Een nieuw metafysisch inzicht dat ik recentelijk heb gekregen:
De natuur maakt geen gebruik van wetten, maar van basisprincipes die voortkomen uit gewoontes die de overleving van een organisme bevorderen. Deze principes zijn niet wetmatig en kunnen dus altijd aangepast worden aan verander(en)de omstandigheden. Onze genen zijn hier geen uitzondering op, ook deze reageren op positieve of negatieve omgevingsfactoren, waardoor er zowel regeneratie als degeneratie mogelijk is.
Het creatiepotentieel van de natuur is dan ook neutraal. Waarom kent de natuur geen goed of kwaad? Omdat de basistrilling immaterieel is en bij deze hogere vorm van energie past geen dualiteit, maar eenheid. Deze eenheid is alles en vertegenwoordigt dus oneindige mogelijkheden. De definitie van vrijheid is precies dat, oneindige mogelijkheden. Vrijheid in energetische zin is eveneens neutraal, het is de vrijheid om zowel positieve als negatieve creatie mogelijk te maken.
Ik ben echter geen Moondust en ga hier dus niet verkondigen dat daarom in dit aardse bestaan niets er werkelijk toe doet. Wanneer leven materialiseert en de trilling verlaagd wordt, ontstaat er dualiteit en dan is een moreel besef van goed en kwaad juist heel erg belangrijk. Hebben we daar echter wetten of principes voortkomend uit gewoontes voor nodig? Weston Price observeerde dat natuurvolkeren geen sloten op hun deuren nodig hadden en ook geen wetsdienaars (politie) om wetten af te dwingen. Deze mensen vormden gewoontes die bevorderlijk waren voor het collectief om goed te kunnen functioneren en dan wordt het de normaalste zaak van de wereld dat je elkaar niet besteelt, daar heb je helemaal geen Bijbels gebod of wetboek voor nodig.
Een samenleving die zich meent te moeten bedienen van wetten is daarom niet vrij. Vrijheid is mogelijkheden, maar wetten beperken mogelijkheden. Ik wil hierin echter niet naief zijn en besef dat we door verregaande morele en ethische verzieking een flink eind zijn verwijderd van de morele en ethische correctheid van die natuurvolkeren, iets wat Price eveneens tot zijn verdriet moest constateren. Het gaat me echter om deze basisgedachte: willen we een betere samenleving creeren, dan zullen we betere collectieve GEWOONTES moeten creeren. Religieuze en politieke wetten hebben ons nooit de sociale orde en structuur gebracht die we nastreven. Sterker nog, wetten werken onderdrukkend en beperken creatieve mogelijkheden en daarmee dus vrijheid!
Waarom is dit belangrijk om te beseffen? Omdat als je in wetten denkt, je je laat beperken in je mogelijkheden en je vrijheid. Andersom, als je denkt in mogelijkheden, krijg je meer vrijheid en besef je dat positieve gewoontes je meer brengen dan wetmatigheden. Aangezien de natuur als basisprincipe een oneindig, neutraal creatiepotentieel kent, is het van belang dat we niet denken in termen van onwrikbare 'natuurwetten', maar van mogelijkheden en gewoontes die bevorderlijk zijn voor de overleving van de soort, bijv. de mensheid.
In deze materiele wereld beschouwen we deze als positief, maar kosmisch gezien is het simpelweg een greep uit een oneindig aanbod van mogelijkheden, positief of negatief. Daarom zal ook geen enkele godheid ingrijpen als er dingen fout gaan, want deze vertegenwoordigt simpelweg potentie. Kanker is evengoed creatie als gezond zijn van lijf en leden. Alleen jij zit aan het stuur en Jezus of God zullen je niet verlossen of redden, de verantwoordelijkheid ligt uitsluitend bij jezelf. Groei en ontwikkeling zijn niet mogelijk door wetten, maar worden er juist door onderdrukt. Ze zijn alleen mogelijk door de vorming van positieve gewoontes en principes. Dit is het vrije creatiepotentieel waarmee we op deze wereld komen en we kunnen er elke dag voor kiezen om dit volop te benutten of juist de kop in te (laten) drukken.
Mike