Beterschap Mike

Nee, het is echt gerelateerd aan die bloeding. Mijn hele systeem heeft een flinke opdonder gekregen, maar neurologisch natuurlijk al helemaal. Laten we wel wezen, ik mag al in mijn handen knijpen dat ik er zo genadig van af ben gekomen, het gaat hier om een (lichte) bloeding BOVEN DE HERSENSTAM. Helemaal zonder kleerscheuren ben ik er echter niet van af gekomen en hoewel de schade naar verwachting zeer subtiel is, valt deze niet te ontkennen.

Ik had al een sterke behoefte naar een rustiger en eenvoudiger leven en dit heeft er toe geleid dat ik nauwelijks nog lezingen geef, maar ik merk nu dat ik nog meer behoefte heb aan rust en eenvoud. Vandaar dat ik besloten heb om ConspiracyDiscovery er ook aan te geven en uitsluitend nog dit forum als platform te handhaven. Dotcom-radio blijf ik wel doen en ik ga voor Henk ook wat vaker artikelen schrijven.

Ik heb bij lange na niet meer de 'zendingsdrang' die ik voorheen had. Ik vind na jarenlang stad en land te hebben afgereisd om de Weston Price-boodschap te verkondigen het eerlijk gezegd wel mooi geweest, ik heb genoeg gegeven aan de buitenwereld en geef nu meer aan mezelf en de mensen om me heen. De tijd die ik overhoud besteed ik dan ook aan 'quality time' met mijn vriendin, familieleden en vrienden. Ik vind het nu al prima!

Mike
 
hey Mike,
je hoeft dit niet van mij aan te nemen of iets dergelijks, wat je beschrijft klinkt ook wel als een soort overgang.
Bij vrouwen begint dat gemiddeld rond de 50 waardoor je je leven overdenkt en hoe verder, kinderen gaan of zijn de deur uit en er openbaart zich een nieuwe periode/tijdperk.
Ik denk dat mannen ook zoiets zouden kunnen ervaren, hoeveel huwelijken lopen er niet op de klippen bij 50ers. Is dit nu mijn leven.
We hadden tijdje geleden een belastingman over de vloer en die had nogal lang wild haar en ook in die (middelbare/overgangs) leeftijd.
Mijn man maakte er een opmerking over waarop hij zei:
ik had 3 mogelijkheden, of ik neem 2 vrouwen van 25 maar vond mijn vrouw niet zo leuk,
of ik neem een Harley maar ik werk bij de belasting dus heb niet zoveel geld,
of ik laat mijn haar groeien,en dat is wat het werd, hahaha.
Mijn man vond het wel humor.
Maar jouw hersenbloeding was vorig jaar en je koppelt jouw "klachten" aan dit voorval.
Toch is dit een bijzondere leeftijd waarin mensen hun leven herinrichten/her-denken enz.
Misschien toch een samenloop van deze omstandigheid of een seintje van het universum gekregen.
En je kent mij Mike, ik ben absoluut geen zwever, maar toch...
Trouwens, gefeliciteerd man! doe nog maar 50 erbij.
 
Is dat twee jaar later nog daaraan te relateren?
Het klinkt ook als teveel stress, mochten ze niets kunnen vinden misschien wat rustiger aan doen?

In ieder geval sterkte en loopt het sowieso goed af.
 
loopt het sowieso goed af.

moet zijn: loopt het hopelijk sowieso goed af!
 
Ja, goede beterschap.
Ik vind je besluit niet zo raar hoor. Streven naar eenvoud en rust, dat probeer ik al jaren. Het is mijn droom, maar het lukt niet altijd. Toch probeer ik zo min mogelijk verplichtingen aan te gaan, want werk is al verplichting genoeg. Ik besteed natuurlijk ook veel tijd aan informatie lezen, maar ik kan ook gewoon niets doen, wat knuffelen met de katten of echt eten genieten. Ik hoef niet zo nodig mezelf te bewijzen. Ik ben blij met deze nieuwe baan, maar ik heb ook lang gehoopt op een baan bij de natuurwinkel. Ja, iets wat me interesseert en zonder al die computerstress.

Maar goed, bij jou is iets vastgesteld en daar hoop ik dat het allemaal goed mag gaan komen. Ik ben bij een paar lezingen van je geweest en die vond ik echt GRANDIOOS. Ik hoop er nog wel eens meer me te maken. Maar denk aan jezelf en doe wat jou goed doet.
Ik informeer me verder ook wel hier op het forum, daar is je info ook keigoed.
Ga zo door en take care...

Dorothé
 
Ik had al een sterke behoefte naar een rustiger en eenvoudiger leven en dit heeft er toe geleid dat ik nauwelijks nog lezingen geef, maar ik merk nu dat ik nog meer behoefte heb aan rust en eenvoud. Vandaar dat ik besloten heb om ConspiracyDiscovery er ook aan te geven en uitsluitend nog dit forum als platform te handhaven. Dotcom-radio blijf ik wel doen en ik ga voor Henk ook wat vaker artikelen schrijven.

