Vreselijke angstaanvallen
- Onderwerp starter Louisa
- Startdatum
Quote:
Dus ook door lichamelijke stress omdat het bijvoorbeeld word aangevallen door een virus o.i.d. kan deze chronische toestand opgewekt worden.
Virussen bestaan niet.
Mike
Dus ook door lichamelijke stress omdat het bijvoorbeeld word aangevallen door een virus o.i.d. kan deze chronische toestand opgewekt worden.
Virussen bestaan niet.
Mike
ad ligtvoet
New member
Daar zat ik al op te wachten. 
ad
ad
I-lady@ zorg voor een veilige en vertrouwde omgeving en omring je met mensen die je goed doen.
Een onveilig gevoel kan er in geslopen zijn maar kun je ook afleren.
Sommige mensen ervaren deze spanning ook als ze steeds afgeleid worden. Je komt dan moeilijk in je ritme (je rechter hersenhelft). Ik had daar wel eens last van als ik me wilde concentreren op iets dat ik heel precies wilde gaan doen. Die afleiding zorgt voor extra spanning, omdat het steeds onverwachts komt.
Bijvoorbeeld had ik soms geen zin in huiswerk maken en de reden was eigenlijk door een onveilig gevoel. Dit gevoel kwam doordat ik wist dat er iemand kon binnen komen die me uit me ritme kon halen. Ik had ook gewoon die mensen kunnen negeren.
Of mijn perfectionisme aan kunnen passen door me in me achterhoofd bewust te make dat er altijd iemand kan binnen komen en dat het niet erg is, of ik had een andere ruimte kunnen gaan opzoeken. Deze stres/angst kan er in sluipen als je er niks aandoet. Mentaal kun je dus heel veel.
Veilige omgeving is dus ook een gevoel. Er kan in een ruimte negatieve energie blijven hangen doordat je bijvoorbeeld een nare droom hebt gehad. De slaapkamer voelt dan negatief aan en voor je gaat slapen ervaar je al spanning. Verander eens wat in de slaapkamer en voel de omgeving aan als een veilige plek.
Een onveilig gevoel kan er in geslopen zijn maar kun je ook afleren.
Sommige mensen ervaren deze spanning ook als ze steeds afgeleid worden. Je komt dan moeilijk in je ritme (je rechter hersenhelft). Ik had daar wel eens last van als ik me wilde concentreren op iets dat ik heel precies wilde gaan doen. Die afleiding zorgt voor extra spanning, omdat het steeds onverwachts komt.
Bijvoorbeeld had ik soms geen zin in huiswerk maken en de reden was eigenlijk door een onveilig gevoel. Dit gevoel kwam doordat ik wist dat er iemand kon binnen komen die me uit me ritme kon halen. Ik had ook gewoon die mensen kunnen negeren.
Of mijn perfectionisme aan kunnen passen door me in me achterhoofd bewust te make dat er altijd iemand kan binnen komen en dat het niet erg is, of ik had een andere ruimte kunnen gaan opzoeken. Deze stres/angst kan er in sluipen als je er niks aandoet. Mentaal kun je dus heel veel.
Veilige omgeving is dus ook een gevoel. Er kan in een ruimte negatieve energie blijven hangen doordat je bijvoorbeeld een nare droom hebt gehad. De slaapkamer voelt dan negatief aan en voor je gaat slapen ervaar je al spanning. Verander eens wat in de slaapkamer en voel de omgeving aan als een veilige plek.
G
Guest
Guest
Quote:
Wie is dr.Gonzales?
Het gaat om Nicholas Gonzalez. Deze Amerikaanse arts gebruikt in zijn privé kliniek in New York o.a. pancreasenzymen in de behandeling van kanker, fibromyalgie/CVS en multiple sclerose. Hij heeft hiermee opmerkelijke positieve resultaten geboekt ten opzichte van de traditionele behandelingswijzen. Het gebruik van pancreasenzymen op zich is niets nieuws. De theorie hiervan werd ontwikkeld door Dr. John Beard in het begin van de jaren 1900.
