G
Guest
Guest
Grootheidswaanzin...?
Feminisme
- Onderwerp starter fatsnotbad
- Startdatum
A
Anna
Guest
Al die witregels.
Ik zie het probleem niet bij anderen, dus weet niet waarom mijn postings het euvel wel hebben.
Hoe dan ook, de opmaak van mijn reacties is met vele witregels.
Ik zie het probleem niet bij anderen, dus weet niet waarom mijn postings het euvel wel hebben.
Hoe dan ook, de opmaak van mijn reacties is met vele witregels.
A
Anna
Guest
En dus sorry voor een opmaak waar ik niets aan kan doen.
Ik zie het probleem niet bij anderen
Ware woorden. Geldt nl. ook voor jouw reacties t.o.v. die van anderen.
Ron moest geofferd worden, what a shame…
Die beslissimg heeft Henk genomen, niet ik. Hij vond dat Ron niet dacht in oplossingen en enkel problemen belichtte. Daarnaast is Henk van mening dat de ontwikkelingen wereldwijd die ik wekelijks belicht te belangrijk zijn geworden en dat gezondheidsnieuws hier secundair aan is. Ik sta achter de beslissing van Henk, anders zou ik me ook teruggetrokken hebben. Wel heb ik nog gebeld met Ron hierover en dat gesprek verliep in een goede sfeer.
Voor en dan weer tegen fenimisme.
Je hebt een grandioze impact op je trouwe volgers, maar desondanks heb jij de waarheid ook niet in pacht en belicht je het vanuit jouw ivoren toren visie.
Als je aan begrijpend lezen had gedaan had je kunnen lezen dat de islam wel een feministische revolutie kan gebruiken. Hier in het westen dient het feminisme verbannen te worden naar de prullenbak van de geschiedenis, want het richt onze samenleving van binnenuit te gronde. Best knap in slechts 100 jaar tijd!
Vervolgens ben ik van mening dat feminisme in de grond een belangrijke beweging is geweest om vrouwen op een meer gelijkwaardig niveau te plaatsen.
Je kunt alles, maar dan ook alles door een bril lezen die alles maar dan ook alles inverteert.
Interessante manier van redeneren. Ziehier de (verborgen) marxist die alle vrouwen zijn. De ideologie zal het altijd winnen van de feiten, omdat de emotie het altijd wint van de feiten. Gewoon negeren dat het feminisme van het begin af aan onderdeel uitmaakt van het communisme dat in dezelfde 100 jaar verantwoordelijk is voor maar liefst 100 miljoen doden. Het is dezelfde 'logica' als zeggen: maar dat was niet het echte communisme. Gewoon Het Beest niet in de ogen kijken en jezelf tot gewillige handlanger maken van Het Kwaad, omdat jouw gevoelens belangrijker zijn dan de keiharde feiten en cijfers. Je hebt zojuist duidelijk gemaakt waarom communisme en socialisme altijd via de emotioneel manipuleerbare vrouwelijke geest voet aan de grond weet te krijgen. Daarom is vrouwen kiesrecht verlenen maatschappelijke en sociale zelfmoord.
Daarnaast ben ik van mening dat je een achterlijk beeld van vrouwen hebt.
Elke vrouw bombarderen tot narcist is not done.
Ga je schamen.
Als het aan feministen ligt verdwijnt de vrijheid van meningsuiting en met een zwakke beta als Mark Rutte aan het roer zijn we hard op weg om deze af te schaffen. Vooralsnog heb ik echter nog steeds een grondwettelijk recht om te zeggen wat ik vind, net als jij dat hebt. En daar schaam ik me niet voor. Ik vertrouw er op dat mijn forumleden in staat zijn om mijn woorden op de juiste waarde te schatten en op een forum mag er zeker ook een uitwisseling van tegenovergestelde meningen zijn. Je probeert me telkens in de tirannieke hoek neer te zetten, maat daarvoor moet je bij feministen zijn.
Deze bewaar ik voor het laatst:
Waar ik me even voor wil excuseren is de opmaak.
Ik kan echter niet compact reageren, alles wordt uitgebreid letterlijk tentoongespreid.
Werk voor de moderator lijkt me.
Dus jij hebt ALS ENIGE problemen met de opmaak van posts, maar ik als moderator moet dit voor je oplossen. Schitterend toch, dat vrouwenbrein? Dit is Karen ten voeten uit: I am the problem, let me speak to the manager. Vrouwen en persoonlijke verantwoordelijkheid, het blijft lastig.
Mike
Ware woorden. Geldt nl. ook voor jouw reacties t.o.v. die van anderen.
Ron moest geofferd worden, what a shame…
Die beslissimg heeft Henk genomen, niet ik. Hij vond dat Ron niet dacht in oplossingen en enkel problemen belichtte. Daarnaast is Henk van mening dat de ontwikkelingen wereldwijd die ik wekelijks belicht te belangrijk zijn geworden en dat gezondheidsnieuws hier secundair aan is. Ik sta achter de beslissing van Henk, anders zou ik me ook teruggetrokken hebben. Wel heb ik nog gebeld met Ron hierover en dat gesprek verliep in een goede sfeer.
Voor en dan weer tegen fenimisme.
Je hebt een grandioze impact op je trouwe volgers, maar desondanks heb jij de waarheid ook niet in pacht en belicht je het vanuit jouw ivoren toren visie.
Als je aan begrijpend lezen had gedaan had je kunnen lezen dat de islam wel een feministische revolutie kan gebruiken. Hier in het westen dient het feminisme verbannen te worden naar de prullenbak van de geschiedenis, want het richt onze samenleving van binnenuit te gronde. Best knap in slechts 100 jaar tijd!
Vervolgens ben ik van mening dat feminisme in de grond een belangrijke beweging is geweest om vrouwen op een meer gelijkwaardig niveau te plaatsen.
