'Myrthe' viert haar slachtofferschap en krijgt daar in onze samenleving ook prijzen voor:
Net toen ik het boek uit had, verscheen UP, een soort vervolg op PAAZ, want in UP wordt Emma na twee jaar voor de tweede keer opgenomen omdat ze van plan was een grote hoeveelheid medicijnen in te nemen ‘om van de depressie af te zijn en eindelijk weer eens gewoon te leven:
“Alles paste in elkaar, alles was één, ik zag het verband: alles was hetzelfde, groot en klein, arm en rijk, leven en dood. En aangezien leven en dood hetzelfde waren, concludeerde ik dat als ik een eind aan mijn leven zou maken, het depressieve deel in mij zou sterven. Daarna kon ik gewoon lekker door met mijn leven.” (Opzij, maart 2015)
Huh? Het blijkt dat ze naast Asperger ook nog ‘kortcyclisch manisch-depressief’ is met wanen en hallucinaties. In de manische periode (of de overgang van depressief naar manisch) krijg je dat soort kronkels in je hoofd.
Van wanen en hallucinaties had ik zelf altijd het idee dat je dan de meest vreemde en fantastische (angstige) dingen ziet en hoort, maar dat valt in de praktijk wel mee. Emma ziet wel eens een hond in een hoekje staan, en één keer staat ze in de ziekenhuiswinkel en spreekt iedereen opeens Pools, dat soort dingen.
Als de juiste medicijnmix gevonden is en Emma zich realiseert dat zij niet alleen de ziekte manische depressiviteit hééft maar dit ook is wie zij ís, is ze klaar om weer zelfstandig een leven te leiden.
Ik moet zeggen dat ik tijdens dit tweede boek wel een beetje zat werd van alsmaar die huilbuien, het zelfmedelijden, het jezelf zien als een last. Twee boeken over de paaz is misschien toch wat te veel van het goede.
http://joke-boekhappen.blogspot.nl/2015/03/de-ups-en-downs-van-myrthe-van-der-meer.html
Ze is sociaal zo kreupel als wat:
Dat tweede boek, UP, gaat over haar TWEEDE opname in het gesticht!
Mike