Go for it Mike. Zo belangrijk om je gevoel te volgen. Ik wens je veel wijsheid in je beslissingen, maar ik weet zeker dat dat wel goed zit. Beterschap met je verdere herstel en ik waardeer het zeer dat je dit forum blijft handhaven.

 
Eens gif-vrij.

De tijd die ik overhoud besteed ik dan ook aan ‘quality time’ met mijn vriendin, familieleden en vrienden. Ik vind het nu al prima!

Daar gaat het om,heel wijs dat dit je prioriten zijn!

 
Opnieuw een update. Inmiddels heb ik via de St. Maartenskliniek een aantal voorlichtingsbijeenkomsten over hersenletsel gevolgd, die ik beschouw als bijzonder verhelderend.

Zoals jullie weten betreft het bij mij een sab (subarachnoidale bloeding a.g.v. het knappen van een miniscuul bloedvaatje onder de spinvormige hersenvliezen en boven de hersenstam). Niet-aangeboren hersenletsel kan echter ook worden veroorzaakt door bijv. een herseninfarct, een hersenkneuzing (zware hersenschudding waarbij je min. 15 minuten buiten bewustzijn bent) of een hersentumor die operatief verwijderd is. In de andere genoemde gevallen is het hersenletsel d.m.v. scans (CT, MRI) ook daadwerkelijk zichtbaar te maken, maar bij mij is na zowel inwendig als uitwendig onderzoek niets te zien geweest. De enige reden waarom we zeker weten dat het een sab was, had te maken met de symptomen die ik vertoonde en het feit dat mijn hersenvocht, dat via een drain in mijn onderrug in het ziekenhuis werd afgevoerd, kersenrood kleurde van het bloed. De exacte locatie van de bloeding is dus middels onderzoek niet blootgelegd.

Als we door te grofmazige scans niet exact weten waar de bloeding precies heeft plaatsgevonden, weten we ook niet waar precies evt. hersenletsel is opgetreden. En dus moeten we ook hier varen op de symptomen die gepaard gaan met niet-aangeboren hersenletsel. Dankzij de voorlichting die ik bij de Maartenskliniek tot nu toe heb gehad weet ik dat er absoluut sprake is bij mij van enig vorm van hersenletsel, hoe miniem dan ook. Zij krijgen daar veel zwaardere gevallen binnen en het is mij inmiddels wel duidelijk dat ik een veel subtielere variant van hersenletsel heb opgelopen door mijn sab, maar dat betekent nog niet dat dit licht opgevat moet worden!

Van de vele verschijnselen die genoemd zijn is het merendeel zeer zeker op mij van toepassing. Ik herken me niet in alles, maar wel in veel van deze symptomen. Ik besef hierdoor ook dat wat ik ervaar niet uniek is, maar juist typerend voor deze klacht. Wat ik vooral heb geleerd is dat doorgaan op het oude niveau onherroepelijk leidt tot fouten, vergissingen, misverstanden en zelfs blunders. Dit besef dient de patient eerst en vooral zelf te ontwikkelen, maar niet onbelangrijk is dat ook de buitenwereld (relatie, werk) moet beseffen dat iemand met NAH niet bewust 'de kantjes ervan af loopt', maar simpelweg te maken heeft met vertraagde informatieverwerking en mentale vermoeidheid, wat zich kan uiten in stemmingswisselingen en ander afwijkend gedrag.

In mijn geval uit dit zich in 'doen en dan pas denken'. Ik leg het als volgt uit: ik ga door in de vijfde versnelling, terwijl mijn brein nog in de derde versnelling zit. Hierdoor geef ik meer mentale energie dan mijn brein kan verwerken, waardoor ik een 'energieschuld' opbouw die ik uiteindelijk niet meer kan inlossen en wat leidt tot een burnout.

Nu ik dat weet ben ik erg blij dat ik nog bijtijds kan bijsturen! Volgens de voorlichting van de Maartenskliniek hebben de hersenen niet de capaciteit om zichzelf op te lappen (overigens NIET mee eens, ALLE cellen kunnen zichzelf repareren, gewoon die hersenen goed voeden met verzadigd vet en cholesterol) en als gevolg daarvan werkt het brein om het letsel heen in een soort 'bocht', waardoor informatie trager wordt verwerkt. Volgens hen is de enige remedie aanpassing van het gedrag op de nieuw ontstane situatie, rustiger aan doen dus en vooral niet teveel tegelijk.

Hoewel ik van mening ben dat ik dat letsel weg degelijk op termijn kan wegwerken, is dit natuurlijk ook voor mij wel degelijk een prima advies. Ik ga dan ook het komend schooljaar me niet opnieuw drie slagen in de rondte werken en zal deels ziekgemeld worden om me te kunnen richten op het revalidatietraject van de Maartenskliniek. Dit zal bestaan uit o.a. werken aan fysieke conditie (jawel!), psychologische begeleiding, maatschappelijk werk (relatie met partner en werk), omgaan met beperkte belasting, planning en regulering, dat soort zaken. Ik sta overal voor open en kijk ernaar uit!

