Yep, I'm back!
Misschien goed om nu ook maar weer eens een AA-update te geven:
Ik ben nu 8 maanden nuchter en het bevalt me nog steeds uitstekend! Toch heb ik hier en daar in andere topics laten weten dat ik een soort van 'AA-crisis' heb doorgemaakt. In stap 4 ben je bezig met diepgaande zelfreflectie en introspectie, dit doe je door o.a. een lijst met wrokken, angsten en evt. een sekslijst te maken. Ik zal een voorbeeld geven:
Ik koester een bepaalde wrok naar iemand (zal het algemeen houden en geen namen noemen). In de eerste kolom noteer ik de naam van die persoon. Vervolgens noteer ik wat de oorzaak is van deze wrok, bijv. deze persoon triggert een bepaalde negatieve reactie bij mij omdat hij/zij bazig/dominant is. In de derde kolom noteer ik welk deel van het Zelf hierdoor is aangetast, bijv. het sociale instinct en het zekerheids/veiligheidsinstinct. In de vierde en laatste kolom noteer ik wat mijn aandeel hierin is of is geweest, bijv. in reactie op deze persoon heb ik de neiging in de weerstand te schieten of me boven deze persoon te plaatsen. Die laatste is interessant, want je ziet heel vaak dat het gedrag van een ander dat je triggert (kolom 2) eenzelfde reactie bij jouzelf bewerkstelligt (je wordt zelf ook dominant). Je moet je vervolgens afvragen:
a) hoeveel zin het heeft om een negatieve energie met dezelfde energie te beantwoorden, want je maakt het alleen maar erger en twee mensen zijn dan niet werkelijk met elkaar in contact omdat hun egopersonages het hebben overgenomen en met elkaar in botsing komen.
b) of je werkelijk moreel gezien boven die ander staat, aangezien je je tot hetzelfde niveau verlaagt en daarmee het negatieve gedrag van de ander herhaalt, bevestigt en doorgeeft. Je doorbreekt de cirkel dan niet en komt vervolgens constant dezelfde mensen tegen, net zo lang tot je door gaat krijgen dat je steevast in je eigen egovalkuilen belandt.
Gaat het dan werkelijk om die ander of gaat het om jou? De enige die je kunt veranderen ben jijzelf, maar je ego projecteert graag de eigen negativiteit op een ander, zodat het zelf de dans ontspringt. Je ziet ook in dit voorbeeld dat dit ten koste gaat van het sociale instinct (je gedraagt je negatief en domineert anderen) en je zekerheidsinstict (je reageert zo omdat je je bedreigd voelt). Dit gaat weer ten koste van je zelfbeeld, omdat je je gaat identificeren met deze negativiteit en deze telkens weer manifesteert bij telkens anderen die je ervaart als bazig. God heeft ons 3 instincten gegeven voor onze overleving: sociaal instinct, zekerheidsinstinct en seksinstinct. Wanneer 1 of meerdere van deze instincten negatief en zelfzuchtig worden ingezet (omdat je daarin beschadigd bent) en je hiermee anderen schaadt ben je niet aan het leven volgens God plan maar aan het OVERleven en vervul je niet je ware menselijke potentieel zoals God dit bedoeld heeft. Er is dan ook geen sprake van geestelijke groei en evolutie, je draait voortdurend in dezelfde cirkeltjes rond.
Dit zijn zeer inzichtelijke en effectieve oefeningen in jezelf leren kennen, dus tot zover geen kritiek mijnerzijds op het 12-stappenprogramma. Waar ik echter steeds meer moeite mee begon te krijgen was die voortdurende eenzijdige nadruk op ego en karaktergebreken. Ik ontken geen van beide niet, ook niet dat ik deze heb, maar ik miste eerlijk gezegd de liefde een beetje. Stap 4 hoort m.i. een boekhouding te zijn en deze heeft naast een minkant ook een pluskant.
Ook heb ikzelf 'ego' een definitie gegeven die ik niet terugvind bij AA, nl.: beschadigd/verwond zelfbewustzijn. Dat is een liefdevolle kijk op het ego als uitvergroting/karikatuur van je persoonlijkheid, die is ontstaan uit zelfbehoud en zelfbescherming. Ik zou dan ook niet willen spreken van karaktergebreken, maar van karakterzwakheden en je doorloopt dit programma om te bouwen aan een verwond fundament (karakter) teneinde dit te verbeteren en sterker te maken.
Ik begon het lastig te vinden om te ontwarren waar mijn aangeboren karakter ophield en de aangeleerde/aangedane karakterzwakheden/egomanifestaties begonnen. Dit leidde tot vertwijfeling en dit heb ik besproken met mijn sponsor. Hij heeft me verder op weg geholpen en me moed ingesproken door me te laten weten dat dit bij het proces hoort en ik precies op koers ben. Dat kwam precies op het juiste moment, want ik stond op het punt om de handdoek in de ring te gooien! Maar ook dat maakt onderdeel uit van het proces, want ik maak de doodsstrijd van mijn ego mee.
Ik hoop dat jullie me nog kunnen volgen. Met Joost neem ik momenteel deze stap ook door, wellicht dat hij nog een duit in het zakje wil doen (voel je niet verplicht, Joost, jij bepaalt wat je hier wel en niet wil delen). Er zijn nog twee anderen met wie ik deze stap momenteel doorneem, maar die schrijven hier niet actief mee. Stap 4 is een bijzondere stap en het sterkt mij in de overtuiging dat iedereen gebaat is bij dit stappenwerk.
In stap 7 mag ik deze last, die ik m'n hele leven lang al met me meedraag, gaan overgeven aan mijn Hogere Macht. Ik kan eerlijk gezegd niet wachten! Mijn sponsor raadt me nu al aan om e.e.a. niet meer zo intellectueel (tja, dat krijg je met die analisten) te benaderen maar het meer 'hogerop' te zoeken, via de spirituele weg, het lijntje met mijn Hogere Macht. All shall be revealed, zegt hij, gewoon de stappen 1 voor 1 doen en verder niet teveel over nadenken. Niet nadenken? Dat is al een uitdaging op zich! Maar hij heeft gelijk, gewoon meer 'zijn', in het moment, daar draait het om. Maar wat ik wilde zeggen over stap 7, ik heb die last lang genoeg gedragen en ik kan het niet zelf oplossen (anders was ik niet gaan drinken). Mijn Hogere Macht kan deze echter wel dragen. Dat is ook wat ver-geven betekent: weggeven. Het betekent ook: volledig geven. Dat klopt, ik moet me volledig geven aan mijn Hogere Macht. Daar werk ik nu naartoe, op naar de volgende!
Mike