Quote:
Ja ik drink voldoende, ik had voordat ik aan de H202 begon nergens last van.
Zie ook de reactie van Rapunzel in de topic over ontlasting:
Quote:
Bij mij is er een vermoeden van dat het oude darmplak was die los heeft gelaten. Wel iets positiefs dus!
Het kan dus zijn dat de harde ontlasting al veel te lang in je heeft gezeten en nu loslaat. Is deze donker van kleur, tegen het zwarte aan? Hoe donkerder de kleur, hoe langer het al in je zit.
Quote:
Om achter de juiste waardes te kunnen komen hoe zou dat dan onderzocht kunnen worden?
Helaas verkeren wij in Nederland nog in de 'Dark Ages' als het gaat om werkelijke alternatieve geneeskunde. De meeste natuurartsen weten weliswaar iets meer over voeding dan hun reguliere collega's, maar zitten hopeloos vast in het zuur-basedogma. Laatst sprak iemand mij aan die, vanwege een 'lactose-allergie', rijstemelk dronk en een natuurarts had haar aangeraden amandelmelk te drinken. Dat is de ene bewerkte nepmelk inruilen voor een andere! Ik heb haar de vraag gesteld hoe het kan dat een bruine amandelnoot witte melk produceert. Natuurartsen die gedegen kennis hebben van hormonen en hormoonwaarden zijn ook dungezaaid. De enige die echt diepgaande kennis hebben over hormonen is het Belgische geslacht Hertoghe, waarvan Thierry en Theresa de huidige telgen zijn:
http://www.hertoghe.eu/nl/startpagina/
Ze hebben om begrijpelijke redenen een zeer lange wachtlijst. Bij standaard schildklieronderzoek kijkt men uitsluitend naar de waarde van TSH (Thyroid Stimulating Hormone), een hormoon dat door de hypofyse wordt afgegeven en de schildklier tot activiteit aanzet. Dat lijkt heel logisch, maar uiteindelijk ben je een hypofysehormoon aan het meten, geen schildklierhormoon.
Daarnaast wil men nog wel eens het gehalte aan T4 in het bloed meten, maar je moet al hemel en aarde bewegen om je T3 te laten meten. Terwijl T4 nutteloos is als deze niet door de lever en darmen wordt omgezet in T3! Daarnaast kan er ook sprake zijn van 'reverse T3', een variant van T3 die averechts werkt. Dit betekent dat je dus ook de werking van de lever en darmen mee moet nemen in het complete plaatje en, niet geheel onbelangrijk, de bijnieren. Je snapt wel dat dit nogal een puzzel is, die niet zomaar in elkaar past, daar moet echt een kundig iemand met veel ervaring op gaan zitten!
Het zou mooi zijn als er Nederlandse artsen bereid zijn een opleiding te volgen op het
Broda Barnes Institute in Amerika, dan leren ze eindelijk eens hoe ze werkelijk de schildklier moeten meten en behandelen!
Mike