Jij hebt het over
geloof. Weten/wijsheid/ervaren heeft niets met geloof van doen. Geloof "is" nooit. Het is een wortel die wordt voorgehouden. Als je eerstehands iets hebt ervaren en onderzoek doet naar waar dat vandaan komt dan lijkt me dat een goed ding. Je doet daarbij naast kennis wijsheid op en leert vanzelf herkennen wat "waar" is en wat niet. Vaker dan niet kun je zelfs alleen maar feitelijk vaststellen wat iets
niet is. Daar gaan wel wat jaartjes van experimenteren - en het simpelweg in vraag stellen van hetgeen je pad kruist - overheen. Dat doe jij zelf toch ook, op het gebied van bv voeding en geschiedenis?
Je zou beter moeten weten. Ik zal nimmer klakkeloos een supplement slikken of een dieet toepassen omdat op basis van jouw leer dat goed voor mij zou zijn. Het zou hooguit een aanleiding zijn om het verder te onderzoeken. Pas als ik middels trial and error heb vastgesteld wat het voor me doet kan ik vaststellen of jouw theorie opgaat of niet. Sterker, als het voor mij niet opgaat kan ik nog steeds niet concluderen dat jouw theorie "daarom" niet juist is en nog minder dat jij als persoon daarom niet spoort.
Pas als ik voldoende inzicht (en ervaring) heb in de materie kan ik conclusies gaan trekken mbt welke aspecten van een bepaalde leer informatie zijn en welke desinformatie, welke agenda het dient. Niet puur rationeel, maar door
ervaren (nogmaals, ik heb het nergens over
geloven). Zoals je ziet in de media wordt altijd wel een aspect van de waarheid doorgegeven. Anders zou het ook volstrekt ongeloofwaardig zijn. De kunst is uit te vinden welk deel waar is, welk deel bewust wordt gebruikt om te misleiden en welk deel is gebaseerd op onnozelheid cq onjuiste interpretaties van je bronnen (laten we eerlijk zijn, we KUNNEN dit niet allemaal alleen vaststellen en beroepen ons doorlopend, ook op dit forum, op verklaringen, onderzoeken en meningen van derden die we menen te kunnen vertrouwen). Het criterium dat je daarbij gebruikt is notabene een reflectie van je eigen bewustzijnsniveau op dat gebied. Alles bij elkaar een work in process.
Ieder van ons is slechts een schakeltje in een groter geheel. Alles is onderling verbonden. Je kunt niet alles weten en je hoeft niet alles te weten. Dat is zelfs praktisch niet mogelijk.
Bestudeer ook eens The Nature of Order van Christopher Alexander, een architect die decennia lang onderzoek heeft gedaan naar patronen in Perzische tapijten. Hier een zeer beknopte
samenvatting. Hij beschrijft in vier dikke boeken hoe "centers", eenheden die hij ontdekte in de tapijten, onafhankelijk van elkaar bestaan, varïeren in omvang en patroon en elkaar ondersteunen (of botsen), waarbij de mate waarin afstemming tussen de diverse clusters de mate van succes van het geheel bepalen en vastgesteld hoe te komen tot een combinatie die per definitie door minimaal 80% van de mensen "mooi" wordt gevonden. Dit is eveneens een zeer interessante hypothese mbt de samenleving en hoe we met elkaar, anders dan vanuit een hierarchie, zouden kunnen omgaan. N.B. De samenvatting geeft een indruk, maar doet nauwelijks recht aan het volledige rapport van ruim 2.000 pagina's en de vele illustraties daarbij.