Je kunt alles, maar dan ook alles door een bril lezen die alles maar dan ook alles inverteert.
Interessante manier van redeneren. Ziehier de (verborgen) marxist die alle vrouwen zijn. De ideologie zal het altijd winnen van de feiten, omdat de emotie het altijd wint van de feiten. Gewoon negeren dat het feminisme van het begin af aan onderdeel uitmaakt van het communisme dat in dezelfde 100 jaar verantwoordelijk is voor maar liefst 100 miljoen doden. Het is dezelfde 'logica' als zeggen: maar dat was niet het echte communisme. Gewoon Het Beest niet in de ogen kijken en jezelf tot gewillige handlanger maken van Het Kwaad, omdat jouw gevoelens belangrijker zijn dan de keiharde feiten en cijfers. Je hebt zojuist duidelijk gemaakt waarom communisme en socialisme altijd via de emotioneel manipuleerbare vrouwelijke geest voet aan de grond weet te krijgen. Daarom is vrouwen kiesrecht verlenen maatschappelijke en sociale zelfmoord.
Daarnaast ben ik van mening dat je een achterlijk beeld van vrouwen hebt.
Elke vrouw bombarderen tot narcist is not done.
Ga je schamen.
Als het aan feministen ligt verdwijnt de vrijheid van meningsuiting en met een zwakke beta als Mark Rutte aan het roer zijn we hard op weg om deze af te schaffen. Vooralsnog heb ik echter nog steeds een grondwettelijk recht om te zeggen wat ik vind, net als jij dat hebt. En daar schaam ik me niet voor. Ik vertrouw er op dat mijn forumleden in staat zijn om mijn woorden op de juiste waarde te schatten en op een forum mag er zeker ook een uitwisseling van tegenovergestelde meningen zijn. Je probeert me telkens in de tirannieke hoek neer te zetten, maat daarvoor moet je bij feministen zijn.
Deze bewaar ik voor het laatst:
Waar ik me even voor wil excuseren is de opmaak.
Ik kan echter niet compact reageren, alles wordt uitgebreid letterlijk tentoongespreid.
Werk voor de moderator lijkt me.
Dus jij hebt ALS ENIGE problemen met de opmaak van posts, maar ik als moderator moet dit voor je oplossen. Schitterend toch, dat vrouwenbrein? Dit is Karen ten voeten uit: I am the problem, let me speak to the manager. Vrouwen en persoonlijke verantwoordelijkheid, het blijft lastig.
Mike
Vervolgens ben ik van mening dat feminisme in de grond een belangrijke beweging is geweest om vrouwen op een meer gelijkwaardig niveau te plaatsen.
Dat was denk ik de intentie van veel feministes. Het feminisme is echter gecorrumpeerd en een gereedschap geworden voor een agenda die zowel anti man als anti vrouw is, close gerelateerd aan de genderideologie (je mag daarover niet denken wat je wilt, want dan word je direct een homofoob genoemd). Het woord gelijkwaardigheid wordt handig zonder dat iemand het verschil beseft vervangen door gelijkheid. Vrouwen zouden zogenaamd keuzes hebben. In werkelijkheid bestaan die keuzes niet. Als thuisblijfmoeder wordt je zo ongeveer gelyncht tegenwoordig. Moeder en huisvrouw zijn is trouwens tegenwoordig een luxe keuze, die de meeste vrouwen zich niet eens meer kunnen veroorloven, omdat het financieel niet haalbaar is. Modaal inkomen is 2778 euro bruto per maand (2019). Het merendeel is met z'n tweeën (58 procent) en heeft een vaste baan (93 procent). Vaak lijden ze meer armoede dan mensen met een inkomen op de armoedegrens die overal toeslagen voor krijgen. Werkende alleensstaande vrouwen moeten bovendien vaak zoveel ballen in de lucht houden, dat de beloofde toekomsterspectieven helemaal niet gerealiseerd kunnen worden. Het feminisme is grandioos mislukt, behalve voor het handjevol vrouwen dat arts is geworden, advocaat of een andere maatschappelijk succesvolle rol vervult en in staat is haar leven in te richten zoals zij het wil. Ik gun ze dat van harte, maar de meesten die daarin zijn geslaagd en er ook nog een goed draaiend en gelukkig gezin op na houden zijn allemaal op een of andere manier geholpen (ook al willen ze dat niet graag horen). Meestal financieel. En hebben een partner die ook een goed "niveau" en bijbehorend inkomen heeft. Ik kan ze in mijn omgeving echter op een hand tellen, terwijl ik uit een milieu kom waarbij ook de meeste vrouwen gingen doorstuderen. Het zijn echt maar een paar vrouwen die zijn geslaagd in de "feministic dream". Wat mij tegen de borst stuit van het feminisme is dat ze vrouwen die dat om wat voor reden niet hebben gerealiseerd laten denken dat het aan hen zelf ligt. Alle vrouwen moeten blijkbaar "empowered" worden en als je in hun ogen niet geslaagd bent dan ben je dat dus niet.
