@thijs
Ik was tot niet zo lang geleden heel erg van de bewustzijnsverruiming, meditatie, David Icke, Atlantis, you name it......totdat ik me realiseerde dat het allemaal geloof was. De meeste informatie kwam bij anderen vandaan en was niet mijn eigen ervaring. Ik zag dat alleen eigen ervaring waardevol is. Ik ben toen meer gaan vertrouwen op mijn eigen waarneming en niet op wat anderen roepen en ik moet zeggen dat dat mijn wereld heel wat eenvoudiger heeft gemaakt. Ik was vaak uren het internet aan het afstruinen in de hoop interessante informatie te vinden waarmee ik een stap verder kwam, maar ik kwam nooit een stap verder zie ik nu achteraf. Nu boeit me dat allemaal steeds minder, en hou ik me veel meer bezig met dingen binnen mijn directe invloedsfeer. Het is de weg naar binnen die ik steeds meer opga en dat voelt goed. Het gaat als vanzelf. In 2013 heb ik veel afscheid genomen van ideeën, mensen en activiteiten. Ik sta daardoor steviger in mijn schoenen en laat me niet meer zo makkelijk uit mijn evenwicht brengen. Hoger bewustzijn? Geen idee wat dat is. Engelen? Tot op heden nooit gezien. Nabije toekomst? Geen flauw benul. Verre toekomst? Onbegonnen werk. Buitenaardsen? Ik zie ze wel als ze komen. En eerlijk gezegd maakt het me allemaal ook niets meer uit. Ik leef nu tamelijk met de dag en zie wel wat er komt. Er is geen motivatie meer om de wereld te willen veranderen of levensvragen helemaal uit te pluizen. Breekt morgen de pleuris uit, dan breekt morgen de pleuris uit. Ik sta er tamelijk onverschillig in, want het leven is ook onverschillig. Niet dat dingen me niet raken, verre van, ik word juist meer geraakt door dingen dan vroeger, maar ik heb opgegeven alles te willen begrijpen en rechtpraten. Dat is zo vermoeiend allemaal. En waarvoor, waarvoor zou ik dat allemaal willen weten? Hoe meer ik lees hoe meer vragen ik krijg. Het brengt alleen maar verder van mezelf vandaan. Ik wil ook graag in mooie sprookjes geloven dat God een plan heeft voor ons allemaal en dat het allemaal goedkomt. Tsja, het feit is dat ik het gewoon niet weet. Ik weet alleen wat ik nu ervaar. We leven in een wereld waarin je van het en in het andere kan storten, van links naar rechts, van voor naar achteren, maar uiteindelijk is het allemaal niet zo ingewikkeld begin ik te ontdekken. Mensen MAKEN het ingewikkeld. De eenvoud spreekt mij nu erg aan. Gewoon bezig zijn met simpele dingen. Genieten stoofpeertjes schillen in het winterzonnetje, vuurtje stoken in de kachel, in de vlammen staren, rommelen in de keuken, hout hakken, lekker onder een dekentje een kwaliteitsserie kijken. Ik denk dat je het goed ziet en bewustzijnsontwikkeling vooral te maken heeft met dingen opgeven.....loslaten....en eht leven ervaren zoals het je toekomt, maar dan ook echt zoals het je toekomt.