Op Activist Post lees ik
dit stuk van Brandon Smith, dat precies omschrijft waar ik voor sta en waarom de argumenten van Aart geen hout snijden:
Over de universele strijd voor menselijke vrijheid en waarom onze elite niet moet worden onderschat als opponent in deze strijd:
While I am firmly on the side of liberty and am willing to fight and trade my life to stop the “New World Order” the globalists are so obsessed with, I will not turn this examination of their tactics into a blind or one-sided farce. I will point out where the elites are effective just as I will point out where they are ineffective. It would do more harm than good to portray the globalists as “stupid” or bumbling in their efforts. They are not stupid. They are actually astonishingly clever and should not be underestimated.
Zoals je kunt lezen is hij bereid zijn leven te geven voor deze strijd. Aart zit liever in de zon en denkt positieve gedachten.
Dat deze vrijheidsbeweging, met al hun internetactivisme, wel degelijk effectief is, blijkt wel uit dit citaat:
I do see, though, a rather large weakness in the plan to ignite a communist vs. fascist meltdown in the U.S., and that weakness is the existence of the Liberty Movement itself. The movement has grown rather sophisticated in its media presence and prevalent in influence. It does have enough sway now to defuse some aspects of a rise to fascism in the political Right. The only option the elites have is to find a way to co-opt us. If they can manipulate the Liberty Movement into supporting a fascist system, then they would be very close to winning the entire fight. This would be highly unlikely given the stubbornness of liberty proponents when adhering to their principles.
The elites might be able to get a large part of the public to take sides in their false paradigm, but if they can’t con the millions that make up the Liberty Movement into the fold, then their job becomes much harder.
Wat ik terugzie bij Aart en ook bij anderen is moreel relativisme. Dat is de 'nuance', het 'grijze middengebied' opzoeken. Immers, de waarheid ligt toch in het midden? NOT:
Moral relativism is perhaps the pinnacle goal of the globalists. Why? Because if you can convince an entire society that their inherent conscience should be ignored and that their inborn feelings of morality are “open to interpretation,” then eventually ANY evil action can be rationalized. When evil becomes “good,” and good becomes evil, evil men will reign supreme.
The problem is, conscience is an inborn psychological product, a result of inherent archetypal dualities universal to almost all people. It is ingrained in our DNA, or our very souls if you believe in such a thing. It cannot be erased easily.
Moral relativism requires a person to treat every scenario as a “gray area.” This is not practical. Conscience dictates that we treat every situation as potentially unique and act according to what we feel in our hearts is right given the circumstances. This does not mean, though, that there is no black and white; or that there are no concrete rules. There is almost always a black and white side to any situation dealing with right and wrong. Moral “dilemmas” are exceedingly rare. In fact, I don’t think I have ever encountered a real moral dilemma in history or in personal experience. The only time I ever see moral dilemmas is in movies and television.
Metafysisch gezien is de aardse realiteit een dualistische, op basis van twee tegenovergestelden die elkaar hoogstens tegemoet kunnen komen, maar nooit kunnen samensmelten tot een coherent, objectief en statisch middengebied. Dat laatste past niet in de wet van creatie en noemen we: dood. Onze elite hangt dan ook een doodscultus aan en eenieder die dat middengebied nastreeft is bewust of onbewust medeplichtig aan deze agenda. En laat de grootste groep medeplichtigen nu vrouwen zijn! Dat komt omdat ze collectivistisch zijn ingesteld:
The very core of globalism and the NWO is the position that sovereignty and individualism must be sacrificed for the “good of the group;” in other words, they promote collectivism. Of course, groups by their very nature are abstractions; they only exist as long as the individuals within them recognize them as viable. Unfortunately, collectivists do not accept this fact because it would mean that the group, no matter how utopian, is not the pinnacle of human existence – rather, the individual is and always will be the pinnacle of human existence.
The elites MUST convince people that individualism is dangerous and that collectivism is the only way to prevent the tragedies wrought by those who wish to be separate. Of course, most of the tragedies we experience on a national or global scale are actually engineered by the elites, not by wild individuals or sovereign nations looking for trouble. They then blame the very concept of sovereignty as a barbaric ritual from the past that must be abolished for the sake of all.