Mike
 
Sterkte!!

Dat van die hersens die niet beter kunnen worden wat ze zeggen, is in mijn beleving uit gaan van voedings patroon zoals de meeste mensen eten en ons opgelegd word. Wij weten beter!

 
Net zo goed als dat kraakbeen niet opnieuw zou aangroeien. Omdat we geen bottenbouillons meer maken, waardoor we veel te weinig gelatine consumeren, ja!

Mike
 
Goed bezig Mike. Lijkt mij verstandig dat je de harde waarschuwing van je systeem serieus neemt. Je weet zelf genoeg van gezonde voeding. Werken aan je conditie lijkt me ook verstandig. Vroeger moesten we jagen en kregen zo beweging. Dat hoeft niet meer dus moet t op een andere manier met mate maar wel het apparaat soepel houden.
Hopelijk verminderen je klachten snel. Sterkte en succes!
Ps in mijn boek dat je hebt, staat een burn-out test.
 
Ik heb geen burnout, hoor, wees maar niet bang. Maar voorkomen is beter dan genezen, want als je eenmaal wel een burnout hebt is de weg terug erg traag en moeizaam!

Mike
 
Zeker weten die trage weg van herstel vooral omdat er bijna altijd ook bijnieruitputting en evt ook nog schikdklierproblemen bij komen.
Gelukkig dat je het voor blijft!
 
Mike,

Ik was benieuwd hoe het nu met jou gaat na je laatste berichten hierboven?
Heb je al enig profijt bij de behandelingen en hulp die je eerder genoemd hebt?
Zit er vooruitgang in?
 
Leuk dat je er naar vraagt. Er zijn idd wel wat nieuwe ontwikkelingen:

Ik wil beginnen met de Maartenskliniek een groot compliment te geven voor de voorlichting over nah (niet-aangeboren hersenletsel) die ik gedurende 10 weken heb mogen ontvangen. Het heeft bij mij geleid tot meer inzicht, begrip en ook meer acceptatie. Ik heb geleerd dat mijn symptomen niet uniek zijn, maar onderdeel uitmaken van een spectrum dat verbonden is aan nah, waarvan ik vele (hoewel niet alle) symptomen bij mezelf herken.

Helaas heb ik ook een negatieve ervaring met de Maartenskliniek. Het is een zeer bureaucratische instelling die uitsluitend patient- en revalidatiegericht is en geen rekening houdt met het feit dat je ook nog met 1 been in de maatschappij staat. Zij hadden bedacht dat ik deze zomer al volop bezig zou gaan met individuele revalidatie en vanaf september in groepsverband. Hiervoor diende ik maar liefst 2 hele werkdagen beschikbaar te zijn. Er vindt geen enkel overleg plaats met de patient en je moet het maar zien te regelen met je werk.

Dit voelde niet goed en ik wilde hierover in overleg. Na drie weken tevergeefs met de desbetreffende personen in contact te hebben gezocht, ondanks talloze terugbelverzoeken, was ik het zat. Ik belde mijn bedrijfsarts en vertelde hem dat ik niet van plan ben om te revalideren bij de Maartenskliniek. Verder vroeg ik hem of hij wellicht een alternatief had. Dat bleek hij te weten: Brein Support in Arnhem. Deze mensen bleken wel goed bereikbaar te zijn - binnen een halve week had ik een uitgebreid telefoongesprek met iemand daar en een week later had ik met die persoon een persoonlijke intake. Kijk, zo kan het ook!

Uit de intake is het volgende gekomen:

De afgelopen twee jaar heb ik boven mijn macht gewerkt. Ik put echter wel degelijk veel energie uit mijn werk, dus we gaan vanaf september het een half jaar lang omdraaien: geen revalidatie, maar verminderde werkbelasting (tot 14 u, 4 dagen in de week). Mocht dit goed gaan, dan houden we dit zo tot aan het eind van het schooljaar. Mocht blijken dat er toch complicaties optreden, dan bekijken we aan het eind van het halfjaar of er revalidatie nodig is en wat dit precies moet zijn. De unieke aanpak van Brein Support is gericht op (her)instroming op de werkplek en dit past veel beter bij mij, dus ik ben hier superblij mee!

Mike
 
Maar Mike,

Als jij nog gedeeltelijk ziek bent en moet werken aan herstel, bij mijn weten gaat dat voor. Het maakt onderdeel uit van je revalidatie. Je werkgever zou dat niet mogen weigeren die 2 werkdagen.
Of is dit je eigen veratwikrdelijkheid gevoel naar je werkgever?

Wat is herinstroming? Is dat ook een soort reïntegratie?

Wel fijn dat de bedrijfsarts met een alternatief kwam. Bereikbaarheid is ook belangrijk.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.519
Berichten
530.987
Leden
8.656
Nieuwste lid
Anne T
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan