maar eenheid. Hoe weet jij dat jij een levensdoel hebt? Direct waarneming/kennis of geconcludeerde 'kennis'?

Amancay wrote:
De waarheid is dat de sleutel in jezelf ligt.



Zeker. Voor de waarheid moet je je naar binnen keren en niet naar buiten.

Amancay wrote:
Je ego zit je in de weg nog steeds.



Dat heb ik ook nooit ontkend.

Amancay wrote:
Nee het is niet het echte leven, maar het is wel het leven dat we moeten doorlopen om als zelfstandige indentiteit begrenst en afgescheiden onze levensschool moeten volbrengen om gelouterd te worden.



Nee, het is het toneelspel dat we moeten doorlopen, maar we hebben de overtuiging dat dit leven ECHT is. We denken dat we een afgescheiden identiteit hebben, amar feitelijk is dat niet zo. Het is allemaal schijn. Uiteindelijk zal het ware inzicht ons ongetwijfeld allemaal ten deel vallen, maar een leeerschool zie ik er niet in. Een leerschool impliceert namelijk weer dat wij mensen zijn, terwijl wij slechts bewustzijn zijn en bewustzijn kan niets leren. Bewustzijn kan maar één ding en dat is zich van zichzelf bewust zijn. Meer is er niet.

 
The world as emptiness

Quote:
So the concern of the buddha as a young man--the problem he wanted to solve--was the problem of human suffering. And so he formulated his teaching in a very easy way to remember. All those Buddhist scriptures are full of what you might call mnemonic tricks, sort of numbering things in such a way that they're easy to remember. And so he summed up his teaching in what are called the Four Noble Truths. And the first one, because it was his main concern, was the truth about _duhkha_. Duhkha, 'suffering, pain, frustration, chronic dis-ease.' It is the opposite of _sukha_, which means 'sweet, pleasure, etc.'

So, insofar as the problem posed in Buddhism is duhkha, 'I don't want to suffer, and I want to find someone or something that can cure me of suffering.' That's the problem. Now if there's a person who solves the problem, a buddha, people come to him and say 'Master, how do we get out of this problem?' So what he does is to propose certain things to them. First of all, he points out that with duhkha go two other things. These are respectively called _anitya_ and _anatman_. Anitya means--'nitya' means 'permanant,' so 'impermanance.' Flux, change, is characteristic of everything whatsoever. There isn't anything at all in the whole world, in the material world, in the psychic world, in the spiritual world, there is nothing you can catch hold of and hang on to for safely. Nuttin'. Not only is there nothing you can hang on to, but by the teaching of anatman, there is no you to hang on to it. In other words, all clinging to life is an illusory hand grasping at smoke. If you can get that into your head and see that that is so, nobody needs to tell you that you ought not to grasp. Because you see, you can't.

See, Buddhism is not essentially moralistic. The moralist is the person who tells people that they ought to be unselfish, when they still feel like egos, and his efforts are always and invariably futile. Because what happens is he simply sweeps the dust under the carpet, and it all comes back again somehow. But in this case, it involves a complete realization that this is the case. So that's what the teacher puts across to begin with.

The next thing that comes up, the second of the noble truths, is about the cause of suffering, and this in Sanskrit is called _trishna_. Trishna is related to our word 'thirst.' It's very often translated 'desire.' That will do. Better, perhaps, is 'craving, clinging, grasping,' or even, to use our modern psychological word, 'blocking.' When, for example, somebody is blocked, and dithers and hesitates, and doesn't know what to do, he is in the strictest Buddhist sense attached, he's stuck. But a buddha can't be stuck, he cannot be phased. He always flows, just as water always flows, even if you dam it, the water just keeps on getting higher and higher and higher until it flows over the dam. It's unstoppable.

Now, buddha said, then, duhkha comes from trishna. You all suffer because you cling to the world, and you don't recognize that the world is anitya and anatman. So then, try, if you can, not to grasp. Well, do you see that that immediately poses a problem? Because the student who has started off this dialog with the buddha then makes various efforts to give up desire. Upon which he very rapidly discovers that he is desiring not to desire, and he takes that back to the teacher, who says 'Well, well, well.' He said, 'Of course. You are desiring not to desire, and that's of course excessive. All I want you to do is to give up desiring as much as you can. Don't want to go beyond the point of which you're capable.' And for this reason Buddhism is called the Middle Way. Not only is it the middle way between the extremes of ascetic discipline and pleasure seeking, but it's also the middle way in a very subtle sense. Don't desire to give up more desire than you can. And if you find that a problem, don't desire to be successful in giving up more desire than you can. You see what's happening? Every time he's returned to the middle way, he's moved out of an extreme situation.


Wees jezelf, ervaar wat je wilt, leer en leef naar je eigen waarheid en weet dat alles eindig en oneindig is!

Brian

 
Moondust:

Quote:
Een leerschool impliceert namelijk weer dat wij mensen zijn, terwijl wij slechts bewustzijn zijn en bewustzijn kan niets leren. Bewustzijn kan maar één ding en dat is zich van zichzelf bewust zijn. Meer is er niet.