In order for the globalists to reinforce the need for collectivism, though, they must engage people on an individual psychological level. Most human beings have an inherent desire to interact with their fellow man, but they also have an inherent identity and drive to pursue their own development without interference. We like to be a part of a group as long as our participation is healthy and voluntary and our associations are a matter of choice.
Human beings are instinctively tribal, but we have psychological and biological limits to the size of the tribe we prefer to be a part of. Robin Dunbar, a professor of evolutionary psychology prevalent in the 1990s, found that there is a cognitive limit to the number of individuals any one person can maintain stable relationships with. Dunbar found this number to be between 100 – 200 people. A limitation also extends to the size of effective groups versus ineffective groups. He found that effective tribes and communities tend to remain between 500 – 2500 people.
The human mind does not adapt well to vast tribal groups, and recoils from the idea of a “global tribe.” The truth is, human beings function far better in smaller groups and they do not like to be forced into participating in any group, let alone larger groups. This may account for the feeling of isolation that is common among people who live in metropolitan areas. They are surrounded by millions of neighbors and perhaps hundreds of associates yet they still feel alone because they do not have a functioning tribe of acceptable size.
Vast numbers of people can be tied together by an ideal that resonates with them, which is the only purpose for nations to form (to protect that ideal), but that is as far as the voluntary association goes. Globalist collectivism is simply unnatural. People know it unconsciously, they know it is an act of force and oppression, and will invariably move to sabotage its false tribalism as they begin to see its true colors.
Wat hij hier schrijft is dat individualisme aan de basis heeft gestaan van het menselijke bestaan. Mensen hebben als de sociale wezens die zij zijn weliswaar de behoefte om interactie met elkaar te vertonen en groepen te vormen, maar deze groepen moeten niet te groot worden. In het bedrijfsleven is er nu een trend om grote bedrijven op te delen in kleine subbedrijven die zelfstandig opereren en bestaan uit 'stammen' van maximaal 150 mensen, dat lijkt de magische grens te zijn. Gaandeweg is er ook het besef in vooruitstrevende bedrijven dat een top-down structuur in dit soort kleine ondernemingen niet meer nodig is, weg met de managers! In een dergelijke kleine structuur kun je relatief horizontaal (plat) werken, waarbij de verantwoordelijkheid gedeeld wordt door allen en het individu dus meer voorop komt te staan boven het collectief. Dit is hoe mensen altijd hebben gefunctioneerd en onze elite kan proberen wat zij willen, maar je verandert de menselijke natuur niet.
Dit is overigens waarom vrouwen en homo's ook niet aan het roer moeten staan. Zij vertegenwoordigen een vrouwelijke, collectivistische energie, een bijenkorf met een dictatoriale koningin aan het hoofd. Dat werkt misschien voor insecten, maar wij mensen hebben mannelijke, patriarchale energie nodig voor ons leiderschap, omdat deze individualiteit vooropstelt. Jawel, Mikey is weer een sexist en een racist en weet ik wat allemaal niet meer. Big fucking deal, Brandon Smith legt uit waarom:
Their cultism has dulled their senses to reality and they have abandoned truth in the name of control.
Onze elite zet controle in de plaats van waarheid. Seksistisch, racistisch, antisemitisch of niet, de waarheid mag niet alleen gezegd worden, hij MOET gezegd worden! Dit is de manier waarop we hun kunstmatige sociale constructies steen voor steen kunnen afbreken, met pure, ongezouten waarheid:
This is where the globalist philosophy really begins to break down. The elitist pursuit of total information awareness and total social control is truly perverse and insane, and insanity breeds delusion and weakness. The fact is, they will NEVER complete the goal of complete micro-control. It is mathematically and psychologically impossible.
Zijn boodschap is vooral belangrijk voor diegenen die voortdurend beweren dat de elite allang gewonnen heeft, dat iedereen onderdeel uitmaakt van het spel (ook Poetin) en dat alle gaten zijn dichtgetimmerd. De invidualistische kracht van mensen maakt ze onvoorspelbaar en bovendien wordt de elite met elk succes dat ze boeken arroganter en hoogmoed komt voor de val:
First, in any system, and in complex systems most of all, there are always elements that cannot be quantified or predicted. To understand this issue, I recommend studying the Heisenberg Uncertainty Principle. To summarize, the uncertainty principle dictates that anyone observing a system in action, even from a distance, can still affect the behavior of that system indirectly or unconsciously in ways they could never predict. They are also limited by their ability to objectively perceive all available elements of what they observe. Unknown quantities result, predictability goes out the window and total control of that system becomes unattainable.
