Jazeker wel, Gods wet. Als jouw stelling is dat er wetteloosheid heerste in de Hof van Eden, dan moet je duidelijk de nodige marxistische en anarchistische indoctrinatie van je af zien te schudden. Jouw kruis, niet het mijne.
Ik schreef niet dat er wetteloosheid heerste. In volmaaktheid heerst geen wetteloosheid. De schepping was goed, volmaakt. Dan is een wet niet nodig. De wet van God is honderden jaren later gegeven. Maar ik begrijp wat je schrijft.
Lucifer leidde ons weg uit die tuin, wij zijn ‘er ingetuind’, ‘om de tuin geleid’.
nee. De zonde, de ongehoorzaamheid zorgde ervoor dat we weg moesten uit de Hof van Eden. Kijk, dit deed Eva nu ook, toch? Gaf zij niet de schuld aan de slang? En Genesis 3 vers 23 zegt dat God de mens wegzond. God Zelf.
Als ik zeg: ik ben om de tuin geleid, stel ik me op als slachtoffer. Als ik zeg: ik ben ongehoorzaam geweest, stel ik mezelf als dader. Ik ben zelf verantwoordelijk.
We hadden echter al het eeuwige leven..
staat er niet dat de man en de vrouw verdreven werden uit de Hof, opdat zij niet eten zouden van de Boom des Levens, en leven in Eeuwigheid? Genesis 3 vers 22.
Ongehoorzaam en wel konden zij het Eeuwige Leven niet meer hebben.
Daar was Iemand anders voor nodig. Die jij al noemde. Yeshua.
Die de boom des Levens gedragen heeft. En de boom zal er weer komen, ja, op aarde, in Zijn Vrederijk.
Nu nog wel, ja. Maar de corporaties zullen worden opgeheven en vanaf dat moment zullen alleen nog Gods wetten gelden in de vorm van grondrechten en mensenrechten, de Wet van het Land (het Paradijs, de Hof van Eden). Deze tijd zal sneller aanbreken dan jij misschien wel denkt!
wat ik denk, nee, eigenlijk wel zeker weet, is dat er veel gaat veranderen in de nabije toekomst. En ook, dat dit een ingrijpen van God zal zijn, en ik ben ongeduldig om dit af te wachten, liever vandaag dan morgen. Mijn toekomst is zeker. Niet omdat ik zo geweldig ben. Want dat ben ik niet, maar omdat Hij mij dit geschonken heeft. En dat aan ieder kan doen.
Maar er komt ook nog veel narigheid! Daar zie ik niet naar uit.
Maar goed ook…uche…
Net als ik denk met een intellectuele gelijke te filosoferen komt hier toch weer de ware vrouwelijke aard naar boven.
-Oprecht excuus, dit was even bedoeld als een flauw luchtig grapje tussen alle moeilijke onderwerpen door.
Het is nooit mijn bedoeling ook maar iemand te ‘shamen’, dus dank voor de feedback.
Dat klopt ook en dat schreef ik ook. Vrouwen en verantwoordelijkheid sluiten elkaar wederzijds uit. Persoonlijke verantwoordelijkheid is de achilleshiel van elke vrouw en ze zal er alles aan doen om deze niet aan te willen gaan. Daarom kun je ze ook geen macht toevertrouwen, want macht zonder verantwoordelijkheid is tirannie. Enjoy it while it lasts, de Eeuw van de Feeks is voorbij!
-er zijn veel vrouwen die geen feeksen zijn. Zij dragen de verantwoordelijkheid voor hun gezin, kinderen, familie, en evt werk op een goede manier. Dit even terzijde.
Jij schrijft: macht zonder verantwoordelijkheid is tirannie. Is waar.
Maar ik heb het over verantwoordelijkheid zonder macht.
Denk aan de verantwoordelijkheid voor je opgroeiende kinderen, de verantwoordelijkheid je man te steunen, etc.
Verantwoordelijkheid heeft te maken met dagelijkse keuzes.
Dit is het soort simplisme dat alleen maar kan ontspruiten aan een vrouwelijk brein. Als je doelt op FUNDAMENTELE dagelijkse keuzes, dan mee eens: de keus tussen angst of liefde, elke dag weer. Liefde = verantwoordelijkheid, moed. Angst = gebrek aan verantwoordelijkheid, lafheid.
dit is wat ik bedoelde ja, al staat je hoofd er niet naar, je geeft je kinderen de aandacht die ze nodig hebben, je bent er voor je man of vrouw, je doet je werk integer en consequent, en niet alleen als je er zin in hebt, maar iedere dag maak je die keuze opnieuw. Jijzelf bent niet nummer 1, de wereld draait niet om jou, maar stel je dienstbaar op aan je gezin en waar het nodig is. De verantwoordelijkheid heb je om dagelijks die keuze te maken.
Ik zie minstens evenveel dat de man zich de kop gek laat maken en zich boven God waant. Maar dit even terzijde.
En met die laatste toevoeging komt dat smalende lachje, die ‘shaming’, weer terug.
-helaas heb ik dit verkeerd geformuleerd, weer excuus.
Ik dacht toen ik dit schreef aan artsen, die beslissingen nemen die bij God Zelf horen, euthanasie, abortus, etc. En aan nog veel meer. Uiteraard zijn het ook (eerst) vrouwen die hier schuldig zijn. Ik had moeten toelichten hoe ik dit bedoelde.
Daarom zijn er ook geen briljante vrouwelijke filosofen, ze kunnen het uitsluitend hebben over zichzelf omdat vrouwen hun zelfwaarde ontlenen aan de buitenwereld i.p.v. de innerlijke zekerheid die mannen ervaren.
-Innerlijke zekerheid is een groot goed wat ook aan vrouwen toebedeeld kan / zal worden die op God vertrouwen.