Onderstaand filmpje van TFM is genaamd 'The Tyranny of the Weak', de tyrannie uitgeoefend door zwakkeren. Hierin maakt hij gehakt van het 'democratische' idee dat de belangen van de meerderheid zwaarder wegen dan de belangen van een minderheid.
Het is allemaal heel duidelijk dat een elite die bijv. 5% van de bevolking uitmaakt en tyrannie uitoefent over de meerderheid van 95% ondemocratisch is. Maar wat nou als 51% van de bevolking (vrouwen) de overgebleven 49% (mannen) bepaalt? Is dat democratie of tyrannie? Is een meerderheid eigenlijk wel zaligmakend of moeten we ook kijken naar de individuele KWALITEITEN van personen, of ze nu tot een meerderheid behoren of niet?
Op basis van het valse gelijkheidsprincipe hebben we nu bijv. het homohuwelijk. Aart beargumenteert dat dit er op basis van democratische beginselen is gekomen en daar heeft hij gelijk in. Immers, de door een meerderheid van de bevolking gekozen regering heeft namens die meerderheid dit huwelijk mogelijk gemaakt, geen speld tussen te krijgen. Of is dit gewoon tyrannie, ons opgedrongen door de overheid? Als we het meerderheidscriterium loslaten en we gaan kijken naar de KWALITEITEN die twee personen inbrengen in een huwelijk op basis van natuurwetten, niet door mensen bedachte 'sociale evolutie', dan zien we dat de basis van het burgerlijk huwelijk wordt gevormd door een MAN en een VROUW teneinde nageslacht te kunnen voortbrengen, dit op te voeden in een gezinssituatie en in het verlengde daarvan een samenleving te vormen. Is het in het algemene belang voor een samenleving om twee mensen van hetzelfde geslacht de mogelijkheid te geven om in de echt te treden? Niet als we het natuurlijke criterium hanteren, want hier komt geen nageslacht en dus geen samenleving van. Zo bezien is deze gelijktrekking van het burgerlijk huwelijk dus zelfs ondermijnend voor de samenleving!
Maar nu bega ik een zonde, de zonde van de politieke incorrectheid, die helemaal niet uitgaat van gelijkheid en durft te erkennen dat er wel degelijk verschillen moeten worden gemaakt op basis van aloude natuurwetten, geen nieuwerwetse sociale constructies. Dit betekent dat, afhankelijk van de doelen die worden nagestreefd, de ene groep wel degelijk beter of slechter geschikt is voor bepaalde doeleinden. Heteroparen zijn beter geschikt voor een gezinssituatie dan niet-hetero's en dit kan dus wel degelijk een basis vormen voor het uitsluiten van homo's voor het huwelijk. We zijn echter ons gezond verstand kwijtgeraakt en hevig geindoctrineerd met het idee dat iedereen maar 'gelijk' moet zijn, waardoor we de maatschappelijke belangen voor onze overleving compleet uit het oog zijn verloren.
En wie zijn de grootste pleitbezorgers van deze 'gelijkheid'? Juist ja, vrouwen. Zie ook de in dit draadje veelvuldig gehanteerde argumenten van vrouwen, waarin voortdurend wordt gesteld dat mannen niet beter of slechter zijn dan vrouwen, alleen 'anders'. Nee dames, in sommige dingen zijn jullie beter dan wij en in andere dingen zijn wij beter dan jullie, er bestaat in de natuur geen gelijkheid! Onder invloed van vrouwen (stemrecht) hebben we nu een feministische matriarchie, die de tyrannie van de zwakkeren mogelijk heeft gemaakt. Vrouwen zijn in vele belangrijke opzichten aantoonbaar zwakker dan mannen, maar omdat ze 51% van de bevolking uitmaken hebben ze een (krappe) meerderheid en volgens de wetten van de democratie hebben zij dus een meerderheidsstem, ook al richt dit de samenleving ten gronde. Is dit puur een cijfermatig gegeven (51 vs. 49) of telt het belang van mannen voor de overleving van de hele groep (mannen EN vrouwen) niet zwaarder? Nogmaals, er bestaat geen gelijkheid, we moeten kijken naar de INDIVIDUELE KWALITEITEN die personen inbrengen voor het geheel, of ze nu een meerderheid zijn of niet.
