Quote:
Mijn gewicht daalde weer een aantal kilo onder de 50 (ik ben 1.67m), en dat voelde (natuurlijk, gezien mijn verleden) erg veilig.
Ik heb even een snel rekensommetje gemaakt en ben uitgegaan van een gewicht van 47 kg. Dit levert een BMI op van minder dan 17, dit is levensgevaarlijk ondergewicht! Eli geeft aan op ongeveer hetzelfde gewicht en dezelfde lengte te zitten. En dit voelt voor jullie 'veilig'? Nu weet je waarom het 'eetstoornis' heet. Ik kom hier niet om jullie de les te lezen, want ik vind het fantastisch dat jullie de ommeslag aan het maken zijn. Maar het is wel belangrijk om te beseffen dat je aan MOET komen, voor je eigen bestwil!
Nog wat rekensommetjes. De BMI van clara komt neer op 18. Nog steeds veel te laag. De BMI van Enjoy van 20.5 komt al in de goede richting, maar moet beschouwd worden als de ABSOLUTE ONDERGRENS. De BMI van rateltje van 23 lijkt er meer op. Je zou eerder moeten streven naar zo dicht mogelijk te komen bij de officiele bovengrens van 25 en deze als ondergrens beschouwen. Het is zelfs niet erg om ergens tussen de 25 en 30 uit te komen, dan beschik je over noodzakelijke reserves. Ikzelf weeg momenteel 82 en ben 1.78 lang, dat is een BMI van bijna 26. Bedenk dat je door dit voedingspatroon meer MAGERE LICHAAMSMASSA aanmaakt (spieren en botten). Spieren en botten wegen letterlijk kilo's en drijven je BMI omhoog. Ik ben slank, maar goed doorvoed en dat is waar het om draait!
Quote:
Nu werkt het natuurlijk ook niet mee voor me, dat ik werkzaam ben in de mode.. het slankheidsideaal.
Quote:
En hoewel ik dan (nog) niet in de mode werk, houd ik mij er wel heel erg mee bezig en ben dan net als jij gericht op het schoonheidsideaal hierbij.
Jullie gaan dit waarschijnlijk niet leuk vinden, maar ik heb al eens eerder iets gezegd over de mode-industrie tijdens een discussie over homoseksualiteit:
https://www.fatsforum.nl/topic/homoseksualiteit/page/3#post-40918
Er is ook een link met het schoonheidsideaal van homoseksuele mannen in de mode-industrie die niets hebben met een vrouwelijk figuur, maar juist met een mannelijk, jongensachtig figuur. Een ander forumlid heeft deze koppeling eerder gemaakt, maar ik kan niet meer achterhalen wie dat was en waar deze persoon dit heeft opgeschreven. Homoseksualiteit is al een stoornis op zich en dit leidt weer tot stoornissen op het gebied van oppervlakkige uiterlijkheden.
En nu ik toch in de politiek incorrecte denkbeelden zit iets over mijn eigen eetverleden. Ik heb nooit anorexia of bolimia of iets dergelijks gehad, daarvoor houd ik mijn hele leven lang al teveel van eten. Maar ik ben wel 19 jaar vegetarier geweest.
Vanaf 2007 kwam ik in de ban van David Wolfe en leerde smoothies maken en rauw plantaardig voedsel eten. Tussen 2007 en 2009 heb ik vrijwel uitsluitend geleefd op fruitsmoothies en salades. Mijn gewicht zakte op z'n dieptepunt naar 73 kg, wat overigens nog steeds een respectabele BMI oplevert van 23. Ik was echter vel over been, had geen grammetje vet meer. Je kon mijn ribben tellen en als mijn vriendin tegen me aanleunde op de bank deed het me zeer, omdat ze tegen mijn botten aan drukte bij gebrek aan een vetkussen op mijn botten. Ik kon op geen enkele stoel langdurig zitten, ook geen zachte stoel, omdat ik letterlijk geen zitvlees had. Mijn viendin had een bijnaam voor me: Skinny Bones.
Vanaf 2008 ben ik een vaste wekelijkse gast in het radioprogramma van Henk Mutsaers, Gezondheidradio. Ik weet nog dat ik in die tijd vol trots op de radio meldde dat ik zonder enige vorm van lichaamsbeweging of buikspiertraining een wasbordje had ontwikkeld en 'op mijn natuurlijke gewicht' zat, puur door anders te eten. Ik was trots op mijn fysieke uiterlijk door deze veranderde voeding! Ik besef nu dat ik druk bezig was een eetstoornis te ontwikkelen.
Mijn omkeerpunt bereikte ik in de lente van 2009, toen ik wel eens een maandje wilde uitproberen hoe het was om volledig rauw veganistisch te eten. Ik heb dit 3 weken volgehouden en in de derde week werd ik zo gestoord van de bloedsuikerdips en de noten waarmee ik deze tevergeefs probeerde tegen te gaan (ik houd helemaal niet van die droge, harde krengen) dat ik accuut met deze flauwekul besloot te stoppen. Ik ben mezelf die dag uit pure frustratie in een Ierse pub gaan bezatten en heb daarna friet gegeten in de friettent aan de overkant van de straat!
Ik had er schoon genoeg van. In 2007 had ik het boek van Price al gelezen en dit had een enorme snaar bij mij geraakt. Ik vroeg me af waarom ik hier voor mijn eigen voeding en gezondheid niet volledig voor ging. Ik sloot me aan als chapter leader bij de WAPF en ben gaandeweg de vleescomponent gaan opvoeren in mijn voeding (ben begonnen met magere, zeer dun gesneden rosbief, want mijn spijsvertering lag op z'n gat, vooral mijn maagzuur). Mijn lichaam was blij met mij en begon meteen bij te bouwen! Binnen enkele maanden kwam ik met kilo's tegelijk aan, want mijn lichaam verspilde geen seconde met het wegwerken van tekorten, met name tekorten aan vetten en eiwiten. Al snel was ik 10 kilo zwaarder en op mijn hoogtepunt zelfs 15 kg!
Tussen 2009 en 2011 heb ik rondgelopen met die extra 10-15 kg en pas sinds vorig jaar is mijn lichaam klaar voor het verbranden van die extra reservevoorraad. Het is nu 2013 en ik val nog steeds heel langzaam af (weeg nu 82 kg). Op het dieptepunt was mijn BMI 23, op het hoogtepunt 28. Nu zit ik op bijna 26. Nergens heb ik een punt bereikt dat ik gevaarlijk ondergewicht had, maar ik heb wel een klein kijkje gekregen in de wereld van eetstoornissen, waar ik gelukkig snel en bijtijds uit ben ontwaakt.
Ik had jullie nog een politiek incorrecte stelling beloofd. Hier komt-ie: VEGETARISME IS EEN EETSTOORNIS, vooral de rauwe variant daarvan. Ik vind het dus ook helemaal niet vreemd dat die anorexische en graatmagere modellen in de modewereld zo in de ban zijn van raw food, groene smoothies en plantaardige superfoods!
Mike