Als je het mij vraagt is de situatie van vrouwen (en mannen en kinderen!) nu een stuk schrijnender dan 30 jaar geleden. Toen kreeg je nog als vanzelfsprekend ergens een vaste baan, kon je met een gezin rondkomen met het salaris van de kostwinner en ik kan me niet herinneren dat ik in mijn jeugd ooit gehoord heb van de voedselbank of iemand kende die daarvoor in aanmerking zou komen. Als vrouw werd je niet zelden ontslagen wegens zwangerschap. Dat is nu nog steeds zo, dus op dat terrein is er nog altijd niets gewonnen zou je kunnen zeggen. Dat is overigens helemaal niet vreemd, want iemand die de zorg heeft voor anderen en een behoorlijke tijd niet kan deelnemen aan het arbeidsproces is nu eenmaal een liability (ik ben zelf ontslagen wegens zwangerschap, maar was ook een tijd ondernemer, waardoor ik heel goed begrijp waarom mijn toenmalige werkgever van me af moest). Is dat inderdaad discriminatie of kiest die werkgever terecht voor continuïteit en behoud van zijn bedrijfsactiviteit? Sinds 1990 neemt de armoede onder werkenden alleen maar toe. Dit feministische model werkt misschien prima voor vrouwen die zeker weten dat ze nooit een gezin willen stichten en/of flink boven modaal verdienen, maar functioneert niet voor de volksstammen die een gezin willen en hard moeten ploeteren voor een marginaal inkomen. Voor wie is het feminisme dan? Wat heeft het concreet na het behalen van stemrecht eigenlijk opgeleverd? Gaat het werkelijk om de bevrijding van de vrouw (vij betekent in staat zijn naar eigen inzicht het eigen leven vorm te kunnen en mogen geven) of om het verwerven van steeds meer afhankelijkheid van het systeem (waarbij het systeem de rol van de man op zich lijkt te nemen, gelet op het hoge aantal vrouwen dat afhankelijk is van een uitkering) en om meer belastingbetalers?
Ik onderzoek al vele jaren het feminisme en man/vrouw relaties en dan met name waar het fout gaat. Ik heb zelfs studies in die richting gedaan. Ik heb een diploma als trainer van opleidingen op het gebied van huiselijk geweld, heb onder andere met andere professionals een project mee opgezet voor de rehabilitatie van slachtoffers van huiselijk geweld en deed een opleiding (in het buitenland, hier bestaan zulke opleidingen niet) "interventie met mannen vanuit een genderperspectief", die was bedoeld om te begrijpen hoe daders komen tot hun gedrag en hoe ze te behandelen. Zo'n 20 jaar geleden begon ik het door persoonlijke ervaringen anders te zien en dat is in 2010 na het volgen van die opleidingen (veelal hersenspoeling) in een stroomversnelling gekomen. In mijn boekenkast evolueert het van femistische literatuur tot "the war against boys". Ik heb het van alle kanten bekeken èn ervaren.
Toen ik hier jaren geleden op dit forum terecht kwam zag ik dat hier mensen waren die ook kritisch konden denken en dat ik niet de enige was die (persoonlijk op eigen houtje) onvermijdelijk tot bepaalde conclusies is gekomen. En voor wat betreft Mike en dit forum dat mensen zou hersenspoelen: wat mij betreft vind ik de formulering inderdaad soms kwetsend en er wordt niet altijd goed gelezen, maar het blijft een van de weinige plaatsen waar je kunt delen wat je hebt geleerd zonder dat je vanwege politiek correct de mond wordt gesnoerd. Na een aantal jaren in het buitenland is er een duidelijke voor en na. Misschien was het voor mijn vertrek al zo, maar het viel me, gepokt en gemazeld, na terugkomst in Nederland ontzettend op hoe belangrijk het was te zorgen dat alles wat je zegt in een bepaald straatje moet vallen en hoeveel mensen hardnekkig geloven in de leugens die ons constant worden voorgehouden. En hoeveel mensen klakkeloos doen wat van ze gevraagd wordt zonder daarbij vragen te stellen, ook al is het geen common sense of in strijd met de eigen normen en waarden (primum non nocere). De regelgeving rond de corona is daarvan een prima voorbeeld en druppelsgewijs zie ik om mij heen steeds meer mensen wakker worden. Ik ben meerdere keren in mijn leven in situaties terecht gekomen die mij dwongen dingen van een radicaal andere kant te bekijken. Ik heb lang gedacht dat ik op een of andere manier mislukt was, of misschien was ik dom, omdat ik slechts weinig mensen tegen kwam die ook zulke ervaringen hadden en/of er zo over dachten, maar het is me nu duidelijk dat het (ongeacht hoe ik in bepaalde dingen ben terecht gekomen) een verrijking is, maar degenen die het niet begrijpen zien het nogal eens als een deficiëntie en behandelen je dan ook zo. Dat is jammer. Zulke mensen missen de kans om wat te leren. Wat zich nu afspeelt heb ik al voorspeld in 2010. Het gebeurt onder onze ogen en nog steeds willen mensen het niet geloven. Het is heel jammer dat velen het eerst, net zoals ik, zelf moeten meemaken voordat de schellen van de ogen vallen. De propaganda zit uitstekend in elkaar.
Dat was denk ik de intentie van veel feministes. Het feminisme is echter gecorrumpeerd en een gereedschap geworden voor een agenda die zowel anti man als anti vrouw is, close gerelateerd aan de genderideologie (je mag daarover niet denken wat je wilt, want dan word je direct een homofoob genoemd). Het woord gelijkwaardigheid wordt handig zonder dat iemand het verschil beseft vervangen door gelijkheid. Vrouwen zouden zogenaamd keuzes hebben. In werkelijkheid bestaan die keuzes niet. Als thuisblijfmoeder wordt je zo ongeveer gelyncht tegenwoordig. Moeder en huisvrouw zijn is trouwens tegenwoordig een luxe keuze, die de meeste vrouwen zich niet eens meer kunnen veroorloven, omdat het financieel niet haalbaar is. Modaal inkomen is 2778 euro bruto per maand (2019). Het merendeel is met z'n tweeën (58 procent) en heeft een vaste baan (93 procent). Vaak lijden ze meer armoede dan mensen met een inkomen op de armoedegrens die overal toeslagen voor krijgen. Werkende alleensstaande vrouwen moeten bovendien vaak zoveel ballen in de lucht houden, dat de beloofde toekomsterspectieven helemaal niet gerealiseerd kunnen worden. Het feminisme is grandioos mislukt, behalve voor het handjevol vrouwen dat arts is geworden, advocaat of een andere maatschappelijk succesvolle rol vervult en in staat is haar leven in te richten zoals zij het wil. Ik gun ze dat van harte, maar de meesten die daarin zijn geslaagd en er ook nog een goed draaiend en gelukkig gezin op na houden zijn allemaal op een of andere manier geholpen (ook al willen ze dat niet graag horen). Meestal financieel. En hebben een partner die ook een goed "niveau" en bijbehorend inkomen heeft. Ik kan ze in mijn omgeving echter op een hand tellen, terwijl ik uit een milieu kom waarbij ook de meeste vrouwen gingen doorstuderen. Het zijn echt maar een paar vrouwen die zijn geslaagd in de "feministic dream". Wat mij tegen de borst stuit van het feminisme is dat ze vrouwen die dat om wat voor reden niet hebben gerealiseerd laten denken dat het aan hen zelf ligt. Alle vrouwen moeten blijkbaar "empowered" worden en als je in hun ogen niet geslaagd bent dan ben je dat dus niet.
Als je het mij vraagt is de situatie van vrouwen (en mannen en kinderen!) nu een stuk schrijnender dan 30 jaar geleden. Toen kreeg je nog als vanzelfsprekend ergens een vaste baan, kon je met een gezin rondkomen met het salaris van de kostwinner en ik kan me niet herinneren dat ik in mijn jeugd ooit gehoord heb van de voedselbank of iemand kende die daarvoor in aanmerking zou komen. Als vrouw werd je niet zelden ontslagen wegens zwangerschap. Dat is nu nog steeds zo, dus op dat terrein is er nog altijd niets gewonnen zou je kunnen zeggen. Dat is overigens helemaal niet vreemd, want iemand die de zorg heeft voor anderen en een behoorlijke tijd niet kan deelnemen aan het arbeidsproces is nu eenmaal een liability (ik ben zelf ontslagen wegens zwangerschap, maar was ook een tijd ondernemer, waardoor ik heel goed begrijp waarom mijn toenmalige werkgever van me af moest). Is dat inderdaad discriminatie of kiest die werkgever terecht voor continuïteit en behoud van zijn bedrijfsactiviteit? Sinds 1990 neemt de armoede onder werkenden alleen maar toe. Dit feministische model werkt misschien prima voor vrouwen die zeker weten dat ze nooit een gezin willen stichten en/of flink boven modaal verdienen, maar functioneert niet voor de volksstammen die een gezin willen en hard moeten ploeteren voor een marginaal inkomen. Voor wie is het feminisme dan? Wat heeft het concreet na het behalen van stemrecht eigenlijk opgeleverd? Gaat het werkelijk om de bevrijding van de vrouw (vij betekent in staat zijn naar eigen inzicht het eigen leven vorm te kunnen en mogen geven) of om het verwerven van steeds meer afhankelijkheid van het systeem (waarbij het systeem de rol van de man op zich lijkt te nemen, gelet op het hoge aantal vrouwen dat afhankelijk is van een uitkering) en om meer belastingbetalers?
Ik onderzoek al vele jaren het feminisme en man/vrouw relaties en dan met name waar het fout gaat. Ik heb zelfs studies in die richting gedaan. Ik heb een diploma als trainer van opleidingen op het gebied van huiselijk geweld, heb onder andere met andere professionals een project mee opgezet voor de rehabilitatie van slachtoffers van huiselijk geweld en deed een opleiding (in het buitenland, hier bestaan zulke opleidingen niet) "interventie met mannen vanuit een genderperspectief", die was bedoeld om te begrijpen hoe daders komen tot hun gedrag en hoe ze te behandelen. Zo'n 20 jaar geleden begon ik het door persoonlijke ervaringen anders te zien en dat is in 2010 na het volgen van die opleidingen (veelal hersenspoeling) in een stroomversnelling gekomen. In mijn boekenkast evolueert het van femistische literatuur tot "the war against boys". Ik heb het van alle kanten bekeken èn ervaren.
Toen ik hier jaren geleden op dit forum terecht kwam zag ik dat hier mensen waren die ook kritisch konden denken en dat ik niet de enige was die (persoonlijk op eigen houtje) onvermijdelijk tot bepaalde conclusies is gekomen. En voor wat betreft Mike en dit forum dat mensen zou hersenspoelen: wat mij betreft vind ik de formulering inderdaad soms kwetsend en er wordt niet altijd goed gelezen, maar het blijft een van de weinige plaatsen waar je kunt delen wat je hebt geleerd zonder dat je vanwege politiek correct de mond wordt gesnoerd. Na een aantal jaren in het buitenland is er een duidelijke voor en na. Misschien was het voor mijn vertrek al zo, maar het viel me, gepokt en gemazeld, na terugkomst in Nederland ontzettend op hoe belangrijk het was te zorgen dat alles wat je zegt in een bepaald straatje moet vallen en hoeveel mensen hardnekkig geloven in de leugens die ons constant worden voorgehouden. En hoeveel mensen klakkeloos doen wat van ze gevraagd wordt zonder daarbij vragen te stellen, ook al is het geen common sense of in strijd met de eigen normen en waarden (primum non nocere). De regelgeving rond de corona is daarvan een prima voorbeeld en druppelsgewijs zie ik om mij heen steeds meer mensen wakker worden. Ik ben meerdere keren in mijn leven in situaties terecht gekomen die mij dwongen dingen van een radicaal andere kant te bekijken. Ik heb lang gedacht dat ik op een of andere manier mislukt was, of misschien was ik dom, omdat ik slechts weinig mensen tegen kwam die ook zulke ervaringen hadden en/of er zo over dachten, maar het is me nu duidelijk dat het (ongeacht hoe ik in bepaalde dingen ben terecht gekomen) een verrijking is, maar degenen die het niet begrijpen zien het nogal eens als een deficiëntie en behandelen je dan ook zo. Dat is jammer. Zulke mensen missen de kans om wat te leren. Wat zich nu afspeelt heb ik al voorspeld in 2010. Het gebeurt onder onze ogen en nog steeds willen mensen het niet geloven. Het is heel jammer dat velen het eerst, net zoals ik, zelf moeten meemaken voordat de schellen van de ogen vallen. De propaganda zit uitstekend in elkaar.
OK, en nu komt de nuance. Een krachtige mannelijke partner kan een vrouw helpen bij zichzelf te blijven en haar eigenwaarde wel meer te ontlenen aan zichzelf.
Onder andere daarom moeten vrouwen zorgvuldig hun partner leren kiezen. Als je dat niet meekrijgt, weet je niet hoe het te herkennen als iemand niet deugt. Iemand met een hele vrouwelijke polariteit gaat daarnaast voornamelijk of alleen maar af op de intuïtie. Dat is een van de redenen waardoor vrouwen (al dan niet herhaaldelijk) met mannen in de problemen komen en dat vervolgens niet begrijpen (misschien beantwoordt dat je eerdere vraag, Mike, hoewel daar ook zoiets speelde als "zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten").
De feministische mythe maakt bovendien dat je denkt dat je zelf in de hand hebt wat er in je leven gebeurt. Je bent tenslotte "empowered". Het zou een goede rol zijn voor vaders om met hun dochters over straat te lopen en hen aan de hand van wat er voorbij komt uit te leggen hoe mannen naar vrouwen kijken en welke intenties daar wanneer achter zitten. Ik ben opgegroeid in een veilig, stabiel traditioneel gezin met liefdevolle, zorgzame ouders en dacht dat iedereen zo was. Vreemd genoeg, als je vrij van ruzies, conflicten en red flags bent opgegroeid dan kun je ze ook niet herkennen. Een citaat van Dirk Coster in deze context:
Het kind ontleent zijn feitelijke ervaringen aan het leven, maar de sleutel waarmee het zich deze ervaringen verklaart, ontleent het aan het leven van de ouders.
Onder andere daarom moeten vrouwen zorgvuldig hun partner leren kiezen. Als je dat niet meekrijgt, weet je niet hoe het te herkennen als iemand niet deugt. Iemand met een hele vrouwelijke polariteit gaat daarnaast voornamelijk of alleen maar af op de intuïtie. Dat is een van de redenen waardoor vrouwen (al dan niet herhaaldelijk) met mannen in de problemen komen en dat vervolgens niet begrijpen (misschien beantwoordt dat je eerdere vraag, Mike, hoewel daar ook zoiets speelde als "zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten").
De feministische mythe maakt bovendien dat je denkt dat je zelf in de hand hebt wat er in je leven gebeurt. Je bent tenslotte "empowered". Het zou een goede rol zijn voor vaders om met hun dochters over straat te lopen en hen aan de hand van wat er voorbij komt uit te leggen hoe mannen naar vrouwen kijken en welke intenties daar wanneer achter zitten. Ik ben opgegroeid in een veilig, stabiel traditioneel gezin met liefdevolle, zorgzame ouders en dacht dat iedereen zo was. Vreemd genoeg, als je vrij van ruzies, conflicten en red flags bent opgegroeid dan kun je ze ook niet herkennen. Een citaat van Dirk Coster in deze context:
Het kind ontleent zijn feitelijke ervaringen aan het leven, maar de sleutel waarmee het zich deze ervaringen verklaart, ontleent het aan het leven van de ouders.
Zo ken ik je weer, Alethea, wijze woorden en zeer waarddvolle aanvullingen! Voortaan geen uit Amerika overgewaaide nepcijfers verzonnen door mannenhatende feministen meer hanteren.
Voor wat betreft 'zwangerschapsdiscriminatie', ik merk dat je wat betreft ook nog niet helemaal los bent van feministische indoctrinatie. Een werkgever hoort het volste recht te hebben om te 'discrinineren' (lees: onderscheid maken) op basis van welke criteria dan ook passend zijn voor het gewenste beroeps- of bedrijfsprofiel. Anders kunnen we sollicitatiebrieven en -gesprekken net zo goed afschaffen, dan wordt het gewoon lottoballetjes trekken.
Zwangerschap is vanuit een ondernemersperspectief een bedrijfsrisico dat flink in de kosten kan lopen. Als je als ondernemer niet weet of je op de inzetbaarheid van vrouwelijke werknemers kunt rekenen, omdat ze wanneer ze maar willen zwanger kunnen worden en dan gedurende lange tijd (betaald) uit de running zijn, zegt dit veel over het (gebrek aan) ambitie onder vrouwen. Zet hier een man tegenover die wel wil scoren en ook bereid is hier de uren voor te maken en de keus lijkt me niet zo moeilijk, toch?
Maar in dit communistische k*tland moeten we vrouwen natuurlijk weer beschermen tegen dergelijke economische logica, gebaseerd op een vrijemarktprincipe. Niet alleen kennen we nu het begrip 'zwangerschapsdiscriminatie' maar hebben we nu ook 'papadagen', want ook papa's moeten nu een soort mama worden, anders tellen ze maatschappelijk niet meer mee.
De biologie valt uiteindelijk niet te omzeilen, hoezeer de cultuurmarxisten ook proberen de geslachtsrollen te verwarren of om te keren. Mannen begeven zich in de buitenste kring en zijn daarmee beschermers en kostwinners. Vrouwen begeven zich in de binnenste kring en zijn verzorgers en opvoeders. Niemand is er door dit rampzalige sociale experiment gelukkiger op geworden, zie ook mijn eerder genoemde voorbeeld van een kinderloze, alleenstaande vrouwelijke leidinggevende van 37.
Mike
Voor wat betreft 'zwangerschapsdiscriminatie', ik merk dat je wat betreft ook nog niet helemaal los bent van feministische indoctrinatie. Een werkgever hoort het volste recht te hebben om te 'discrinineren' (lees: onderscheid maken) op basis van welke criteria dan ook passend zijn voor het gewenste beroeps- of bedrijfsprofiel. Anders kunnen we sollicitatiebrieven en -gesprekken net zo goed afschaffen, dan wordt het gewoon lottoballetjes trekken.
Zwangerschap is vanuit een ondernemersperspectief een bedrijfsrisico dat flink in de kosten kan lopen. Als je als ondernemer niet weet of je op de inzetbaarheid van vrouwelijke werknemers kunt rekenen, omdat ze wanneer ze maar willen zwanger kunnen worden en dan gedurende lange tijd (betaald) uit de running zijn, zegt dit veel over het (gebrek aan) ambitie onder vrouwen. Zet hier een man tegenover die wel wil scoren en ook bereid is hier de uren voor te maken en de keus lijkt me niet zo moeilijk, toch?
Maar in dit communistische k*tland moeten we vrouwen natuurlijk weer beschermen tegen dergelijke economische logica, gebaseerd op een vrijemarktprincipe. Niet alleen kennen we nu het begrip 'zwangerschapsdiscriminatie' maar hebben we nu ook 'papadagen', want ook papa's moeten nu een soort mama worden, anders tellen ze maatschappelijk niet meer mee.
De biologie valt uiteindelijk niet te omzeilen, hoezeer de cultuurmarxisten ook proberen de geslachtsrollen te verwarren of om te keren. Mannen begeven zich in de buitenste kring en zijn daarmee beschermers en kostwinners. Vrouwen begeven zich in de binnenste kring en zijn verzorgers en opvoeders. Niemand is er door dit rampzalige sociale experiment gelukkiger op geworden, zie ook mijn eerder genoemde voorbeeld van een kinderloze, alleenstaande vrouwelijke leidinggevende van 37.
Mike
Opnieuw lijkt dit patroon zich te beperken tot het vreemde soort mannen dat jij aantrekt.
Je trekt dat soort mannen niet aan. Dat principe is spirituele flauwekul. Zulk heerschap kruist je pad en vervolgens heb je als vrouw de keus wat je daar mee doet, tot op zekere hoogte, want vaak maken ze pas duidelijk wat de intenties zijn op het moment dat de grens wordt overschreden. Misschien heb je gelijk en zouden het er, indien sprake van een zaal vol mannen, een of twee zijn die zich zo manifesteren en het overgrote merendeel niet, maar dat zijn wel precies degenen waar je last van hebt en die er hun hobby van hebben gemaakt eerst je vertrouwen te winnen en dan toe te slaan. Ze zijn daar bovendien zo bedreven in dat ze in eerste instantie lang niet altijd te onderscheiden zijn van oprecht. Per saldo hebben vrouwen, vooral degenen die niet "bezet" zijn en er leuk uit zien, gewoon last van zulke types. En wellicht gaat het over meer mannen dan je zou denken. Mijn huisarts (alfaman) zei: "mannen zijn honden". Veel single mannen komen niet aan hun trekken en ik denk dat dit beslist in een aantal gevallen dit soort gedrag verklaart.
Je trekt dat soort mannen niet aan. Dat principe is spirituele flauwekul. Zulk heerschap kruist je pad en vervolgens heb je als vrouw de keus wat je daar mee doet, tot op zekere hoogte, want vaak maken ze pas duidelijk wat de intenties zijn op het moment dat de grens wordt overschreden. Misschien heb je gelijk en zouden het er, indien sprake van een zaal vol mannen, een of twee zijn die zich zo manifesteren en het overgrote merendeel niet, maar dat zijn wel precies degenen waar je last van hebt en die er hun hobby van hebben gemaakt eerst je vertrouwen te winnen en dan toe te slaan. Ze zijn daar bovendien zo bedreven in dat ze in eerste instantie lang niet altijd te onderscheiden zijn van oprecht. Per saldo hebben vrouwen, vooral degenen die niet "bezet" zijn en er leuk uit zien, gewoon last van zulke types. En wellicht gaat het over meer mannen dan je zou denken. Mijn huisarts (alfaman) zei: "mannen zijn honden". Veel single mannen komen niet aan hun trekken en ik denk dat dit beslist in een aantal gevallen dit soort gedrag verklaart.
Je trekt dat soort mannen niet aan. Dat principe is spirituele flauwekul.
Niet helemaal waar. Ik schreef al eerder dat mannelijke 'predators' hun slachtoffers uitzoeken en dat ze bij de politie zgn. 'profilers' hebben die complete studies hebben gemaakt van zowel daders als slachtoffers. Het is allemaal een stuk minder willekeurig dan je denkt.
Daarnaast zijn er nog quantummechanische principes als 'entanglement' en non-localiteit, waaruit WETENSCHAPPELIJK is aangetoond dat we op frequentieniveau met elkaar zijn verbonden en dat dit zelfs niet eens plaatsgebonden hoeft te zijn.
Bepaalde vrouwen kunnen dus wel degelijke bepaalde mannen aantrekken. Ik ben het wel met je eens dat je te allen tijde de keus hebt hoe met dit soort opdringerige kerels om te gaan.
Mike
Niet helemaal waar. Ik schreef al eerder dat mannelijke 'predators' hun slachtoffers uitzoeken en dat ze bij de politie zgn. 'profilers' hebben die complete studies hebben gemaakt van zowel daders als slachtoffers. Het is allemaal een stuk minder willekeurig dan je denkt.
Daarnaast zijn er nog quantummechanische principes als 'entanglement' en non-localiteit, waaruit WETENSCHAPPELIJK is aangetoond dat we op frequentieniveau met elkaar zijn verbonden en dat dit zelfs niet eens plaatsgebonden hoeft te zijn.
Bepaalde vrouwen kunnen dus wel degelijke bepaalde mannen aantrekken. Ik ben het wel met je eens dat je te allen tijde de keus hebt hoe met dit soort opdringerige kerels om te gaan.
Mike
Iemand met een hele vrouwelijke polariteit gaat daarnaast voornamelijk of alleen maar af op de intuïtie.
Misschien is dat wel een reden dat ooit het fenomeen uithuwelijken tot stand is gekomen, waarbij de ouders een in hun ogen geschikte partner voor hun dochter uitzoeken en een bruidsschat betalen. In de islam en in sommige verhalen in de bijbel is dit trouwens andersom. Daar betaalt de bruidegom een prijs aan haar familie.
Misschien is dat wel een reden dat ooit het fenomeen uithuwelijken tot stand is gekomen, waarbij de ouders een in hun ogen geschikte partner voor hun dochter uitzoeken en een bruidsschat betalen. In de islam en in sommige verhalen in de bijbel is dit trouwens andersom. Daar betaalt de bruidegom een prijs aan haar familie.
Dat schrijf ik toch?
Jij formuleert het als een vraag. Wat voor jou een vraag is is voor mij een weet.
Mike
Jij formuleert het als een vraag. Wat voor jou een vraag is is voor mij een weet.
Mike
dat mannelijke ‘predators’ hun slachtoffers uitzoeken
Mee eens, maar door te zeggen dat een slachtoffer het niet "aantrekt" wil ik niet zeggen dat sprake is van willekeur, dat is het andere uiterste. Uitzoeken door daders is een gegeven en voor mij niet hetzelfde als dat slachtoffers zulke daders zouden aantrekken. Ze matchen hooguit het profiel van de dader. Het maakt een slachtoffer daardoor onderhevig/susceptible.
WETENSCHAPPELIJK is aangetoond dat we op frequentieniveau met elkaar zijn verbonden
Ook dat is juist en is in wezen resonantie, een term die in de muziek wordt gebruikt als het over frequenties gaat. Ik zie een belangrijk nuanceverschil tussen resoneren (weerklinken) en aantrekken (naar zich toe halen).
Mee eens, maar door te zeggen dat een slachtoffer het niet "aantrekt" wil ik niet zeggen dat sprake is van willekeur, dat is het andere uiterste. Uitzoeken door daders is een gegeven en voor mij niet hetzelfde als dat slachtoffers zulke daders zouden aantrekken. Ze matchen hooguit het profiel van de dader. Het maakt een slachtoffer daardoor onderhevig/susceptible.
WETENSCHAPPELIJK is aangetoond dat we op frequentieniveau met elkaar zijn verbonden
Ook dat is juist en is in wezen resonantie, een term die in de muziek wordt gebruikt als het over frequenties gaat. Ik zie een belangrijk nuanceverschil tussen resoneren (weerklinken) en aantrekken (naar zich toe halen).
KefirKev
Well-known member
Daarnaast zijn er nog quantummechanische principes als ‘entanglement’ en non-localiteit, waaruit WETENSCHAPPELIJK is aangetoond dat we op frequentieniveau met elkaar zijn verbonden en dat dit zelfs niet eens plaatsgebonden hoeft te zijn.
En op wat voor manier moet ik die verbondenheid zien? Op welke manier kan zich dat uiten in de praktijk?
Kevin
En op wat voor manier moet ik die verbondenheid zien? Op welke manier kan zich dat uiten in de praktijk?
Kevin
Uitzoeken door daders is een gegeven en voor mij niet hetzelfde als dat slachtoffers zulke daders zouden aantrekken. Ze matchen hooguit het profiel van de dader. Het maakt een slachtoffer daardoor onderhevig/susceptible.
Als je daderprofielen hebt, heb je automatisch ook slachtofferprofielen. Er blijkt een PATROON te zitten in het gedrag of de uitstraling van beiden. Jij valt volgens mij over de term 'aantrekken', ik vermoed omdat je dit associeert met schuld van slachtoffers. Dat is NIET wat ik bedoel en dit kun je ook teruglezen in de post waarin ik dit oorspronkelijk schreef. Ik schrijf daar in dat het vaak ONBEWUSTE mechanismes zijn, zowel bij daders als bij slachtoffers.
De werkelijke 'female empowerment' zit hem in dat onbewuste stuk in jouzelf naar boven halen, naar je bewustzijn. Pas dan kun je hier BEWUST mee omgaan en is er ruimte voor verandering i.p.v. eimdeloos dezelfde patronen te herhalen.
We zijn allemaal elkaars spiegel en je komt net zo vaak dezelfde menstypes of situaties tegen tot je in de spiegel durft te kijken en hier (levens)lessen uit weet te trekken.
Mike
Als je daderprofielen hebt, heb je automatisch ook slachtofferprofielen. Er blijkt een PATROON te zitten in het gedrag of de uitstraling van beiden. Jij valt volgens mij over de term 'aantrekken', ik vermoed omdat je dit associeert met schuld van slachtoffers. Dat is NIET wat ik bedoel en dit kun je ook teruglezen in de post waarin ik dit oorspronkelijk schreef. Ik schrijf daar in dat het vaak ONBEWUSTE mechanismes zijn, zowel bij daders als bij slachtoffers.
De werkelijke 'female empowerment' zit hem in dat onbewuste stuk in jouzelf naar boven halen, naar je bewustzijn. Pas dan kun je hier BEWUST mee omgaan en is er ruimte voor verandering i.p.v. eimdeloos dezelfde patronen te herhalen.
We zijn allemaal elkaars spiegel en je komt net zo vaak dezelfde menstypes of situaties tegen tot je in de spiegel durft te kijken en hier (levens)lessen uit weet te trekken.
Mike
Godsgeschenk
Well-known member
Geweldig mooi gezegd.
Ik ben mezelf zeer goed in de spiegel aan het bekijken geweest. Het heeft lang geduurd totdat het tot me doordrong wat ik echt zag en wat ik wilde zien. Nog vaak zie ik weer het zelfde als voorheen en moet me bewust toespreken dat ik dat spiegelbeeld niet meer wil zien, nooit meer. Het rare is dat me dat oude spiegelbeeld het beste bevalt, ik ken het als mijn broekzak, maar de broek is me als het ware te klein geworden..
Dorothé
Ik ben mezelf zeer goed in de spiegel aan het bekijken geweest. Het heeft lang geduurd totdat het tot me doordrong wat ik echt zag en wat ik wilde zien. Nog vaak zie ik weer het zelfde als voorheen en moet me bewust toespreken dat ik dat spiegelbeeld niet meer wil zien, nooit meer. Het rare is dat me dat oude spiegelbeeld het beste bevalt, ik ken het als mijn broekzak, maar de broek is me als het ware te klein geworden..
Dorothé
Waarom telkens ik? Is het omdat er meer pesters zijn dan niet-pesters of heb ik kennelijk de woorden ‘kick me’ op mijn voorhoofd geschreven staan?
Ik heb ontdekt dat het soms niet meer is dan om hele simpele fysieke kenmerken die afwijken van de norm.
Mijn ex is zwart en heeft een buitenlandse naam. Ik heb meerdere malen vastgesteld dat hij om die reden werd afgewezen voor sollicitaties (om het zeker te weten heb ik mij ooit voorgedaan als een bemiddelaar en gebeld naar een uitzendbureau met een vacature: "er zijn drie dingen waar wij hier niet aan doen, mevrouw, dat zijn arbeidsgehandicapten, herintredende vrouwen en allochtonen". Een ander uitzendbureau stuurde een email met "wij bemiddelen eerst Nederlanders" (deze mevrouw werd na het indienen van een klacht ontslagen, omdat ze dat op papier had gezet, terwijl het me niet zou verbazen dat het gewoon de policy was van ook dat uitzendbureau). In Spanje, als hij alleen of wij samen werden aangehouden door de politie was het steevast kofferbakcontrole, terwijl ik als ik alleen was altijd mocht doorrijden. Een keer zijn we tijdens zo'n routinecontrole zelfs onder escorte van politiemotoren met luide sirenes afgevoerd en uren vastgehouden, om het simpele feit dat hij zijn rijbewijs niet bij zich had (verder niet in overtreding).
Zelf ben ik bijvoorbeeld heel curvy en ik denk dat dat minstens een deel van de vervelende aandacht die ik krijg van mannen verklaart.
Een andere reden voor pesterijen kan zijn dat je anders denkt of handelt dan de rest. Bijvoorbeeld iedereen loopt de kantjes er vanaf, terwijl jij hard je best doet om je werk compleet en op tijd af te krijgen. Daardoor valt het op dat zij niet zo hard werken en dat vinden ze niet leuk. Als sprake is van een meerderheid treed dan een groepseffect op. Individueel zouden zulke collega's niets ondernemen of misschien ook beter hun best gaan doen, maar als groepje gaan ze je treiteren.
Of iemand heeft er een belang bij om je te pesten. Bijvoorbeeld door steeds net te doen alsof je iets niet begrijpt om zo hun eigen fouten te verdoezelen.
De redenen waarom jij kan zeer uiteenlopen. Het is altijd goed naar jezelf te kijken, maar probeer tegelijkertijd uit te sluiten of je niet gewoon met een asshole te maken hebt, of iemand die bang is van jou, of jaloers op je.
Ik heb ontdekt dat het soms niet meer is dan om hele simpele fysieke kenmerken die afwijken van de norm.
Mijn ex is zwart en heeft een buitenlandse naam. Ik heb meerdere malen vastgesteld dat hij om die reden werd afgewezen voor sollicitaties (om het zeker te weten heb ik mij ooit voorgedaan als een bemiddelaar en gebeld naar een uitzendbureau met een vacature: "er zijn drie dingen waar wij hier niet aan doen, mevrouw, dat zijn arbeidsgehandicapten, herintredende vrouwen en allochtonen". Een ander uitzendbureau stuurde een email met "wij bemiddelen eerst Nederlanders" (deze mevrouw werd na het indienen van een klacht ontslagen, omdat ze dat op papier had gezet, terwijl het me niet zou verbazen dat het gewoon de policy was van ook dat uitzendbureau). In Spanje, als hij alleen of wij samen werden aangehouden door de politie was het steevast kofferbakcontrole, terwijl ik als ik alleen was altijd mocht doorrijden. Een keer zijn we tijdens zo'n routinecontrole zelfs onder escorte van politiemotoren met luide sirenes afgevoerd en uren vastgehouden, om het simpele feit dat hij zijn rijbewijs niet bij zich had (verder niet in overtreding).
Zelf ben ik bijvoorbeeld heel curvy en ik denk dat dat minstens een deel van de vervelende aandacht die ik krijg van mannen verklaart.
Een andere reden voor pesterijen kan zijn dat je anders denkt of handelt dan de rest. Bijvoorbeeld iedereen loopt de kantjes er vanaf, terwijl jij hard je best doet om je werk compleet en op tijd af te krijgen. Daardoor valt het op dat zij niet zo hard werken en dat vinden ze niet leuk. Als sprake is van een meerderheid treed dan een groepseffect op. Individueel zouden zulke collega's niets ondernemen of misschien ook beter hun best gaan doen, maar als groepje gaan ze je treiteren.
Of iemand heeft er een belang bij om je te pesten. Bijvoorbeeld door steeds net te doen alsof je iets niet begrijpt om zo hun eigen fouten te verdoezelen.
De redenen waarom jij kan zeer uiteenlopen. Het is altijd goed naar jezelf te kijken, maar probeer tegelijkertijd uit te sluiten of je niet gewoon met een asshole te maken hebt, of iemand die bang is van jou, of jaloers op je.
Zijn het die momenten dat je aan iemand denkt, waarna je enkele seconden later door diegene gebeld wordt? Die momenten dat je exact hetzelfde denkt als je partner?
Dit zijn twee zeer goede voorbeelden.
Mike
Dit zijn twee zeer goede voorbeelden.
Mike
Forum statistieken