Ja het Al is bewust van zichzelf, hoeft niks te leren. Maar dat Al bewustzijn kan wel kinderen scheppen uit zichzelf genomen die nu als zelfstandige identiteit bewust moeten worden van hun oorsprong. En dat gebeurt door levenslessen en loutering en. En dan is er niet meer alleen een Al bewustzijn maar talloze zelfstandige identiteiten met een bewustzijn, allemaal met hun eigenste ervaringen en loutering en levensschool, die terug gaan naar de Algehele bewustzijn, maar dan toch met hun eigenste unieke bewustzijn als zelfstandige identiteit samen met het Al bewustzijn.

Er is geen afscheiding, geen illusie, de waarheid is dat we Goden gelijk worden met God.

De flow zit in jezelf, wees stil, leer af, je bent al alles, het jouw door God gegeven deel is God zelf met een nu zelfstandige identiteit buiten zijn Algehele zelf. Zie de levensvreugde in je hart naar boven komen, waar komt dat vandaan, dat gevoel van verrukking zonder dat je dacht. Het leven zelf dat ademt. Ga met dat gevoel verder geef het liefde en aandacht, zoals een plant groeit met water en zon, zo laat jij het leven in je groeien zover dat het Al en zijn kind elkaar weer treffen nu als Goden, met God als de Algehele en Alomvattende God en het kind als de nu zelfstandige God in het geheel en alles van de God van het Al.

Quote:
"If they ever tell my story, let them say that I walked with giants. Men rise and fall like the winter wheat, but these names will never die. Let them say that I lived in the time of Hector, tamer of horses. Let them say I lived in the time of Achilles...."

"But better let them say that I lived to come home to my destiny, like it always was and always will be, in my heart somebody really loves me, and home is where my heart is, and where my heart belongs......."


 
Ik lees in esoterische boeken wel eens dat Jezus niet één persoon was, maar meerdere mensen die in die tijden op Aarde incarneerden om de bevolking te onderwijzen en begeleiden naar een nieuw tijdperk, van het Ramtijdperk naar het Vissentijdperk.

 
Quote:
Nee, het is het toneelspel dat we moeten doorlopen, maar we hebben de overtuiging dat dit leven ECHT is. We denken dat we een afgescheiden identiteit hebben, amar feitelijk is dat niet zo. Het is allemaal schijn. Uiteindelijk zal het ware inzicht ons ongetwijfeld allemaal ten deel vallen, maar een leeerschool zie ik er niet in. Een leerschool impliceert namelijk weer dat wij mensen zijn, terwijl wij slechts bewustzijn zijn en bewustzijn kan niets leren. Bewustzijn kan maar één ding en dat is zich van zichzelf bewust zijn. Meer is er niet.


Gezien je geloofsovertuiging hoef jij je in ieder geval niet druk te maken om wat je eet! :mrgreen:

 
Ik zie voortdurend dat Moondust vastloopt in zijn eigen cirkelredenaties. Hij blijft maar geen onderscheid maken tussen micro en macro. Op macroniveau heeft hij volkomen gelijk, want dan is alles 1 en is er geen afscheiding. Dit correspondeert echter niet met onze aardse microrealiteit, die wel degelijk is gebaseerd op afscheiding in twee tegenovergestelde polariteiten.

Als alles een illusie is en alles volmaakt is, maakt het ook niet wat je eet en zelfs of je eet. Het maakt ook niet of je leeft, je kunt net zo goed dood zijn. Alles wordt leeg en zinloos. Daarom praat hij ook over 'sterven' om te kunnen leven. Dit is het nihilisme ten top! Soms weet hij met zijn woorden mensen hier te raken, omdat het de schijn heeft van wijsheid, maar veel vaker probeert hij eerder zichzelf te overtuigen dan de rest. Zinloosheid, leegheid, het is allemaal nihilistisch gezwets, waaruit blijkt dat je wegloopt voor je authentieke kern en dat is liefde, een gegeven dat Moondust alsmaar blijft ontkennen. Zijn gebrek, onze winst.

Mike

 
Quote:
Daarom praat hij ook over 'sterven' om te kunnen leven.


Dat ligt heel dicht bij het Nirvana, vanuit dit leven terug naar het 'niets'. Hele enge denkwijze, waarbij je het gevoel krijgt dat iemand die zo denkt elk moment uit het leven kan stappen.

 
Liefde is alles zoals ik al neer schreef:

"If they ever tell my story, let them say that I walked with giants. Men rise and fall like the winter wheat, but these names will never die. Let them say that I lived in the time of Hector, tamer of horses. Let them say I lived in the time of Achilles...."

"But better let them say that I lived to come home to my destiny, like it always was and always will be, in my heart somebody really loves me, and home is where my heart is, and where my heart belongs......."

Het Al kwam overwon en zag zichzelf, en gaat ook niet meer terug naar het niets, het gaat verder met ons de zelfstandige identiteiten die God gelijk worden.

 
http://niemandspreekt.blogspot.nl/2010/06/new-age-onzin-over-reincarnatie.html

Je wordt toch ook spontaan depressief van dat soort teksten. :?:

 
@Amancay

Het komt op mijn over als een allegaartje aan spiritueel gewauwel. Het enige wat mij interesseert is wat WAAR is. Dus niet wat we denken dat waar is maar datgene wat ECHT WAAR is. Alleen directe waarneming is waar, de rest is allemaal verzonnen, hoe logisch en mooi het ook allemaal klinkt.

