Zo, hier ben ik weer.
Ik had het gisteravond willen reageren, maar ik was te uitgeput. Gisteren niet zo goed geslapen en dan keiharde confrontatie aangaan met de ouders, maar het is wel gelukt. Afgelopen nacht sliep ik zelfs wel bijna 11 uur lang om het oververmoeide dag echt goed achter mij te laten, ik was gisteravond dan ook veel eerder naar bed gegaan dan gebruikelijk.
Het gaat goed, voel mij nu juist tegenovergestelde van gisteren, geestelijk en lichamelijk zit ik nu veel beter in vel en heb veel energie, ook ben ik al definitief overgestapt naar veel vetrijkere voedingspatroon waarbij ik naast yoghurtsmoothie met kokosolie ook veel meer eieren per dag binnenkrijg, daarnaast ook lekkere vette tussendoortjes. Zoals Alexandra al zegt ben ik inderdaad type van "Geen woorden meer maar daden", maar zo was ik eerst niet hoor, maar de gigantische keiharde schokkende waarheid over degeneratie was voor mij zo verschrikkelijk extreem groot dat ik gewoon dwars door heen ben gegaan en dat was ook de druppel om de WILSKRACHT in DAADKRACHT om te zetten, dit ging wel zo heftig dat het mij helemaal niet eens kon schelen of ik wel of geen lef had, maar ik deed het gewoon.
En Alexandra, ik zal je eens vertellen over mijn ontwikkeling in mijn eerste levensjaren. Ik heb mijn groeiboekje voor mij liggen.
Toen ik baby was, was ik eigenlijk net zo als andere baby's, ik kreeg borstvoeding, maar later kreeg ik een uitslag op mijn huid, kreeg een soort huidziekte waarbij mijn wang dik werd, dit was nog voordat ik de Bmr-prik heb gehad, ook huilde ik enorm veel.
Uit mijn groeiboekje lees ik dat mijn ontwikkeling, zowel motoriek en spraak al VOOR de Bmr-prik tot stilstaan kwam, al voor de Bmr-prik EN DTP-prik praatte ik niet meer.
Mogelijk hing mijn autisme met mijn huidziekte in verband. Dat was enkele maanden voor de DTP-prik en Bmr-prik ontstaan, toen al ging mijn ontwikkeling bergafwaarts en pas daarna kwamen de prikjes.
Zo was het gegaan.
Gezondheid,