Naast de enzymen krijgen de patiënten van Gonzalez een aangepast voedingsschema en passende voedingssupplementen. Een deel van zijn therapie baseert hij op de leer van Weston Price.
Gonzalez heeft inmiddels 2 interessante boeken over de toepassing van pancreasenzymen uitgebracht met de titels One Man Alone en The Trophoblast and the Origins of Cancer.
Deze interessante boeken zijn verkrijgbaar bij Nutricentre Books in Londen via de link www.nutricentrebooks.com.
Wie is dr.Gonzales?
Het gaat om Nicholas Gonzalez. Deze Amerikaanse arts gebruikt in zijn privé kliniek in New York o.a. pancreasenzymen in de behandeling van kanker, fibromyalgie/CVS en multiple sclerose. Hij heeft hiermee opmerkelijke positieve resultaten geboekt ten opzichte van de traditionele behandelingswijzen. Het gebruik van pancreasenzymen op zich is niets nieuws. De theorie hiervan werd ontwikkeld door Dr. John Beard in het begin van de jaren 1900.
Naast de enzymen krijgen de patiënten van Gonzalez een aangepast voedingsschema en passende voedingssupplementen. Een deel van zijn therapie baseert hij op de leer van Weston Price.
Gonzalez heeft inmiddels 2 interessante boeken over de toepassing van pancreasenzymen uitgebracht met de titels One Man Alone en The Trophoblast and the Origins of Cancer.
Deze interessante boeken zijn verkrijgbaar bij Nutricentre Books in Londen via de link www.nutricentrebooks.com.
Interesant die behandeling van DR Gonzalez!
Charade: dankje voor je tips..ik ga het eens proberen toe te passen.Ik merk dat ik een plek vooral als veilig ervaar als het er rustig is en ik me terug kan trekken als ik dat wil.Ik ervaar ook spanning door prikkels..idd ook door afleiding,maar ook door een vreemde omgeving..hoe gestructueerder en vertrouwder iets is,hoe veiliger ik mij voel.
Ik ervaar dat vooral mensen spanning op roepen bij mij..dat vindt ik wel moeilijk..maar ik besef wel dat ik ook bij mensen niet in mn hoofd moet gaan zitten.
Charade: dankje voor je tips..ik ga het eens proberen toe te passen.Ik merk dat ik een plek vooral als veilig ervaar als het er rustig is en ik me terug kan trekken als ik dat wil.Ik ervaar ook spanning door prikkels..idd ook door afleiding,maar ook door een vreemde omgeving..hoe gestructueerder en vertrouwder iets is,hoe veiliger ik mij voel.
Ik ervaar dat vooral mensen spanning op roepen bij mij..dat vindt ik wel moeilijk..maar ik besef wel dat ik ook bij mensen niet in mn hoofd moet gaan zitten.
G
Guest
Guest
Melding van de Linus Pauling Kliniek:
Het wordt ook wel de grootste doorbraak sinds 50 jaar genoemd in de behandeling van een depressie: het inzetten van NMDA receptor antagonisten. Dit is ook wat wij terug zien als we NMDA receptor antagonist infusen toedienen bij patiënten. Patiënten met een ernstige depressie die na 6 tot 10 weken volledig depressie vrij zijn:
http://bbrfoundation.org/brain-matters-discoveries/%E2%80%98biggest-breakthrough-in-depression-treatment-in-50-years%E2%80%99-says-national
Het wordt ook wel de grootste doorbraak sinds 50 jaar genoemd in de behandeling van een depressie: het inzetten van NMDA receptor antagonisten. Dit is ook wat wij terug zien als we NMDA receptor antagonist infusen toedienen bij patiënten. Patiënten met een ernstige depressie die na 6 tot 10 weken volledig depressie vrij zijn:
http://bbrfoundation.org/brain-matters-discoveries/%E2%80%98biggest-breakthrough-in-depression-treatment-in-50-years%E2%80%99-says-national
Ilady: Ik bedenk altijd een plek waar ik me veilig voelde. Als ik ergens ben en ik voel me niet lekker, door wat dan ook, dan denk ik terug aan die veilige plek. Het is niet het gevoel dat onveilig maakt maar de angst van het denken. Als je dit vaker doet dan voel je je op een gegeven moment gewoon veilig op iedere plek. Ik denk dan ''de aarde is mijn thuis'' en waar ik nu sta is mijn veilige thuis. Eerder negeerde ik deze signalen waardoor ik gewoon niet me zelf kon zijn.