@Debsy

Ook jij doet het met alle gemak af als geloofsovertuiging, maar geef maar eens aan waar het geloof zit.

Mike wrote:
Hij blijft maar geen onderscheid maken tussen micro en macro. Op macroniveau heeft hij volkomen gelijk, want dan is alles 1 en is er geen afscheiding. Dit correspondeert echter niet met onze aardse microrealiteit, die wel degelijk is gebaseerd op afscheiding in twee tegenovergestelde polariteiten.



natuurlijk maak ik geen onderscheid tussen macro en micro. Zo boven, zo beneden. De aard van iets op macroniveau is als je het op microniveau bekijkt niet ineens anders. Dat willen we wel graag, want dan kunnen we onze eigen draai eraan geven, maar feitelijk kan de aard van iets niet wijzigen. Kortom, mensen maken constant de vergissing te denken dat afgescheidenheid ECHT is, maar het kan niet echt zijn. Alles wat op mcroniveau eenheid is, is dat op microniveau ook. Leer je geloof in afgescheidenheid af, want het kan niet bestaan, het is alleemaal schijn. Afgescheidenheid is de grote begoocheling waar we allemaal intrappen. Dat is niet erg, want niemand kan daar wat aan doen. Het is gewoon zo. het leven gaat zijn eigen gang.

Mike wrote:
Als alles een illusie is en alles volmaakt is, maakt het ook niet wat je eet en zelfs of je eet. Het maakt ook niet of je leeft, je kunt net zo goed dood zijn. Alles wordt leeg en zinloos.



Een verlichte (dus iemand die zijn ware identiteit volledig heeft gerealiseerd) zal dat idd niets uitmaken, omdat diegene altijd een nonduaal bewustzijn heeft en dus zichzelf niet als afgescheiden ervaart. In die staat gaat alles vanzelf en schijnt het leven zeer vervullend te zijn omdat er geen enkele weerstand meer is, ook niet tegen de dood. Het is dus geen Nietsheid, maar Allesheid.

Mike wrote:
Daarom praat hij ook over 'sterven' om te kunnen leven.



Je trekt dit totaal uit zijn verband. Bedoeld wordt hier met sterven het afbreken van alle overtuigingen en daarmee de persoon totdat deze oplost in het geheel. De afscheiding is en was er al nooit, maar na de realisatie wordt het niet bestaan van afgescheidenheid ook zo ervaren, omdat de illusie van de afgescheidenheid is doorzien. Verlicht zijn betekent niets anders dan niet meer in sprookjes geloven. Als ik verlichten mag geloven is hun staat van zijn niet meer te vergelijken met die van een mens die in afgescheidenheid leeft. Daarom trekken deze mensen zich vaak terug uit allerlei sociale strukturen. Men heeft geen binding meer mensen die in de afgescheiden staat leven, het verschil is te groot, de interesse verdwijnt. Voor velen zal wat weinig aanlokkelijk klinken. Immers, 'sociaal' zijn wordt doorgaans erg belangrijk gevonden. Maar goed, dat gaat dus ten koste van de waarheid, want om tot de waarheid door te dringen moet je je van alles losmaken, dus in figuurlijke zin....sterven.

@Debsy

Interessante link. Ik pik deze quote er even uit.

Quote:
Jammer, mensen denken bezig te zijn met spiritualiteit en het opnemen van goede informatie en alles wat er gebeurt is dat ze worden bevestigd in de illusie, in wat niet waar is.


Dit is wat er gebeurt. Mensen bevestigen hun eigen geloofsovertuigingen met allerlei verhalen over hoe iets in elkaar zit, maar ze vergeten werkelijk te kijken en vanuit hun eigen ervaring te spreken. De begoocheling viert hoogtij, praktisch iedereen is verdwaald. Mijn inschatting is dat slechts een piepkleine minderheid van de wereldbevolking de waarheid ziet en de rest ronddoolt in hun eigen verzinsels over liefde, zielen, reincarnatie, etc. Maar elke verdwaalde kan het ook simpel zelf zien door zonder enig filter naar de werkelijkheid te kijken. Gewoon alle verhalen van eht denken negeren en zien, zien Wat Is. En dat is geen afgescheidenheid. Je kijkt dan recht in de ogen van God, die nooit weg is geweest, er altijd al was, maar die je nooit hebt gezien.

 
Quote:
Als ik verlichten mag geloven


Aha, dus jij gelooft ook! Dat zijn die cirkelredenaties waarin je vastloopt. Je geeft toe deze 'verlichte' staat niet te hebben bereikt, maar je dweept wel met die Jed McKenna. De meest begoochelden zijn dit soort nihilistische zwetsers.

Mike

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.545
Berichten
552.029
Leden
8.668
Nieuwste lid
Joy63
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan