Het valt me nog mee dat ik nog niet door iemand hier ben beschuldigd van 'generalisaties'. Ik heb een deel van mijn jeugd doorgebracht in de jaren '70 en een deel in de jaren '80. Het grote verschil is dat ik in de jaren '80 met lede ogen toezag hoe politiek links de overhand begon te nemen en hoezeer dit discussies bemoeilijkte. Overigens besef ik nu pas hoezeer het 'linkse dictaat' de dialoog bepaalde, zelf was ik destijds niet heel erg actief bezig met politiek. Ik spreek hier over mijn persoonlijke ervaringen met discussies en de tegen'argumenten' (afkomstig van links, weet ik nu) waar ik mee te maken had.
Een voorbeeld:
Ik had in de tweede helft van de jaren '80 nog niet zo lang mijn rijbewijs en al helemaal geen eigen auto, maar ik mocht de auto van mijn ouders lenen om samen met mijn broer een bluesconcert in Nijmegen te gaan zien (we waren toen verhuisd naar Brabant). Omdat we toch een auto hadden vroeg ik een vriend van mij mee en mijn broer een vriend van hem.
Het concert was helemaal super en we reden uitgelaten terug, maar eerst moest ik als chauffeur nog die twee vrienden van ons thuis afzetten, de een in Nijmegen en de ander buiten Nijmegen. We waren goed en wel op weg, toen een auto voor ons supertraag reed. Er waren geen andere auto's op dat moment op die weg en dus brak ik de regels en haalde ik rechts in en terwijl we de auto passeerden staken we met z'n allen de middelvinger op. Ik weet het, niet goed te praten, maar we waren dan ook jong en onbezonnen.
Wat er toen gebeurde was dan ook niet helemaal verwacht. De auto haalde ons weer in en begon toen voortdurend pompend te remmen in een poging om ons te doen stilstaan. Daar had ik op mijn beurt geen trek in en dus passeerde ik hem opnieuw en sloeg bij de eerste de beste afslag razendsnel en zonder vooraf aan te geven af. In principe had ik de auto dus afgeschud, maar helaas maakte ik de inschattingsfout dat hij verder was gereden en dat het veilig was om terug te gaan omdat daar een van onze vrienden woonde en deze nog steeds thuis moest worden afgezet.
Daar had de andere bestuurder op gegokt en hij stond ons op te wachten! Er volgde een wilde achtervolging door een buurt die ik niet goed kende en helaas voor ons betekende dit dat ik een doodlopende weg in reed. Ik kon uiteindelijk dus niet meer verder en had geen andere keus dan te stoppen. Maar wat kon ons gebeuren? Wij waren met vier man en hij in zijn eentje, dus als het op vechten aan zou komen waren wij in de meerderheid.
Ik stapte uit en vroeg hem wat nou zijn probleem was. Zijn antwoord? Hij spoot antivries in mijn ogen! Hierdoor was ik tijdelijk verblind en toen ik weer een beetje kon zien zag ik dat hij aan het vechten was met mijn broer. Ik heb hem toen van mijn broer afgetrokken en een ongenadig pak rammel gegeven, waarbij ik met mijn vuist op zijn hoofd beukte, zo hard dat mijn broer het gevecht stopte, anders had ik hem misschien wel doodgeslagen.
Je zult je misschien wel afvragen waarom onze twee ‘vrienden’ niet meevochten. Die hebben we dus die avond leren kennen als lafaards, want zij bleven zitten bibberen op de achterbank van de auto en lieten ons het vuile werk opknappen. Wat heeft dit nu allemaal te maken met het punt wat ik wil maken over discussieren in de jaren ’80? Alles.
Mijn broer nam toen rijles en had nog geen rijbewijs, maar ik kon niet goed genoeg zien door de antivries in mijn ogen en dus kroop hij achter het stuur om mij naar de Eerste Hulp te brengen van het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Daar werden we geholpen door een verpleegster die mijn ogen uitspoelde en er zalf in spoot. Zij wilde weten wat er gebeurd was en wij vertelden dat een Turk of Marokkaan (het onderscheid was voor ons op dat moment in het donker niet echt duidelijk) ons dit had aangedaan.
En nou komt-ie. Wat zei deze politiek correcte verpleegster? ‘Maar het had net zo goed een Nederlander kunnen zijn’. Wat?! Denk je dat ik een blanke Nederlander niet net zo goed half dood had geslagen onder dezelfde omstandigheden? Wat kan mij het nou schelen dat het geen autochtone Nederlander was, hij had mij en mijn broer aangevallen!
Ik weet nog dat ik de dag erna naar de huisarts ging omdat ik mijn vuist verstuikt had van de harde stompen die ik op deze ‘Murk’ had uitgedeeld en hem het verhaal vertelde. Ik zal zijn woorden nooit vergeten: ‘Maar dat had je ook helemaal niet moeten zeggen. Je had moeten zeggen dat het een donkergekleurde jongeman van etnisch-arabische origine was’. Een klassiek antwoord!
In die tijd heeft de PC-ellende van ‘tolerantie’ jegens allochtonen, homo’s, feminisme en andere vormen van ‘culturele diversiteit en verrijking’ een vlucht genomen. Veel, zo niet alles, van wat ik hier verkondig over dit soort onderwerpen heb ik altijd al gevonden. Je kunt je dus voorstellen dat ik met mijn meningen afweek van de gangbare politiek correcte meningen, die zich als een virus aan het verspreiden waren door de samenleving. Toen al kreeg ik exact dezelfde cliches terug als nu: jij generaliseert, je mag niet generaliseren.
O nee? Mag ik niet generaliseren? Zullen we dan voortaan ook maar weersvoorspellingen, enquetes onder de bevolking en verkiezingspeilingen afschaffen? We kunnen dan ook meteen het in de linkse wereld zo populaire vak ‘sociologie’ afschaffen. Of antropologie. Iedereen is immers uniek en er zijn helemaal geen factoren die volken, culturen en samenlevingen binden. Wie dat wel beweert, die 'generaliseert'. Weston Price moet dan wel een enorme 'generalisator' zijn geweest!
Natuurlijk mag je wel generaliseren, maar je moet wel zorgen dat je generalisaties gebaseerd zijn op een aantoonbaar representatief deel van de groep waarover je iets beweert, anders blaat je alleen maar loze onzin. Zo heb ik altijd een interesse gehad in de verschillen tussen mannen en vrouwen en heb ik altijd moeten constateren dat vrouwen de werkelijke materialisten en egoisten zijn en niet mannen.
Zoveel jaar later stuit ik dan ineens op onderstaand filmpje van Turd Flinging Monkey, dat BEARGUMENTEERT waarom deze ‘generalisatie’ daadwerkelijk klopt. En uiteraard krijgt ook hij naar zijn hoofd geslingerd dat hij niet mag generaliseren. Ik raad je aan het filmpje te bekijken en als je de argumenten op je in kan laten werken zonder emotionele kniereflexen te vertonen, zul je tot de conclusie komen dat er op z’n minst iets in zit wat hij zegt. Had ik toen maar internet gehad, dat was een stuk makkelijker discussieren geweest!
Mike