Nu voel ik ook aan waar ik energie van krijg. Ik doe gewoon met alles mee en het is veilig, maar ik sluit me af van negatieve energievelden zodat het buiten mij blijft. Ik merk dat heel veel mensen negatieve energie bij zich dragen. Gelukkig zijn er ook heel veel mensen die leven vanuit hun hart en die laat ik binnen mijn poort. Ik merk dat ik dus energieën kan voelen en dat angstig zijn niet nodig is door alleen te beseffen dat er energieën zijn en dat het maar een gevoel is. De negatieve energie komt niet meer in mijn lichaam, dat laat ik niet toe, alleen als ik me geest over geef. Angsten komen alleen als ik niet goed voel en me over geef aan negativiteit. Het zijn de kleine duiveltjes die je verdoven.
Kinderen voelen dit vaak ook. Het viel me op dat kinderen vaak vrolijk zijn wat er ook gebeurt. Ze kunnen zelf lachen als er iets fouts gaat en of ze halen hun schouders op en gaan weer verder. Deze kinderen leven in vrijheid. De volwassenen kunnen soms niet omgaan met energieën, omdat we het negeren vanwege belangen. We nemen te veel negatieve energie op en dat allemaal, omdat we te veel denken en niet voelen.
Je kunt ook zeggen dat we steeds verder van onze natuur af raken. Eigenlijk best dom, want het voelt onprettig. Het knaagt van binnen.
Ik denk dat ieder mens wel kan voelen zonder te oordelen.
Nu voel ik ook aan waar ik energie van krijg. Ik doe gewoon met alles mee en het is veilig, maar ik sluit me af van negatieve energievelden zodat het buiten mij blijft. Ik merk dat heel veel mensen negatieve energie bij zich dragen. Gelukkig zijn er ook heel veel mensen die leven vanuit hun hart en die laat ik binnen mijn poort. Ik merk dat ik dus energieën kan voelen en dat angstig zijn niet nodig is door alleen te beseffen dat er energieën zijn en dat het maar een gevoel is. De negatieve energie komt niet meer in mijn lichaam, dat laat ik niet toe, alleen als ik me geest over geef. Angsten komen alleen als ik niet goed voel en me over geef aan negativiteit. Het zijn de kleine duiveltjes die je verdoven.
Kinderen voelen dit vaak ook. Het viel me op dat kinderen vaak vrolijk zijn wat er ook gebeurt. Ze kunnen zelf lachen als er iets fouts gaat en of ze halen hun schouders op en gaan weer verder. Deze kinderen leven in vrijheid. De volwassenen kunnen soms niet omgaan met energieën, omdat we het negeren vanwege belangen. We nemen te veel negatieve energie op en dat allemaal, omdat we te veel denken en niet voelen.
Je kunt ook zeggen dat we steeds verder van onze natuur af raken. Eigenlijk best dom, want het voelt onprettig. Het knaagt van binnen.
Ik denk dat ieder mens wel kan voelen zonder te oordelen.