Het collectivisme van de links-progressievelingen houdt helemaal geen rekening met dit soort individualisme maar legt individuen juist een meerderheidsdictaat op, terwijl men alleen maar in woord belijdt dat we 'allemaal uniek zijn' maar in daad deze uniekheid juist onderdrukt. En links kiest nu eenmaal altijd partij voor de zwakkeren. Juist zij die weinig of niets inbrengen in de samenleving worden gepamperd, ten koste van hen die de samenleving opbouwen en onderhouden. Dit is parasitair gedrag en richt een samenleving ten gronde. Getalsmatig mag dit dan misschien op een meerderheidsbeginsel gebaseerd zijn, maar uiteindelijk heeft niemand hier belang bij!
Sommige mensen zijn dus meer waard voor de samenleving dan anderen. Een domme massa kan zijn eigen graf graven, tenzij een klein aantal slimmeriken hen weet te redden van de ondergang. Hoezo zijn we gelijk? TFM beargumenteert dat we nu te maken hebben met een tyrannie van de zwakkeren, die parasiteert op de sterkeren en zich ook nog eens moreel superieur voelt. Hoe 'gelijk' is dat dan? We zien dat bijv. bij vegetariers die zichzelf verheven voelen boven vleeseters, maar het is natuurlijk ook een belangrijk principe achter het feminisme, dat helemaal niet streeft naar 'gelijkheid', maar naar tyrannie van vrouwen (het zwakke geslacht) over mannen (het sterke geslacht). Hierbij is alles geoorloofd, incl. chantage, censuur en zelfs genocide (communisme is de dodelijkste ideologie die er bestaat).
Ik schreef al dat ik een politiek incorrecte 'zonde' had begaan. In de sociale omgang maakt onze 'hive mind' dat de sterken door de zwakken worden vernederd en opgezadeld met een schuldgevoel en soms zelfs met geweld worden bedreigd. TFM maakt het punt dat aan de basis van de pyramide de zwakken staan, die hij onderverdeelt in vrouwen en zwakke mannen. Bovenaan staan sterke mannen die de boel bij elkaar proberen te houden en iedereen onderaan wil iets van deze sterke, verantwoordelijke mannen, die nu op alle mogelijke manieren van binnenuit worden aangevallen door een onverantwoordelijke meerderheid die juist door de sterken worden beschermd! TFM stelt dat de zwakken uit zijn op pure macht, terwijl de sterken uit zijn op 'meaning' (zinvolle invulling van macht op basis van zelfreflectie). De zwakken doen niet aan zelfreflectie en gaan net als kleine kinderen janken en schreeuwen om hun zin te krijgen.
De verzorgingsstaat die we op 'democratische' wijze hebben gecreeerd (51% van de bevolking stemrecht verlenen) is een parasitair systeem dat de zwakkeren een perfect excuus verleent om hun slachtoffergedrag te handhaven en alsmaar meer bestaansmiddelen te eisen van hen die het bij elkaar moeten verdienen, pure 'democratische' uitbuiting. En dit monster is onverzadigbaar en wil alsmaar meer, het is nooit genoeg! De Britse schrijver Oscar Wilde, nota bene een HOMOSEKSUEEL, schreef ooit: "De geschiedenis van vrouwen is de geschiedenis van de ergste vorm van tyrannie die de wereld ooit heeft gekend: de tyrannie van de zwakken over de sterken. Het is de enige vorm van tyrannie die blijvend is." Zelfs homoseksuele mannen wisten dit vroeger! Maar sinds de opkomst van het moderne feminisme hebben vrouwen de homo's ook in hun gelederen weten in te lijven. De reden waarom Wilde schreef dat deze vorm van tyrannie niet weggaat is omdat diegenen die de tyrannie uitoefenen van mening zijn dat ze in hun recht staan en dus geen zelfreflectie kennen, waardoor ze hun wangedrag niet corrigeren. Ze rechtvaardigen hun slavenmoraliteit en parasitaire instelling op basis van een vals gevoel van superioriteit (hoezo 'gelijkheid'?), zonder ook maar een greintje bescheidenheid en dankbaarheid te tonen aan hen die dit financieren. Naast vrouwen zijn er talloze minderheidsgroeperingen die precies hetzelfde doen, zoals bijv. de LHBT's en asielzoekers, maar alleen omdat VROUWEN hen steunen en voor hun 'belangen' opkomen.
We begeven ons op een neerwaartse helling als maatschappij als het alleen maar om de democratische aantallen gaat i.p.v. de individuele kwaliteiten die mensen inbrengen voor de samenleving en voor de mensheid. Is het algemeen belang werkelijk alleen maar uit te drukken in kwantiteit, of gaat het eerder om kwaliteit? Een zeer valide punt van TFM, dat vaak over het hoofd wordt gezien - op eigen risico voor de maatschappij. Hij daagt ons uit om na te denken over onze eigen moraliteit!
Mike