This principle also applies to human psychology, as numerous psychoanalysts have discovered when treating patients. The doctor, or the observer, is never able to observe their patient without indirectly affecting the behavior of their patient in unpredictable ways. Therefore, a completely objective analysis of that patient can never be obtained.
What the elites seek is a system by which they can observe and influence all of us in minute detail without triggering a reaction that they wouldn’t expect. The laws of physics and psychology derail this level of control. There will always be unknown quantities, free radicals, wild cards, etc. Even a seemingly perfect utopia can be brought down by a single unknown.
Onze geschiedenis toont steevast aan dat slechts 1 individu dat tegen de stroom op durfde te roeien maatschappelijke verandering teweeg kan brengen. Het is het 'butterfly effect', waarbij de vleugelslag van een vlindertje enorme thermische stromen teweeg kan brengen, die elders ter wereld misschien uitmonden in een gigantische storm. Daarom is individualisme zo belangrijk, daarom is het zo belangrijk om politiek incorrect te zijn en te zeggen waar het op staat.
Nu gaan we een stukje dieper. De illusie van onze Talmoedische elite is dat ze geen kinderen van God zijn, maar dat God een stumperd is en dat het de mens is die uit kan groeien tot een god. Metafysisch is dat onmogelijk, aangezien we als mensen slechts met een deelbewustzijn op de aarde zijn gekomen en dus slechts een deeltje van God zijn en nooit zelf goden kunnen zijn. Het beste wat we kunnen bereiken is dat we halfgoden worden, maar de fysieke beperking van ons bewustzijn als gevolg van onze incarnatie (en dus vertraging van de immateriele, alwetende energie) maakt dat er een duidelijke grens zit aan hoe hoog we kunnen eindigen op de 'stairway to heaven'. Volledige godheid blijkt ook mathematisch onmogelijk te zijn:
Now, why was an elitist like Russell who openly championed scientific dictatorship so concerned by Godel? Well, because Godel, in mathematical terms, destroyed the very core of the globalist ideology. He proved that the globalist aspirations of godhood would never be realized. There are limits to the knowledge of man, and limits to what he can control. This is not something globalists can ever accept, for if they did, every effort they have made for decades if not centuries would be pointless.
Opnieuw benadrukt Brandon Smith de waarde van het onvoorspelbare individu om een eind te maken aan hun tyrannie. Daarom is het zo waardevol om niet te verzaken in de strijd om onze vrijheid van bewustzijn, ook al stuit je op nog zoveel weerstand:
This might explain the establishment’s constant attention to the idea of the “lone wolf” and the damage one person acting outside the dictates of the system can do. This is what the elites fear most: the possibility that despite all their efforts of surveillance and manipulation, individuals and groups may one day be struck by an unpredictable urge to pick up a rifle and put the globalists out of everyone’s misery. No chatter, no electronic trail, no warning.
This is why they are destined to lose. They can never know all the unknowns. They can never control all the free radicals. There will always be rebellion. There will always be a Liberty Movement. The entirety of their utopian schematic revolves around the need to remove unknowns. They refuse to acknowledge that control at these levels is so frail it becomes useless and mortally dangerous. In their arrogance, they have ignored the warnings of the very sciences they worship and have set their eventual end in stone. While they may leave a considerable path of destruction in their wake, it is already written; they will not win.
Over positieve gedachten gesproken, het werkelijke positvisme zit hem in individualisme gekoppeld aan actie!
Mike
). MAar er zijn nu eenmaal mensen die wel in NL willen blijven, die het gevoel hebben dat ze dat NL gekregen hebben van hun voorouders en dat ze dat willen doorgeven aan hun kinderen. Moeten die dan tegen hun zin maar verhuizen naar een land waar ze nu nog wel kunnen doen wat ze willen (want ook al zijn er nu nog plaatsen waar het te doen is, hoe gaat het daar over 20 jaar zijn?). Is dat fair? Hebben wij dan het recht om te zeggen wat maak je je nu druk vertrek toch? Ga toch ergens anders lekker in je kracht zitten zijn en ga daar groeien? Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen dat niet willen. En dan blijft mijn vraag, hoe blijf je positief te midden van alle onrecht en misstanden. 