Ja dat klopt..nou ik heb het vanmiddag even flink in de praktijk kunnen brengen. had een begrafenis..en was stik zenuwachtig van te voren.Volgens mij had dat met angst voor controle verlies en angst voor mijn eigen gevoelens te maken.Toen ik daar eenmaal was nam dat af maar iedere keer als ik een emotie voelde vertaalde dat zich ook in angst..dus ik voelde angst,besefte dat het een emotie was en het ging weer weg.Op een gegeven moment bleef het weg en kon ik gewoon "zijn" tussen de mensen..
Als ik dat nu van het begin af aan zou kunnen dan zou ik niet zo vermoeid raken hierdoor..
Als ik dat nu van het begin af aan zou kunnen dan zou ik niet zo vermoeid raken hierdoor..
Maar toch hield je de emotie vast. Je kon ook gewoon denken ik voel tranen en ga lekker huilen. Wat maakt het uit. Verdriet is een goede emotie die je beter kunt uiten. Al ben je het niet zelf als je het uit dan krop je het niet op in je lichaam.
Angst is ook een emotie en daar moet je mee leren omgaan. Ik word er soms duizelig bij dat is zo vervelend maar zelf dat maakt me niet meer uit. Ik leer er mee omgaan.
Waar was je eigenlijk precies zenuwachtig voor? Het zijn vaak toch de gedachtes en sommige gedachtes komen door candida.
Ik denk dat het bij jou nog behoorlijk diep ligt. Wel goed van je dat je bleef staan en dat je besefte dat je er gewoon was zo als al die andere dan voel je je ook rustig. Je voelt je niet anders maar een met de mensen en de natuur.
Soms is het wel lastig als je de gedachtes niet onder controle hebt. Iemand vraagt bijvoorbeeld wat en je kunt bijna geen antwoord geven door de emotie. Zeg dan niet zo veel. Pak op zo'n moment de rust.
Het blijft lastig en al die gedachtes en ingehouden emoties kosten veel energie.
Nog iets grappigs over mij zelf. Ik zie mensen net als bomen. Als ik door een bos loop heb ik gevoelens bij bomen. Voordeel is dat ze niet terug praten in taal. Ik kan gewoon niks zeggen. Zo ook als je mensen ziet als bomen er is dan niks engs aan en ze voelen het zelfde aan. Komt misschien dom over maar de angst gaat dan sneller weg. Mensen zijn ook maar een deel van de natuur. Een bos voelt voor mij het zelfde aan als een drukke winkelstraat.
Angst is ook een emotie en daar moet je mee leren omgaan. Ik word er soms duizelig bij dat is zo vervelend maar zelf dat maakt me niet meer uit. Ik leer er mee omgaan.
Waar was je eigenlijk precies zenuwachtig voor? Het zijn vaak toch de gedachtes en sommige gedachtes komen door candida.
Ik denk dat het bij jou nog behoorlijk diep ligt. Wel goed van je dat je bleef staan en dat je besefte dat je er gewoon was zo als al die andere dan voel je je ook rustig. Je voelt je niet anders maar een met de mensen en de natuur.
Soms is het wel lastig als je de gedachtes niet onder controle hebt. Iemand vraagt bijvoorbeeld wat en je kunt bijna geen antwoord geven door de emotie. Zeg dan niet zo veel. Pak op zo'n moment de rust.
Het blijft lastig en al die gedachtes en ingehouden emoties kosten veel energie.
Nog iets grappigs over mij zelf. Ik zie mensen net als bomen. Als ik door een bos loop heb ik gevoelens bij bomen. Voordeel is dat ze niet terug praten in taal. Ik kan gewoon niks zeggen. Zo ook als je mensen ziet als bomen er is dan niks engs aan en ze voelen het zelfde aan. Komt misschien dom over maar de angst gaat dan sneller weg. Mensen zijn ook maar een deel van de natuur. Een bos voelt voor mij het zelfde aan als een drukke winkelstraat.
