Nogmaals:
De natuur beloont je voor 'goed gedrag'. Om dezelfde reden krijg je een orgasme als beloning voor de voortplanting. Als ik al aan iets verslaafd zou willen raken, dan is het wel goede gewoontes, waarvoor ik een plezierprikkel krijg om mij te stimuleren ermee door te gaan!
Uit de defensieve reacties die ik vaak schijn op te roepen als ik waarschuw voor de gevaren van nachtschades (die m.i. zwaar onderschat worden) maak ik echter op dat de meeste mensen masochistisch zijn ingesteld en juist verslaafd raken aan stoffen waarvan de natuur duidelijk aangeeft dat deze NIET geconsumeerd zouden moeten worden, zoals neurotoxines als nicotine, solanine en andere schadelijke en slopende stoffen in nachtschades. Om soortgelijke redenen willen mensen hun brood en pasta niet opgeven (gluten grijpen ook neurologisch in), hun koffie niet, hun chocola niet, hun alcohol niet en natuurlijk hun andere bronnen van suiker en zetmeel niet (zoals bijv. aardappelen). Dit is een verslaving aan straf, niet aan beloning.
Ons lichaam kent nl. ook een pleziercentrum voor negativiteit. Dit komt voort uit een sterke overlevingsdrang. Een voorbeeldje:
Stel, je wordt achtervolgd door een sabeltandtijger. Je rent keihard weg van het beest, maar hij blijft maar achter je. Je begint uitgeput te raken, elke spier doet zeer en je raakt buiten adem. Ineens is daar de bekende 'runners high', een krachtige endorfinereactie van je lichaam die je beloont om door te gaan en waardoor je vergeet dat je pijn hebt en vermoeid bent. Hierdoor krijg je de kracht om door te gaan en uiteindelijk laat je de sabeltandtijger achter je en heb je weer een dag overleefd.
Dit geeft heel duidelijk aan dat ons lichaam voor overlevingsdoeleinden krachtige beloningen heeft ingebouwd, in de vorm van zelfgemaakte chemicalien die de kracht van heroine sterk overtreffen. Om die reden kunnen mensen verslaafd raken aan sporten en voortdurend over hun eigen grenzen gaan. In onze stress- en adrenalinemaatschappij worden we voortdurend achtervolgd door sabeltandtijgers en leven we niet, maar overleven we. Om die reden zoeken we voortdurend kortstondige prikkels in de vorm van koffie, alcohol, neurotoxines (nachtschades, gluten), 'energy'drankjes, suiker, zetmeel, koolhydraten, bewerkte olien en vetten, roken, drugs, etc. Overmatige inname van dergelijke 'genotsmiddelen' gaan tegen de natuur in en we worden er op lange termijn voor gestraft in de vorm van ziektes, kwalen en aandoeningen. Ze maken ons uiteindeloijk niet sterker, maar zwakker en leiden tot vroegtijdige veroudering en vroegtijdig overlijden.
Het zijn deze negatieve plezierprikkels die de meesten van ons (onbewust) najagen om de dag door te komen. Dan volg ik toch echt veel liever de positieve plezierprikkels voortkomend uit voedingsmiddelen en dranken die mij mijn geboorterecht op volmaakte gezondheid en geluk teruggeven!
Waarom zijn we er als de kippen bij om opiaten in rauwe melk onder de aandacht te brengen, maar sluiten we de ogen voor neurotoxines in ons alledaagse voedsel (nachtschades, granen)? Omdat we masochisten zijn en plezier nastreven uit pijn en straf i.p.v. gezondheid en geluk, daarom! Diep in ons onderbewustzijn zit een cultureel overgebrachte overtuiging dat het leven lijden is, dat oorlog in de mens zit, dat we een hel op aarde hebben (terwijl we elke dag weer de hemel op aarde binnen ons bereik hebben). Ik denk dat ik verslaafd ben geraakt aan het leven en niet aan overleven en er is NIETS mis mee om de natuurlijke beloning hiervoor te mogen ervaren en beleven!
Mike