Dat is wel een goede om dat zo te zien..volgens mij ben ik zenuwachtig omdat ik bang ben de controle te verliezen..dat zit idd heeeeeel diep. Aan de ene kant logisch gezien mn verleden..aan de andere kant belemmerd het me en wil ik er graag vanaf.
Ik wil heel graag mijn emoties uitten,zowel het verdriet als de angst..maar dat vindt ik zooooo moeilijk! dat is laatst voor het eerst in therapie gelukt..dat ik lange onderdrukte woede kon uitten..maar pfft vindt dat alleen nog heel erg moeilijk.
Ik wil heel graag mijn emoties uitten,zowel het verdriet als de angst..maar dat vindt ik zooooo moeilijk! dat is laatst voor het eerst in therapie gelukt..dat ik lange onderdrukte woede kon uitten..maar pfft vindt dat alleen nog heel erg moeilijk.
Gooi lekker alles er uit. Misschien helpt het om creatief bezig te zijn, of te gaan zingen of zo. Toch is het vaak dat mensen iets niet willen accepteren waardoor de emotie in het lichaam gaat zitten. Accepteer je veel in je omgeving? Of krijg je spanning van het niet accepteren. Soepeler gaan denken is een optie.
Wat maakt het soms ook uit dat iets gebeurt. De gedachtes helpen je niet verder. Denk maar eens terug toen er iets gebeurde en je kreeg spanning. Soms kun je beter iets uitleggen. Een paar minuten uitleg lost soms meer op dan de emotie.
Als ik iets zie waar ik het niet mee eens ben dan accepteer ik dat, of ik ga in gesprek.
Weglopen of het opslaan in je lijf is niet goed.
Soms zoeken we de oplossing ver weg maar heel vaal ligt het gewoon bij je zelf. Je zelf wat aanpassen en accepteren. Te veel willen en te weinig doen.
Wat maakt het soms ook uit dat iets gebeurt. De gedachtes helpen je niet verder. Denk maar eens terug toen er iets gebeurde en je kreeg spanning. Soms kun je beter iets uitleggen. Een paar minuten uitleg lost soms meer op dan de emotie.
Als ik iets zie waar ik het niet mee eens ben dan accepteer ik dat, of ik ga in gesprek.
Weglopen of het opslaan in je lijf is niet goed.
Soms zoeken we de oplossing ver weg maar heel vaal ligt het gewoon bij je zelf. Je zelf wat aanpassen en accepteren. Te veel willen en te weinig doen.
Nouja vanuit mijn verleden is er altijd over mijn grenzen heen gegaan..al vanaf kind zijnde zeg maar..er is misbruik van me gemaakt toen ik kwetsbaar was en ik denk dat de spanning voornamelijk daar vandaan komt..maar ik moet er even over nadenken of ik nu veel accepteer of juist weinig..
Ik vermoedt dat mensen iets zeggen waar ik een emotie op voel en ipv de emotie te voelen..vertaald dat zich in angst oid. Ben er nog niet helemaal uit wat er nu precies gebeurd..een ding is wel een feit,ik uit me niet genoeg! zingen is wel goed..ik probeer ook veel te praten,dat helpt me ook..als ik het maar uit.
Ik vermoedt dat mensen iets zeggen waar ik een emotie op voel en ipv de emotie te voelen..vertaald dat zich in angst oid. Ben er nog niet helemaal uit wat er nu precies gebeurd..een ding is wel een feit,ik uit me niet genoeg! zingen is wel goed..ik probeer ook veel te praten,dat helpt me ook..als ik het maar uit.
Ik schreef dat alertheid angst gaf maar een dier is in de natuur ook alert, dat houdt hem in leven. Wij mensen dienen eigenlijk ook altijd alrert te zijn. Als we dat niet meer zijn dan gaan we ons rot voelen. We sukkelen in slaap voor de gevaren om eens heen. Deze maatsachappij zit helaas vol met gevaren die we misschien niet meer zien. We denken in vrijheid te leven maar door niet alert te zijn streven we af naar angst wat geen vrijheid meer is. We zijn te tam geworden en zijn onze ongerepte bewustheid verloren.
Ik zit hier nu te typen maar eigenlijk wil ik dit niet. Ik voel dit als veilig maar liever wil ik gewoon buiten zijn. Ik ben nog steeds van mening als je meer gaat doen i.p.v. ''denken en weinig doen'' dat het leven dan echt vrijheid is. Alertheid is een soort gevoel van bewust zijn dat je verliest als je bijvoorbeeld dom tv kijkt.
Ik denk dat ik mijn alertheid verloren heb maar dat ik dat nu langzaam weer terug krijg.
Voorbeeld uit de natuur: Een hert is altijd alert in het bos maar zodra hij omringt is door hekken en gevoerd wordt verliest hij zijn alertheid. Als de hekken wegvallen is hij de klos. De vrijheid valt weg en angst komt er voor in de plaats.
Boosheid of irritatie zijn ook vormen van niet alert zijn. Vraag je zelf een af waarom je boos werd. Waarschijnlijk had je geen zin om tot een oplossing te komen. Je wilde het niet en werd dus boos. Ik heb dan twee keuzes, of ik ben heel soepel en laat mensen maar kletsen en geef antwoord dat ze willen horen, of ik probeer ze serieus antwoord te geven die bij mij hart licht. Weg lopen, of boos worden is geen optie dat is je zelf dus in slaap laten sukkelen. Vaak gebeurt dit onbewust. Hoe vaker het gebeurt hoe meer spanning men gaat voelen in het lichaam.
Ik zit hier nu te typen maar eigenlijk wil ik dit niet. Ik voel dit als veilig maar liever wil ik gewoon buiten zijn. Ik ben nog steeds van mening als je meer gaat doen i.p.v. ''denken en weinig doen'' dat het leven dan echt vrijheid is. Alertheid is een soort gevoel van bewust zijn dat je verliest als je bijvoorbeeld dom tv kijkt.
Ik denk dat ik mijn alertheid verloren heb maar dat ik dat nu langzaam weer terug krijg.
Voorbeeld uit de natuur: Een hert is altijd alert in het bos maar zodra hij omringt is door hekken en gevoerd wordt verliest hij zijn alertheid. Als de hekken wegvallen is hij de klos. De vrijheid valt weg en angst komt er voor in de plaats.
Boosheid of irritatie zijn ook vormen van niet alert zijn. Vraag je zelf een af waarom je boos werd. Waarschijnlijk had je geen zin om tot een oplossing te komen. Je wilde het niet en werd dus boos. Ik heb dan twee keuzes, of ik ben heel soepel en laat mensen maar kletsen en geef antwoord dat ze willen horen, of ik probeer ze serieus antwoord te geven die bij mij hart licht. Weg lopen, of boos worden is geen optie dat is je zelf dus in slaap laten sukkelen. Vaak gebeurt dit onbewust. Hoe vaker het gebeurt hoe meer spanning men gaat voelen in het lichaam.
Stel je zelf eens vraag en je weet waarschijnlijk het antwoord al tijdens de vraagstelling.
Als je ergens boos van wordt stel je zelf de vraag of je dat daadwerkelijk wild. Het antwoord zal waarschijnlijk nee zijn. Je doet dus iets wat je niet wild er is geen acceptatie.
Boosheid, angst of irritatie zetten het lichaam onder spanning. Je richt schade aan aan je gezondheid en dat allemaal om dat je iets niet wild accepteren. Wat heeft dat nu voor zin. Zoek gewoon een oplossing en vraag diep van binnen of je dat wat je doet ook wild.
Boosheid is het niet handelen van uit je hart maar van verkeerde gedachtes. Stel je telkens de vraag als je ergens voor vlucht. Als ik naar een begrafenis ga dan wil ik daar bij zijn. Ik vraag me de vraag en zeg ja dus dan is het goed. Mijn hart zegt dat ik er wil zijn en dat het goed is. Stel je de vraag en luister naar je hart.
We doen ons zelf anders schade aan. We zijn verslaafd geworden aan slechtheid en accepteren het. Deze mensen die zo handelen ervaren waarschijnlijk geen vrijheid.
Als je ergens boos van wordt stel je zelf de vraag of je dat daadwerkelijk wild. Het antwoord zal waarschijnlijk nee zijn. Je doet dus iets wat je niet wild er is geen acceptatie.
Boosheid, angst of irritatie zetten het lichaam onder spanning. Je richt schade aan aan je gezondheid en dat allemaal om dat je iets niet wild accepteren. Wat heeft dat nu voor zin. Zoek gewoon een oplossing en vraag diep van binnen of je dat wat je doet ook wild.
Boosheid is het niet handelen van uit je hart maar van verkeerde gedachtes. Stel je telkens de vraag als je ergens voor vlucht. Als ik naar een begrafenis ga dan wil ik daar bij zijn. Ik vraag me de vraag en zeg ja dus dan is het goed. Mijn hart zegt dat ik er wil zijn en dat het goed is. Stel je de vraag en luister naar je hart.
We doen ons zelf anders schade aan. We zijn verslaafd geworden aan slechtheid en accepteren het. Deze mensen die zo handelen ervaren waarschijnlijk geen vrijheid.
Dat is zo..ik heb er even over nagedacht..en goed onder de loep genomen wat er nu gebeurd. Ik ervaar meestal spanningen bij mijn ouders thuis door mijn ouders,ik woon daar gelukkig niet meer.Maar moet er wel iedere dag nog zijn voor mijn paarden..ik merk dat de manier waarop zij met mij omgaan zorgen voor spanning.Mijn vader is volgens mij autistisch en mijn moeder zit in haar hoofd..al met al zorgt ervoor dat er geen aandacht is voor wie je "echt" bent..alleen oppervlakkige gespreken zijn mogelijk en daarnaast wordt er compleet voorbij gegaan aan je gevoelens..en dus ook je grenzen.Daar komt een stuk angst vandaan merk ik..dat basis gevoel van veiligheid heb ik niet.En ik accepteer het niet,het maakt me inderdaad boos.
Hoe oud ben je l-lady? Heb je ook therapie hiervoor? Er zit denk ik veel oud zeer/trauma nog in je en ik denk dat het goed is als je anders leert denken over jezelf en de buitenwereld. Die gedachten kunnen namelijk ook veel stress opleveren en zo kom je erg moeilijk uit het cirkeltje.
Ik heb je verteld dat ik jaren lang anti depressiva heb genomen en hier goed vanaf ben gekomen dmv 5htp. Ik heb ook last van cvs/fibro ruim 10 jaar nu. Dit is hierdoor ook verbeterd naast het aanpassen van het voedingspatroon. Heb je dit ook gelezen?
Misschien kan je er wat mee en ook met wat Mike je hierover (bijnieruitputting) heeft verteld. Er zijn hier veel mensen die je willen helpen maar uiteindelijk moet je wel zelf stappen (durven) ondernemen.
Ik heb je verteld dat ik jaren lang anti depressiva heb genomen en hier goed vanaf ben gekomen dmv 5htp. Ik heb ook last van cvs/fibro ruim 10 jaar nu. Dit is hierdoor ook verbeterd naast het aanpassen van het voedingspatroon. Heb je dit ook gelezen?
Misschien kan je er wat mee en ook met wat Mike je hierover (bijnieruitputting) heeft verteld. Er zijn hier veel mensen die je willen helpen maar uiteindelijk moet je wel zelf stappen (durven) ondernemen.
Forum statistieken
